EEN DELEGATIE VAN DE WORKS
COUNCIL AHOLD
NEDERLAND IN DE
VERENIGDE STATEN
COR BERAADT ZICH
OVER TOEKOMSTIGE ROL
Het dagelijks bestuur van de COR vergezelde A. Heijn vorige maand
tijdens zijn 'afscheidstoernee' door de Verenigde Staten. COR-
voorzitter Cor Schoon doet in drie afleveringen verslag van de reis.
Deze maand zijn eerste bijdrage.
Ach, een verslagje over een bezoek van een week aan BI-LO. Giant en
Finast, onze zusters in de Verenigde Staten, zet ik zo in elkaar. Dat
dacht ik voordat ik de Atlantische Oceaan overvloog. Nu ik terug ben
en alles een week heb kunnen laten bezinken, is mijn dagboek verrijkt
met 52 bladzijden en heb ik de opgedane indrukken nog niet echt
kunnen rangschikken. Het maken van een verslag valt mij dan ook
moeilijk. Waar moet ik over schrijven; over de personen met wie ik in
die week, of een deel daarvan ben opgetrokken? Nee. dat kan ik niet,
per slot van rekening zijn wij geen 'Privé'. Moet ik schrijven over de
Nederlanders c.q. ex-Nederlanders die ons deze week begeleid
hebben? Ik ben dan gauw klaar: niets dan lof voor Maureen
Burghouwt, Cornelie Jutte en Hein van Gorp. Zij hebben mij veel
verteld, maar dat is wellicht nog maar 5%. Hoe de
arbeidsvoorwaarden geregeld zijn in de VS en o.a. bij onze
zusterbedrijven, daar zal ik nog een apart artikel aan wijden, omdat
dit stuk anders te lang wordt.
Lichaamsvocht
Ik kan iets vertellen over het weer, de
warme, vochtige muur waar we te
genaan liepen toen we uit de hal van
het vliegveld in Atlanta stapten en
die we tot in New York niet van ons af
konden schudden, of over het feit dat
we de orkaan Hugo steeds vooruit
zijn gebleven. De orkaan die, terwijl
wij in New York waren, geen BI-LO
winkel gespaard heeft. Maar wie in
teresseert het nou hoe het weer was
in de VS en dat ik somtijds mijn over
hemd moest uitwringen vanwege het
daarin verzamelde lichaamsvocht.
De enkele vliegfanaat die bij Ahold
werkt zal ik geen plezier doen door
niet te schrijven over onze vluchten
met de kleine straalvliegtuigen die
ons probleemloos van Greenville,
via Harrisburg en Cleveland naar
Bridgeport hebben gebracht. Dat er
een koffer van één van de reizigers
een nacht onder zeil is gebleven,
mag geen smet werpen op de vluch
ten.
Als ik zo doorga, dan kan ik volstaan
met het bovenstaande, want dan
blijft er niets meer over om te vertel
len. En dat terwijl er zoveel te vertel
len is! Toch blijft het moeilijk om deze
week goed over te brengen aan dege
nen die er niet geweest zijn. Voor be
langstellenden, de Albert Heijn-di-
rectie misschien, heb ik een diavoor
dracht in de aanbieding. Op deze
dia's is veel te zien van de prachtige
interieurs van de supermarkten. He
laas niet van de concurrenten die wij
bezocht hebben. Daar mochten, uit
fatsoensoverwegingen, geen foto's of
dia's worden gemaakt. Had ik nu
toch maar een verborgen camera
meegenomen.
Snoepreisje
Wat was nu de reden dat voorzitter.
secretaris en vice-voorzitter met part
ner of iemand naar keuze, een week
VS hebben gedaan? A. Heijn: ,,Ik zou
het prettig vinden als u deel uit zou
willen maken van het gezelschap dat
mij begeleidt tijdens mijn afscheids
toernee in de VS." P.J. Everaert tij
dens een afscheidsspeech bij Giant:
,,De leden van de works council ko
men hier om eens te zien wat er zoal
met het Nederlandse geld gedaan
wordt." Vele bekenden en onbeken
den: „Gewoon een snoepreisje."
Ik heb het zelf een leuke reis gevon
den, waarin veel tijd was om te zien
wat er met ons geld gekocht is. Ik heb
deelgenomen aan alle officiële bor
rels en diners, geluisterd naar be
groetingen en afscheidsspeeches en
gepoogd om wat zicht te krijgen op de
arbeidsverhoudingen, -omstandig
heden en -voorwaarden.
