J. Keijzer ontving als
nieuwe onderscheiding
De ambassadrice van de franchise
Gouden jubilarissen worden schaars
Duvelstoejager
Afdeling
'kwesties'
Flitsen
pagina 9
Hij besloot vier jaar geleden,
toen hij 60 werd, gebruik te
maken van de ATV-regeling
en twee dagen per week min
der te gaan werken. Gevolg
was dat hij 24 oktober zijn
gouden feestje kon vieren.
„Een gebeurtenis om nooit te
vergeten", vindt hij. Aardig
was ook dat hij als eerste de
gouden speld met drie ro
bijntjes kreeg met daarboven
een kroontje, het nieuwe in
signe nu Ahold 'koninklijk' is.
Ruim honderd mensen kwa
men de heer Keijzer op zijn
receptie feliciteren. Geen
wonder, want in die halve
eeuw heeft hij nogal wat con
tacten gelegd. En ook in zijn
huidige functie coördina
tor sociale activiteiten
heeft hij niet over aanspraak
te klagen. Tot zijn takenpak
ket behoren: lid van het be
stuur Bijzondere Voorzienin
gen (financiële tegemoetko
ming bij ongedekte ziekte
kosten etc.), de organisatie
en leiding van de dagen voor
aanstaande gepensioneerden
en de organisatie van dag
tochten voor gepensioneer
den en VUT'ers. Aan alle drie
de functies zegt Keijzer veel
plezier en voldoening te be
leven, een kwalificatie die
ook verder in zijn verhaal
nogal eens te beluisteren
valt. „Neem nou die dagtoch
ten. Toen ik daar 26 jaar gele
den bij betrokken raakte,
hadden we 87 deelnemers, in
1988 waren het er 2.700..."
Dagtochten voor gepensio
neerden? De 14-jarige Joop
Keijzer zal daarover geen
moment hebben gedacht
toen hij - vers van de lagere
school bij zijn eerste baas
aantrad. „Dat was bij W. van
Amerongen aan de Weesper-
zij in Amsterdam. Mijn ou
ders hadden een klein krui
denierswinkeltje, maar toen
mijn vader overleed - ik was
toen vier - was het sappelen
geblazen. Van doorleren was
dan ook helemaal geen spra
ke en mijn moeder was blij
toen ik een baantje had."
De jongste winkelbediende
was in die tijd een duvelstoe
jager. Goederen uitpakken,
stellingen vullen, bestellin
gen klaar maken en vervol
gens wegbrengen op een
transportfiets, mand voorop.
„Ik heb 't allemaal gedaan,
maar ik had al gauw door dat
ik moest studeren om
hogerop te komen. Mijn mid
denstandsdiploma heb ik,
omdat de oorlog uitbrak, niet
gehaald. Maar later wel het
praktijkdiploma boekhou
den."
Een minder goede gezond
heid heeft Keijzer een en an
dermaal parten gespeeld.
Hoewel... omdat hij in 1942
een half jaar met pleuritis had
moeten kuren, hoefde hij
niet. naar Duitsland. Ook
raadde de dokter hem aan
een andere baan te zoeken en
zo kwam hij bij Van Ameron
gen op kantoor terecht: 'as
sistent-chef leeg goed'.
De tweede keer dat Keijzer
ziek werd, was tussen 1951
en 1953 toen hij door tbc
Zë worden schaars, de gouden jubilarissen. Bij
Ahold zijn nog circa tien medewerkers die de 50
dienstjaren kunnen halen, maar hooguit drie zullen
deze mijlpaal met een huldiging omkranst zien. De
meesten zullen voordien - bij leven en welzijn
hebben gekozen voor de VUT. De heer J. Keijzer
behoorde tot de eerste groep.
werd uitgeschakeld. „Net in
die periode werd Van Ame
rongen, met toch al 90 win
kels, overgenomen door Al-
bert Heijn. Toen ik was her
steld moest ik me in Zaandam
melden. Ze moesten me ac
cepteren, maar een baan was
er in feite niet beschikbaar.
Gelukkig kreeg ik spoedig
een stek op de afdeling
'Kwesties'. Ik moest contro
leren of alle goederen die aan
de filialen werden geleverd
ook naar behoren werden
doorberekend. Leuk werk en
veel contacten."
