Secretariaat Commerciële zaken AH
Flitsen
pagina 12
Vete
Kleding maken
Werken leuker dan
schoolbank
Twintig jaar geleden solliciteerde
Joke Wals (39) op de afdeling
Planning van Albert Heijn in het
voormalige hoofdkantoor aan de
Westzijde. Inmiddels heeft ze ver
schillende functies binnen het be
drijf vervuld. Nu heeft ze de leiding
over het secretariaat Commerciële
Zaken en werkt ze voor de heer K.
Dorsman (directeur Commerciële
Zaken AH). „Ik werk al weer vier
jaar voor de heer Dorsman. Ik regel
heel wat voor hem. Afspraken ma
ken, vergaderingen plannen, brie
ven rikken, telefoon beantwoor
den, notuleren enzovoorts. Het be
kende secretaressenwerk", zo legt
ze uit.
Het onderlinge begrip tussen de
filialen en het secretariaat Com
merciële Zaken is volgens Joke
voor verbetering vatbaar. „Als één
van de managers niet aanwezig is,
en er komt een klacht vanuit een
filiaal, dan kan het gebeuren dat de
mopperpartij die voor de manager
is bedoeld bij ons terecht komt.
Dat is niet erg, maar vaak wordt de
irritatie alleen maar groter, omdat
wij ook niet van alles op de hoogte
zijn. Wat voor klachten er hier bin
nenkomen? Dat kan van alles zijn.
Extra bestellingen, klachten over
leveringen en over de kwaliteit van
een produkt. Ook vreemde vragen
zoals een bedrijfsleider die met
een klant naast zich vraagt of een
pakje spinazie van 400 gram ge
noeg is voor twee personen. Je kan
dus stellen dat wij hier een stoot-
blokfunctie vervullen."
In haar vrije tijd is Joke Wals twee
de secretaris van de Oostzaanse
Football Club (OFC). Bovendien
staat ze daar ook nog om de twee
weken achter de bar in de kantine.
„Ik vind dat contact met mensen
enorm leuk. Daarnaast lees ik
graag. Vooral historische romans
en biografieën. Vraag me geen
schrijvers of titels, want die ver
geet ik altijd. Meestal lees ik in de
bibliotheek de eerste bladzijden en
dan weet ik of ik het boek al dan
niet gelezen heb. Namen kan ik
slecht onthouden. Ja, inderdaad,
dat is een eigenschap die een se
cretaresse kan opbreken."
Ondanks een eeuwenoude 'vete'
tussen Zaandam en Oostzaan, is de
Zaanse Marieke IJskes het volle
dig met haar Oostzaanse collega
eens. Ook Marieke (26) vindt het
contact met de filialen niet altijd
even prettig.Als zij onredelijk be
ginnen te doen omdat er iets fout is
gegaan, dan.doe ik mijn mond ook
echt open hoor! Nee, leuk is dat
niet, maar dat komt gewoon omdat
wij niet goed weten wat er in de
filialen speelt en omgekeerd geldt
hetzelfde. Het zou daarom een
goed idee zijn de rollen eens een
keertje om te draaien. Wij naar de
filialen en de bedrijfsleiders naar
het HK. Dan zouden we misschien
wat meer begrip voor elkaar krij
gen. Ik zou best een week in een
filiaal op alle afdelingen willen
werken om er achter te komen hoe
het nu allemaal in de praktijk
werkt. Ik denk dat je dan veel beter
kunt functioneren en vragen
beantwoorden."
Na de MAVO had Marieke geen zin
meer om verder te leren. „Ik wilde
gewoon lekker geld verdienen en
bovendien leek me werken op kan
toor het einde. Dat vind ik trou
wens nog steeds." Negen jaar gele
den kwam zij via Simon de Wit bij
AH. Spijt heeft ze niet meer, maar
Zet vier vrouwen op één kantoorkamer en je kan er bijna zeker van
zijn dal de dagelijkse dosis dolle pret niet zal ontbreken. Dat geldt
dus ook voor het secretariaat Commerciële Zaken van Albert Heijn
Vers en Houdbaar Food). Maar naast de broodnodige arbeids
vreugde, wordt er ook hard gewerkt op kamer 621 van het Zaanse
hoofdkantoor. Het secretariaat is namelijk dé afdeling bij uitstek
waar als eerste de commerciële vragen uit de filialen terechtkomen.
De dagelijkse stroom van bellers krijgen dan Joke Wals, Marieke
IJskes, Sonja Heringa ofSytha Rijkes aan de lijn. Een viertal dat de
belangen van ongeveer een 40-tal personen behartigt. „Dat lijkt
veel", zegt Joke Wals, „maar de één zorgt natuurlijk voor meer werk
dan de ander. Over het algemeen kunnen we het werk met z'n
vieren goed aan. Bovendien nemen we regelmatig werk van elkaar
over.
