„Voor mij was het niet
echt een verrassing"
Bram Jacobse: „Verslappen is grootste gevaar59
Wie legt zijn
ongenoegen
op tafel?
Flitsen
pagina 3
Sjanny Voet eerste vrouwelijke Alberto-beheerder
AH-MIDDELBURG SNELSTE CREDO-FILIAAL
Oproep voor kritische
medewerkers:
„Op een gegeven moment dacht ik: hé, dat moet
ik toch ook kunnen. Ik heb toen mijn slijtersvak-
diploma gehaald en ben het inderdaad geworden:
beheerster van Alberto in Goes." Praten met Sjan
ny Voet-Knopjes, sinds 1 september de eerste
vrouwelijke beheerder van een Alberto-filiaal,
blijkt praten te zijn met iemand die haar ogen en
oren goed de kost geeft en dat paart aan een flin
ke dosis activiteit.
„Ik ben niet de persoon om
rustig te gaan zitten haken of
breien. Ik wil altijd wat te
doen hebben. Dat was ook
de reden dat ik weer wilde
gaan werken toen mijn kin
deren oud genoeg waren.
Geluk
Vier jaar geleden kon ik als
part-timer bij Alberto aan de
slag. Ik heb ontzettend veel
geluk gehad, want ik was na
melijk nummer honderd-en-
zoveel die solliciteerde. Van
af het begin voelde ik me
sterk betrokken bij het werk.
Het was zelfs zo, dat ik het
niet leuk vond om maar zes
uur per week te werken. Je
weet dan van alles maar een
beetje. Vandaar dat ik vaak
langer bleef en de toenmali
ge beheerder bijna de oren
van het hoofd vroeg. Ik kan
iedere part-timer aanraden
om, indien mogelijk, het slij-
tersvakdiploma te halen. Die
vakkennis is beslist prettig."
Snel leren
Kwam het niet als een ver
rassing toen zij de nieuwe
beheerster werd? „Nee, niet
echt. Vorig jaar heb ik hier al
een half jaar in dit filiaal de
leiding gehad. Dan leer je
heel snel wat er allemaal te
koop is. En dat ik een vrouw
ben? Ach, er zijn ook bus
chauffeuses, vrouwelijke
postbodes en vrouwelijke
ministers. Waarom dan geen
Alberto-beheersters? Ik zie
het niet als een probleem en
de klanten evenmin. Hier in
Goes kennen ze me al jaren
en ik heb een goed contact
met ze. Die ervaren het als
heel positief. Alleen wanneer
er wordt gebeld en ik neem
de telefoon op, dan wordt er
naar de beheerder gevraagd.
Als ik dan zeg: daar spreekt u
mee, dan hoor ik vaak niet
meer dan 'Oh?' Maar nog
maals, dat zijn de enige ke
ren dat ik er iets van merk."
Mevrouw Voet vindt dat er
op zich geen verschil is tus
sen werken als beheerster of
als part-timer. In beide geval
len wordt 100 procent inzet
gevergd. „Het maakt niet uit
wat je functie is. Iedereen
moet volledig achter zijn of
haar werk staan, anders houd
je het niet vol. Als beheer
ster heb je natuurlijk meer
verantwoordelijkheden,
maar daar staat tegenover
dat part-time werk ook zijn
moeilijke kanten kent. Juist
doordat je minder uren
draait, moet je je veel sneller
de materie eigen maken en
dat is natuurlijk niet altijd
even makkelijk." Volgens
mevrouw Voet maakt het
ook geen verschil of er nu
een beheerder of een be
heerster is, maar Tineke Da-
gevos-Nijsen, part-timer in
Goes, blijkt hier in één op
zicht anders over te denken.
„Het is nu veel netter. De
winkel wordt veel beter op
geruimd en dat komt duide
lijk doordat er een vrouw
hier de scepter zwaait."
