„Het gevaarlijkste in management v
is ,een beetje' weten"
Colofon
Met onze "drie-voor- een-tientje-
wijnen" wordt niet gerommeld
pagina 2
Toekomstig RvB-lid drs. P.J. Everaert:
Flitsen
AH gaat door met
Oostenrijkse wijn
Per 1 augustus worden de vergaderingen van de
Raad van Bestuur bijgewoond door een nieuwko
mer in de Ahoid-gelederen: drs. P. J. Everaert. Zo
als al eerder aangekondigd, is deze met ingang van
die datum benoemd tot adjunct-lid, om in mei
1986 de heer J. van Meer op te volgen die dan -
overeenkomstig de gangbare regels - het lidmaat
schap van de RvB beëindigt vanwege het bereiken
van de 62-jarige leeftijd. De heer Everaert (46) is
Belg van geboorte en sinds 1968 Amerikaans
staatsburger. Flitsen sprak met hem.
Kennelijk gewend om vraag
gesprekken weg te geven,
verloopt het vraag-ant-
woord-spel in vlot tempo. In
vloeiend Nederlands, waar
bij alleen het veelvuldig ge
bruik van het woordje „ver
mits" omdat, red.) het
Vlaamse verleden van de
heer Everaert verraadt. In
het bijzijn van zijn Ameri
kaanse echtgenote, die zegt
Nederlands te kunnen vol
gen, geeft het aankomende
Ahold-RvB-lid om te begin
nen breedvoerig een om
schrijving van zijn eigenlijke
bezigheden in de VS, waar
hij president was van Gene
ral Biscuits of America, ter
wijl hij ook optrad als lid van
de Raad van Bestuur van de
holding Générale Biscuit die
Parijs als hoofdzetel heeft.
Ter verduidelijking verge
lijkt de heer Everaert zijn
functies in deze met die van
de heer Ahlqvist, die bij
Ahold ook een dubbelfunc
tie heeft als algemeen direc
teur Albert Heijn, terwijl hij
daarnaast ook lid van de
Raad van Bestuur is. Tegelij
kertijd trekt hij echter ook
een parallel met de taak van
de heer Van Meer, voorzover
die op het buitenland is ge
richt. „Zoals hij „de vader" is
van het VS-gebeuren voor
Ahold, was ik „de vader" van
het Amerikaanse (en Japan
se) gebeuren voor General
Biscuits (GB)." Wie deze be
drijfsnaam niet direct iets
zegt, wijst de heer Everaert
ter herkenning op de „LU"-
koekjes, die in Nederland
ook bekendheid genieten, en
de merknamen Liga. De Beu-
kelaer en Victoria.
Het bedrijf waar hij tot voor
kort werkzaam was blijkt
wereldwijd vertakt te zijn
met 37 fabrieken in Europa,
Amerika en Japan. Het is
daarmee de op twee na
grootste koekjesproducent
ter wereld. Er werken in to
taal 13.000 mensen, waarvan
2.500 in de Verenigde Sta
ten. In oorsprong is het een
Frans familiebedrijf, dat 22
jaar geleden internationale
status verwierf na fusering
van totaal 35 familiebedrij
ven, ook elders.
De heer Everaert was zeven
jaar aan GB verbonden. Aan
vankelijk twee jaar als lid van
het hoofdbestuur in Frank
rijk, vervolgens twee jaar als
voorzitter van GB-Benelux,
waarbij Nederland dus on
der zijn verantwoordelijk
heid viel, en sinds drie jaar in
de VS. „Toen voor Ahold een
kandidaat gezocht werd die
de heer Van Meer kon opvol
gen was de link naar mij snel
gelegd. Ik zei het al, net als
de heer Van Meer heb ik de
opbouw van de buitenlandse
bedrijven verzorgd. Daarbij
in aanmerking genomen dat
ik het filiaalbedrijf, de markt
en Amerika ken. Bovendien
is het GB-concept sterk ver
gelijkbaar met dat van Ahold,
gezien de bedrijfsopbouw
van werkmaatschappijen en
uitbreidingsvermogen. Al
leen met het fïlialenbedrijf
zit Ahold een stap dichter bij
de gebruiker."
Stammend uit een familie
van zakenlieden die handel
den in autobanden via eigen
winkels in Vlaanderen, ging
de heer Everaert na zijn mid
delbare opleiding economie
en bedrijfskunde studeren
FLITSEN
Personeelsblad
Ahold nv
augustus 1985
42-ste jaargang
no. 7
verschijnt
11x per jaar
Oplage: 35.000
Redactie
secretariaat:
Ankersmidplein 2
Kamer 1703
1506 CK ZAANDAM
Tel.: 075-592519
REDACTIE FLITSEN
Mw. T. Plooijer (hoofdred.)
