Drank
discreet
in de kan
Amur,
k de komende
MBf goede gewoonte
rijen. Wie niet
gedreven
In Oostzaan bevond zich
achter in de winkel een met
een deur afgesloten ruimte
waar uit kleine vaatjes
brandewijn en (citroen-) je
never per maatje werden
verkocht. Deze voorloper
van Alberto was vanuit de
winkel niet zichtbaar omdat
de consumptie van drank in
die dagen als een ondeugd
werd gezien. Albert Heijn
wilde uiteraard de klanten
niet voor het hoofd stoten en
daarom werd de overigens
legaal aanwezige drank
voorraad aan het oog ont
trokken. Gevulde flessen
met dit geestrijke vocht wer
den in een vloeipapier ge
wikkeld, zodat de klant niet
het risico liep door de buurt
als drankorgel te worden
bestempeld. Deze vorm van
discretie is nog steeds een
in de slijte-
wist of de
voor de toonbank versche
nen waren voornamelijk de
vrouwen van veenboeren.
Daardoor was onmiddellijk
de eerste vorm van klantge
richt denken en handelen
een feit, want de heer Heijn
had zijn assortiment op de
wensen van deze specifieke
bevolkingsgroep afge
stemd. Naast kruide
nierswaren verkocht hij on
der andere landbouwge
reedschap, gierscheppen,
melkjukken, klompen, koe
touw (dat werd gebruikt om
de benen en de staart vast te
binden) en melkkrukjes.
Toen na verloop van tijd in
andere plaatsen filialen
open gingen, werd het as
sortiment van de winkel in
kwestie aan de lokale vraag
aangepast. Een filiaal op
het platteland verkocht zo
doende totaal andere artike
len dan een stads winkel.
