„IK BEN EEN SELECTIEF
BEKENDE NEDERLANDER,,
Swarte Walvis
blij met
nieuw terras
Simon van der Ben van AH TV:
pagina 4 Flitsen
VEEL PART
TIMERS
ZIEN HET
TV-JOUR
NAAL NIET
'Een natuurtalent' noemt regisseur Ad Krechting
van het AH TV-journaal hem. Simon van der Ben, de
razende reporter van AH TV. In korte tijd is hij
uitgegroeid tot het idool, de lieveling, het
'scheetje' van het fïliaalpersoneel. Flitsen kwam
hem tegen op het hoofdkantoor.
Een onderzoek naar de
beleving van het AH
TV-journaal bij de fi
liaalmedewerkers
heeft uitgewezen dat
het journaal door ver
reweg de meeste kij
kers als 'modern en
professioneel' wordt
ervaren. De waarde
ring voor het journaal
is goed tot zeer goed. In
rapportcijfers uitge
drukt krijgt het jour
naal gemiddeld een
7,3.
Het onderzoek, dat ver-
j richt werd door de
i HEAO-studente Iris
i Wingbermuhle, heeft ver-
der aangetoond dat veel
part-timers het videojour
naal niet of nauwelijks te
zien krijgen. In de meeste
filialen wordt het journaal
op maandagmorgen tij-
dens de koffiepauze ver-
S toond. Part-timers zijn op
j dat tijdstip veelal niet aan
wezig. „Part-timers, die in
J andere gevallen van infor
matievergaring ook vaak
naast de boot vallen om-
i dat ze minder aanwezig
j zijn in de winkel, missen j
nu weer essentiële infor
matie". aldus het onder
zoeksrapport. Overigens
blijkt uit het onderzoek
I ook dat veel part-timers
er prijs op stellen om tij
dens hun koffiepauze
even bij te praten in plaats
van naar het scherm te kij
ken. Part-timers die wel
naar het journaal willen
kijken worden daarin
vaak belemmerd door het
geroezemoes van colle
ga's die de video al gezien
hebben.
Bovendien wordt het
journaal in veel filialen
niet in alle pauzes auto
matisch aangezet. .„Mede
werkers zullen de video
zelf aan moeten zetten, of
er om moeten vragen.
Maar lang niet iedereen
weet hoe de video werkt
of neemt initiatieven", zo
meent de onderzoekster,
die hieraan het voorstel
verbindt om meer mede
werkers in te wijden in de
bedieningsrituelen van
de video-apparatuur. Het
bereik van het journaal
kan daardoor worden ver
groot.
Voor alle duidelijk
heid: het AH TV-jour-
naal is bestemd voor al
le winkelmedewer
kers, zowel full-timers
als part-timers. Ben je
niet aanwezig op mo
menten dat anderen
naar het journaal kij
ken, vraag dan je afde
lingschef of bedrijfslei
der om het apparaat
voor jou aan te zetten.
Iedereen heeft er recht
op het journaal te zien.
onderwerpen doorgenomen
en bespreken we de aanpak.
Op dinsdag gaan we meestal
op pad om opnames te ma
ken en op vrijdag is de mon
tage. Het is niet zo dat alles
op papier vastligt. Ik heb zeer
sterk de vrije hand in wat ik
doe voor de camera. Veel
dingen, grapjes, worden ter
plekke bedacht. Ik heb de in
druk dat het AH TV-journaal
volgens een goede journalis
tieke formule tot stand komt.
waarbij we natuurlijk moe
ten uitkijken dat we niet in
routine vervallen."
Ben je bij Radio Stad ook
de leukste?
„Nee, want daar gaat het vaak
om onderweqjen waar je
niet altijd lollig over kunt
doen. Het medium is ook
heel anders. Ik heb door m'n
werk bij AH TV inmiddels
veel geleerd. Montage bij
voorbeeld. Dat is bij TV toch
wel heel anders dan bij radio.
Je zit steeds met dat hinderlij
ke beeld. Ik vind het echt fas
cinerend om te zien hoe ze
dat doen in de studio."
Heb je een voorbeeld bij
de TV? Bart Peeters mis
schien?
„Die zou ik niet direct als
voorbeeld willen noemen.
