RuPolF
De beveiliging
tegen misbruik
van de speciale
magneetkaart,
waarmee in de
toekomst bijna
alles direct wordt
bestelden betaald,
zal behalve een
geheime code in
de kaart zelf,
kunnen bestaan
uit een station
waar alle
binnenkomende
mensen worden
gecontroleerd op
drie functies: Het
insteken van de
magneetkaart, het
opgeven van de
voor- en
achternaam voor
een computer
stemcontrole, en
tenslotte een
computercontrole
van het gezicht in
vergelijking met
de foto op de
kaart. Bij
misbruik schuiven
automatisch de
'sluisdeuren' dicht
en kan de
bewakingsdienst
worden
ingeschakeld.
controleren en corrigeren. Die achter-ach
terkleinkinderen van 2087 behoeven we
dus niets meer wijs te maken met een dub
bele bodem.
Het gevolg van een en ander zal een maat
schappij worden, waarin doelmatigheid
het toverwoord gaat worden. De veel be
wustere mens van straks zal bij alles wat hij
doet of laat, mee laten tellen of het niet
alleen voor hemzelf wel nuttig of aange
naam is, maar vooral of het geen onaange
name gevolgen voor vele anderen, en dus
uiteindelijk weer voor z'n eigen geweten
zal hebben. Er wordt straks iets duidelijk
van een gemeenschappelijk doel. Alle
maal omhoog op de welvaartsweg of alle
maal stranden op ons kleine ruimte-
scheepje.
Hoe zullen deze doelmatigheidsfana
ten willen wonen, willen reizen, wil
len eten, in die verre, nevelige toekomst?
Waarschijnlijk vinden ze het maken van
woningen voor een tijdsduur van honderd
jaar, zoals we nu doen, complete waanzin.
Woningen zijn dan geworden tot uiterst
comfortabele stukjes omgeving van onze
lichamen, die we naar believen kunnen
meenemen of kunnen uitwisselen op aller
lei plaatsen ter wereld. Bouwdozen voor
inschuif rekken, die waarschijnlijk in heu-
velvorm gemaakt, wel voor langere tijd
staan, en waarin allerlei openbare voor
zieningen standaard aanwezig zullen zijn.
In die doelmatige wereld zie ik om die
woonheuvels heen, en zeker op de daken
overal groen en wilde plantengroei. Voor
al water zal straks een onmisbare voor
waarde zijn rond de woningen, evenals air
co binnen en zon buiten. De gemakkelijke
verplaatsingsmogelijkheden van onze hui
zen naar steeds andere streken, zal het
menselijk contact veelsoortiger, vluchtiger
maken. Aantrekkelijke gebieden zullen
erg druk worden, immers we behoeven
straks ook niet meer dicht bij ons werk te
wonen. Ten eerste werken we aanzienlijk
minder uren per dag, maar dat werk doen
we waarschijnlijk in deeltijd, opgesplitst in
blokken van een paar weken, met vrije tijd
er tussendoor. Vrije tijd zal voor de 'syner-
geten' - de doelmatigheidsdenkers van
straks - echter ook weer een andere bete
kenis gaan krijgen. Om afstomping en ver
veling te voorkomen willen de meeste
mensen straks iets nuttigers doen dan in de
zon liggen. Onderhoud van het eigen li
chaam door middel van veel sport hoort
daar natuurlijk bijmaar ook studie, en het
ontwikkelen van speciale vaardigheden,
sterk afwijkend van het werk.
Ik denk dat we ons, zelfs over honderd
jaar, nog wel per auto zullen verplaat
sen. Maar zal die auto nog op dat ding van
nu lijken? Uiterlijk misschien wel, maar in
de manier van gebruik zeker niet. Ik voor
zie tamelijk snel, rond de eeuwwisseling al,
een vergaande automatisering op de door
gaande autowegen. Intoetsen van de be
stemming bij het melden op de autoweg
geeft direct een spoorbegrenzing, een snel
heidsvoorschrift en een aankomsttijd op
de bestemmingsafslag door, waarna de au
to's als passieve klompjes kunststof met
inhoud, vlak achter elkaar aan rijdend
over de weg rollen, misschien wel met een
kruissnelheid van tweehonderd kilometer
per uur. Zitten er in deze half-automati-
sche wagens gasturbinemotoren die water
stof als brandstof gebruiken, of gaat alles
straks elektrisch? In ieder geval zal in ste
delijke gebieden de elektrische aandrij
ving zeer binnenkort verplicht worden,
waardoor de auto's twee motoren moeten
hebben. Een elektromotor voor de stad,
waar we nog zelf kunnen sturen en een
andere motor voor de automatische auto
weg, waarbij alles via de computer ge
beurt. Na 2050, als de kruissnelheden van
de steeds lichtere voertuigen tot boven de
driehonderd kilometer per uur opgevoerd
gaan worden, zullen de wielen intrekbaar
worden, de auto's zweven dan als treinwa
gons aan elkaar gekoppeld via magneet
rails naar hun verre bestemmingen....
Voortgestuwd door een liniaire induc
tiemotor. Het explosief toenemende ener
giegebruik van de synergetische mens van
straks kan zonder noodlottige gevolgen
voor het leven op deze planeet alleen via
kernfusie worden opgelost. Zonne-ener-
gie, nagemaakt hier op aarde, aangevuld
met direct of indirecte zonne-energie.
Welke menselijke energie blijft er
voor onze nakomelingen nog over,
zult u misschien na deze bespiegeling den
ken... Welnu, eten is gelukkig een primai
re noodzaak voor menselijke energie.
Minder eten met een beter resultaat wat
betreft gezondheid, is een lijn die we ge
rust honderd jaar kunnen doortrekken.
Wat dat betreft is er voor levensmiddelen
winkels als Albert Heijn nog genoeg werk
aan de winkel. Letterlijk.
Toch zullen de winkelgewoonten van het
jaar 2087 flink afwijken van die van nu.
Een groot aantal ergernissen zal om te be
ginnen niet meer bestaan. Voorbeelden?
In de rij bij de kassa; straks ondenkbaar,
omdat iedereen bij alles wat hij bij de auto
maten bestelt, direct via de magneetkaart
en de computer betaalt. Uitwijken voor
een kar met pallets die de rekken aan het
bijvullen is? Ook afwezig door de directe
automatische aanvulling via kanalen in het
dak, boven de stellingen. Winkeldiefstal
len? Uitgeroeid door stemcontrole bij be
treden van de zaak in combinatie met con
trole op de magneet-kredietkaart, inclusief
visuele controle van de foto en het num
mer van de houder. Verder kunnen zonder
gebruik van de kaart geen spullen worden
verplaatst uit de rekken. Sjouwen met
zware boodschappenkarren naar de au
to's? Ook niet meer nodig, bij bestellen het
nummer van de auto intoetsen, de spullen
worden op de parkeerplaats, verpakt en
wel afgeleverd nog voor u er zelf kunt zijn.
Bizar? Toch weer science-fiction? Hele
maal niet. Dit soort winkelen is waar
schijnlijk nog veel te conservatief beschre
ven. Keer op keer blijken er nieuwe uitvin
dingen te ontstaan, die een ingrijpende in-
49
