AH-OOSTZAAN Flitsen Zelfstandig en 1 rij Tussenpersoon Strakker systeem Dorpssfeertje Een paar honderd meter ran de plek. waar Albert Heijn bijna 100 jaar geleden in Oostzaan zijn eerste zaak opende, ligt winkelcen trum Klaverweide. Winkelcentrum, een wat wijdse omscfmjving voor een tij winkelpanden die vaak. leeg staan en deels zijn be trokken door bedrijven die nauwelijks aantrekkingskracht op het winkelend publiek, hebben. Een alles overheersende rol speelt dan ook de winkel van Ton en Gerda Kamer, sinds 4^2 jaar franchise nemer van Albert Heijn. Dat het één het gevolg is van het ander, blijkt uit het verhaal van Kamer. tussenpersoon tussen Kamer en zijn medewerkers, doet bestellingen en zorgt voor de taakverdelingen. Hij zegt daarbij veel nut te hebben van hetgeen hij eerder bij AH leerde. Voetbal is zijn hobby. In zijn woonplaats Avenhorn speelt hij bij Quick '78 in het eerste team en traint hij de jeugd. Over zijn weinig voorkomende achternaam Avé verwijst hij naar Frankrijk. „Ik weet wel dat mijn voorouders circusartiesten waren; dat ondernemende en avontuurlijke, zit er bij ons ook nog wel een beetje in." Chef-slager Rinus Opdam (39) heeft, voor hij acht jaar geleden bij Kamer kwam, vier jaar bij AH in Zaandam gewerkt. Hij zegt zich best te kunnen schikken, nu hij weer onder Albert Heijn-vlag werkt. „We vormen binnen een supermarkt een vrij zelfstandige eenheid en krijgen ook flink wat vrijheid. In tegenstelling tot echte AH-filialèn benen wij hier zelf het vlees uit en dat verhoogt toch de ambachtelijke sfeer." Opdam betreurt het dan ook dat hij niet meer zelf de pan- en vlugklare artikelen kan maken. Die worden volgens de AH-formule geleverd via de centrale slagerij. „Ik verkoop daardoor wel de helft minder van die artikelen dan Rinus Opdam voorheen. Niet dat de kwaliteit nu minder is, maar wat wij hier boden had te maken met de persoonlijke smaak van de klant, die ik als Oostzaner meen te kennen." Een pluspunt vindt hij de nauwgezette kwaliteitsbeheersing André Avé Het is een typisch ondernemersverhaal waarin initiatief, werklust en aandurven van risico's worden doorkruist door de beruchte onvoorziene factoren. Dat Ton en Gerda Kamer een Wart eeuw terug een eigen zaak begonnen was niet zo'n wonder. Beiden kwamen uit een middenstandersgezin en toen zij een piepklein kruidenierswinkeltje aan de Oostzaanse Kerkstraat konden overnemen werd niet lang geaarzeld. „Met een winkeloppervlak van 40 m 2 wisten we toch een omzet van 1.800,- per week te draaien en daar hadden wij een aardige boterham aan. Gerda deed, samen met een meisje, de winkel en ik had een grote uitbrengwijk. En dan te bedenken dat we toen met maar liefst elf kruideniers hier in het dorp zaten." Kamer was toen nog lid van de VlVO-organisatie en die adviseerde hem in 1976 toe te happen toen in Oostzaan ruimte vrij kwam in het nieuwre winkelcentrum. Een project, gebaseerd op een verwachte bevolkingsgroei tot 20.000 in tien jaar. Daar is het echter nooit van gekomen: zegge en schrijve telt Oostzaan nu 500 mensen meer dan in 1976 en omvat amper 7.000 inwoners. Een tweede tegenvaller voor het echtpaar Kamer was dat, ondanks allerlei andersluidende toezeggingen, zich op -schootsafstand toch een belangrijke concurrent kwam vestigen. Ton Kamer: „We hebben het avontuur van de kleine winkel naar de supermarkt aangedurfd. Van een tweemans bezetting naar een zaak met 15 medewerkers. En nu werden we zomaar geconfronteerd met een concurrent die 50% van onze omzet afsnoepte. Tot aan de Raad van State hebben we het uitgevochten. Wat ik bereikt heb is, dat zich hier niet nóg een concurrent mag vestigen." Kamer (49) windt er geen doekjes om: het franchisecontract met Albert Heijn heeft hem weer 'op de klaver' geholpen. De