Werkmaatschappijen „Touwtrekken voor vrouwen is niet het werk van manwijven" 1986 Voorschoten Na chtziiem m ara thon Flitsenpagina 11 Wereldkampioen Kok-Ede Tiny en Anneke Langeveld, verkoopsters bij Etos Flitsen fff 95 wam 1090 1 0 1 11 11 86 Tiny (l) en Anneke Langevelcl dus een half uur rust had. El ke deelnemer zwom twee banen (50 meter) en wissel de dan met een volgende. Dit hebben de Appie's Klein tjes 12 uur volgehouden. Dit systeem bleek het beste, want om 08.30 uur bleek bij de prijsuitreiking dat het team van 1107 eerste uit zijn klasse werd. Met de hele ploeg werden de beker en de herinneringen in ont vangst genomen, terwijl de champagne rijkelijk vloeide. Hierna ging iedereen moe en met kleine oogjes naar huis om daar het bed op te zoe ken. Op twee na, die weer om 09.30 uur in het filiaal aanwezig moesten zijn. Op de foto v.l.n.r.: Frank Hil- lenaar, Maurice Jongmans, Suzanne Wohrmann, Marcel van Galen, Hans Zevenber gen, René Stouten, Bart Jan Kuit, coach Helmuth Fix en zittend, Rob Kaphorst. De Kok-Ede Najaarsbeurs, die gehouden werd van 1 t/m 12 september 1986, werd geopend door de heer F.A.H. Rikkers, ad junct-directeur Commer ciële Zaken. In zijn ope ningswoord ging hij in op het centrale thema: To taal-Service, het efficiënte order-en- try systeem; deskundige adviezen en voorlichting; management informa tiesystemen. De beurs is in de loop der jaren een ontmoetingscen trum voor grootverbruikers geworden. Dit jaar hebben dan ook circa 5000 perso nen de beurs bezocht. De produktgroepen vers, diep vries en non-food werden speciaal onder de aandacht gebracht van de gasten. Vlak voor de Najaarsbeurs werd het totale verspakket uitge breid met dagelijks vers brood en houdbare zuivel. Daarnaast heeft de grootkeu- kenapparatuur op deze beurs een belangrijke plaats ingenomen. Op de beide maandagavonden hadden de medewerkers van Kok-Ede de gelegenheid de beurs te bezichtigen. In het zwembad 'Het Wed de' in Voorschoten werd van vrijdag 19 op zaterdag 20 september jl. door zwemvereniging De Wa tervrienden een nacht- zwemmarathon georgani seerd. Een team van AH- filiaal 1107 was zo sportief om mee te doen. De ma rathon startte om 20.00 uur en eindigde om 08.00 uur de volgende morgen. Een ploeg bestaat uit acht zwemmers(sters), een coach en een verzorger, die 12 uur met één zwemmer in het wa ter baantjes moet trekken. Welke ploeg uiteindelijk de meeste banen heeft afgelegd wordt de winnaar en krijgt een beker. Dit jaar waren er twee klassementen; een wedstrijdklasse, met twee ploegen en een recrea tieklasse, met 14 ploegen. Appie's Kleintjes van filiaal 1107 zwom in deze laatste klasse. Appie's Kleintjes was in twee groepen van vier verdeeld. Elke groep zwom een half uur terwijl de ander Tiny en Anneke Lange veld, verkoopsters bij Etos. Twee aantrekkelijk ogende zusjes, sportief gekleed en een vlotte babbel. Alleen de ferme handdruk verraadt dat de boerendochters uit de Purmer ook hun spieren weten te gebruiken. En hoe goed ze dat kunnen blijkt uit de stapel kran teknipsels, de rij bekers en medailles die verwij zen naar hun successen in de niet alledaagse sport touwtrekken. Het onbe twiste hoogtepunt beleef den ze 14 september, toen ze in Slagharen met hun team wereldkam pioen werden. Een gezel lige foto toont acht dolge lukkige meiden. Vier van hen komen uit het gezin Langeveld. „Het is allemaal mijn schuld," bekent Tiny la chend, maar