„In het seizoen denk je
was het maar winter.
En 's winters denk je:
was het maar weer zomer
pagina 12
Flitsen
Seizoenfiliaal Den Burg
Ondanks het slechte zomerweer brachten
ook dit jaar weer tienduizenden toeristen
hun vakantie door op het eiland Texel. Het
AH-fïliaal in Den Burg pikt van het toerisme
een aardig graantje mee. Maar wat komt er
allemaal voor kijken om zo'n zaak draaiend te
houden? Een bezoek aan een seizoenfiliaal.
„Wie zegt me dat ze volgend jaar niet allemaal
in Griekenland zitten?"
W/es Hendriks
Gesteund door een stevige
zuidwester kiest de veerboot
MS Molengat (capaciteit
1.000 passagiers en 180 per
sonenauto's) het ruime sop
van het Marsdiep. Tientallen
opvarenden zien. leunend op
de reling, de ponthaven van 't
Horntje in rap tempo nade
ren. „Texel. 18.000 ha. klein,
groot genoeg voor weken
ontspanning", belooft de fol
der van de plaatselijke VW.
Om de internationale allure
van het eiland te benadruk
ken vermeldt het drukwerk
zelfs de afstand vanaf Rome:
1.880 km. Van Italianen moet
men het echter niet hebben
op Texel. Van Duitsers des te
meer. En. niet te vergeten,
van Nederlanders zelf. Elke
zomer overspoelen tiendui
zenden toeristen het eiland
voor een onbekommerd
vakantieverblijf. Texel telt
12.000 zielen, maar geduren
de de zomermaanden zijn het
er gemiddeld zo'n 40.000
meer. Velen van hen komen
boodschappen doen in Al-
bert Heijn's eigen waddenpa
rel: het filiaal aan de Waalder-
straat in Den Burg. Be
drijfsleider Wies Hendriks en
zijn medewerkers hebben er
hun handen vol aan.
NOODCAMPING
De bedrijfsvoering in het fi
liaal wordt 's zomers geken
merkt door een volledige af
hankelijkheid van het weer.
Bedrijfsleider Hendriks belt
derhalve om de haverklap
003 voor de laatste vooruit
zichten. De bestellingen wor
den daarop gebaseerd. Van
daag vliegen de bruine bonen
en kapucijners de deur uit en
morgen zijn het misschien
wel weer barbecuesausen en
ijs. „Wc moeten geweldig op-
Ietten", vertelt de bedrijfslei
der. Toch blijkt het koopge
drag nooit helemaal te voor
zien. Het weer kan zo om
slaan en daarbij: hoe vaak zit
het KNMI er niet naast? In
zo'n geval dient er geïmpro
viseerd te worden. Het ge
beurt dan wel dat de be
drijfsleider naar Den Helder
rijdt om in een filiaal aldaar
het nodige in te laden. Dan
stouwt hij zo een hele pallet
groente in z'n Peugeot. De af
hankelijkheid van het weer
verleent het werk in AH Den
Burg een aparte dimensie. Er
is geen dag hetzelfde in het
filiaal, willen we dat wel gelo
ven?
Duitse toeristen vormen in
de zomer de grootste groep
klanten van het filiaal. Vergt
de toestroom van oosterbu
ren nog een speciale kennis
van het Duitse idioom? Wat
bijvoorbeeld te denken van
een bestelling Mülltüten? In
AH Den Burg weet men in
middels dat daarmee vuilnis
zakken worden bedoeld en
met Nudels macaroni. „En
verder", zegt plaatsvervan
gend Hoka Rina Pieterse, „en
verder komen we er met han
den- en voetenwerk wel uit."
De bedrijfsvoering in een ei
landfiliaal stelt speciale eisen
aan de bedrijfsleider. Men
moet van alle markten thuis
zijn. Kassareparaties bijvoor
beeld. Die doet de bedrijfslei
der zelf. En toen de BUZ-
groenterekken werden ge
troffen door een zuiver geval
van metaalmoeheid, werd
dat even snel geregeld met
een plaatselijke botenbou
wer. „Hij heeft ze in één keer
gelast", aldus Hendriks. „Dat
kan allemaal hier op Texel.