Met een busje naar Atlanta rijdend
maak ik voor het eerst echt kennis
met Amerika. Een baan met vijf rij
stroken voert ons naar de stad. Links
en rechts passeren ons wagens. Dat
mag gewoon en brengt wel rust,
want niemand wordt hier agressief
als hij rechts wordt ingehaald. Op de
weg zijn alleen grote en supergrote
personenwagens te zien. Bij het zien
van de vele vrachtwagens, waarvan
de trucks er zo bijzonder mooi en
kleurig uitzien, met hun grote vier
kante neus, wilde één van ons zo de
bus uitstappen en achter het stuur
gaan zitten van zo'n kolos. Nee, het
was dit keer niet een man die het zo
graag wilde.
Muur
In Atlanta, de stad waar wij een dag
konden acclimatiseren, werden wij
De skyline van Atlanta
opgewacht door Hein van Gorp, die
deel uitmaakt van de staf van Ahold
USA. Hij was onze begeleider voor
deze week. Buiten, na eerst door de
warme, vochtige muur heengebro
ken te zijn, maakten wij kennis met
Maureen Burghouwt. Zij heeft gestu
deerd in de VS en werkt nu sinds een
paar maanden bij BI-LO. Omdat zij
Nederlands spreekt, mocht zij ons tij
dens het BI-LO-bezoek vergezellen.
Het is wel liefdewerk, oud papier
voor haar. Alleen kan het voordelig
werken bij eventuele promoties.
Gewoontegetrouw heb ik deze avond
mijn hond uitgelaten. Dat deed op dit
moment ook iemand anders voor mij
aan de andere kant van de oceaan,
maar het ommetje kan ik toch niet
missen. De straten in Atlanta leken
wel uitgestorven, onbegrijpelijk voor
zo'n grote stad. Bijna geen auto's en
wandelaars rond de klok van elf uur
's avonds. Tijdens de wandeling ken
nis gemaakt met de daklozen die in
de diverse portieken sliepen en met
figuren die mijn portemonnaie wat
lichter wilden maken. Ook dat is
Amerika.
Een volgende keer komen de winkels
en distributie aan bod.
Cor Schoon.
De Centrale Ondernemingsraad beraadt zich momenteel over zijn
toekomstige rol binnen Ahold. Aanleiding voor de heroriëntatie
vormen onder andere de decentralisatie van de concernregelingen,
de verzelfstandiging van de werkmaatschappijen, de integraties van
Miro, Vers Vlees Groep en Distributie binnen Albert Heijn, de
veranderde concernstructuur en de ontwikkelingen in het buitenland.
Bovengenoemde veranderingen heb- 'ja' beantwoord. Tijdens een twee
ben effect op de positie van de COR.
De invloed van de raad kan. erdoor
worden ondergraven. Men houdt er
terdege rekening mee dat het zwaar
tepunt van de medezeggenschap bij
de OR'en van de werkmaatschappij
en zal komen te liggen. Tot voor kort
bestond de vrees dat er voor de COR
nog slechts een figurantenrol zou zijn
weggelegd. De vraag die de COR
dan ook stelde, was: ,,Is er nog een
toekomst voor de COR?"
De Raad van Bestuur heeft deze
vraag inmiddels met een volmondig
daagse bijeenkomst met de Raad van
Bestuur eerder dit jaar, concludeerde
de RvB dat er ondanks decentralisa
ties, in de toekomst personeelsmana
gement op centraal niveau bij Ahold
Nederland gevoerd zal blijven wor
den. Dat betekent dat er een basis
aanwezig blijft voor het voortbestaan
van de COR.
Ook de COR zelf lijkt er inmiddels
van overtuigd dat er nog voldoende
taken op centraal niveau overblij
ven. Punt van discussie binnen de
raad is nu hoe een en ander aange
pakt dient te worden. In verband met
de recente ontwikkelingen rond Asko
acht de COR het van het grootste be
lang dat er snel afspraken worden
gemaakt met de RvB over de invloed
van de COR op de samenwerkings
verbanden. Hierover zal zo spoedig
mogelijk een voorstel worden ge
maakt.
Daarnaast werkt de COR aan een
discussienota over zijn toekomstige
rol. Daarin zullen vragen beant
woord worden als: Hoe moet de COR
geïnformeerd worden over de buiten
landse activiteiten? Blijft de COR
overleg voeren met de RvB of zal er
sprake zijn van een overleg met de
directie van Ahold Nederland?
Moet de COR werknemersoverleg op
internationaal terrein organiseren?
De bedoeling is dat de discussienota
nog dit jaar zal verschijnen.*
Flitsen
