VAN
VADER
OP
ZOON
"Wat is er mooier
dan van je hobby je
beroep te maken
Vroeger was
het vak
zwaarder
Albert Heijn, een bedrijf
waarbij men snel denkt
aan het doorgeven van
het werk van vader op
zoon. Van Albert op Jan
en Gerrit Heijn, van deze
twee laatsten weer op
Albert en Gerrit Jan.
Maar het betreft niet
alleen de leiding van de
onderneming. De vader
op zoon-traditie binnen
Albert Heijn is in de
afgelopen 100 jaar
veelvuldig voorgekomen.
Hierna twee
voorbeelden.
DRIE GENERATIES OVER
HET SLAGERSVAK BIJ AH:
Grootvader Cees (70), zoon Ruud (38) en
kleinzoon Michel (16) zitten in de achterkamer
van het grootouderlijk huis in het centrum
van Wassenaar te praten over het vak van de
twee oudsten en de grote belangstelling van
de jongste: het slagersvak. Hun achternaam
luidt, heel toepasselijk: Van der Ham. De
vertegenwoordiger van de oudste generatie
zegt: "Ja, dat gaat meestal zo. Wanneer we bij
elkaar zitten, dan is dit het vaste onderwerp
van gesprek."
Grootvader Van der Ham
heeft een vergeeld krante
knipsel te voorschijn ge
haald en vertelt aan de
hand hiervan dat hij op zijn
dertiende als jongste be
diende bij een plaatselijke
paardeslager in dienst trad.
Dertig jaar later reageerde
hij op een personeelsadver
tentie van Albert Heijn
waarin slagers voor de eer
ste Centrale Slagerij in Den
Haag werden gevraagd. Dat
was in 1959. Aan andere sol
licitaties kwam hij niet meer
toe. Op 63-jarige leeftijd
maakte hij gebruik van de
VUT-regeling. "Ik had er
toen vijftig werkjaren opzit
ten en voor mij was het wel
letjes geweest. Nee, de
kriebels om nog een keertje
bij een andere baas te gaan
werken heb ik nooit gehad.
Ik had het bij Albert Heijn
goed naar mijn zin en dan is
die drang om te veranderen
er niet. Ik vind het slagers
vak nog steeds schitterend.
Voor mij was het een hobby
en wat is er nu mooier dan
daar je vak van te maken?"
Bij zoon Ruud, inmiddels
chef-slager bij de Albert
Heijn-vestiging in Waddinx-
veen, zat de liefde er voor dit
ambacht al vroeg in. "Als jo
chie van zeven ging ik met
mijn vader mee om te kijken.
Ik vond het allemaal prach
tig en als de mensen vroe
gen wat ik later wilde wor
den, dan zei ik onmiddellijk:
slager. Van der Ham senior
vult aan: "Ik heb nog gepro
beerd om hem op andere ge
dachten te brengen. In die
tijd was het vak namelijk
een stuk zwaarder dan te
genwoordig, maar daar wil
de hij niets van weten. Hij
moest en zou slager wor
den!" Ruud van der Ham
kijkt zijn vader lachend c
en vervolgt zijn verhg
"Toen ik na de slag©
school bij een particj
slager aan de slag ko$? be-