Dat is die typische eiland
sfeer van elkaar helpen."
De AH-olifant
Laatst bij het 100-jarig be
staan van de Texelse Courant
zou Hendriks namens Albert
Heijn een taart komen aan
bieden. De taart werd keurig
afgeleverd in het filiaal, maar
op het moment dat de be
drijfsleider arriveerde was hij
al half op. De medewerkers
wisten niet beter of de tracta-
tie was voor hen bestemd.
Binnen een uur was er een
nieuwe taart, met inscriptie.
Zo gaat dat op Texel.
Ons kent ons op Texel. Ieder
een kent elkaar. Dat wordt af
doende gedemonstreerd als
wij ons met de bedrijfsleider
voor een eenvoudige lunch
naar restaurant De Smulpot
begeven. De bedrijfsleider,
zelf afkomstig van het vaste
land, wordt van alle kanten
hartelijk begroet door de au
tochtonen. De eerste is ome
Jan van Texel, een eilandfi
guur bij uitstek. Ome Jan
heeft zojuist een bananeschil
voor de deur van het filiaal
verwijderd en heeft daarmee
mogelijk een klant of, wie zal
het zeggen, de bedrijfsleider
zelf, voor een lelijke valpartij
behoed.
Hendriks dankt zijn bekend
heid onder de Texelaars niet
in de laatste plaats aan zijn
voorzitterschap van de
Ringsteekcommissie en van
de Stichting Folklore Texel.
In die laatste hoedanigheid
daverde hij onlangs nog bo
ven op een olifant door het
centrum van Den Burg. „Op
die manier kweek je een
hoop good will voor Albert
Heijn. Dan zeggen de men
sen: kijk daar zit de be
drijfsleider van AH op een
olifant. Dat werkt toch door."
LAATSTE BOOT
Zeker, het leven op Texel
heeft zo z'n aangename kan
ten. De mensen zijn er vrien
delijk, iedereen kent en helpt
elkaar. Maar er zijn natuurlijk
ook nadelen. De laatste boot
uit Den Helder gaat al om half
tien. Personeelsavonden die
nen daarom altijd op Texel
zelf gehouden te worden. Dat
is best gezellig, daar niet van,
maar toch. Als je een keer een
avondje bij familie of kennis
sen aan de overkant op visite
gaat moet je altijd blijven sla
pen. Tenzij er natuurlijk wat
geregeld wordt, zoals bij het
jubileumfeest in mei. Voor de
viering van het 100-jarig be
staan ging het hele filiaal per
bus naar Utrecht. Met de
boot van 2 uur. Het feest was
om 10 uur afgelopen en half
twaalf stond de bus weer in
Den Helder. De laatste boot
was natuurlijk al lang weg,
maar bedrijfsleider Hendriks
had voor de gelegenheid een
kotter gehuurd. Met 50 man
hebben ze nog tot half twee
rondgedobberd op het wad.
Het feest ging gewoon door.
Eenmaal op het eiland stond
er al een andere bus klaar om
het gezelschap naar Den
Burg terug te brengen.
Volgend jaar zal het 60 jaar
geleden zijn dat Albert Heijn
een winkel in Den Burg
opende. Aan de Binnenburg,
één van die smalle straatjes in
het centrum. In 1981 ver
huisde het filiaal naar een
nieuw pand in de Waalder-
straat. Een jaar later werd
Wies Hendriks er bedrijfslei
der. En of het daar nu wel of
niet aan lag: feit is dat de om
zet onder zijn leiding begon
te stijgen. En als gevolg daar
van moest de zaak drie jaar na
de ingebruikname alweer
verbouwd worden. De totale
oppervlakte is nu 750 m2,
maar de volgende verbou
wing staat alweer voor de
deur. Het filiaal kan de voor
raden 's zomers niet meer
herbergen. Er komt twee
keer per week een diepvries
zending, maar plaats voor
een diepvriescel is er niet.
Daarom heeft de bedrijfslei
der er één gehuurd in het 2
km verder gelegen Oude-
schild. 's Avonds rijdt hij
heen en weer om de tekorten
in de winkel aan te vullen.
