VLIEGEN
OP DE WIND
Vrije tijd
Medewerkers en produkt beter in conditie
Deltavliegen als hobby
Zeeivind
Hoofdpijn
Avondstudie
Bloemen-en Plantencentrale gaat verhuizen
1 Koeiepoep
in Flitsen
pagina 9
hadden geoefend in een wei
land tussen de koeien.Ja, we
kregen eerst lessen op een
heuveltje. Een beetje rennen
met zo'n vlieger. Als je viel en
je had pech, dan kwam je in
de koeiepoep terecht."
De cursisten hadden de eer
ste beginselen onder de knie,
toen ze zich opmaakten voor
de vlucht van de berg. Ook
Janny Boezewinkel ver
scheen aan'de start. Met het
angstzweet in de handen, dat
wel, maar eenmaal in de
lucht maakte de sensatie zich
meester van de Overijsselse.
)rAls je eenmaal in de lucht
hangt, is het schitterend. Je
bent net een vogel. Je zweeft,
hoort niets, het ruist alleen
maar."
Het bleef voorlopig bij die
eerste echte vlucht. Het weer
verslechterde zodanig dat
meerdere vluchten van de
berg niet mogelijk waren. De
Nederlandse cursisten keer
den huiswaarts in de weten
schap dat ze in ieder geval
één deltavlucht in de bergen
hadden gemaakt. Janny Boe
zewinkel had de smaak te
pakken. Ze meldde zich als
lid van de Amsterdamse
vliegschool Holland-air en
ging van daaruit deltavliegen
in IJmuiden. Daar werd ze
niet door berg- maar door
zeewind gedragen. „Dat is
heel anders vliegen. Ik moest
alles weer opnieuw leren",
legt Janny Boezewinkel uit.
In IJmuiden kreeg de delta
vliegster te maken met zee
wind die ter hoogte van de
duinen opstijgt. Vliegen op
de stijgende wind is voor be
ginners alleen mogelijk bij
windkracht vier of vijf. De
wind moet bovendien pal uit
het westen komen.
Wanneer het weer gunstig
was (je kon 's morgens om
negen uur bellen) reisde Jan
ny Boezewinkel op zondagen
af naar het Noordzeestrand.
„Ik ben er in het voorjaar van
1987 mee begonnen, een half
jaar later heb ik m'n Brevet 1
gehaald." Dat brevet was een
bewijs dat ze het starten en
landen onder de knie had ge
kregen. En ook het manoeu
vreren in de lucht ging de
AH-medewerkster goed af.
Klaar voor de start
ven in de lucht heb ik de
vlieger uitgedrukt. Dat doe je
alleen bij het landen. Dan
gaat de vlieger omhoog en
vangt veel wind. Nu ging ik
met een sneltreinvaart naar
beneden en viel ik. Ik dacht
dat ik niets had. Ja, ik had wel
pijn in m'n hoofd, maar dat
heb ik wel vaker. De volgen
de ochtend ging het mis, toen
bleek toch dat ik een hersen
schudding had."
Na een tijd van gedwongen
rust ging Janny Boezewinkel
weer de lucht in. Echter min
der frequent want door een
onlangs gestarte avondstudie
Atheneum heeft de caissière
minder tijd voor haar hobby
die ze op verre afstand van
huis moet beoefenen. „Het
kost altijd veel tijd. Maar mis
schien komt hier in de buurt,
in Manderveen, een terrein
Op driehonderd meter af
stand van het huidige on
derkomen betrekt de AH
Bloemen- en Plantencen
trale in maart aanstaande
een spiksplinternieuw be
drijfspand. Hiermee komt
een einde aan een aantal
problemen waar men in
Woerden al langere tijd
mee kampt, namelijk de
slechte conditionerings
mogelijkheden voor het
produkt, de ineffectiviteit
van het huidige gebouw
en de niet zo florissante
arbeidsomstandigheden.
Het nieuwe pand is klei
ner dan de huidige ruim
te. „Maar", zegt bedrijfslei
der Dirk van Dijk, „door
dat de ruimte veel effi
ciënter is ingericht kun
nen we veel meer verstou
wen."
In 1981 startte AH met de
Bloemen- en Plantencentra
le. In Woerden werd bij een
transportonderneming op
slagruimte gehuurd. Speciale
voorzieningen voor bloemen
en planten waren er niet.
„Het gebouw heeft geen dak-,
vloer- of wandisolatie. Bij ex
treem koud of warm weer
geeft dat problemen; het pro
dukt kan er niet tegen", ver
telt Van Dijk. „Bovendien
moeten de medewerkers
door de lange, smalle vorm
van het pand eindeloos sle
pen met containers." De
nieuwe behuizing voldoet
wel aan de strenge eisen die
worden gesteld aan produk-
ten als bloemen en planten.
