COR EN RMD VAN BESTUUR
BIJEEN IN NOORDWIJK
W1NSTDELINGS -TAMT VOOR
RVB-IJD VAN DER HOEVEN
WINSTDELING
POSITIEF
ADVIES
OSTARA
UITZONDERLIJK BAKSEL
Flitsen j||7
In een ontspannen en informele sfeer
hebben de voltallige Raad van Be
stuur en de COR elkaar vorige
maand ontmoet tijdens een 3-daagse
bijeenkomst van de COR in Noord-
wijk. De 6 RvB-leden hielden bij die
gelegenheid elk een presentatie. Tot
de vele onderwerpen die daarbij aan
de orde kwamen behoorden o.a.:
- de toekomstige strategie van
Ahold in Amerika en Europa, mede
tegen de achtergrond van de een
wording van de Europese markt na
1992;
- de financieel-economische positie
van Ahold;
- personeelsmanagement;
- de toekomstige rol van de COR.
COR-voorzitter Cor Schoon verklaar
de na afloop van de bijeenkomst dat
de verkregen informatie op verschil
lende zaken nieuw licht heeft gewor
pen. ,,Ik had eerlijk gezegd niet ver
wacht dat de RvB-leden zo open over
de strategie van Ahold zouden pra
ten. Ik had er eerder rekening mee
gehouden dat we ze de woorden uit
de mond zouden moeten trekken. Het
was de eerste keer dat we op deze
manier met elkaar gesproken heb
ben en voor ons was het een duidelij
ke bevestiging dat we serieus wor
den genomen. We mogen dan soms
wel eens wat hakketakken met de
RvB - en dat moet ook af en toe - maar
zoals in Noordwijk kan het dus ken
nelijk ook. Het was een zeer nuttige
bijeenkomst. De COR zal zich bin
nenkort nader gaan beraden over de
verkregen informatie. We zullen zo
goed als zeker ons werkplan er op
gaan afstemmen."
De COR heeft vorige maand positief
geadviseerd over de verkoop van Os-
tara. Het advies kwam tot stand na
een uitgebreid onderzoek van de
COR. Daarbij bleek o.a. dat veel Os-
tara-medewerkers slecht geïnfor
meerd waren over beleid, arbeids
voorwaarden en de mogelijkheden
om in dienst van Ahold te blijven. Op
aandringen van de medewerkers en
de COR is de nodige informatie als
nog verstrekt.
'Want ik word emotioneel als ik denk aan dit juweel: aan het
weergaloze wonder van de taart'. Treffende regels die de populaire
toondichter Drs. P. op zijn jongste plaat ten gehore brengt. Als men
niet beter wist zou men zweren dat de zogenaamde winstdelingstaart
die de Financiële Commissie van de COR aan RvB-lid drs. C.H. van
der Hoeven aanbood, de befaamde entertainer tot inspiratiebron had
gediend. Een weergaloos wonder van vakmanschap, afkomstig uit de
Albro-bakkerijen, waarmee de COR-commissie vorige maand een
geheel eigen bijdrage leverde aan de discussie over de opzet van een
nieuwe winstdelingsregeling.
De taartpunten waren voorzien van
de winstdelingspercentages van de
afgelopen jaren (59%, 78% en 79%).
De grootste taartpunt bevatte het
door de commissie gewenste percen
tage voor dit jaar: meer dan 100% van
het periodesalaris. Van der Hoeven,
de financiële man van de RvB, mocht
kiezen. ,,Doet-ie 't of doet-ie 't niet?",
vroeg commissie-woordvoerder
Geert Haanappel zich hardop af en
het antwoord liet niet lang op zich
wachten. Het RvB-lid koos onverwijld
voor de grootste punt: de punt met
een winstdelingspercentage van
meer dan 100%. Mag hieruit gecon
cludeerd worden dat het percentage
voor 1989 daadwerkelijk boven de
100% zal uitstijgen? Geert Haanap
pel: ,,Wij waren het uiteraard van
harte eens met zijn keuze. De com
missie heeft in ieder geval hoge ver
wachtingen gekregen." Van der Hoe
ven: Mensen die mij kennen weten
dat ik altijd de grootste punt neem.
Maar dat neemt niet weg dat ik hoop
De winstdelingstaart dat er dit jaar een hoog percentage
uitrolt. Dat zou namelijk betekenen
dat we het als bedrijf in 1989 uitste
kend gedaan hebben. Ik gun ieder
een een mooie winstdeling. De taart
smaakte overigens uitstekend. Het
was een uitzonderlijk baksel. Veel
marsepein, daar ben ik gek op, hoe
wel het wel weer een aanslag op mijn
gewicht was!"
De RvB-man kon het initiatief van de
Financiële Commissie wel waarde
ren. ,,Ik vond het ontzettend leuk. Het
onderstreept nog eens de goede rela
tie die wij met de COR-commissie
hebben."
Overigens wordt er op dit moment
nog druk gewerkt aan een nieuwe
winstdelingsregeling. Aangenomen
wordt dat de RvB nog vóór de zomer
een voorstel aan de COR zal presen
teren.
