Personeelsrestaurant Marvelo Zaandam pagina id Flitsen Thee en chocolademelk I Vasté haan Surinaams koken Nog geen tientje Moertabat Achtned pelgculo lammerk' der Ploeg- v.' nfij mi Achmed Moertabat kwam negen jaar geleden uit Suriname en werkt nu drie jaar bij Marvelo. Hulst Binnen het restaurantteam heeft hij een aparte taak: het vullen en onderhouden van de 33 automaten die verspreid in het bedrijf staan opgesteld. („Leuk werk, want ik kom overal en ken bijna iedereenTwee van zijn automaat-ervaringen: Turkse werknemers zijn voornamelijk theeklanten en chauffeurs drinken het meest chocolademelk. Zijn Een kroket... een broodje bal... twee kaas... twee rookvlees... wat is er voor soep vandaag?... geef dan maar kaassoufflé- In een ordelijke rij schuiven dagelijks gemiddeld lussen de 150 en 175 medewerken van Marvelo langs de counter. Ieder met een eigen wens voor zijn of haar twaalfuurtje. Aan de andere kant van de toonbank de mensen die de stroom bestellingen binnen amper een uur moeten venverken Topdrukte dus, maar beslist geen rode konen of zenuwachtig gedoe. B i fl i CWsinaMissler „Door ervaring weten we. wat we zo ongeveer aan bestellingen kunnen verwachten. Als er om half tien al vanuit de fabriek telefonische bestellingen komen voor hamburgers dan kunnen we er gerust 80 voorbakken. Het gebeurt dan ook bijna nooit, dat we met snacks blijven zitten", vertelt Tini Paur. Zij doet de bestellingen steeds in overleg met haar collega's en volgt daarbij de menulijn, die in de loop der jaren is ontstaan. Maandag loempia, dinsdag hamburger, woensdag uitsmijter, donderdag hotdog of shoarma en vrijdag vis. Daarnaast tzijn dagelijks allerlei snacks te koop zoals kroket, gehakt en worstebroodjes. Nieuwe ideeën Maria Delgado (39) kwam 14 jaar geleden van de Kaapverdische Eilanden naar Nederland en kon vrijwel onmiddellijk bij Marvelo (waar haar man op de wijnafdeling werkt) aan de slag. Eerst op de dropafdeling en nu alweer elf jaar in het restaurant. In uitstekend Nederlands vertelt ze het prima naar de zin te hebben en het liefst de warme maaltijden klaar te maken. Opmerkelijk is haar mededeling, dat buitenlandse werknemers het meest kritiek hebben op het eten. „Ze zeggen ook nooit eens dat het lekker is en dat is toch ook wel eens leuk om te horen." Problemen zoals discriminatie kent Maria niet. „Ik hoor er gewoon bij, iedereen is aardig tegen me." toekomst? „Ik wil wat studeren op computergebied, maar voorlopig ga ik hier pog niet weg." Anneke van der Ploeg-Heida 35 heeft één grot<? wens: een vaste baan in het re^aurant. Ze werkt er nu al andeohalf jaar als invalster, wat in de praktijk betekent dat ze het laatste halfjaar elke dag in touw is gewéést. „Ik vind 't hier machtig gezellig; zingend ga ik erop af en zingend kom ik er vandaan." Ook zij tilt niet zwaar aan de kreet, dat de vette hapjes zo slecht vcAr de gezondheid zijn. ,Ja. als je vijthamburgers opeet... maar wij bieden toch variatie genoeg. Bijvoorbeeld een „broodje gezond" (met sla, ei en tomaat) is erg in trek." Het is haar trouwens wel opgevallen dat „mensen van kantoer" minder vet en meer bruin brood kiezen. „Maar ja, die zitten ook de hele dag op hun stoel." Clasina Missler 22 draait sinds een jaar mee in het restaurant, na eerder schoonmaakwerk te hebben gedaan. Een prima verandering want, zegt ze: „Ik ben gek op koken; het liefst zou ik de hele dag in de keuken staan." Daarvan zal in ieder geval haar Surinaamse vriend plezier hebben, want hij wordt elke dag door Clasina verwend met een Surinaams menu. „Hij lust geen spruitjes en zuurkool, vandaar." Juist omdat ze zelf een „buitenlandse" vriend heeft Iet Clasina in het restaurant scherp op de manier waarop Nederlanders en buitenlanders met elkaar omgaan. „Bij het schaften blijven het meestal gescheiden groepjes, maar bij personeelsfeestjes zie ik toch dat ze erg goed met elkaar omgaan. En zo moet 't ook." Tini Paur ,Je moet gewoon rustig blijven en je niet uit je ritme laten halen. Daardoor hou je plezier in je werk." Tini Paur (41) wéét waarover ze praat, want maar liefst 18 jaar werkt ze al in het personeelsrestaurant. Eerst in het ontspanningsgebouw aan de Klampersstraat onder leiding van de haast legendarische „meneer De Beer" en nu alweer vijf jaar zelf als beheerster van het riante onderkomen op de derde verdieping van het fabrieksgebouw aan de Oostzijde. „Ik vind 't nog steeds machtig hier; mijn werk is mijn hobby." Die mening, zij het in verschillende bewoordingen, valt ook te noteren bij de vijf medewerkers van Tini. Hun enige, gemeenschappelijke wens is dat de keuken wordt uitgebreid. zijn altijd welkom en worden, op bescheiden schaal, ook meestal getest. Zo bleek de smulrol (van de tv-spot) niet in trek te zijn, terwijl de broodjes shoarma inmiddels een topper op het menu zijn. Merkt Tini nog wat van een krappere beurs bij de bestellingen? Beslist niet en dat verbaast haar niets, want „haar" prijzen zijn zo concurrerend, dat zelfs de van huis meegenomen boterham nog wel eens duurder kan uitkomen. Een stuiver voor een sneetje brood, 25 cent voor een plakje beleg, 20 cent voor een beker melk, 30 cent voor een kop soep. „Voor nog geen tientje kun je hier vijf dagen per week een goede lunch kopen." Kwalitatief ook goed? Mevrouw Ria van Lammeren-van der Hulst (36) vindt van wel. En ze heeft enig recht van spreken. Voordat ze - nu vijf jaar geleden - bij Marvelo kwam, werkte ze in de horeca- sector. Haar waardering geldt niet alleen de snacks, maar ook de warme maaltijden (tussen de 30 en 50 per dag) die voor de medewerkers voor ploegendienst en overwerk worden bereid. In ieder geval twee keer per week verse groente, zeer sporadisch diepvries en alleen 's winters af en toe iets uit blik. Ria: „Dat kom je in weinig personeelsrestaurants tegen." Met elkaar vormen ze een team dat goed op elkaar is ingespeeld en waarin de sfeer door alle zes wordt geroemd. Niet alleen door de vijf dames, maar ook door Achmed Moertabat 22 die met een tevreden lachje laat weten het bij zijn vrouwelijke collega's best naar de zin te hebben. Eén ding hebben ze echter nog niet voor elkaar kunnen krijgen: Achmed doet nog niet mee aan de brei-rage die „de meisjes" heeft aangegrepen. 's Morgens om acht uur begint de werkdag voor vier van de zes medewerkers. Vleeswaren snijden, slaatjes maken, melk, puddinkjes klaarzetten, soep (elke dag een andere) koken...

Personeelsbladen | 1984 | | pagina 12