Public Relations
HK 1701, 075-593026
Mw. S, Eijben
Directiesecretariaat Miro
MK 402, 075-592721
P. Hesp AH-filiaal 1135
Floridaplein 2037 AK
Haarlem, 023-330016
N. Th. M. Huijsman
Product Managing
Marvelo
P410, 075-592551
N. Hupkens Filialen-
bureau AH HK 803,
075-593076
J. J. M. Jongstra
Directoraat P&O
HK 1304, 074-592524
E. Muller Public Relations
HK 1703, 075-592519
A. de Roo PR-Bureau Van
Hulzen
F. Visser Marketing
AC Restaurants
P 216, 075-592932
en behaalde zijn diploma's
aan de universiteit van Leu
ven. Nadien trad hij in dienst
van het autobandenbedrijf
Goodyear in Amerika, waar
hij zich bekwaamde in ex
portzaken en marketing.
Daarna was hij werkzaam in
de scheikundige- en verpak-
kingsprodukten van het be
drijf in Scandinavië en in
Duitsland. Nog onbewust
van zijn huidige dienstver
band bij Ahold, kwam hij er
in die tijd voor het eerst mee
in aanraking via demonstra
ties aan de Vers Vlees Groep
van rekfolie als toen opko
mende vleesverpakking...
Vervolgens terug in de auto
bandenbranche - meer be
paald in winkels in Amerika -
werd de heer Everaert ten
slotte benoemd tot operatio
neel directeur van het Duit
se Goodyear-fliaal: Fulda Rei-
fen, waar hij vier jaar lang
met autobanden-dealers en
servicestations heeft ge
werkt. „Zo heb ik bijna mijn
hele loopbaan, met groot- en
kleinhandel, dus met winkels
van doen gehad."
Hoewel de heer Everaert
met vrouw, twee dochters
en een zoon - de oudste
zoon is inmiddels derdejaars
student economie in Leuven
Drs. P.J. Everaert
met zijn
echtgenote
- blijft wonen in het plaatsje
Morristown bij New York in
de Amerikaanse staat New-
Jersey, zal hij in de toekomst
voor dertig procent van zijn
werktijd in Nederland zijn.
„Een logische zaak: als lid
van een collegiaal bestuur
dient men geïnformeerd te
zijn omtrent het Nederland
se gebeuren en moet men
collega's voldoende kunnen
laten meeleven. Een voor
waarde om deel te nemen en
te laten deelnemen. De ove
rige zeventig procent aan de
andere zijde van de oceaan is
nodig om te voelen en te be
grijpen wat daar gebeurt en
om mee te leven in dat ge
beuren. Want, het gevaarlijk
ste in management is om
„een beetje" te weten. Van
daar dat ik voor mijzelf twee
assen in het oog houd - lang
genoeg hier en ginder zijn
en collegialiteit in beide
richtingen behouden en ver
zekeren." De schaarse vrije
tijd die hem daarbuiten rest,
besteedt de heer Everaert
het liefst aan het luisteren
naar en opnemen van klas
sieke muziek, tot en met die
van eigentijdse componis
ten. Hij buit daarbij graag zo
geavanceerd mogelijke tech
nieken uit voor een optimaal
resultaat,zoals via up-to-date
„compact discs". Ook heeft
hij een passie voor omgaan
met een „personal compu
ter" en op het sportieve vlak
speelt hij vol overgave ten
nis.
Een gemeenschappelijke
hobby heeft hij met zijn
vrouw Diana, die van Ita
liaanse voorouders is: koken.
Zij baseert zich dan op de
Italiaanse keuken, terwijl bij
hem de kooktraditie van de
ware Belg boven komt. Het
samengaan van beide leidt
meer dan eens tot smakelijke
culinaire experimenten,
waarvan bij voorkeur vrien
den van Huize Everaert mo
gen meegenieten. Maar zelfs
bij dat tijdverdrijf laat het
werk de perfectionist Eve
raert niet los, getuige zijn
uitspraak: het is belangrijk in
ons vak om kwaliteit en pro-
dukt te kennen. Vooral pro-
duktkennis is van kapitaal
belang en daaraan schort het
bij de Amerikanen nog wel
eens. Als „hobby-cooks"
doen mijn vrouw en ik ons
best om die fout niet te ma
ken."
