Zo maar Zo maar Zo maar Zo maar ZJ AC RESTAURANT THIEU Complimenten Eigen restaurantje Beetje moederlijk. Gek op mode Forel vissen Vaco-specialiste pagina 16 Flitsen Apetrots zijn ze op hun zojuist in de nieuwe AC-huisstijl ver- bouwde restaurant in het zuid- Belgische Thieu. niet rer ran de grensovergang met Fmnkrijk. Sinds 30 juni jl. werkt Thieu- Nord in de chique ambiance die met een oorspronkelijk wegres taurant alleen nog maar ge meen heeft dat hel langs de au toweg ligt. Dat steeds meer gas ten uit de omgeving dit etablis sement bezoeken om er zakelijk of met familie te lunchen of te dineren is niet toevallig. Dat was immers één van de doelstel lingen. Als Flitsen een kijkje gaat nemen in Thieu-Nord loopt het toeris tenseizoen ten einde. Kind augus tus laat de parkeerplaats toch nog kentekenplaten uit veel Europese landen zien. Ajs de trek naar het zuiden ophoudt, blijft altijd nog de trek naar Parijs: winter en zo mer maken toeringcars hun stop bij AC Restaurant Thieu. Een toe loop die nu een stuk gemakkelij ker kan worden opgevangen, om dat het aantal zitplaatsen is uitge breid van 94 naar 220. Die royale verdubbeling is architectonisch goed verwerkt. Gezellige eet hoekjes op twee niveaus bieden een maximum aan privacy Heel tevreden is Jeanine Feijen, de jong ogende 46-jarige bedrijfsleid ster van AC Restaurant Thieu- Nord. Geen wonder, na de verbou wing hebben al 25 procent meer gasten het restaurant bezocht dan in dezelfde periode vorig jaar. „On ze gasten waarderen de nieuwe stijl enorm. Wel moeten ze even aan de veranderde opzet wennen. Maar we krijgen veel complimen ten over de kwaliteit van de free flow, de presentatie en de gezellig heid. Die kwaliteit is ook doorge trokken naar onze medewerkers. We hebben onze mensen nóg be ter getraind in vriendelijke dienst verlening. Onze medewerkers zijn overwegend Franstalig, met een enkel woordje Duits of Engels en dan ontstaat er wel eens een taal probleem. Ons devies: een glimlach wordt in ternationaal begrepen en met hof felijkheid kom je een heel eind." In een restaurant dat van 07.00 tot 22.00 uur is geopend en waarin continu iemand van het manage ment aanwezig dient te zijn, blijft weinig tijd over voor hobbies en een privéleven. Voor Jeanine Feij en is haar werk haar leven. „In mijn werk kan ik me helemaal ontplooi en, mijn werk is mijn eerste priori teit. Ik hoop dat ik iets van mijn liefde voor het vak kan overbren gen op mijn medewerkers. Ik zie dat als een persoonlijke verplich ting van ouderen ten opzichte van jongeren", zegt ze. Doorvragend komt er toch een stukje eigen le ven tevoorschijn. „Ik bert twee we ken op vakantie geweest in Marok ko. Dat is een familiereünie gewor den. Mijn getrouwde dochter van 29 met haar kindje en mijn stude rende zoon zijn meegegaan. Het was een heerlijke tijd en voor mij voldoende om hier in Thieu weer aan de slag te gaan. Verder ben ik een natuurliefhebster. Ik houd van dieren, wandelen en zwemmen. Vroeger had ik meer hobbies. Zo heb ik ooit aan parachutespringen gedaan. Alleen om mezelf te bewij zen dat ik dat durfde, en diepzee- duiken. maar daarvoor is niet veel gelegenheid." aldus Jeanine. De streek rond Thieu is van oor sprong een mijn- en industriege bied dat vooral vroeger veel werk nemers uit oost- en zuid-Europese landen trok. Dat is nog te merken aan de vele, inmiddels door huwe lijk geïntegreerde, nationaliteiten. Zo ook bij de Belgische collega's. De 23-jarige Liliane Lisiere bijvoor beeld is van Italiaanse afkomst. Een groot deel van haar familie woont op Sardinië en het spreekt vanzelf dat zij daar regelmatig haar vakan tie doorbrengt. Liliane houdt van het contact met mensen en kan in Thieu haar hart ophalen. „Ik spring overal in waar dat nodig is: bij de 'v kassa, bij het afruimen, het doet er niet toe. Sinds maart 1982 maakt Liliane deel uit van het AC-team in Thieu. Zij begon als 17-jarige haar loopbaan in het restaurantvak. Wat haar betreft is haar huidige baan niet het eindpunt. „Ik hoop later zelf nog eens een eigen restaurant je te openen". Klein beginnen en daarna geleidelijk uitbreiden is daarbij haar opzet. Dat betekent voorlopig veel ervaring opdoen en sparen. Met een beetje paardrijden en de zorg voor echtgenoot en huishouden vult Liliane haar vrije tijd. „Als je de hele week werkt, blijft er thuis veel liggen. En ik wil ook nog tijd overhouden om met mijn man gezellige dingen te on dernemen." De blonde Nicole Debelle heeft in Thieu een cheffunctie, ze is een zogenaamde 'responsabie'. „Ik ben een avondmens en dat past prima bij mijn werk. Ik heb mijn diensttij den voornamelijk in de late uren, zodat ik de ochtend voor mijn per soonlijke besognes