In 1957 werd Keijzer ge
plaatst op de afdeling Reke
ning Courant, waar ook de
pensioenadministratie was
ondergebracht.Aan dat laat
ste besteedden we toen een
uurtje per week. Toen het be
drijf verder groeide, namen
die werkzaamheden nave
nant toe en in 1965 had ik er
in de club van C. Kraaij
een volledige dagtaak aan.
Administratie van Pensioen
fonds, Spaarfonds, beleggin
gen in effecten en onroerend
goed, van alle markten moest
je thuis zijn."
In de loop der jaren werd dit
werkpakket gesplitst over
een aantal specialisten en
ging Keijzer zich met andere
zaken bezig houden. Drie er
van zijn al genoemd en de
Heel even waren er
twijfels of het wel kon:
een Albert Heijn-super-
markt én een Alberto-
slijterij én een Etos-
winkel in een dorp als
Hilvarenbeek. Enkele
weken na de opening
van haar Etos Beauty
Case meent Riet Klop-
penberg dat ze er ech
ter goed aan heeft ge
daan om als eerste fran-
chise-nemer haar klan
ten het volledige
Ahold-pakket aan te
bieden. „De wens om
het te doen bestond al
langer. Waarom zou je
die wens niet in vervul
ling laten gaan als je
weet dat je plannen
goed zijn?" Een gesprek
met de 'ambassadrice'
van franchise.
Riet Kloppenberg (48) zucht
op de vraag wat de volgende
uitbreidingsplannen zijn. „Ik
denk dat we de zaken zo
mooi voor elkaar hebben.
Voorlopig even rust in de
tent. Er is wel eens met men
sen van Etos gesproken over
een apotheek Dat zou goed
aansluiten op de drogisterij.
Geloof ik graag, maar we heb
ben hier in het dorp net een
kleine oorlog tussen de
huisartsen achter de rug. Die
doktoren moesten allemaal
hun huisapotheek opgeven
toen hier een onafhankelijke
apotheker kwam. En daar zou
ik me nog eens in gaan men
gen?"
Wellicht wordt er binnen
kort in het Albert Heijn-filiaal
aan de Gelderstraat in Hilva
renbeek begonnen met win
kelautomatisering. „Maar dat
is dan ook het enige dat ik
hier op korte termijn zie ge
beuren", lacht Riet Kloppen
berg. „Na alle verbouwingen
en openingen moeten we
eerst zorgen dat de winkels
weer volledig gaan draaien.
Ik ben dan ook al blij genoeg
voor haar drogistendiploma.
Agnes is mede verantwoor
delijk voor de gang van zaken
bij de firma Kloppenberg.
Riet Kloppenberg: „Ik wilde
mijn mogelijke opvolgster al
op jonge leeftijd inwerken.
Hoewel ik voorlopig nog niet
denk aan stoppen", zegt ze
lachend. De firma Kloppen
berg heeft in totaal 82 perso
neelsleden in dienst; een ge
diplomeerd slijter en een vi-
nologe voor Alberto, de da
mes van de Etos Beauty Case
en de medewerkers van de
kruidenier. Als eerste fran
chisenemer vaart Riet Klop
penberg onder de vlag van
zowel AH, Alberto en Etos.
„Misschien loop ik daar nu
nog mee voor op andere fran
chisers", zegt ze niet zonder
enige trots. „In de AH-fran-
chisevercniging noemen ze
me wel de 'ambassadrice' van
franchise. Maar ik ben ervan
overtuigd dat van die 92 an
dere zelfstandige AH-winke-
liers er veel hetzelfde zullen
doen. Het is een ideale com
binatie." Riet Kloppenberg
wil er nog maar eens op wij
zen: hoeveel scepsis er aan
vankelijk ook bestond, de
eerste weken was de omzet
in haar drogisterij wel vijftig
procent hoger dan de meest
positieve raming.
Vlak voor het vertrek geeft ze
toe dat haar wens om de fir
ma te completeren met de
Etos Beauty Case niet alleen
door zakelijke overwegingen
werd ingegeven. Na de uit
breiding van de parkeerruim
te werd de oprit naar dat ter
rein voor de doe-het-zelf-
zaak een eindje verderop in
de straat overbodig. De eige
naar van die zaak wilde de
oprit graag bebouwen en
stapte met dat plan naar de
plaatselijke AH-vestiging.