Voor de opslag van bier en
frisdrank heeft hij een contai
ner naast het filiaal laten zet
ten. Overdag kan er niet ge
vuld worden. Dat moet alle
maal na sluitingstijd gebeu
ren. Vrijdagavond krijgt de
winkel zijn laatste zending
uit Zaandam. Die zending
gaat zaterdag voor een groot
deel de deur weer uit, zodat
er maandag her en der lege
plekken op de schappen ont
staan. De bedrijfsleider zucht
ongemakkelijk. „Het liefst
zou ik wegblijven op maan
dag. Ik kan het niet aanzien.
Het is heel vreselijk. Maandag
is voor mij de ergste dag van
de week. Schei uit alsje
blieft."
OORKONDE
Vorig jaar juli behaalde het
filiaal een prachtige mijlpaal
op het gebied van de week-
omzetten. Het was aanleiding
voor een klein feestje. Afde
lingschef Gerrit Slont bood
de bedrijfsleider namens de
medewerkers een oorkonde
aan waarop in zwierige let
ters werd herinnerd aan het
heuglijke feit. Het kleinood
hangt ingelijst achter z'n bu
reau. Het deed de bedrijfslei
der goed. „Met die oorkonde
hebben ze een gevoelige plek
bij me geraakt", vertelt hij
met iets van ontroering in z'n
stem. Het filiaal is dit jaar op
weg naar een nieuwe mijl
paal. Want, en dat is het gek
ke, ondanks het feit dat er dit
jaar minder toeristen zijn, lig
gen de weekomzetten toch
zo'n 10% hoger dan vorig
jaar. Hendriks: „Wc halen het
bij de concurrenten, snap
je?" Wij snappen het. De be
drijfsleider pakt het boek Re
gistratie Omzet Transaktie
uit z'n la om een en ander
met klinkend cijfermateriaal
kracht bij te zetten. De om
zetten zijn verwerkt in een
grafiek die de stijging ten op
zichte van andere jaren in
één oogopslag duidelijk
maakt. "Het is een genot om
die lijnen te trekken", verze
kert Hendriks, die in z'n ach
terhoofd weet dat een terug
slag tot de mogelijkheden be
hoort. Ondanks het slechte
zomerweer zijn er dit jaar
toch nog veel toeristen, maar
wie zegt de bedrijfsleider dat
ze volgend jaar niet allemaal
in Griekenland zitten?
PLUSSEN
Het filiaal richt zijn aandacht
ook nadrukkelijk op de Texe
laars zelf. Volgens AC Gerrit
Slont zijn de eilandbewoners
inmiddels trouwe Albert
Heijn-klanten geworden. Het
kan niet de bedoeling zijn dat
ze de dupe van het toerisme
worden. „Dit filiaal moet net
zo goed zijn als elk ander AH-
filiaal. We vertegenwoordi
gen een landelijke zaak en we
kunnen ons geen missers ver
oorloven. Dat kan gewoon
niet." Buiten het seizoen krij
gen de klanten elke vrijdag
een gratis kop koffie. En in
het blad 't Tesselaartje wor
den de geboorteadvertenties
nauwlettend in de gaten ge
houden. Elke moeder kan in
het filiaal een bos bloemen
komen halen. „Het is maar
een kleine attentie, maar het
werkt", aldus Hendriks. Daar
naast probeert het filiaal zijn
lokale dominantie te verster
ken met de verkoop van ty
pisch Texelse produkten van
de bakkerijen Timmer en
Dros en zuivelprodukten van
Donatus. Hendriks: „Dat zijn
geweldige plussen en het
scoort gigantisch." Gerrit
Slont: „Wc hebben laatst nog
een onderzoek bij de concur
renten gehouden, maar bij
ons was het het drukste."
De seizoendrukte in filiaal
Den Burg gaat gepaard met
de nodige inspanning. Het
aantal medewerkers wordt
's zomers uitgebreid van 31
naar 46. Lange werkdagen
vormen eerder regel dan uit
zondering. De medewerkers
lopen de benen uit hun lijf.
Natuurlijk wordt er af en toe
geklaagd, maar het is zoals
verkoper Sijbrand Keijser
zegt: „In het seizoen denk je:
was het maar winter. En
's winters denk je: ik wou dat
het maar weer zomer was. Je
leeft naar het seizoen toe."