In het pand heerst een con
stante temperatuur van 14
graden, de vochtigheids
graad is optimaal en de wind
snelheid bloemen en plan
ten kunnen immers niet te
gen tocht - is minder dan 0,2
meter per seconde. „De in
vestering die we hier doen
om het produkt goed te con
ditioneren is enorm", zegt
Van Dijk. „We kunnen straks
met recht zeggen dat we
bloemen van een perfecte
kwaliteit leveren."
Vloerkettingbaan
Maar niet alleen het produkt
wordt straks goed verzorgd
in Woerden, ook de mede
werkers gaan er op vooruit in
de nieuwe huisvesting. Vol
trots vertelt de bedrijfsleider
over de vloerkettingbaan die
wordt aangelegd. Dit is een in
de vloer aangebrachte voort
durend doordraaiende ket
ting, waaraan containers kun
nen worden gekoppeld. Tot
nu toe moesten de medewer
kers de containers met de
hand over grote afstanden
verslepen. Een andere verbe
tering is de grote hoeveel
heid ramen die in het nieuwe
pand zijn aangebracht.
Werken bijvoorbeeld de me
dewerkers van de verpak
kingsafdeling nu nog de ge
hele dag bij kunstlicht, straks
is hun werkruimte voorzien
van een lange raamstrook.
Deze medewerkers staat ove
rigens in maart gelijk met
het nieuwe pand nog een
aanzienlijke verbetering van
de arbeidsomstandigheden
te wachten. Er komen nieu
we verpakkingsmachines, die
door de toepassing van
kunststof in plaats van me
taal, aanzienlijk minder la
waai produceren. Van Dijk:
„Er kan nu weer een gesprek
op normale toon worden ge
voerd."
Ondanks al die vaardigheden
ging het dit voorjaar mis. „Ik
had dit voorjaar mijn eigen
vlieger gekocht (daarvoor
vloog ze met huurtoestellen)
en daar ben ik gelijk de eerste
vlucht mee neergestort. Ik
moest naar Rotterdam. Ie
mand hielp me met het op
bouwen van m'n vlieger. Een
maal van de grond vergat ik
alles wat ik geleerd had. Bo-
Janny in actieze vliegt!
beschikbaar voor deltavlie
gen. Dat zou gunstig zijn voor
mij. Dan hoef ik niet steeds
naar IJmuiden te rijden."
Dicht bij eigen huis zou de
Goorse dan ook het Brevet 2
kunnen halen, een vereiste
om zelfstandig in de bergen
te mogen vliegen. „Dat is nog
wel steeds mijn ideaal, ja,
vliegen in de bergen. Dat is
het mooiste."
ny Boezewinkel en de andere
cursisten deden het toch, na
dat ze eerst een aantal dagen
Deltavliegen is een niet alledaagse hobby. Janny
Boezewinkel, 23 jaar en caissière in de AH-franchi-
sevestiging in het Overijsselse Goor, beaamt dat.
Ze beoefent sinds de zomer van 1986 het deltavlie
gen. Het avontuur en de spanning brachten haar
ertoe om ruim vier jaar geleden in het Duitse Trier
de eerste lessen te volgen. Sindsdien vliegt ze op de
wind. En dat is niet zonder gevaar ondervond ze
het afgelopen voorjaar.
Van een aantal meters hoogte
stortte ze ter aarde. Gevolg:
hersenschudding en een paar
weken plat op bed. De klap
was hard maar betekende
niet het einde van haar hob
by. De vliegende caissière
heeft nadien het luchtruim
alweer 'gekozen.
Deltavliegen doe je onder
een grote vlieger, die de
vorm heeft van een delta, een
soort driehoek. Zonder mo
tor vliegen op de wind. Sa
men met een vijftal andere
Nederlanders kreeg ze haar
eerste lessen van een Duitse
instructeur.
De caissière uit Goor vertelt
dat ze eigenlijk bij toeval in
Trier terecht kwam. „Ik zou
met mijn vriendin op vakan
tie gaan, maar dat ging niet
door. Toen heb ik in een
vakantiegids dat deltavliegen
gevonden. Die spanning trok
me wel. Een paar weken in de
Spaanse zon liggen? Nee, dat
is niets voor mij. Ik hou meer
van doe-vakanties. Wat avon
tuur, wat spanning."
Voor dat doel reisde ze niet
voor niets af naar Trier, want
spannend was het wel. „We
kregen eerst de berg te zien
waar we na een week vanaf
Janny in haar 'gewone' doen
moesten vliegen. Ik dacht
toen: ja, je bent mooi gek,
want dat doet niemand." Jan-