„Wij zullen de credo's blijvend realiseren. Vanaf
heden kunt u ons hierop aanspreken!" Aldus be
richtte het managementteam van AH-filiaal 1477
in Middelburg vorige maand vol trots aan alge
meen directeur Ahlqvist. Het Zeeuwse filiaal was
de eerste AH-vestiging die de zogenoemde credo-
enveloppe aan de heer Ahlqvist retourneerde en
daarmee te kennen gaf dat de activiteitenplannen
voor de assortimentsgroepen deli, brood, kaas,
AGF en kassa zijn uitgevoerd. Inmiddels hebben
ook tal van andere filialen de enveloppe naar
Zaandam gestuurd. Flitsen sprak met Bram Jacob
se, afdelingschef van het snelle filiaal in Middel
burg. Is 1477 echt zo'n voorbeeldig filiaal?
„Het gaat hier inderdaad
goed. Uit een klantenonder-
zoek kwam het personeel
zeer goed te voorschijn. De
enige klacht was eigenlijk
dat de winkel zo klein is,
maar daar komt verandering
in. Volgend jaar verhuizen
we naar een groter pand met
een verkoopoppervlakte van
500 m2. We zitten nu nog op
140 m2." Afdelingschef Bram
Jacobse (27) is de enige AC
in het kleine filiaal. Eigenlijk
is hij meer een soort assis
tent-bedrijfsleider.
Hoe is de credo-campag
ne opgepakt in Middel
burg?
Bram: „De bedrijfsleider en
ik zijn begin mei samen met
het managementteam van
Vlissingen een middag in een
hotel gedoken met de zo
nemanager. Daar werden we
ingelicht over de achter
gronden van de campagne
en zagen we o.a. de film 'Een
dag bij AH'. Sindsdien is er
heel wat gebeurd. We zijn
natuurlijk niet voor niets het
eerste filiaal dat de credo-en
veloppe terugstuurde. De
bedrijfsleider en ik hebben
samen een lijstje opgesteld
van punten die verbeterd
konden worden en daarmee
zijn we in de slag gegaan. We
hebben een avondje georga
niseerd in de kantine voor al
le medewerkers waar we de
film hebben vertoond en
vervolgens aan de hand van
de lijst de diverse punten
hebben besproken. De mees
ten herkenden het wel. We
hadden o.a. het vullen van de
schappen als actiepunt opge
voerd. Dat gebeurde meestal
in winkeltijd, waardoor de
paden door allerlei dozen
nog smaller werden dan ze al
waren. Ze zijn hier maar IV2
meter breed. Als je er dan
ook nog dozen in zet dan er
varen de klanten dat als sto
rend. Dat zagen de mede
werkers zelf ook wel in.
Daarom hebben we besloten
om het vullen zoveel moge
lijk na sluitingstijd te doen.
Verse produkten vullen we
zoveel mogelijk voor 9 uur
bij. Alleen als de schappen in
de loop van de dag leeg ra
ken vullen we natuurlijk wel
tijdens de openingstijden.
De drie credofilms hebben
we deze zomer in een mid
dagpauze gedraaid. De alge
mene indruk was dat de si
tuaties die daarin voorko
men overdreven waren, te
veel aangedikt. Ik vond het
zelf goede films De belang
rijke punten komen er goed
in naar voren. Natuurlijk was
het wat overdreven, maar
die situaties komen, in afge
zwakte vorm, wel degelijk
voor in de winkels. Ik moet
zeggen dat we hier aardig
naar de credo regels leven
We proberen er zoveel mo
gelijk aan te doen. Ik noem
de net al het vullen voor en
na sluitingstijd om de over
last voor de klanten zoveel
mogelijk te beperken. Een
ander punt is bijvoorbeeld
de drukte bij de kassa's. Ons
filiaal is een echt seizoenfi
liaal. 's Zomers komen hier
een hoop toeristen. Veel
Duitsers en Engelsen. We
hebben besloten om 's zo
mers elke dag alle drie de
kassa's open te houden. Bui
ten het zomerseizoen heb
ben we als regel dat de vol
gende kassa opengaat zodra
er 3 klanten voor één kassa
staan. Maar met drie kassa's
zit je natuurlijk snel aan het
maximum. Als het druk is
staan de klanten wel eens tot
aan de koffie aan toe. In dat
geval delen we stroopwafels
of snoepjes uit aan de wach
tenden. Een ideetje van cais
sière Louise Maljers. Het
werkt uitstekend. Óp die ma
nier maak je het wachten
wat aangenamer. Ons stre
ven is om het assortiment de
hele dag zo compleet moge
lijk te houden. Dat valt niet
altijd mee. De ene dag ver
koop je nu eenmaal meer
dan de andere dag. Op de af
deling AGF hebben we nu
voortdurend iemand lopen
die de klanten adviseert en
helpt met wegen. Er komen
hier veel oude mensen die
moeite met zelf wegen heb
ben. Dan is het prettig dat er
altijd iemand is om te hel
pen."