Maar hij wel eerder dan ie
mand als Ivo Niehe. Maar eer
lijk gezegd: ik heb eigenlijk
geen voorbeeld waarnaar ik
me richt. Ik probeer m'n
werk gewoon zo goed moge
lijk te doen."
Hoe kom je aan dat AH TV-
jack?
„Ik ben een dag met een sty
list naar het confectiecen-
trum geweest om kleren uit
te zoeken. Daar zag ik dat jack
hangen. Het logo van AH TV
is er later opgeborduurd. Er
is er maar één van en ik ben
er dan ook akelig voorzichtig
mee. Ik wil niet zeggen dat ik
het koester, maar ik pas er
wel mee op. Je zult natuurlijk
zien dat het tijdens de opna
mes nog een keer door een of
andere machine wordt ge
grepen en aan flarden wordt
gescheurd. Dan komt er dus
een ander jack. Laatst wou ie
mand het lenen om er een 1
april grap mee uit te halen in
z'n filiaal. Dat heb ik niet ge
daan. Ik was veel te bang dat
het jack vol jeukpoeder terug
zou komen. Dan had ik we
ken lang voor de camera lo
pen te krabben."
Simon van der Ben heeft
haast. Hij wordt in het perso-
neelsrestaurant op het HK
verwacht. Regisseur Krech
ting is druk in de weer met
het borstbeeld van Albert
Heijn sr. Hij zet het bronzen
hoofd op een spreekgestoel
te waarop een gordijn is ge
drapeerd. De camera zoomt
in op het beeld. Krechting
leest de bijbehorende tekst
van een blaadje: „Albert
Heijn had van meet af aan ge
loof in zijn zaak. En het Latijn-
se woord voor geloof is..." Op
dat moment brengt Simon
van der Ben zijn olijke hoofd
naast het borstbeeld en zegt:
'Credo!' De reporter houdt
vervolgens zijn microfoon bij
wijze van verrassing onder
de neus van de bronzen
Heijn. „Een natuurtalent",
geeft de regisseur te kennen.
Uit een onderzoek naar de
beleving van het AH TV-jour-
naai onder de filiaalmede
werkers bleek dat meer dan
de helft van de 100 onder
vraagden Simon van der Ben
leuk, grappig en spontaan
vindt. „Een grapje tussen
door kan door de meesten
wel gewaardeerd worden.
Dat houdt het speels", aldus
het onderzoeksrapport. Dat
de reporter populair is bleek
ook onomstotelijk tijdens de
personeelsfeesten in Utrecht.
Toen de filiaalmedewerkers
hem in de gaten kregen, wer
den er spontaan spreekkoren
aangeheven. 'Simon, Simon,
Simon', klonk het allerwegen.
Wat betreft populariteit stak
hij de Dolly Dots naar de
kroon. Een AH TV-journaal
zonder Simon van der Ben is
Simon van der Ben (links)
met cameraman Hans van
Diermen en geluidsman
I lans Peter Akkerman aan het
werk in de Irenehal in
Utrecht.
inmiddels ondenkbaar ge
worden. Volgende week zal
het TV-journaal na een zo
merreces van zes weken wor
den hervat. Zoals altijd ver
schijnt Van der Ben dan weer
elke week prominent in
beeld. Altijd goed voor een
grap. Hij interviewt directeur
Ahlqvist net zo makkelijk als
een bos viooltjes of het borst
beeld van Albert Heijn. Si
mon van der Ben (28) werkt
al 8 jaar als part-time verslag
gever bij Radio Stad Amster
dam. Door zijn radiowerk
kwam hij in contact met Ad
Krechting van Signum, de re
gisseur van het AH TV-jour
naal. Hij onderwierp zich aan
een screentest en werd aan
genomen als razende repor
ter. Elke week trekt hij erop
uit met zijn microfoon en in
zijn onafscheidelijke AH TV-
jack.
Word je vaak herkend?