zaak, onlangs uitgebreid tot 900 m2, heeft 29 medewerkers van wie 10 in deeltijd. Voelt hij zich nu, na 4 V2 jaar al een beetje Albert Echtpaar Kamer Heijn'er? „Nee, en dat zal ik ook nooit worden. Je bent van huis uit eigen baas, met een eigen geschiedenis en daardoor emotioneel veel meer bij de zaak betrokken dan een bedrijfsleider die morgen kan worden overgeplaatst. Mijn vrouw die het personeelbeleid voor haar rekening neemt, en ik werken hard mee. Ik ben elke morgen om half acht in de zaak en doe 's avonds om half zeven het lichf uit. Zes dagen per week. Dank zij goede medewerkers kan ik er nu wel eens een dagje uitbreken om te gaan vissen. Dat doe ik met erg veel plezier, zowel op zee als op de binnenwateren. Voor Gerda is het ook wat minder zorgelijk. Het notitieblokje naast haar bed, waarop ze 's nachts nog allerlei aantekeningen voor de volgende dag maakte, is tenminste verdwenen." Assistent-bedrijfsleider André Avé (21) heeft drie jaar AH- ervaring meegenomen naar Oostzaan. Na MAVO en detailhandelsschool werkte hij bij Albert Heijn in Hoorn als verkoper 2. „In de praktijk deed ik het werk van verkopermaar omdat promotie er niet in zat, heb ik naar de baan hier gesolliciteerd. Ik wil hier zoveel mogelijk leren, omdat ik speel met het idee ooit nog eens voor mezelf te beginnen. Lukt dat niet, dan kan ik altijd nog terug naar een grootwinkel bedrijf." André treedt op als Maa ike Fokkens bij AH, waarbij overschrijding van de verkoopdatum uit den boze is. Lia Veis (25) en Maaike Fokkens (26) werken ruim negen jaar - vanaf de schoolbanken - bij Ton Kamer en allebei met veel plezier. Lia is geboren en getogen in Oostzaan. Ze heeft, na alle afdelingen te hebben doorlopen, nu de verantwoording voor de bestelling van groenten, bloemen, diepvries en cosmetica. Plezierig vindt ze dat de onderlinge even kan volgt ze Ajax in zowel thuis- als uitwedstrijden. „Mijn vriend is van de F-side, niet van de harde kern hoor. Echt rottigheid heb ik nog niet meegemaakt, maar dat komt misschien ook omdat ik van mijn vriend niet mee naar wedstrijden in Utrecht en Den Haag mag. Gelukkig komt hij ook steeds heelhuids thuis." Maaike verzorgt de bestellingen voor de versafdeling en heeft veel waardering voor de vrijheid die ze daarbij krijgt. Met de overgang Lia Veis verstandhouding zo goed is en dat er naar suggesties ook wordt geluisterd. De overgang naar Albert Heijn heeft ze voornamelijk als positief ervaren. „Voorheen liepen we elkaar 's middags maar wat aan te kijken, omdat het zo stil in de winkel was, maar nu is het gezellig druk." Het enige waaraan ze wel heeft moeten wennen, was het strakkere systeem, inclusief de controle. „Of je wel een naamplaatje op je jas droeg, of de reclamebiljetten wel goed hingen. naar Albert Heijn is ze blij. „Dat is naar mijn idee het behoud van deze zaak geweest." Petra de Vos (19) komt dagelijks op de fiets van Zaandam naar Oostzaan. Ze is eind juni in dienst gekomen na eerst bij twee kruidenierszaken in haar woonplaats te hebben gewerkt. De overgang naar het toch wel aparte Oostzaanse dorpssfeertje is haar erg meegevallen. „Alleen bij de kassa moet ik er nog wel erg aan wennen dat mensen uitvoerig met elkaar staan te kletsen en niet in de gaten hebben dat ze daardoor anderen laten wachten." Petra geeft in haar vrije tijd les aan een groepje majorettes van 7 tot 12 jaar. Een leuke voortzetting van de periode waarin ze zelf trommelde en vervolgens optrad als miss majorette. Een minder rustige vrijetijdsbesteding heeft Maaike. Zij voetbalt bij OSV en als het Het is misschien wel nodig, maar het wordt allemaal zo uniform", zegt Lia, die als grote hobby dieren houdt: hond, kat, drie kippen en een papegaai.

Personeelsbladen | 1987 | | pagina 12