Werkmaatschappijen „Wij zijn geen doetjes... Administratie Meester rond Albert Heijn Supersporters van DC Zwolle razend enthousiast over 'Survival' 55 Albert Heijn presenteert zich tijdens de Challenger's Trophy Meester pagina 10 Flitset De supersporters van het DC Zwolle hebben Albert Heijn op een ge weldige wijze vertegen woordigd op de eerste over levingswe dstri j d voor bedrijven die on langs in de Belgische Ardennen is gehouden. Ze werden weliswaar slechts achtendertigste van de vijfenzestig deel nemende ploegen, maar de wijze waarop die klassering tot stand kwam, heeft alom be wondering afgedwon gen. Toch had de ploeg met een klein beetje meer sluwheid zonder twijfel veel hoger kun nen eindigen. Want aan conditie en sportieve prestaties lag het beslist niet. Het begon allemaal rond Pa sen, toen Dick van Gend in een van de dagbladen een ad vertentie zag staan waarin het bedrijfsleven werd opge roepen teams af te vaardigen naar de Challenger's Trophy. Zo'n sportieve overlevings- strijd in de Belgische Arden nen sprak hem wel aan. Binnen DC Zwolle bekeek Van Gend eens welke mede werkers het predikaat super sporter waardig zouden zijn en stapte vervolgens naar site-manager Henk Sterk. Ge zamenlijk werden de moge lijkheden voor deelname aan een dergelijk overlevings- evenement bekeken. Vervol gens kon de groep worden ingeschreven. Prepareren Het klinkt allemaal zo simpel. Maar er kwam heel wat bij kijken eer het team ook daad werkelijk rijp was om aan de start te verschijnen. Team-asisstent en coach Dick van Gend: „We wisten totaal niet wat ons te wach ten zou staan, waar we ons op moesten voorbereiden. Ik wist alleen dat we een team hadden met zeer goed ge trainde sporters, die allemaal over een uitstekende condi tie beschikten." Tijdens een flink aantal zaterdagen, tallo ze door-de-weekse avonden en een zelf opgezet twee daags survival-weekend in Overijssel werden de indivi dualisten samengesmeed tot een hecht team. Ronald Rob ben, produktie medewerker Emballage, was daar toen nog bij, maar na lang wikken en wegen moest hij uiteindelijk genoegen nemen met een re serveplaats. „Ik zei al, we wis ten in feite niet wat ons te wachten zou staan. Maar we besloten op grond van wat we wel eens op de televisie hadden gezien, te trainen in onder meer kanovaren, werken met kaart en kompas, uithoudingsvermogen en 'bergbeklimmen'." Slechte start En toen kwam dan na al die uren training de echte wed strijd. De start was in Breda. Die verliep op zijn zachtst ge zegd niet al te florissant. Het gezicht van Harald Smook, produktiemedewerker Krui denierswaren, betrekt van het ene op het andere moment: „We moesten acht kilometer hardlopen door het centrum van Breda, 't Ging uitstekend tot we de verkeerde kant op werden gestuurd door een motoragent... Ongelofelijk dat zoiets met zo'n organisa tie mogelijk is.... We bereik ten de tiende plaats, anders waren we tweede geweest op dat onderdeel." Martin Pasman valt hem bij: „Als ik er nog aan terugdenk... balen was het", zegt hij hartgron dig. Strijd ontbrandt Nog diezelfde middag werd per bus koers gezet naar Di- nant, waar de volgende och tend de strijd pas goed ont brandde. Kort samengevat kwam de opzet van de Chal lenger's Trophy erop neer dat de teams voor elke etap pe - en dat waren er heel wat - opdrachten kregen om uit te zoeken waar de diverse con trolepunten op het kilome terslange parcours lagen. Met behulp van veelal summiere gegevens als onduidelijke luchtfoto's, een kompasrich ting, een paar kaartcoördina- ten of iets dergelijks moest het te volgen traject worden samengesteld. Hoe meer controlepunten binnen een bepaalde tijd werden aange daan, hoe meer punten de ploeg kreeg. Bij tijdsover schrijding volgden strafpun- Zwoegen en zweten Het traject zelf was nou niet bepaald het toonbeeld van het vlakke Hollandse land schap. In tegendeelhet was zwoegen, zweten en afzien. Ploeteren door de modder, door het water, over omge vallen boomstammen en constant heuvel op, heuvel af, „Wat het vooral zwaar maakte", aldus Dick van Gend, „was de combinatie van logisch nadenken om de vragen over die controlepun ten op te lossen en de licha melijke inspanning." Wim Bergsma, net als Ronald Rob ben produktiemedewerker Emballage bij DC Zwolle. „Die vrijdag bijvoorbeeld waren we eerst een uur of anderhalf bezig met het op lossen van de puzzels; de an deren ook hoor. Maar dat ging allemaal van de tijd af die we hadden om het totale Voor het eerst hebben Nederlandse bedrijven dit jaar onderling hun sportieve krachten kunnen meten. Dat ge beurde tijdens de Chal lenger's Trophy, een overlevingsstrijd in de omgeving van Dinant in de Belgische Arden nen. Maar liefst 65 ploegen van elk vier man traden daar tegen elkaar in het strijdperk voor een uitputtende