heb. Nicole De- belle is van huis uit Francaise, maar door haar huwelijk met een Belg VO01 fcolc heeft ze nu ook de Belgische natio naliteit. Haar familie en een van haar drie kinderen wonen in Frank rijk, net over de grens. ,Je begrijpt dat ik dus regelmatig even over de grens wip", zegt ze lachend. Ruim vijf jaar werkt Nicole bij AC Restaurant Thieu. Voor die tijd werkte ze in de textielbranche. „Een heel ander vak. maar ook daar had ik met klanten te maken, zo doende zijn er toch overeenkom sten", In het restaurant houdt Ni cole een oogje in het zeil. Ze voelt zich daarbij zo nu en dan een beetje 'moeder' van haar jongere collega's. „Dat krijg je op mijn leef tijd", zegt ze. „Dan komt men wel eens bij je met persoonlijke pro blemen en zorgen. Ik probeer dan een beetje raad te geven. Thuis kan ik me ontspannen. Ik houd van le zen en zwemmen. Daarin vind ik voldoende compensatie voor mijn drukke baan." De 36-jarige Antoine Marianne maakt nog maar kort deel uit van de AC-familie. Op 1 april startte ze haar werkzaamheden in Thieu. De- eerste tijd werkte ze achter de schermen, maar sinds een maand ook in het restaurant. „Ik wil alles leren en daarom help ik overal waar het nodig is. Het fijne van dit werk is, dat we een leuke groep collega's hebben. Dat motiveert mij enorm. Ik heb twee opgroeien de kinderen, een meisje en een jon gen, die natuurlijk ook aandacht ei sen. Dan is het wel eens moeilijk om huishouden en werk goed te laten verlopen. Mijn werkuren in het restaurant plan ik daarom bij voorkeur in de avond, zodat de ochtend voor het huishouden be schikbaar blijft", vertelt Antoine. Ook zij heeft een droom waarvan ze hoopt dat die ooit werkelijkheid wordt. „Weet je wat ik heel graag zou willen?", vraagt ze. „Een eigen modeboetiek! Dat lijkt me gewel dig. Ik ben gek op kleding en mijn moeder is een goede naaister. Die maakt alles wat ik mooi vind, ook voor de kinderen. Zo zien we er altijd modieus uit zonder dat het al te veel kost. De naam zegt het al: Bozcna Vvog- cik is ook geen Belgische van ge boorte. Samen met haar moeder kwam ze uit Polen en ook nu nog bezoekt de 28-jarige, gehuwde Bo zcna regelmatig haar verwanten in Oost-Europa. Sinds drie jaar werkt Bozena bij AC Restaurants. Ze houdt van de com binatie werk en gasten. „Het werk is dikwijls hetzelfde, maar de gas ten zijn steeds anders. Het enige wat me wel eens dwars zit, is dat ik mijn echtgenoot zo weinig zie. Mijn werkuren liggen laat op de dag en mijn man werkt juist heel vroeg. Soms kunnen we elkaar al leen maar goeiendag zeggen. Als ik binnen kom, gaat hij weg", vertelt Bozena. Het feit dat ze bij AC heel plezierig kan omgaan met de ande re collega's maakt veel goed. Om te ontspannen heeft Bozena een heel speciale hobby: vissen. Ze gaat naar een van de meertjes of vijvers in de omgeving om rustig een paar uur te vissen. Niet zelden komt ze met een paar forellen terug, die in huize Vvogcik met smaak worden veror berd. Jeanne Parmentier is de hekken- sluitster van deze reeks gesprekjes met Belgische AC-collega's. Zij is in Thieu de deskundige bij uitstek wat de Vaco-keukcn betreft. Haar loopbaan bij AC Restaurants begon 8 jaar geleden bij de vestiging van AC aan de overzijde van de auto weg. Na een periode in de centrale keuken in Ruisbroek ging ze terug naar Thieu. De afstand naar Geel werd haar te gortig. Want Jeanne woont, net als haar andere colle ga's, in de directe omgeving van het restaurant. Was ze in de centra- Ie keuken chef d'equipe van de koude gerechten, nu zwaait ze de scepter over koud en warm. Ze draait haar hand niet om voor de toch wel heel specifieke techniek van de Vaco-keuken. Bij haar kun nen gasten terecht voor hun wen sen met betrekking tot de warme maaltijden. Dat is wel heel andere koek dan Jeanne's vroegere baan: het beschilderen van aardewerk in een fabriekje waar kleine gebruiks artikelen werden geproduceerd. Jeanne laat er geen misverstanden over bestaan dat ze een grage praatster is. Ook in haar vrije tijd. Een praatje met familie of kennis sen, een flinke wandeling in haar eentje, daaruit put Jeanne weer voldoende energie voor haar druk ke baan bij AC. „Mijn vakantie neem ik meestal rond Kerstmis", laat ze weten. „Dan is het overal rustig en dat vind ik prettiger. Veel tijd om weg te gaan heb ik echter niet. Mijn vader is gehandicapt en vergt dus de nodige tijd. Ik heb dus een druk leven", zegt Jeanne, die nog wel even wil zeggen dat ze het werk aan het buffet heel fijn vindt. „Vanwege het contact met de gas ten", verduidelijkt ze. Waarmee eens te meer wordt gezegd dat de Belgische AC'ers dit aspect van hun werk boven alles de voorkeur geven.

Personeelsbladen | 1988 | | pagina 16