toals de ouden zongen "De mogelijkheden waren er wel, maar voor mij was de noodzaak niet aanwezig. Het is natuurlijk een enorm lange tijd, maar iedere keer deed zich weer iets voor waarvan ik de uitdaging wel wilde aanne men. Ik vind nog altijd dat ik bij een gewel dige onderneming werk waar tenminste wordt geluisterd; ook als je met kritiek komt. Bovendien doen ze er ook iets mee. Ik hoef daarvoor echt niet zo ver in het verleden te graven. Tegen het eind van de jaren '70 ging het niet zo denderend met ons. De bedrijfsleiders hebben toen forse kritiek geuit in de richting van de directie. Zo kon het niet langer; het roer moest om! Op basis van die gesprekken is uiteindelijk de actie 'AH gaat op de kleintjes letten' ontstaan. Dat vind ik het sterke van dit bedrijf en ik hoop dat dat in de toekomst ook zo kan blijven." Zonemanager Hoendervangers heeft over dat laatste een uitgesproken mening. "Ik denk het wel. Problemen waren er 100 jaar geleden ook, maar die zijn keer op keer opgelost. Dat kan alleen maar als er bin nen een organisatie voldoende inzet, crea tiviteit, commercieel inzicht en overleg aanwezig is. Dat is in ruime mate voorhan den. Daarom kunnen wij de concurrenten nog steeds met gemak de oren wassen. Ik denk dat het AH-succes ook te maken heeft met de saamhorigheid die er heerst. Ik heb wel eens van iemand op een BL-dag gehoord: "Moet je die jongens eens zieh. In principe zouden het allemaal broers van elkaar kunnen zijn." Dat klopt, tvant ze hebben allemaal ongeveer hetzelfde ka rakter en instelling. Een nieuweling die hier niet aan voldoet, valt binnen een mum van tijd letterlijk buiten de boot. Ongerust over de toekomst van dit bedrijf maak ik me niet. Zoals alles zal «ok Ahold een levenscyclus hebben. Hoe het over 100 of 200 jaar is, kan natuurlijk niemand voor spellen. Maar wat er ook gebeurt, bood schappen zullen de mensen altijd blijven doen en daar is een apparaat voor nodig dat dat mogelijk maakt." meeste klanten van naam en alle prijzen schudde je zo uit je mouw. Daar moet je nu niet meer mee komen. Het was ook de tijd van de poffende klanten. Dat hield de bedrijfsleider allemaal bij en als er niet was betaald ging je 's avonds op de fiets naar die klanten toe om hen tot betaling aan te manen. Het gevolg was natuurlijk dat je nooit klaar was met je werk." Kees Hoen dervangers neemt het gesprek over. "Ik kan mij nog goed herinneren dat wij in Renkum een grote keuken hadden waar het personeel koffie en thee kwam drinken en tussen de middag brood at. De kinderen hielpen ook mee. Op zondagmorgen zat pa het geld te tellen en deed de administratie en wij zaten chocoladerepen te bundelen." Apeldoorn, Amersfoort, Amster dam en Zwolle waren de volgen de verblijfplaatsen van het gezin Hoendervangers tot in 1970 Deventer de vaste stek werd. Het constant moeten ver huizen omschrijft Hoendervangers senior als iets dat bij het vak hoorde, maar zeker met opgroeiende kinderen niet altijd even gemakkelijk was. Vader en moe der Hoender- brachten twee zonen en twee dochters ter wereld die allemaal één of ander dienstver band met AH aangingen. Voor zoon Kees stond het echter in het begin allerminst vast dat hij in de voetsporen van pa zou treden. "Ik ben begonnen op 14-jarige leeftijd als part-timer", zo zegt hij. "Nee, ik kreeg zeker geen voorkeursbehande ling. De chef waaronder ik werkte gaf mij juist de smerigste karweitjes die er beston den. Ik mocht bijvoorbeeld uit een grote ton, waarin alle beschadigde pakjes boter werden verzameld, de wikkels vissen. Dat was niet echt leuk. Toen heb ik ook sterk overwogen om ermee te stoppen, maar ge lukkig kreeg ik na een tijdje de zuivel. Dat hield meer verantwoordelijkheid in en daar ben ik heel fanatiek op ingesprongen. Na school en militaire dienst ging ik op zoek naar een baan. Uiteindelijk is dat toch Albert Heijn geworden. Mijn start functie was verkoper C. Drie jaar later had ik mijn eigen filiaal in Amersfoort dat werd gevolgd door het filiaal in Bussum. Op 1 december 1986 ben ik tot zoneman ager benoemd." Inmiddels begint het einde van de loop baan van bedrijfsleider Hoendervan gers in zicht te komen. Op 10 oktober van dit jaar zet hij er een streep onder. Behoefte om bij een an dere werkgever te gaan beginnen heeft hij nooit gehad.

Personeelsbladen | 1987 | | pagina 79