en bekend en gezicht uitingen van AH was toe te passen. Het oude merk was te gedateerd. Het paste niet in de styling van onze ver pakkingen. Er was behoefte aan een beeldmerk dat uit drukking gaf aan progressi viteit. Na drie maanden on derzoek en overleg kwam AID met twee voorstellen. Het huidige logo en nog een ander. Ze werden gepresen teerd in aanwezigheid van de Raad van Bestuur. De heer Albert Heijn was met een voor het huidige beeld merk. Die doen we, zei hij. Ik vroeg: 'Moet het niet eerst getest worden?' Maar daar wilde hij niet van weten. Het was meteen goed. Na een jaar bleek uit onderzoek dat 10% van de Nederlanders het AH-beeldmerk al her kende. Enkele jaren later lag dat percentage boven de 50%. Nu kent rond de 90% het beeldmerk. Qua herken baarheid zitten we op het ni veau van een VW en een Shell. In het begin werd de naam Albert Heijn er nog voluit onder gezet. Dat was na verloop van tijd niet meer nodig vanwege de grote her kenbaarheid. Nog altijd doen de gekste geruchten de ronde over de kosten van het beeldmerk. Ik krijg nog wel telefoontjes van mensen die willen we ten of het ontwerp echt een half miljoen heeft gekost. Maar het was helemaal niet zo duur. Het kostte maar 8.000,-! De vraag of een beeldmerk mooi of lelijk is, is niet belangrijk. Belangrij ker is of het functioneert en dat doet het nu al meer dan 20 jaar. Het is een klein won dertje dat het nog steeds kan worden toegepast. Normaal gaat zoiets 5 of hooguit 10 jaar mee zonder aanpassin gen. Het zit ons nog steeds niet in de weg, maar je moet er wel regelmatig kritisch naar blijven kijken. Je kunt er veel mee doen. Het Ahold- beeldmerk is er ook van af geleid. En het leent zich zelfs voor grafische grappen getuige het jubileumlogo. Het heeft zijn geld inmiddels wel opgebracht."

Personeelsbladen | 1987 | | pagina 89