De chauffeur Amsterdamse in Vemon IN ft M E R I ETEN OP DE BON FïNDïT Flitsen pagina 9 „De chauffeurs staan in de tijd van 2 jaar. Hoe dat dag te bereiken zijn. Ze rij om hier te kunnen komt? Door de goede ar- kunnen een huiselijk le- werken", houdt Bob beidsvoorwaarden. De ven leiden. Bij andere be- Thompson, adjunct-direc- chauffeurs kunnen elke drijven in Amerika is dat teur Distributie van BI-LO, dag naar huis, omdat alle meestal anders. Daar zijn staande. "Er is een wacht- filialen binnen een halve ze dagen van huis." BMXheeft 200 chauffeurs in vaste dienst. Het wagenpark telt 120 trucks en ruim 200 opleggers, waarvan 92 met koeling. De vloot legt jaar lijks zo'n 16 miljoen kilome ter af. Zeker, natuurlijk kan ik mee op een van de ritten. Er is alleen een probleempje. De trucks van BI-LO hebben geen stoel voor een bijrijder. Op die plek worden normaal gesproken goederen of post neergezet. Maar geen nood, men haalt wel even een klap stoeltje. En zo rijd ik even la ter in een imposante truck met oplegger over de high way van het distributiecen trum in Mauldin naar het BI-LO filiaal aan Stewart Square in Greenville. Ron kend en schuddend baant het gevaarte zich met 40.000 dollar aan handel een weg naar het filiaal. Het zitcom fort voor de bijrijder laat he laas ernstig te wensen over. De nieren worden op ruwe wijze getest. In de bochten moet ik me krampachtig aan de deur vastklemmen om overeind te blijven. Onder tussen probeer ik naar beste kunnen te noteren wat chauf feur Bobby Childress (42) zoal ter berde brengt. „We hebben geen vaste routes", legt hij uit, „Ik kom bij alle BI-LO-winkels. In een jaar tijd heb ik ze allemaal wel een keer gehad. Vanmorgen ben ik om 5 uur begonnen, gisteren om 4 uur. Het wis selt wel eens. We werken hier met een roulatie-sche- ma. Daardoor zitten we elke dag op een andere route. Het liefst rijd ik kruidenierswa ren. Dan hoef ik niet zo vroeg op. Verse produkten worden midden in de nacht bij de fi lialen afgeleverd. Het werk bevalt me. Het is afwisselend. Je maakt elke dag weer wat anders mee op de weg. Ik ben min of meer opgegroeid in een truck. Mijn vader was trucker en mijn broers zitten ook op de weg. Van vader op zoon, yes sir. Maar of mijn zoon ook chauffeur wordt, weet ik niet. Ik heb liever dat hij gaat studeren en manager wordt, maar niets is onmoge lijk. Ik zal hem in ieder geval niet ontmoedigen als hij chauffeur wil worden want het is een mooi vak. Ik werk nu 5 jaar voor BI-LO. Daar voor reed ik voor een ander bedrijf. Was ik soms dagen van huis. Bij BI-LO niet, 's avonds ben ik thuis. Boven dien betaalt BI-LO ook beter, yes sir." Til-l.O-trucks Christine Maas De Finast-supermarkt in Vemon, Connecticut. „Hier werkt een landgenote van je", verzekert dis trictsmanager John Hidecavage. Ja, ja, dat zeiden ze in Finast The Bronx ook en toen bleek het te gaan om een Amerikaans meisje met een Duitse moeder. Maar warempel, hier in Vemon, op de deli-afdeling, staat een originele Amsterdamse. Christine Maas. „Ha, another windmillboy!", roept ze vanachter de vitrine. Christine is getrouwd met een Amerikaan. Woont inmiddels 33 jaar in Ameri ka, maar haar Amsterdamse accent is nog altijd onmiskenbaar. „Ik werk al 10 jaar in deze winkel", vertelt ze.Jammer datje niet wat langer blijft, dan had je zeker moeten komen eten. De voltallige Raad van Bestuur van Ahold was hier laatst ook nog. Ze wilden me allemaal spreken. Wat ik er van vind dat ik nu toch weer voor een Nederlands bedrijf werk? Dat vind ik geweldig!" Door Aad Schoen Voedselcoupons Amerikanen met een laag in komen krijgen van over heidswege één, en in sommi ge staten twee keer per maand een pakketje voedsel coupons als aanvulling op hun salaris. 'Foodstamps' worden ze genoemd. Met de ze coupons kan in super markten eten worden ge kocht. Geen luxe-artikelen en ook geen alcohol. In win kels die zich in arme buurten bevinden wordt meer met foodstamps dan met dollars betaald. In Finast-filiaal 74 in Cleveland bijvoorbeeld. De eerste weken van de maand bestaat 75% van de omzet uit voedselbonnen. Daarna daalt de omzet omdat de bonnen op zijn. Daar wordt bij de be voorrading en de personeels bezetting terdege rekening mee gehouden. Reietiotoe^ iot. v/hert Y°u Pull Service Pbc ItatVMSjEJebrai •S Hnastfi'""1 plattegr' Vierentwintig uur per dag open en zondag van ne gen tot negen. Finast- filiaal 74, Lorain Road in Cleveland, Ohio. Be drijfsleider is Joe Ruscitti (Wat? Zijn de winkels in Nederland maar van 9 tot 6 open? Wanneer kan ik ko men!?). Joe leidt rond. Zijn winkel is, met een to tale vloeroppervlakte van ruim 6.000 m2, een van de grootste Finast-filialen. Bij de ingang liggen folders met een plattegrond om de klanten wegwijs te ma ken. Tot de vele afdelin gen behoren o.a. een apo theek, een video-afdeling met ruim 2.000 verschil lende films en een BUZ- afdeling met 15 soorten pop-com. Er werken in to taal 300 mensen. De vloer blinkt, geen vuiltje te be kennen. Dat is nodig om te voorkomen dat klanten ergens over uitglijden. Over deze of gene druif bijvoorbeeld. Je hebt hier zo een schadeclaim of een proces aan je broek. Daar zijn ze nogal makkelijk in. De bedrijfsleider zou er sterke staaltjes over kun nen vertellen. Finast moet jaarlijks forse bedragen neertellen. En als een pro ces gewonnen wordt, zijn er altijd nog de kosten van de advocaat. Het kost altijd geld. Om de kans op val partijen tot een minimum te beperken moet de vloer dus schoon zijn. En dat is- ie. Daar zorgt David Lipc- sey (33) wel voor. Hij heeft een dagtaak aan het schoonhouden van de vloer. „Geen beroerd werk", geeft hij te kennen „Het houdt je bezig. Ik werk van donderdag tot zaterdag, van 12 tot 9 uur. Op één dag kan ik de hele vloer net twee keer schoonmaken. Dat is no dig, ja." De schoonmaker bukt zich en raapt een staafje lippenstift van de vloer. Kijk, dat bedoelt hij nou. Voor je het weet zet iemand zijn voet erop en slaat steil achterover. Kas sa! Schoonmaker David Lipcsey

Personeelsbladen | 1989 | | pagina 9