Werkmaatschappijen mi Bake-off is meer dan even een oventje neerzetten Marvelo is voorzichtig met modetrends Albro Zwanenburg Twee medewerksters DTP slaagden voor het brandweer-examen Dienst Technische Projekten pagina 10 Flitsen ZESTIG MIRO-MEDEWERKERS VOLGDEN CURSUS BIJ ALBRO Pink Pantherdrop De geur van pasgebakken brood... Verrast kijken klanten naar de plek waar die nostalgische smaakmaker vandaan komt. Ze ontdekken de oven, de bakker en de verse, nog dampende broodsoorten. Ze maken kennis met bake-off, een nieuwe attractie in de moderne supermarkt. Echt nieuw is de mini-bakkerij in een winkel na tuurlijk niet. Met name in het buitenland, waar vers brood iets niet-alledaags is, vond de intro ductie al veel eerder plaats. In ons land, waar de warme bakker de strijd met het fabrieksbrood met glans heeft doorstaan, begint bake-off toch ook vaste voet te krijgen. Albert Heijn en sinds kort ook Miro dragen daar aan bij. Overigens niet nadat eerst veel tijd en energie zijn gestoken in een goede aanpak van het project. Het is immers geen kwestie van „even een oventje en een mannetje in een winkel neer zetten"... Van meet af aan is Albro Zwanenburg betrokken ge weest bij de ontwikkeling van het bake-off-svsteem bin nen Ahold. Logisch, want de ze groot formaat warme bak ker beschikt over kennis die ook hier goed van pas komt. Resultaat is onder meer een cursus voor de ruim 60 me dewerkers, onder wie 12 vrouwen van Miro, die zich met bake-off gaan bezighou den. Negen keer heeft een groep Miro-menscn zich door Albro's K en O-afdeling (Kwaliteit en Ontwikkeling) wegwijs laten maken in het bakkersvak. Vier dagen blok ken onder leiding van afde lingschef Ad van Velsen en cursusleider Henk van Houdt. Uiteraard kwam daar bij slechts de voor bake-off nodige theorie en praktijk aan de orde. Kennis van grondstoffen (het aangele verde diepgevroren deeg) en de werking van ovens en andere apparatuur stonden daarbij centraal, terwijl het begrip hygiëne als een rode draad door de hele cursus liep. Veel aandacht kreeg ook de presentatie. Henk van Houdt: „Een heel belangrijk deel van het succes van ba ke-off komt voor rekening van de man of vrouw die bij de oven staat. Bijna de helft van het aantal nieuwe Miro-bakkers komt van buiten de food-sector, maar de praktijk heeft nu al bewezen dat een goede mentaliteit het gemis aan bakkers-ervaring volledig compenseert." Planning Albro heeft naast de cursus sen ook daadwerkelijke steun aan de start van het ba ke-off bij Miro gegeven. Bij de heropening van alle 13 zaken zorgden vakmensen van Albro voor hulp en bege leiding. Extra aandacht kreeg het maken van een produk- tieplanning. Albro-directeur T. Winkel: „Het assortiment van bake-off moet afgestemd zijn op de wensen van het winkelend publiek en kan daardoor per zaak verschil lend zijn. Je moet 's morgens om 9 uur zorgen voor een complete uitstalling maar vervolgens zorgen, dat je de hele dag door aan het bak ken kunt zijn. Er moet wat te zien zijn. Het daarvoor nodi ge inzicht kun je alleen in de praktijk opdoen. We kunnen de mensen wel leren bakken, maar plannen moeten ze zelf onder de knie krijgen." Van links naar rechts.- Ilenk Alters, Miro NijmegenIlarry van Zanten, Miro Runner- end, Henny Florax, Miro MaastrichtRiet Ghijsen, Miro Beek; Huub Beckers en Ton van de Graaf, Miro Maas tricht. Uiterst rechts Henk van Houdt van afdeling Kwaliteit en Ontwikkeling van Albro Carla Brouwer-Schouten (24) en Car in Groot-Harre- velt (29). beiden werkzaam bij de DTP. Carla als assisten te op het project-servicebu reau en Carin als assistente van de afdeling Inkoop, zijn geslaagd als brandweer- vrouw. Ze mogen zich nu brandwacht tweede klas noemen. Carla: ,.Je weet nooit hoe je tot zo iets komt, maar het is wel toevallig dat ik als kleu ter van vier jaar al een brand weerauto wilde hebben en ik ben toch heus geen pyro maan." Vriendin Carin: „En ik heb een panische angst voor brand. Ik durfde vroe ger niet eens een lucifer aan te steken. Bij mij geen bran dende kaarsjes in de kerst boom." Hoe kom je er dan toe om bij de brandweer te gaan? Carla is heel kort in haar ant woord. „Op mijn afdeling werd geïnformeerd of er nog mannen bij de bedrijfsbrand weer wilden komen. Toen heb ik langs mijn neus weg gevraagd: waarom mannen? Mogen er geen vrouwen bij? Daar had men blijkbaar nooit over nagedacht. Nou, zo is het gekomen." Praktijkexamen „In januari 1983 zijn we mee gaan lopen", vertelt Carin, „iedere maand oefenen. Na anderhalf jaar vond men dat we een cursus theorie moes ten volgen. Die ging over or ganisatie, preventie, wetten, verbranding en blussing, kortom: over alle mogelijke zaken die een brandweer- vrouw dient te weten. Nor maal doe je twee