en zenuwslopende wedstrijd, die vier da gen duurde. Van woensdag 11 tot en met zaterdag 14 oktober jl. De naam Albert Heijn was daarbij vertegen woordigd door DC Zwolle. De deelnemers op de foto waren staand van links naar rechts: Harald Smook (24 jaar, produktieme dewerker Kruideniers waren), Ibe Moorman (26 jaar, produktieme dewerker Ontvangst), Wim Bergsma (35 jaar, produktiemedewerker Emballage), Martin Pasman (27 jaar, pro duktiemedewerker Kruidenierswaren). Zij werden bij hun krachtsinspanningen terzijde gestaan door de team-assistenten, zittend Anton Breider (hoofd Personeelsza ken), Henk Sterk en Dick van Gend (chef af deling Vers). traject van die dag af te leg gen. Dat was 28 kilometer, als je tenminste de kortste af stand via de zeven controle punten nam. Voor ons bleven uiteindelijk vier en een half uur over om die afstand af te leggen. Onmogelijk natuur lijk.." Harald Smook: „We hebben er drie gehaald." Laatste dag De laatste dag van de survival bestond uit de rit van Dinant naar de finishplaats Den Bosch, waar hardlopend acht kilometer door het centrum moest worden afgelegd, waarna de stadsmuur moest worden beklommen en ver volgens tweehonderd meter met een vlot moest worden gevaren. Assistent-teamleider Anton Breider over de achtender tigste plaats waarop beslag werd gelegd: Achteraf be zien denk ik dat we deze sur vival niet slim genoeg heb ben aangepakt. We zijn er voortdurend vanuit gegaan, dat we zo veel mogelijk con trolepunten moesten aan doen. Daarbij hebben we ons onvoldoende gerealiseerd wat de meest rendabele race zou zijn. We hadden mis schien zo nu en dan beter controlepunten kunnen la ten vallen, waardoor we min der strafpunten voor tijds overschrijdingen zouden hebben gekregen." Of, zoals Harald Smook en Martin Pasman het verwoor den: ,Aan de conditie lag het niet. Die was uitstekend Maar met wat minder inspan ning, en een iets andere aanpak waren we veel hoge geëindigd." Toch staat voo: elk van de deelnemers éér ding vast: Als er weer zo'r Challenger's Trophy wordi georganiseerd en DC Zwoli; krijgt opnieuw toestemminj deel te nemen, dan zijn zi volgend jaar opnieuw van di partij. Wim Bergsma: „Wa volgend jaar.... 't Liefst ga il volgende week weer!" Sinds mei jl. is bij Meester in Wijhe het laatste onderdeel van de administratieve automatisering operationeel geworden. De orderverwerking van ontvangst tot en met facturering en de verwerking daarvan is geheel geautomatiseerd. Reeds in de zeventiger jaren gaf Meester de aanzet tot het ontwikkelen van een aantal administratieve systemen die betrekking hadden op de fac turering en statistiekenaan- maak. Deze systemen draai den op het centrale compu tersysteem in Zaandam. In 1985 concludeerde men van uit Meester dat deze syste men niet meer aan de behoef te voldeden. Men wilde ver dergaande en snellere man agementinformatie, zowel operationele als bestuurlijke. In 1986 werd besloten de ou de systemen te vervangen en een aantal nieuwe functies en systemen toe te voegen. Het hoeft geen betoog dat dit be sluit gefaseerd tot stand moest komen want het ver nieuwingsproject was nogal ingrijpend. Op het programma stonden de volgende systemen: 1. Receptuur- en kostprijs. 2. Produktiebesturing uitge rust met o.a. een voor- raadbeheerformule. 3. Orderverwerking met daarin order-entry, voor- raadordervergelijking, geautomatiseerd wegen en factureren. 4. Aanvulling van de finan ciële administratie met een crediteuren- en debi teurensysteem. 5. Statistiek. Omdat het hier een totaal project betrof werd beslo ten een leverancier te zoeken die het hele tra ject aankon. Van belang daarbij was dat men zou overstappen op een de centraal computersys teem en de leverancier een grote inbreng zou die nen te hebben in de scho ling binnen de Meester- organisatie. Het project startte begin 1986 waarbij drie delen werden onderscheiden, t.w.: - Oplevering hardware. - Oplevering van de stan dard-software ten behoeve van het receptuur- en kost prijssysteem en crediteu ren- en debiteurenadmini stratie. - Ontwikkeling van een or derverwerkingssysteem en aansluiting met genoemd andere systemen. De eerste twee delen van ht project waren in 1987 g< reed. Het in eigen huis on wikkelde orderverwerking systeem zorgde voor de nod ge moeilijkheden maar oo die werden overwonnei Ook de data-communicati bleek een traject met de n( dige haken en ogen maar ni na drie jaar, is Meester op ec belangrijk punt aangekomei De belangrijkste moduk zijn werkzaam waarmee d 'spin-off van deze verniel wing steeds meer zichtba; wordt. Daarmee samenhai gend ontstaan er ongetwi feld nieuwe vragen en bi hoeften voor de automatisi ring. Het laat zich denken d; Meester deze uitdaging zek< niet uit de weg zal gaan.

Personeelsbladen | 1989 | | pagina 10