Van der Hoeven kiest onverwijld voor
de grootste punt
Het RvB-lid oefent de kaakspieren al
vorens het karwei te klaren
Op het woord winstdeling reageerde
het oud COR-lid, inmiddels met ver
vroegd pensioen vanwege COR-tro-
penjaren, met het bekende vingerge-
baar, vergezeld van de woorden
'ping-ping'. Als toegift schoof hij een
gekromde hand over de tafel, de an
dere hand onder de tafel. Voor even
keerde de felheid waar hij vroeger
om bekend stond terug:,De arbeider
moet een graantje meepikken uit de
winstruif van het bedrijf, daar heb ik
mij altijd sterk voor gemaakt. Het be
gon met een eindejaarsuitkering, ook
wel kerstgratificatie geheten. Albert
Heijn groeide groter en werd Ahold,
kerstgratificatie werd omgezet in
winstuitkering. Ging het goed, dan
kregen we meer; ging het slecht, dan
werden onze uitgaven met kerst wat
ingesnoerd. Over bleef dan nog het
kerstpakket, dat als sluitstuk diende
van een viermalige cadeaubonnen-
uitgave. Dat was in de plaats geko
men van de vroegere pakketten, die
naar ik mij weet te herinneren - en
dan moet ik wel heel ver teruggaan -
het traditionele mud aardappelen
heeft vervangen. Maar laat ik niet te
veel in nostalgie verzinken. Span
nend was het toen wij in 1980 een
nieuwe regeling ter advisering kre
gen. De discussie in COR en OR'en
spitste zich toe op de vraag: centen of
procenten?"
Zijn ogen straalden toen hij zei zich
hard gemaakt te hebben voor een ge
lijk bedrag in centen voor alle Ahold-
medewerkers. Hij vergeleek de orga
nisatie met een klok die niet zonder
het kleinste radertje of palletje kan
lopen, daarmee tot uitdrukking bren
gende dat ieder mens in de organisa
tie belangrijk is.
,,Een gelijk bedrag was niet haal
baar, maar het zag er naar uit dat een
bedrag in centen of een alternatief,
deels centen deels procenten, haal
baar was. Immers, een meerderheid
van OR'en had een voorkeur daar
voor uitgesproken. Bij stemming in
de COR bleek een aantal COR-leden
zich niet te houden aan de uitspraak
van hun OR. Kennelijk waren zij,
wanneer het alternatief doorgang
zou vinden, er wat op achteruitge
gaan en huldigden zij de uitspraak
dat het hemd nader dan de rok is",
constateerde hij ietwat verdrietig.
Op mijn voorzichtige vraag - hij was
nu eenmaal geen voorstander van
kapitaalvlucht naar het buitenland -
hoe de discussie over een winstver
goeding van in Amerika geïnves
teerd kapitaal indertijd was verlo
pen, reageerde hij gelaten: ,,Ach, ik
was wel bang dat wij van ons geld
niets meer terug zouden zien, maar
Ahold kwam met een redelijk voor
stel om, door middel van een inge
wikkelde berekening, geld in de
winstuitkeringspot te laten vloeien."
Dat hij daar, gezien zijn opvatting
over kapitaalvlucht wat tam op had
gereageerd, had te maken met het
feit dat hij het strijden wat moe begon
te worden.
„Natuurlijk hebben wij door de jaren
heen gesproken over een hogere net
to-uitkering van de winst. Iedereen
wilde wel af van de door de regering
ingestelde hogere belasting op de
winstuitkeringen, in de volksmond
'schandaalbelasting' geheten. Maar
tot op de dag van vandaag wordt de
ze nog steeds gehandhaafd. Kijkend
naar alternatieven om meer netto te
krijgen, kwam je terecht bij het op
schroeven van de cadeaubonnen tot
het maximale bedrag of een winstde-
lingsspaarregeling. Daar zijn wij
nooit verder mee gekomen."
Verbaasd reageerde hij op mijn uit
spraak dat er nu een voorstel ge
maakt wordt om de cadeaubonnen
op de hoogste fiscaal vrije waarde te
brengen (honderd gulden netto), ko
pen met korting mogelijk te maken en
het restant in een winstdelingsrege
ling te stoppen.
„Waarom kan het nu wel, terwijl het
vroeger niet bespreekbaar was? Wat
levert het mensen nu werkelijk netto
op? Is het geen truc? Hoe is dit voor
stel te rijmen met de gedachte op po
litiek niveau om de winstuitkering
fiscaal vriendelijker te maken?" Hij
beëindigde zijn betoog, er nadruk op
leggend om vooral het personeel en
de OR'en in de discussie te betrek
ken.
Bij het afscheid nemen was hij sterk
met zijn eigen gedachten bezig. Voor
zichtig probeerde ik mij te verwijde
ren, maar mijn vertrek ging toch niet
geheel aan hem voorbij, want ik
hoorde hem nog mompelen: „Met al
le strijd en discussie die er geleverd
is rond de winstdeling hebben wij
geen slechte regeling en ik heb er
vertrouwen in dat het ook dit keer wel
weer goed zal komen."
Vaag zag ik hem met een melancho
lieke glimlach op het gezicht het bij
behorende vingerschuifgebaar ma
ken.
Jan Achterban