Wat vind je zelf van de
credo's?
„Ik vind het prima dat er be
paalde punten extra aange
stipt worden. Als vervolg op
de KDH-actie, die inmiddels
toch wat weggezakt is, is de
credo-campagne heel nuttig.
Je moet de mensen steeds
wakker houden en in die zin
is het een prima actie. Voor
mij is het belangrijkste dat
we de klanten houden en dat
er een gezellige sfeer in de
winkel heerst. Mijn taak
daarbij is om het goede
voorbeeld te geven door zelf
vriendelijk en beleefd te zijn
en mijn artikelkennis over te
brengen op de medewer
kers, zodat ze de klanten nog
beter kunnen helpen. Maar
we zullen er voortdurend
aandacht aan moeten blijven
besteden. Er zal te zijner tijd
een vervolg op moeten ko
men om te voorkomen dat
de campagne in de benen
zakt. Verslappen is het groot
ste gevaar!"
Afdelingschef Bram Jacobse
Overal waar mensen samen
werken Ontstaat van tijd tot
tijd wrevel. Niet alleen om
dat er fouten gemaakt wor
den, maar ook omdat ieder
een zijn eigen opvattingen
heeft over de manier van
werken. De werkmaatschap
pijen van Ahold maken hier
op geen uitzondering. Ook
bij ons wordt er wel eens ge
mopperd. Soms terecht,
soms ook onterecht. Een me
dewerker in een filiaal kan
bijv. het Distributiecentrum
uit de grond van zijn hart
verwensen omdat hij vindt
dat zijn bestelling altijd te
laat komt. Medewerkers op
het hoofdkantoor worden op
hun beurt kwaad omdat filia
len hun actiebestellingen te
laat doorgeven, zodat er met
spoed nageleverd dient te
worden. Of medewerkers
zijn misschien boos omdat
er gerookt mag worden in de
toiletten. Een Alberto-filiaal
krijgt te kort Beaujolais Pri
meur en een Etos-mede-
werkster vindt dat er niet ge
noeg exclusieve merken in
het assortiment zitten. Alle
maal redenen om eens met
elkaar te gaan praten en te
proberen het gerezen onge
noegen weg te nemen. Pra
ten om meer begrip voor el
kaar en eikaars standpunten
te kweken. De redactie van
Flitsen heeft besloten om
medewerkers de kans te ge
ven om hun hart eens te
luchten in een aantal rónde
tafelgesprekken. Wat houdt
zo'n gesprek nu precies in?
Wel heel eenvoudig. De man
van het DC en de man van
het filiaal praten in aanwe
zigheid van een verslaggever
van Flitsen over bijv. de late
aflevering van de bestellin
gen. Ze gaan elkaar als het
ware te lijf, maar dan
goedaardig. De verslaggever
maakt aantekeningen en pu
bliceert een verslag in Flit
sen. Iedereen die laat weten
dat hij of zij graag zijn onge
noegen over de gang van za
ken bij zijn werkmaatschap
pij wil aangeven is van harte
welkom. Maak van je hart
geen moordkuil. Een briefje
aan de redactie van Flitsen
en je krijgt je kans.
