pagina 12
Flitsen
Buitenbeentje
Tusseristation
„Pannekoek-
mensen"
Muziek
Friezin
Fooienpot
De Kraai
Het interieur ademt een Zaanse
sfeer. Veel hout, een
indrukwekkende, authentieke
schouw en op de tafels gezellige
plantjes en potten met stroop.
Voor veel toeristen is restaurant
De Kraai aan de Zaanse Schans al
jaren een gezellige plaats om even
uit te blazen van een wandeling
over de Schans, het stukje historie
aan de Zaan, dat jaarlijks vele
duizenden bezoekers trekt. Velen
van hen, of ze nu uit Amerika,
Engeland, Spanje, Italië. Frankrijk,
Duitsland. Japan of Nederland
komen, laten zich de pannekoek,
de specialiteit van de Kraai, goed
smaken.
„De Kraai is een buitenbeentje in
het AC-gebeuren", zegt Ton van
der Horst (32), sinds enkele
maanden manager van het Zaanse
restaurant. „Wij zijn een café-
restaurant met als specialiteit
pannekoeken. Ook verzorgen we
koffietafels, diners en recepties.
We hanteren niet de AC-formule.
Ons assortiment is heel anders,
want wij zitten nu eenmaal niet
aan een autosnelweg."
De Kraai is een authentieke
graanschuur die aan het einde van
de negentiende eeuw op het erf
van meelfabriek „De Vlijt" te
Wormerveer werd gebouwd. Het
pand ontleent zijn naam echter
aan de oliemolen ,.De Bonte
Kraai", eveneens uit Wormerveer
In 1976 is de oude schuur uit
elkaar gehaald en per boot en op
vrachtwagens van Wormerveer
naar de Zaanse Schans in Zaandam
overgebracht. „Daar is hij weer
keurig in elkaar gezet", zegt hij. De
graanschuur is één van de laatste
karakteristieke Zaanse panden, die
aan de Schans zijn neergezet.
„Heel weinig mensen weten
overigens dat De Kraai van Ahold
is", zegt Ton van der Horst. Niet
zo verwonderlijk eigenlijk, want
geen enkel uiterlijk kenmerk wijst
erop dat De Kraai onder Ahold-
vlagzijn vleugels uitslaat. De Kraai
draait goed. aldus Ton van der
Horst, die als assistent-manager in
een aantal AC-Restaurants in den
lande horeca-ervaring opdeed.
„We kunnen maximaal 200 gasten
ontvangen en dat is in de zomer
ook wel nodig."
De Kraai staat te boek als
dagrestaurant (open van 9-00 tot
18.00 uur) waar je een goede
pannekoek kunt eten. „Dat we
alléén een pannekoekrestaurant
zijn is toch een misverstand", zegt
hij, „We gaan ons nog meer
toeleggen op koffietafels, diners
en recepties in de avonduren. Met
het oog daarop is er ook een kok
aangesteld."
René Helmhout 24 is de kok.
Hij is dit jaar De Kraai, open van
maart tot oktober, werkt met 22
seizoenkrachtenvoor het eerst in
vaste dienst. Met de diploma's
scheepvaartkok en derde
restaurantkok op zak ziet hij het
werk in De Kraai niet als
eindstation. „Ik leer hier het
nodige bij. Een half jaar in de WW
en ik was het allemaal kwijt
geweest. Dit is een tussenstation",
zegt hij. „Ik doe hier mijn uiterste
best. Het is afwisselend werk. Nu
is het nog rustig, maar dat gaat
veranderen. Als er een bus met
toeristen komt en je moet achter
de pannekoekmachine dan is het
werken geblazen."
De man van de pannekoeken is
Martien Ermerins (20). „Ik maak
het beslag en bak ze", zegt hij. „Ik
ben er met een beetje geluk
ingerold. Vorig jaar ben ik in de
keuken begonnen om salades en
soep te maken. Toen gingen de
twee „pannekoekmensen" weg en
mocht ik de pannekoeken maken."
Martien werkt liever met z'n
handen dan dat hij achter de
boeken zit. „Het Atheneum heb ik
niet afgemaakt, mijn instelling is
daar niet goed genoeg voor."
Martien voetbalde veel. maar dat
gaat niet meer. Hij is afgekeurd,
nadat hij een blessure had
opgelopen. Nu gaat hij veel uit
met zijn vrienden.
Eén van die vrienden is Karei
Daran-Scharten (19), leerling
van de muziek-pedagogische
academie te Alkmaar en dit
seizoen voor het eerst werkzaam
in De Kraai. „Ik studeer slagwerk
met als bijvak piano. Omdat ik nog
op de vooropleiding zit hoefik
maar één dag per week naar
school. Ik ben hier gaan werken,
omdat ik wat wilde bijverdienen",
zegt de Zaankanter, die in zijn
vrije tijd niets liever doet dan
muziek maken (hij maakt deel uit
van een jazz-band, een dixieland-
band, een popgroep en een
harmonie). In De Kraai is hij een
soort manusje-van-alles. Hij wast
af, maakt de wc's schoon, haalt de
vlaggen neer (ze hangen meestal
al als hij komt) en regelt de
ontvangst van de goederen. „In
eerste instantie deed ik het alleen
voor de centen, maar de sfeer is
erg goed, daarom vind ik hét ook
leuk."
Alie van Zanen (24), getrouwd,
geen kinderen (wél twee honden)
werkt voor het derde
achtereenvolgende seizoen in De
Kraai. Haar naam doet vermoeden
dat we met een rasechte Zaanse te
maken hebben. „Nee hoor", zegt
ze lachend, „ik ben geen Zaanse.
Ik ben een Friezin en getrouwd
met een Zaankanter." Ze woont
vanaf haar vijfde jaar in de
Zaanstreek, maar als ze heel eerlijk
is zou ze graag terug gaan naar
haar Heitelan. „Daar heb je de
ruimte, hier staan zoveel
fabrieken." De Zaanse Friezin
werkt in de bediening. „Het is
heerlijk", zegt Alie. „Elke dag krijg
je hier weer andere mensen. De
ene keer praat je Engels en de
volgende dag probeer je je Duits
weer wat op te halen. De
Japanners? Nou, daar praat je ook
Engels tegen. En als dat niet gaat.
gebruiken we onze handen en
voeten. Daar zijn we rap in."
Sandra op de Weegh 22) is dit
seizoen voor het eerst
aangenomen in De Kraai. Ze heeft
jaren gewerkt in een petit-
restaurant, maar prijst zich
gelukkig met haar part-time baan.
Ze kan nu voldoende tijd besteden
aan haar acht maanden oude zoon
John. „En ik voetbal graag, ik train
twee keer per week", vertelt de
jonge moeder. Ze vermaakt zich
overigens opperbest in De Kraai.
„Je hoeft je hier nooit te vervelen
en we kunnen het goed met elkaar
vinden."
Dat laatste wordt op de valreep
nog eens bevestigd door Alie: „Ik
wil nog wat zeggen over de
fooienpot. We stoppen onze
fooien allemaal in één pot en
maken met dat geld aan het einde
van het jaar één groot feest. Met
een bandje en een koud buffet.
Dat is heel leuk, daar kijken we elk
jaar weer naar uit."
Staand v.l.n.r.: Sandra op de
Weegh, Tonnie Hendriksen,
Ton van der Horst en Alie van
Zanen.
Zittend 1 I. n. r..- Martien
Ermerins, René Hehrüjout en
Karei Daran-Scharten.