de nu 24-jarige verkoopster in het Etos-fi- liaal in Hoorn gaat bepaald niet gebukt onder enig schuldcomplex. Enthousiast vertelt ze hoe ze vijf jaar ge leden op een kermis in Kwa- dijk voor het eerst een touw in haar handen kreeg ge drukt. Op goed geluk gooide ze haar body in de strijd en won met haar ploeg, maar was de volgende dag 'gebro ken'. Dat laatste weerhield haar er niet van nog een paar keer aan zulke kermiswed- strijden mee te doen om ver volgens tot de ontdekking te komen dat het gevecht met touw en tegenstander 'best leuk' is. „Het was in het be gin vooral de gezelligheid die me trok. Gezelligheid die je op kermissen bij ons in de omgeving nog volop tegen komt. Het werd pas serieus toen we met onze club 'Spierkracht' ook aan echte wedstrijden gingen mee doen en merkten dat we een flinke meidenploeg op de been konden brengen." Dat de naam Langeveld in dat team voor 50 procent verte genwoordigd raakte, kwam doordat het enthousiasme van Tiny aanstekelijk had ge werkt op haar zusjes Thea, Anneke en Marga. Anneke (21) is al vijf jaar part-time verkoopster in het Etos-filiaal Purmerend en hoopt volgend jaar het HEAO-diploma in- de wacht te slepen. Zij vertelt dat er nog wel eens raar wordt ge keken als blijkt dat ze aan touwtrekken doet. „Zelfs in de familie hebben we vele malen moeten uitleggen dat het een moeilijke en veel van je conditie vergende sport is. Liet is niet het werk van manwijven." Keihard werken Hoeveel er voor komt kijken wil je je op internationaal ni veau kunnen meten, om maar niet te praten over het behalen van de wereldtitel, blijkt wel uit het technische betoog van de zusjes. Zo dient er wekelijks keihard te worden gewerkt aan de con ditie. Het gezamenlijk, op het juiste moment, doen van de stapjes waarmee terrein winst wordt geboekt is lou ter een kwestie van elkaar aanvoelen. Lang niet alles blijkt te mogen bij touwtrek ken. De armen mogen bij voorbeeld niet op de boven benen rusten, de voeten mo gen zich niet achter de knie bevinden en de handen mo gen niet worden verplaatst. Een belangrijke plaats is de laatste aan het 36 meter lan ge touw. De taak van deze ankervrouw (bij 'Spier kracht' is dal Tiny is om het touw en de ploeg in het heetst van de strijd overeind te houden. De ploeg van de zusjes Langeveld werd we reldkampioen na duels met onder meer Zweden, Enge land, Noord-Ierland, Canada, de Verenigde Staten en Australië. Anneke: „We heb ben natuurlijk een geweldi ge week in Slagharen gehad. We kwamen uit in de catego rie tot 560 kg, wat wil zeg gen dat we met ons achten niet boven dat gewicht mochten komen. Dat wegen gebeurt tussen zes en acht uur op een elektronische weegschaal. Ben je samen te zwaar dan moet er fors ge traind worden om in een paar uur nog wat onsjes kwijt te raken." Tiny: „We hebben ons kei hard voorbereid en ons nog al wat moeten ontzeggen, maar het wereldkampioen schap heeft dat allemaal meer dan goed gemaakt. Toen we thuiskwamen zijn we op allerlei manieren ge huldigd en dat was op zich al grandioos." Volgend jaar zijn de Europe se kampioenschappen in Wa les. Gaat 'Spierkracht' ook daar naar toe? Tiny en Anne ke kijken elkaar bedenkelijk aan en zeggen aarzelend: „Wat ons betreft natuurlijk graag, maar we moeten hét allemaal zelf betalen en zo'n weekje kost nogal een paar centen. We zoeken eigenlijk een sponsor. Dan zouden we uit de zorgen zijn."

Personeelsbladen | 1986 | | pagina 11