Riet Kloppenberg kon daar
geen 'nee' tegen zeggen. „Op
die plaats heeft mijn ge
boortehuis gestaan. Het
stond voor mij daarom met
een vast dat ik daar een win
kel zou openen."
vierde betrof die van secreta
ris/penningmeester van het
Personeelsfonds, een taak die
hij 15 jaar heeft vervuld. Als
alles naar wens verloopt, gaat
Keijzer in september 1989
met pensioen. Bang om dan
in het bekende 'zwarte gat' te
vallen is hij zeker op voor
hand niet.
„Ik heb nogal wat bezighe-
RietKloppen-
berg rechts
met haar
dochter Ag
nes.
dat we alles op tijd hebben
kunnen realiseren. De druk
ke tijden komen er aan. Dan
kun je je het niet veroorloven
in de rommel' te zitten."
Riet Kloppenberg zag haar
Alben Heijn-winkel snel
groeien, hoewel ze een klei
ne vijfjaar geleden een moei
lijke start maakte. Niet lang
nadat was overgeschakeld op
de AH-formuIe werd de win
kel overvallen. Haar man Cor
overleed korte tijd daarna
aan de verwondingen die hij
daarbij opliep. Een moeilijke
periode, waar ze zich met
hulp van de naaste omgeving
en vanuit Zaandam doorheen
wist te slaan.
Omzetgroei
De Hilvarenbeekse bevol
king wist de uitbreiding van
de diensten met een Albert
Heijn echter goed te waarde
ren. Na een inwerkperiode
van ongeveer een jaar begon
de omzet daadwerkelijk te
groeien. Een groei waar tot
nu toe geen einde aan is ge
komen. Het magazijn en het
vloeroppervlak werden daar
om vorig jaar uitgebreid met
achthonderd vierkante me
ter. Het personeel kreeg een
eigen kantine, er kwamen en
kele counters (onder meer
voor delicatessen) en in de
zomer van dit jaar werd di
rect naast de supermarkt een
Alberto geopend. En of het
niet genoeg was, in samen
werking met de gemeente
werd de parkeerruimte aan
zienlijk uitgebreid.
Over de vestiging van een
slijterij waren zowel Riet
Kloppenberg ais Alberto het
snel eens. „Er was hier in het
dorp geen zelfstandige slijter
meer. En je stuurt je klanten
voor hun flesje jonge klare
ook niet graag naar de con
current." Maar de plannen
voor een Etos Beauty Case
stuitten aanvankelijk wel op
bezwaren in Zaandam. „Dat
zou ik hier nooit redden.
Maar ze stonden er denk ik
gewoon erg onwennig tegen
over. Etos was nog niet be
kend met franchise. Ik heb ze
echt onder druk moeten zet
ten. Als het niet doorgaat, ga
ik in zee met 't Kruidvat!' heb
ik toen gezegd. Dat heeft ze,
denk ik, snel op andere ge
dachten gebracht."
Riet Kloppenberg licht toe
waarom ze het plan voor Etos
doorzette. „Het heeft me al
tijd aangetrokken om naast
de supermarkt iets anders te
doen. Ik heb wel even ge
dacht aan een textielzaak als
Zeeman, maar toen ik de eer
ste Beauty Case-winkels zag,
wist ik onmiddellijk dat ik
zo'n zaak wilde beginnen.
Die ideeën heb ik toen omge
rekend naar de plaatselijke si
tuatie. Het bleek dat het goed
mogelijk was voor een dorp
met 10.000 inwoners. Waar
om zou je dan je wens niet in
vervulling laten gaan als je
weet dat je plannen goed
zijn?"
Opvolgster
De dagelijkse leiding in de
drogisterij is in handen van
dochter Agnes (23). Ze
werkte eerst bij haar moeder
in de zaak, maar voelde er
veel voor om een 'eigen' win
kel te runnen. De drogisterij
is een nieuwe branche voor
haar. Maar de overige perso
neelsleden die allemaal erva
ring hebben op dit terrein,
zorgden dat ze snel thuis
raakte. Begin volgend jaar
doet ze dan ook al examen
Gereformeerde Kerk, Red.).
Verder speel ik orgel en ben
ik van plan mijn oude hobby,
kunstschilderen, weer op te
pakken. Nee, vervelen zal ik
me niet!"
den op kerkelijk terrein. Zo'n
dertig zondagen per jaar
spreek ik in Gereformeerde
kerken, verspreid over heel
Noord-Holland. Ook ben ik
praeses van de Kerkeraad van
Zaandam-Zuid en bestuurslid
van het Confessioneel Beraad
(een rechter vleugel van de