„Als ik in m'n jack een filiaal
binnenstap voor opnames
krijg ik natuurlijk wel veel
reacties. Maar zodra de win
keldeuren achter me dicht
slaan heb ik er geen last meer
van. Ik ben wat je noemt een
selectief bekende Nederlan
der. In het filiaal bij mij op de
hoek (1302, Amsterdam
hebben ze volgens mij geen
video. Daar herkennen ze me
tenminste nooit. Of ze zijn te
beleefd om het te laten mer
ken. Dat kan ook. Een keer
ben ik op een feest door een
jochie herkend. Die vroeg:
„Hé, ben jij niet van Appie
Heijn TV? Fanmail heb ik nog
nooit mogen ontvangen. Mis
schien komt dat nog."
Welke indruk heb je van
AH gekregen?
„Het is een fascinerend be
drijf. Als klant zie je niet dat
er zo'n gigantisch apparaat
achter zit. Dat was voor mij
echt een openbaring. Ik had
niet gedacht dat het zo om
vangrijk was."
Hoe lang ben je per week
bezig met het journaal?
„In totaal ongeveer 2Vz dag.
Op woensdag hebben we
vergadering. Dan worden de
Manager Willem Zandt
van restaurant De
Hoop Op d'Swarte Wal
vis' in de Zaanse Schans
doet het niet voor min
der. „Dit terras", be
weert hij met grote stel
ligheid, „dit terras is
één van de mooiste ter
rassen van Nederland.
Dat weet ik zeker. Ik
ken eigenlijk geen en
kel hotel of restaurant
met zo'n mooi terras.
Het Amstel-hotel in
Amsterdam? Een leuke
lokatie, maar lang niet
zo verzorgd. Hotel l'Eu-
rope? Niet te vergelij
ken met dit terras. Wat
zeg ik? Misschien is het
wel één van de mooiste
terrassen van Europa...
Maar nee, laat ik niet
overdrijven."
Willem Zandt wordt niet ge
hinderd door valse beschei
denheid. Integendeel. Zijn
enthousiasme voor het nieu
we terras achter Ahold's ster
renrestaurant aan de oevers
van de Zaan kent nauwelijks
grenzen. En hij is niet de eni
ge die er zo over denkt. Ook
de reacties van de gasten lie
gen er niet om. „Ze vinden
het zonder uitzondering fan
tastisch", houdt de manager
staande.
Uitzicht
Alles goed en wel, maar wat is
er dan zo bijzonder aan het
nieuwe terras? „Neem alleen
men. De tafels en stoelen aan
de buitenkant staan op een
stevig plankier waarboven
zich een meterslange pergola
uitstrekt. De wind wordt te
gengehouden door grote ra
men in de zijkant van de eike-
houten omlijsting. Een pro
minente plaats wordt ingeno
men door een fraai perk met
fontein. Het geheel is ont
worpen door architect Lode-
wijk Baljon.
Armoede
Wat mankeerde er eigenlijk
aan het oude terras? Willem
Zandt: „Het oude terras had
best aardig kunnen zijn als de
Stichting De Zaanse Schans,
van wie wij het restaurant hu
ren, het beter had onderhou
den. Het idee voor een nieuw
terras is geboren uit armoe
de. Er was echt een face lift
nodig. Ik kreeg vaak van de
gasten te horen dat er wel
eens wat aan gedaan mocht
worden. De Stichting had
geen geld en toen hebben we
uiteindelijk maar besloten
om het zelf op te laten knap
pen. Wat zegt u? Op kosten
van Ahold? Welnee, het ter
ras is door d'Swarte Walvis
zelf betaald. Ik zeg altijd
maar: eerst verdienen en dan
kopen. Dat hebben we in dit
geval ook gedaan. Het heeft
alleen wat langer geduurd
dan gepland, maar het was
gelukkig klaar op het mo
ment dat het terrasweer
werd. Vanaf het begin was
het een knaller. Het is echt
klasse."
al het uitzicht", antwoordt
Zandt, terwijl hij een weids
armgebaar maakt. En inder
daad, als de terrasgasten zich
verwaardigen om tussen de
gangen van hun ongetwijfeld
copieuze diner op te kijken,
dan hebben ze een buitenge
woon fraai uitzicht over de
Zaan en op het historische
waterfront van Zaandijk: de
Gortershoek. Het terras be
staat uit 80 witte kunststof
stoelen voorzien van grijs-ge
le zitjes. De stoelen staan ge
groepeerd om kloeke tafels.
Aan een ervan kunnen zelfs
12 eters tegelijk plaatsne-