Zelfstandig of bij AH? Pure amhachtswerk verdwijnt gon je met de vervelende karweitjes. Bestelling rijden en darmen uitspoelen, maar je voelde je toch al slager en daar ging het om. Zeker, het was een harde leerschool. Twee jaar later, in 1966, sol liciteerde ik als slager bij Albert Heijn en werd aange nomen. Er is inderdaad de afgelopen twintig jaar heel wat in het slagersvak veran derd. Het was vaak zwaar en vies werk. In mijn begin tijd werd het vlees nog rechtstreeks vanuit het abattoir in grote stukken aangeleverd. Tegenwoor dig komt bijna alles uitge beend en vacuüm verpakt binnen. Een slager heeft er nauwelijks meer omkijken naar. Zelfs het inpakken en etiketteren gaat nu in veel slagerijen al geautomati seerd. De slager krijgt het wat dat betreft steeds ge makkelijker. Als je dan kijkt naar de huidige ontwikke lingen in ons vakgebied, dan zal dat waarschijnlijk alleen maar toenemen." De volgende Van der Ham generatie, in de persoon van Michel, staat ook al weer te trappelen om het slagers mes te kunnen hanteren. Nu zit hij nog in de eindexa men-klas van de MAVO. Hij wil daarna de zesjarige op leiding aan de slagersvak school in Rijswijk gaan vol gen. In zijn vrije tijd werkt hij als part-timer in het AH- filiaal 1239 in Zoetermeer. Op de vraag of hij de traditie van werken bij Albert Heijn zal voortzetten, antwoordt hij: "Ik weet het niet. Het liefst zou ik toch een slagerij voor mezelf beginnen. Op zichzelf zie ik een baan bij AH wel zitten, maar ik heb liever niet al te veel bazen boven me. Een zaak die he lemaal van jezelf is, lijkt mij toch het mooiste. Zowel vader als grootvader fronsen hierbij hun wenk brauwen en maken opmer kingen als 'een eigen zaak Drie generaties AH'ers: Opa, vader zoon Van der Ham. klinkt leuk maar kent zijn vele problemen' en 'binnen Albert Heijn bestaan voor slagers voldoende groei kansen'. "De tijd zal het le ren", is het nuchtere ant woord van de slager in spe. Door de uitspraken van kleinzoon Michel is de toe komst van het slagersvak volledig aangesneden. Grootvader Van der Ham zegt daarover: "Het pure am- bachtswerk in de slagerij zal verdwijnen. Er is nog maar nauwelijks een slager te vinden die bijvoorbeeld zelf slacht. Om als echte vakman te kunnen werken, moet je dat ook gedaan heb ben. Trouwens, het is één van de mooiste aspecten van dit vak. Nee, dat heeft niets met sadisme te maken! Een goed slager moet zowel het beest als het vlees kun nen beoordelen. De slager in het filiaal bewerkt over niet al te lange tijd hele maal geen vlees meer. Hij staat gewoon te verkopen, meer niet." Ruud van der Ham gaat door: "Een andere keuze is er eigenlijk niet. Dit vak dreigt uit te sterven. Het is nu al zo dat de slagers vakscholen per jaar 200 leer lingen tekort komen. Dat heeft te maken met het slechte imago van dit vak. Iedereen denkt dat het een smerig en koud beroep is. Dat is allang niet meer zo, maar ondanks allerlei cam pagnes is dat beeld nog maar nauwelijks veran derd. Als Albert Heijn-sla- ger zit je overigens zo slecht nog niet. Wij zijn dé trend setter op het gebied van pro- dukten en kwaliteit en dat groeit nog steeds. Vroeger liepen wij nog wel eens ach ter de ontwikkelingen bij de zelfstandige slagers aan, maar dat is nu andersom. Dat is toch een veilig gevoel voor de toekomst.'

Personeelsbladen | 1987 | | pagina 77