jaar over die cursus, maar onder lei ding van Rob Koopman, ad- junct-hoofd brandwacht Zaandijk, slaagden we bin nen zes maanden." Nu zijn beide dames ook voor het praktische gedeelte van het brandweerexamen geslaagd. Met een sierlijke 8 zelfs, het hoogste cijfer van de groep. Zo'n brandweerexamen is echt geen onnozel spelletje. Er moet worden gewerkt met een motorzaag en een porto-power, een hydrauli sche pers waar bekneld zit tende mensen mee bevrijd worden. Schoorsteenbrand blussen. Met een perslucht- masker op en een plastic zak over je hoofd een „bran dend" pand binnengaan. Die zak is bedoeld om te testen of je op de tast goed de weg kan vinden. Op het comman do: „pand ontruimen" achteruit lopen, met de brandslang als gids, de weg terug vinden, uiteraard ook op de tast. Hoe reageren mannen op brandweervrouwen? Over hun eigen mannen: „Die vinden het hartstikke leuk." Over andere mannen: „Ach, die doen dikwijls een beetje kleinerend, maar dat is meer plagend dan verve lend bedoeld." Over hun collega-brandweermannen: „Die zijn enthousiast. Ze wil len ons nog steeds een beetje ontzien. Bij oefen ingen altijd bereid de slan gen voor ons op te rollen. We vinden het wel leuk, maar we willen het niet. We zijn tenslotte vrijwillig bij de brandweer en we mannen onze eigen klus." De collega-vriendinnen doen meer dan alleen deel uitmaken van de bedrijfs brandweer. Zo hebben ze in 1981 allebei hun EHBO-di- ploma gehaald. Met Sin terklaas spelen ze een dag voor Zwarte Piet en dat be tekent een dag „dolle pret!" Inhaken op de actualiteit. Een wens van elke mar- keting-afdeling, of die zich nu richt op mode, op speelgoed, of op posters- Zelfs met snoep kan worden ingespeeld op een nieuwe, spraak makende ontwikkeling. Hele industrietakken draaien op zulke mode trends, waarbij succes en mislukking elkaar afwis selen. Lang niet elk schot is immers een eendvogel? Marvelo is bijzonder voor zichtig met het mikken op een populair onderwerp. Wellicht komt het daardoor dat tot nu toe met „modieu ze" drop alleen nog maar treffers zijn geboekt. Dik Voormekaar-, Aster Lx- en A- Teamdrop hebben sinds 1979 stevig gescoord en al les wijst erop, dat het met Pink Pantherdrop dezelfde kant uitgaat. Liever geen misser „We zijn inderdaad erg zorg vuldig met het op de markt brengen van een artikel dat aansluit op bijvoorbeeld een populaire tv-serie. Een mis ser zou erg hard aankomen, terwijl de normale produktie voor het AH-huismerk be slist nummer één moet blij ven. Over één nacht ijs gaan we dus zeker niet." Nico Huisman, hoofd marketing services bij Marvelo, noemt echter nog een tweede as pect dat de activiteiten op dit gebied remt. „Zelfs al zou je een artikel als drop willen fabriceren in bijvoorbeeld Sesamstraat-figuurtjes met een dito verpakking; of Tom Poes, Ollie B. Bommel en an dere stripfiguren zou willen gebruiken je krijgt het niet voor elkaar. De makers van Sesamstraat hebben be volen dat de figuurtjes alleen voor educatieve doeleinden mogen worden gebruikt en daaronder valt snoepgoed niet. Datzelfde geldt ook voor de produkties van Mar ten Toonder." Tevreden is Huisman, dat dergelijke contracten wel konden worden gesloten met de rechtenhouders van Dik Voormekaar, Asterix en nu dus van de Rose Panter. „Maar denk nou niet, dat daarmee de kous af is. Nadat een prijs is overeengekomen en een contract getekend verloopt de verdere uitwer king uiterst zorgvuldig. Ont werpen. drukproeven, alles moet aan de licentiegever ter goedkeuring worden voorgelegd." Per artikel toont Nico Huis man dan ook centimeters dikke correspondentiemap- pen. Geen puntzakken De verkoop van de Pink Pan therdrop (vanaf begin okto ber) gaat net als bij de A- teamdrop via displays en-'of kassawagens. Bovendien is gekozen voor een beperkt assortiment: zachte drop in zout en zoet en uitsluitend in dozen verpakt. Nico Huisman: „We zijn af gestapt van de puntzakken en platte zakken omdat daar op de afbeelding niet goed overkomt. En juist daarvan hangt toch een belangrijk deel van het verkoopresul taat af. Overigens blijven de zakken natuurlijk wel be staan in het AH-huismerk waarin we zes soorten drop blijven produceren." Hoe aantrekkelijk voor de omzet is de „mode-drop"? Exacte cijfers kan Huis man niet noemen. „Houd het er maar op dat het om een extra van tientallen tonnen per jaar gaat. Aan trekkelijk genoeg dus om steeds attent op nieuwe mogelijkheden te zijn. Nu zijn we bezig met aanbie dingen en ideeën voor volgend jaar. Daar zijn er enkele bij die we zeker voor nieuwe dropproduk- ten en -verpakkingen kunnen gebruiken. Of we tot overeenstemming ko men zal pas over een paar maanden blijken. Namen noemen heeft dus geen zin."

Personeelsbladen | 1985 | | pagina 10