H I
EERSTE IDEE VOOR 100-JARIG JUBILEUM IN 1947 OP PAPIER GEZET
De toekomst voorspellen is ondanks de huidige
stand van de techniek vaak niet meer dan koffiedik
kijken. Desondanks houdt het de gemoederen al
sinds mensenheugenis bezig. Voorspellingen voor
2087, zoals die elders in deze editie worden
gedaan, kunnen pas in dat jaar op hun juistheid
worden gecontroleerd. Inmiddels zijn we wel in
staat om een voorspelling uit 1947 te controleren. In
het AH personeels- en vakblad PIT uit dat jaar werd
namelijk een dromerige reportage over het 100-
jarig AH-jubileum geschreven. Een bijdrage die wij
u niet willen onthouden.
"We schrijven Mei 1987.
De door het geheele land be
kende Albert Heijn's Levens-
middelenbedrijven vieren
hun 100-jarig bestaan. In
Zaandam, van waaruit de
groei der firma begonnen is
en ook nu nog een groot ge
deelte van de imposante fa
briekscomplexen staat,
heerscht een feeststem
ming. Op het vliegveld der
firma, dat, daar de z.g. air
strips te klein bleken, in
1960 werd ingewijd is het
een geweldige drukte. De
vliegbussen brengen het
personeel uit het geheele
land en de diverse rayonlei
ders en inspecteurs hebben
het vliegtuig op het vlieg
veld gedaald is voegen zij
zich bij de anderen en gaan
TEUJft
moeite om met hun helicop-
tères een goed landings
plekje te zoeken. In de lan
dingstoren werkt het perso
neel op topspanning tenein
de alles zoo te regelen dat
ongelukken worden voorko
men. Daar krijgt juist de
A.H. 27, een groot vliegtuig,
het signaal "Dalen". Deze
laatste aanwinst vervoert
de koffie naar de filialen
teneinde hiermede het sum
mum van verschheid te be
reiken en is nu vol met em
ployés uit Zuid-Limburg. Als
zingend, een groote zilveren
kaas torsende (de door hun
dit jaar gewonnen wissel-
prijs voor de meeste kaas
verkoop) naar de Albert
Heijn's sportvelden waar de
herdenking zal plaatsvin
den. Het sportterrein heeft
een geheel ander aanzien
gekregen. De anders zoo ka
le tribunes zijn nu bedolven
onder een zee van vlaggen,
in plaats van de in sportte
nue gekleedde jongelui zien
we nu het deftige wit en
zwart der heeren en de kleu
rige toiletten der dames. En
kele chefs loopen trots rond,
en met reden, want op hun
revers blinkt hun gouden
A.H.-insigne, het teeken
van de hoogste meerver-
koop over de eerste drie
maanden. Ook diverse be
dienden pronken met hun
zilveren ster, het bewijs van
hun bekwaamheid, immers
de capaciteiten hebben ze,
doch ze wachten op hun
aanstelling als chef. Intus-
schen loopt het terrein vol
ler. Op de tribunes zien we
bekende figuren. Naast de
rayonleiders der gewone
winkels bemerken we de in
specteurs der "Help Your-
sélf"-winkels en alleen de
controleur der "Keedoozle"-
filialen is er nog niet. Einde
lijk komt hij gehaast het
veld op. Zijn helicoptère
was defect en nu was hij ver
plicht met de gewone lucht-
dienst te gaan. Het voorhis
torisch vervoermiddel wat
hem van het vliegveld
bracht en nu het feestterrein
oprijdt (vroeger noemde
men dit een automobiel)
wekt hilariteit. De man van
de Ahro (Albert Heijn radio
omroep) zit reeds in zijn om-
roephokje hoog op de tribu
ne om luisterend Nederland
\V-
een verslag te geven van het
eeuwfeest van dit voor ons
land zoo belangrijk bedrijf.
De televisie-apparaten wor
den ingesteld en enkele
kopstukken worden ver
zocht iets voor de televi
sielens te willen zeggen. Al
les in afwachting van het
oogenblik waarop de Direc
tie het feestterrein zal betre
den. Het bekende Albert
Heijn-muziekcorps heeft
zich reeds voor de eeretri
bune opgesteld en wacht
onder leiding van haar diri
gent op het oogenblik waar
op zij de A.H.-marsch kan in
zetten.
Het weder is schitterend. De
van IJsland komende de
pressie welke niet te keeren
was, is met behulp van de
N.V. Wevamij (Weder veran
dering Maatschappij) ette
lijke kilometers naar het
zuiden gedirigeerd en wij
hebben er hier nu gelukkig
geen last van.
Ook op het vliegveld is de
stilte welke na het vertrek
der feestvierenden was in
getreden weer veranderd in
drukte, want nu beginnen
de felicitaties der bevriende
relaties per raketpost bin
nen te komen zelfs van de
planetaire lijnen komen de
ronkende monsters aanstor
men. Het is een leven van
jewelste, want zooals U al
len weet is het nog steeds
niet gelukt voor de eigenlijk
verouderde atoomenergie
iets beters te vinden.
Plotseling zie ik de chef 'lan
ding' Holland uit het radio
station komen en naar de
microfoon rennen om een
mededeeling naar het feest
terrein door te geven en ik
haast mij naar het feestter
rein om te luisteren en ja,
daar hoor ik de bekende
klanken van mijn wekker
welke mij wakker roept."
25
