De heer Van Schie bezocht zo'n 20.000 zieken AH Diemen wint eerste leesmap voor de kantine m ZIEKENBEZOEKER GAAT MET PENSIOEN Albert Heijn Flitsen pagina 11 Officieel heet hij ziektewetrapporteur maar Wim van Schie houdt 't liever op de wat vriendelijker omschrijving 'ziekenbezoeker'. Half december gaat hij, één dag voor zijn verjaardag, met pen sioen. Wim heeft er dan 26 jaar Ahold op zitten waarvan ruim twaalf als bezoeker van zieken. „Als je ervan uitgaat dat ik gemiddeld vijftien bezoeken per dag afleg dan heb ik er in totaal zo'n 20.000 gedaan. Ik heb het werk altijd met veel voldoening gedaan. Enne....zelf ben ik in die jaren nauwelijks ziek geweest." Wim van Schie is zo iemand wiens carrière plotseling een haakse bocht neemt. De ge boren en getogen Haarlem mer stapte als jongen in het slagersvak, kwam in 1963 bij Albert Heijn in dienst in het Haagse filiaal De Stede, werk te vervolgens in de vleesafde lingen van vrijwel alle AH- winkels in de Haagse regio om in 1972 te worden be noemd tot afdelingschef van de centrale slagerij in Zaan dam. „Zes jaar later, in 1978 gebeurde er iets wonderlijks. Of't zo moest wezen. Tijdens een stafvergadering zag ik op de begroting een bedrag staan dat bij wijze van proef was uitgetrokken voor een eigen ziekenbezoeker. We kenden die functie al wel maar die werd uitgeoefend door mensen van het hoofd kantoor. Toen flitste het door me heen: zou dat niet wat voor mij zijn?" Het bleek inderdaad 'wel waf voor Wim. Na 14 dagen te zijn ingewerkt ging hij al leen op pad. Zijn 'klanten' waren aanvankelijk alleen de zieken van de centrale slage rij waar het ziekteverzuim in die tijd uitzonderlijk hoog was. Later kreeg hij ook de ziekmeldingen van de filialen in Noord-Holland en van Albro in Zwanenburg te be handelen. Bloemetje Wie Wim van Schie of één van zijn collega's op bezoek krijgt behoeft niet op een bloemetje te rekenen. „We komen natuurlijk niet voor de gezelligheid maar voor een verplichte controle. Wie zich ziek heeft gemeld dient thuis te blijven tot wij op be zoek zijn geweest. We moe ten - voor zover we dat kun nen - constateren of er inder daad sprake is van geldig ziekteverzuim. Iemand die geen snipperdag kan opne men en die vervolgens aan kondigt 'zich dan wel ziek te melden' is natuurlijk bij voor baat verdacht. En het gebeurt ook nogal eens dat mensen, als wij op bezoek komen, op merkelijk zwaar moeten hoesten, geen voet voor de andere kunnen zetten maar door de mand vallen als de telefoon rinkelt, of klagen over hun rug en bij een vol gend onaangekondigd be zoek vrolijk in de tuin staan te spitten." Met nadruk voegt Wim van Schie daaraan toe dat de ge noemde voorbeelden inci denten zijn. Net als trouwens „Een goed verzorgd schap verkoopt veel beter". Deze slogan was de oplossing van de rebus die Aldi- press, de leverancier van tijdschriften had uitge schreven. Bijna 200 Albert Heijn-medewerkers heb ben aan de prijsvraag mee gedaan. Vijftig winnende filialen krijgen vanaf 2 no vember wekelijks een jaar lang een leesmap in de kantine. Mevrouw G. Herzberg, medewerkster van filiaal 1106 in Diemen, won voor haar filiaal de wedstrijd. Albert Heijn in Diemen kan nu dank zij haar iedere week genie ten van een leesmap met bladen als Yes, Flair, Story, Revu, Margriet, Panorama, Libelle en Viva. De eerste leesmap werd op maan dag 9 oktober symbolisch overhandigd aan de win nares. Op de foto v.l.n.r.: mw. G. Herzberg, be drijfsleider I. Gyurakovics en national account ma nager Aldipress G. Bis- schoff. de mededeling van een man dat Wim een mes in zijn rug zou krijgen als hij nog een keer diens vrouw zou bezoe ken. „Die had dus helemaal niet begrepen dat ook zieke vrouwelijke werknemers ge controleerd worden." Wim moet hartelijk lachen om de vraag of hij erin ge slaagd is het percentage om laag te brengen. „Zo werkt dat natuurlijk niet. Wij zijn er niet om de mensen als een soort boeman weer naar de werkplek te sturen. Bij het eerste bezoek na de ziekmel ding ligt in de regel de na druk op de controle. Daar gaat nadrukkelijk een pre ventieve werking van uit, maar het effect op het ziekte verzuim is moeilijk vast te stellen." Griep De volgende bezoeken staan meer in het teken van belang stelling voor de zieke. „Je komt dan meer als vertegen woordiger van het bedrijf dan als beambte van de Ziek tewet. Vaak kom je dan iets te weten over de achtergron den van het verzuim. Je praat samen als collega's uit het be drijf. Dat is wat wij voor heb ben op een ziektewetrappor teur van het GAK. Wij weten meer over de werkomstan digheden en de mogelijkhe den om in een bepaalde situa tie via het bedrijf verbetering te bieden." Bij Wim speelt het vertrou wenselement een voorname rol. „Kijk, kan iemand niet uit zijn ogen kijken van de griep dan kun je hem alleen maar van harte beterschap wen sen. Anders wordt het echter als blijkt dat er achter de ziek te een mentale oorzaak zit. Bij de gesprekken staat wel één ding voorop: wij praten niet over wat we te horen krijgen. Niet met de directe chef, niet met mogelijke hulpverleners. Dat initiatief moeten de mensen zelf ne men." Geen mededelingen dus naar het bedrijf toe over eventuele privé-problemen van zieke collega's. Wel betreurt Wim het zeer dat in veel gevallen de colle ga's zich zo weinig om de zie ken bekommeren. „Ik was deze week bij een mede werkster van een filiaal die al vijf maanden ziek thuis is en nog nooit wat van haar colle ga's heeft gehoord." Etiket Half december zit het erop voor de ziekenbezoeker. Gaat hij voldaan met pen sioen? Hij is daar zeer positief over. „Ik had die laatste 12 jaar niet graag willen missen. Je leert veel mensen kennen, je leert ze anders beoorde len, je ontdekt dat het fout is mensen een etiket op te plak ken. Om bij mijn werk te blij ven: als mensen vaak ziek zijn ben je gauw geneigd daar nij dig over te worden. Zo van: daar heb je hem weer. Uit er varing weet ik nu, dat er men sen zijn die het in het leven niet voor de wind gaat."

Personeelsbladen | 1989 | | pagina 11