toals de ouden zongen
"De mogelijkheden waren er wel, maar
voor mij was de noodzaak niet aanwezig.
Het is natuurlijk een enorm lange tijd,
maar iedere keer deed zich weer iets voor
waarvan ik de uitdaging wel wilde aanne
men. Ik vind nog altijd dat ik bij een gewel
dige onderneming werk waar tenminste
wordt geluisterd; ook als je met kritiek
komt. Bovendien doen ze er ook iets mee.
Ik hoef daarvoor echt niet zo ver in het
verleden te graven. Tegen het eind van de
jaren '70 ging het niet zo denderend met
ons. De bedrijfsleiders hebben toen forse
kritiek geuit in de richting van de directie.
Zo kon het niet langer; het roer moest om!
Op basis van die gesprekken is uiteindelijk
de actie 'AH gaat op de kleintjes letten'
ontstaan. Dat vind ik het sterke van dit
bedrijf en ik hoop dat dat in de toekomst
ook zo kan blijven."
Zonemanager Hoendervangers heeft over
dat laatste een uitgesproken mening. "Ik
denk het wel. Problemen waren er 100 jaar
geleden ook, maar die zijn keer op keer
opgelost. Dat kan alleen maar als er bin
nen een organisatie voldoende inzet, crea
tiviteit, commercieel inzicht en overleg
aanwezig is. Dat is in ruime mate voorhan
den. Daarom kunnen wij de concurrenten
nog steeds met gemak de oren wassen. Ik
denk dat het AH-succes ook te maken
heeft met de saamhorigheid die er heerst.
Ik heb wel eens van iemand op een BL-dag
gehoord: "Moet je die jongens eens zieh.
In principe zouden het allemaal broers van
elkaar kunnen zijn." Dat klopt, tvant ze
hebben allemaal ongeveer hetzelfde ka
rakter en instelling. Een nieuweling die
hier niet aan voldoet, valt binnen een mum
van tijd letterlijk buiten de boot. Ongerust
over de toekomst van dit bedrijf maak ik
me niet. Zoals alles zal «ok Ahold een
levenscyclus hebben. Hoe het over 100 of
200 jaar is, kan natuurlijk niemand voor
spellen. Maar wat er ook gebeurt, bood
schappen zullen de mensen altijd blijven
doen en daar is een apparaat voor nodig
dat dat mogelijk maakt."
meeste klanten van naam en alle prijzen
schudde je zo uit je mouw. Daar moet je
nu niet meer mee komen. Het was ook de
tijd van de poffende klanten. Dat hield de
bedrijfsleider allemaal bij en als er niet was
betaald ging je 's avonds op de fiets naar
die klanten toe om hen tot betaling aan te
manen. Het gevolg was natuurlijk dat je
nooit klaar was met je werk." Kees Hoen
dervangers neemt het gesprek over. "Ik
kan mij nog goed herinneren dat wij in
Renkum een grote keuken hadden waar
het personeel koffie en thee kwam drinken
en tussen de middag brood at. De kinderen
hielpen ook mee. Op zondagmorgen zat pa
het geld te tellen en deed de administratie
en wij zaten chocoladerepen te bundelen."
Apeldoorn, Amersfoort, Amster
dam en Zwolle waren de volgen
de verblijfplaatsen van het gezin
Hoendervangers tot in 1970 Deventer de
vaste stek werd. Het constant moeten ver
huizen omschrijft Hoendervangers senior
als iets dat bij het vak hoorde, maar zeker
met opgroeiende kinderen niet
altijd even gemakkelijk
was. Vader en moe
der Hoender-
brachten twee zonen en twee dochters ter
wereld die allemaal één of ander dienstver
band met AH aangingen. Voor zoon Kees
stond het echter in het begin allerminst
vast dat hij in de voetsporen van pa zou
treden. "Ik ben begonnen op 14-jarige
leeftijd als part-timer", zo zegt hij. "Nee,
ik kreeg zeker geen voorkeursbehande
ling. De chef waaronder ik werkte gaf mij
juist de smerigste karweitjes die er beston
den. Ik mocht bijvoorbeeld uit een grote
ton, waarin alle beschadigde pakjes boter
werden verzameld, de wikkels vissen. Dat
was niet echt leuk. Toen heb ik ook sterk
overwogen om ermee te stoppen, maar ge
lukkig kreeg ik na een tijdje de zuivel. Dat
hield meer verantwoordelijkheid in en
daar ben ik heel fanatiek op ingesprongen.
Na school en militaire dienst ging ik op
zoek naar een baan. Uiteindelijk is dat
toch Albert Heijn geworden. Mijn start
functie was verkoper C. Drie jaar later had
ik mijn eigen filiaal in Amersfoort dat
werd gevolgd door het filiaal in Bussum.
Op 1 december 1986 ben ik tot zoneman
ager benoemd."
Inmiddels begint het einde van de loop
baan van bedrijfsleider Hoendervan
gers in zicht te komen. Op 10 oktober
van dit jaar zet hij er een streep
onder. Behoefte om bij een an
dere werkgever te gaan
beginnen heeft hij
nooit gehad.