Sonja Heringa
Sytha Rijkes
in het begin vond ze het minder.
„AH was zo groot en ik miste ons
hechte 'kluppie' van toen heel
erg."
De grootste hobby van Marieke is
muziek. Ondanks dat ze in de fanfa
re 'Crescendo' uit Oostzaan speelt,
heeft ze een hekel aan optreden.
„Ik speel sopraansaxofoon. Hard-
stikke leuk. Alleen optreden vind ik
doodeng." Naast zelf muziek ma
ken, is jazzballet eveneens een
vrijetijdsbesteding van haar.
Jazzballet is ook een hobby van de
27-jarige Sonja Heringa uit Zaan
dam. „Ik doe het nog niet zo lang
als Marieke, hoor", voegt ze er snel
aan toe.
Na de MAVO volgde Sonja een op
leiding voor coupeuse, maar om er
uiteindelijk haar beroep van te ma
ken zag ze niet zitten. „Voor mij
moest het een hobby blijven. Kle
ding maken voor mezelf vind ik
heerlijk. Ik maak sieraden en
breien komt daar ook nog eens bij.
Zalig om die dingen te doen. Lek
ker druk."
Sonja is getrouwd en woont met
haar man op slechts tien minuten
fietsen van het hoofdkantoor, waar
ze nu ruim twee jaar op het secre
tariaat werkt. Ze omschrijft zich als
de vreemde eend in de bijt. „Ik
werk voor de afdeling Marketing
Services, zodat ik vaak met andere
zaken bezig ben dan mijn collega's.
Het werk als secretaresse bevalt
haar goed, maar toch wil zij binnen
AH verder doorgroeien en zou zij
het op prijs stellen als er iets meer
ruimte voor het eigen initiatief zou
komen.
Wanneer ook bij haar het onder
werp 'contact met de filialen'
wordt aangesneden, noemt ook
Sonja de mogelijkheid een bepaal
de periode 'stage' in een filiaal te
lopen. „Wij weten te weinig van de
praktijk op de winkelvloer. Ik denk
dat het contact met en het begrip
voor elkaar zal verbeteren na zo'n
stageperiode."
De laatste in de rij van vier is Sytha
Rijkes. Sytha werd 27 jaar geleden
in het Noordhollandse dorpje
Oost-Knollendam geboren. Inmid
dels is Wormer haar vaste woon
plaats. Na het behalen van haar MA-
VO-diploma hield ze als 16-jarige
het leren voor gezien. „Ik had er
geen zin meer in. Geld verdienen
trok meer dan de schoolbanken",
bekent ze eerlijk. Via een uitzend
bureau kwam Sytha een jaar gele
den op het AH-secretariaat terecht.
Een halfjaar later kreeg ze een vast
dienstverband aangeboden. Spijt
van deze beslissing heeft ze niet.
„Ik heb vrij lang als uitzendkracht
gewerkt. Dat is me altijd goed be
vallen, maar op een gegeven mo
ment wil je toch iets meer zeker
heid. Ik woon op mezelf. Dat bete
kent dat er voldoende centjes moe
ten zijn. Het werk bij Albert Heijn
vond ik direct leuk en met de colle
ga's klikte het ook meteen. Waar
om zou je dan niet blijven?" Eén
van de voorvallen die Sytha goed is
bijgebleven, is het feit dat ze heeft
mogen figureren in de bedrijfsfilm
'Albert'. „Dat was enorm leuk. Ze
zijn hier een hele ochtend geweest
en dat voor tien seconden film."
Haar dagtaak bestaat voornamelijk
uit het tikken van brieven en me
mo's voor de diverse (assorti
ment )managers. Ook het telexver-
keer en het beantwoorden van de
telefoon neemt veel tijd in beslag.
Als één van 'haar mannen' er niet is,
komt het gesprek automatisch bij
Sytha terecht. „Ik heb het idee dat
de mensen die opbellen dat niet
altijd even leuk vinden. Ze denken
onmiddellijk dat wij toch geen ant
woord kunnen geven. Soms is dat
ook zo, maar ga daar niet op voor
hand van uit. Een voorbeeld? Ie
mand uit een filiaal was op zoek
naar één van de managers. Die was
op dat moment de deur uit. „Dus er
is helemaal niemand op de afdeling
aanwezig", kreeg ik te horen. Ik
heb toen heel fijntjes laten weten
dat ik ook iemand ben."
Na enig aandringen mogen we Sy
tha omschrijven als enigszins crea
tief. Af en toe schildert ze. Daar
naast is gitaarspelen een liefhebbe
rij. Zo nu en dan waagt ze zelf een
poging de tekst van een liedje te
schrijven en de daarbij behorende
muziek te componeren. „Meestal
zijn het van die diepdroevige lied
jes. Gebroken liefdes, je kent het
wel. Nee, een hit heb ik nog niet
geproduceerd, maar wie weet?"