Vervolg van pagina 1
porteren maakt een lage
prijs mogelijk. Normaal zijn
er allerlei tussenstations no
dig voordat de wijn in Ne
derland is. De wijnboer scha
kelt een makelaar of hande
laar in, die doen weer zaken
met elkaar of een exporteur,
die weer met een importeur
die de wijn tenslotte via een
grossier bij de detaillist
brengt. Al die tussenstations
moeten geld verdienen. Wij
kopen de wijnen recht
streeks bij de wijnboer of via
een makelaar, daarmee be
sparen wé enorm," aldus de
heer Ter Schure. „Door deze
werkwijze weten we ook
exact waar een wijn vandaan
komt. Bovendien", zo ver
telt Ter Schure, „hebben we,
doordat we rechtstreeks za
ken doen met de wijnboer,
zijn makelaar of de coöpera
tie waar hij bij is aangeslo
ten, een extra zekerheid dat
er niet met de wijn is gerom
meld. Wijnboeren zelf zwen
delen niet met hun produkt,
dat gaat rechtstreeks tegen
hun eigen belang in. Volgend
jaar willen ze immers weer
wijn leveren."
Extra
Extra zekerheid ten aanzien
van de door Albert Heijn, Al
berto en Miro verkochte wij
nen, geeft het feit dat ruim
de helft van deze wijnen in
eigen beheer worden gebot
teld, en daardoor nog eens
extra kunnen worden gecon
troleerd of de wijn aan alle
wettelijke eisen voldoet.
„Door ons inkoop- en kwali
teitsbeleid kunnen we ook
een onvoorwaardelijke
garantie geven aan de consu
ment ten aanzien van kwali
teit en herkomst", aldus Ter
Schure, die ten tijde van het
schandaal met de Oosten
rijkse wijnen geen moment
bang is geweest dat er in één
van de door hem ingekochte
wijnen anti-vries zou wor
den aangetroffen. Inmiddels
heeft een controle op alle
zoete Duitse, Luxemburgse
en de ene Oostenrijkse wijn
die bijvoorbeeld Albert
Heijn en Alberto in het as
sortiment hebben, zijn gelijk
bewezen. In geen enkele
wijn werd di-ethyleenglucol
aangetroffen.
Verwarring
Desalniettemin heeft de
Oostenrijkse wijn-affaire ook
voor de heer Ter Schure en
zijn mensen veel werk met
zich meegebracht. „Er is
enorm veel afgebeld tussen
het hoofdkantoor en de filia-
Albert Heijn gaat door
met de verkoop van Oos
tenrijkse wijn. In de eer
ste plaats is er de zeker
heid dat de enige Oosten
rijkse wijn die thans in
het assortiment van AH
voorkomt, onverdacht is,
van goede kwaliteit is en
ten tweede is men van
mening dat de 52.000
wijnboeren in Oostenrijk
niet de dupe mogen wor
den van de handèlingen
van enkele zwendelaars.
„Commercieel gezien",
zegt de heer Ter Schure,
„is deze wijn voor ons
van niet zo'n groot be
lang. Het aandeel van
Oostenrijkse wijn in de
gehele Nederlandse afzet
is te verwaarlozen, maar
toch zijn wij van mening
dat we met de verkoop
moeten doorgaan. Ook in
het belang van de getrof
fen Oostenrijkse wijn
boeren zelfs moeten pro
beren de omzet te verho-
gen!"
len, want de bedrijfsleiders
wisten af en toe ook niet
meer waar ze aan toe wa
ren", zegt hij met begrip.
„Om een voorbeeld van de
verwarring te geven. Direct
nadat er berichten kwamen
dat er di-ethyleenglucol in
Oostenrijkse wijnen was
aangetroffen, hebben we een
schriftelijk bericht uit doen
gaan naar alle filialen, waarin
werd verteld dat er voor wat
betreft onze wijnen niets aan
de hand was. Voordat dit be
richt echter ter plaatse was,
werd er door het ministerie
van WVC een voorzorgs
maatregel afgekondigd die
behelsde dat alle Oostenrijk
se wijnen uit de verkoop
dienden te worden geno
men. Telefonisch hebben we
alle BL's daarvan in kennis
gesteld, die echter dezelfde
dag ook het eerder verzon
den schriftelijke bericht in
huis kregen. Dergelijke situa
ties hebben zich in de weken
daarna nog een enkele keer
voorgedaan." Voor onze om
zet in wijnen heeft de zwen
del met Oostenrijkse wijn
nauwelijks effect gehad.
„Het is natuurlijk moeilijk
om zo kort nadien al uitspra
ken te doen, terwijl het ook
van filiaal tot filiaal verschilt,
maar in grote lijnen geloof ik
niet dat de verkoop aanzien
lijk is teruggelopen", consta
teert de heer Ter Schure.