ingezonden brieven
Nieuwe Ahold-autoverzekering kenmerkt
zich door zeer aantrekkelijke voorwaarden
Een moderne fabriek
is net een spookhuis
Wat een flauwe kul.
Flitsen
pagina 9
J.J. Gras (78) uit Zaandam:
77
Er is goede reden om uw auto via Ahold te laten
verzekeren; tot die conclusie komt Flitsen na een
gesprek met de heer JA. Rozemeijer, medewer
ker van de afdeling Verzekeringen. „Neem alleen
al de premie die duidelijk lager ligt dan bij ande
re verzekeringsmaatschappijen. Bovendien zijn
de voorwaarden van Centraal Beheer (CB), waar
mee het nieuwe autoverzekeringscontract werd
afgesloten, extra aantrekkelijk."
Voor particulieren was het al kcringscontract; dat wil in
enkele jaren mogelijk auto's
te verzekeren op basis van
de bonus/malusregeling.
Sinds kort is het ook moge
lijk deze regeling op te ne
men in een collectief verze-
onze situatie zeggen in een
verzekering voor Ahold-me-
dewerkers. Rozemeijer: „Wij
hebben verschillende offer
tes laten uitbrengen en daar
bij is Centraal Beheer duide
lijk als beste uit de bus geko
men."
Het nieuwe contract met GB
heeft er al toe geleid dat het
aantal deelnemers bij Ahold
met ruim 300 is toegenomen
tot in totaal 3500.
Te verzekeren zijn alle risi
co's: WA casco (zgn. all
risks), WA-top (tegen alle
van buiten komend onheil
zoals brand, diefstal etc.) en
WA (schade toegebracht aan
derdenDaarnaast bestaat
de mogelijkheid om voor
39,- per jaar een rechtsbij
standverzekering en voor
ongeveer 49.- een ongeval
lenverzekering voor inzit
tenden te sluiten.
Voorbeelden
Als voorbeelden van de aan
trekkelijke voorwaarden
noemt Rozemeijer: er wordt
geen toeslag geheven voor
jongeren tot 24 jaar, er is
geen beperking in het aantal
te rijden kilometers, wie
jaarlijks minder dan 12.000
km rijdt krijgt zelfs een kor
ting van 5 a 10%
Het bonus/malussysteem
(vervanger van de no-claim-
regeling) zorgt voor een ex
tra beloning van de zeer goe
de (schadevrije) automobi
list. Indien deze drie jaar de
hoogste korting 75%
heeft, dan blijft deze ook nog
gelden na één schade. Ander
pluspunt is de snelle betaling
bij schade. Een expert komt
binnen 24 uur de schade op
nemen. De verzekerde be
hoeft geen grote bedragen
voor te schieten, omdat CB
dat rechtstreeks regelt met
de reparateur.
Informatie
Alle 35 000 medewerkers
van Ahold ontvangen bin
nenkort schriftelijke infor
matie over de autoverzeke
ring bij Centraal Beheer. Wie
meer informatie wil kan ge
bruik maken van het daarbij
gevoegde formulier. Daar
mee kan een offerte worden
gevraagd bij CB.
Alle medewerkers van Ahold
en hun huisgenoten kunnen
hun auto bij CB verzekeren.
Bij uitdiensttreden dient
men zelf voor opzegging te
zorgen.
„Als ik nu in de fabriek
kom is alles anders. Het
is net een spookhuis.
Veel leven en herrie en
je ziet er geen kop."
Een kernachtige uit
spraak van de heer J.J.
Gras (78) uit Zaandam
die in totaal 40 dienst
jaren maakte bij „het
concern". De eerste 25
daarvan bij de door Al-
bert Heijn overgeno
men bedrijven van Keg
(Zaandam) en toen nog
15 jaar bij AH. De ver
pakkingsafdeling was
zijn domein. Dat het
daar niet meer zo toe
gaat als vroeger is aan
zijn uitlating duidelijk
te merken.
Jo Gras was eigenlijk voorbe
stemd om via de Ambachts
school in „de metaal" te
recht te komen. Ondanks dat
er in de crisisjaren grote
werkloosheid heerste kon
hij toch enige tijd bij vlieg
tuigfabriek Fokker aan de
slag en daarna bij Verkade
voor de bouw van de be
schuitfabriek. De heer Gras
zag zijn toekomst toch in
een ander vak: „Eten moet
een mens altijd, dacht ik,
daarom zocht ik werk in de
levensmiddelenbranche."
Hij vond dat werk bij Keg.
Boodschappenlijst
je
Het loon was voor die tijd,
1930, niet eens zo slecht:
22.- per week. Mevrouw
Gras: „Maar toen we trouw
den was dat loon toch te laag
om vaste klant bij Keg te
worden. Keg was voor die
tijd een dure zaak. Ik kocht
mijn eerste boodschappen
bij Albert Heijn, in het win
keltje op de hoek van de
Zuiddijk en de Prinsenstraat
in Zaandam. Dat boodschap
penlijstje heb ik nog steeds,
met de prijzen erbij."
Bij Keg kwam Jo Gras op de
VA, de verpakkingsafdeling.
Men stelde hoge eisen aan
het vakmanschap van de
mensen en daarom moest
ook de heer Gras in Amster
dam een cursus warenkennis
volgen. „Ik kon later precies
zeggen of er „lapsang"
in de thee zat. Lapsang is een
sterk gefermenteerde thee
soort, die alleen in de zilver
verpakking werd gebruikt.
Bij Albert Heijn geloofden ze
dat niet. Hoe kon een machi
nedrijver dat nou weten?
Maar dat kwam door die cur
sus en doordat wij de thee
zelf moesten mêleren. Ik
merk het meteen als de thee
niet helemaal goed is."
Het 25-jarig dienstverband
bij Keg staat Jo Gras en zijn
vrouw nog helder voor de
geest. „Ik kreeg een kaasje
van meneer Keg en van het
bedrijf 100 gulden."
Een week daarna, hij was
toen waarnemend be
drijfsleider van de Keg-zaak
op de Dam, hoorde hij bij
het ophalen van de „boek
jes" bij een klant: „Gras, je
hebt een andere baas. Jullie
zijn overgenomen door Al-
bert Heijn." Het stond al in
de krant maar het personeel
wist nog van niets. „Het was
wel sneu voor de hagel-nieu-
we bedrijfsleider van de win
kel", weet Gras zich te herin
neren, „die was net gekomen
uit het filiaal van Albert
Heijn op de Koog! Nu zat hij
weer bij zijn oude baas."
ving. Met hun vrije tijd wis
ten de heer en mevrouw
Gras ook best raad en zij we
ten dat nog, met de operette-
vereniging Czaar Peter, die
bij hen thuis is opgericht. In
hun woning zijn talrijke re
petities gehouden. De heer
Gras was 23 jaar eerste pen
ningmeester en bij een „uit
verkocht huis" gingen er wel
eens forse bedragen door
zijn handen. Mevrouw Gras
vond dat wel eens „grieze
lig". De heer Gras is thans
tweede penningmeester.
Ook is hij nu betrokken bij
het bejaardenkoor van het
Dirk Prins-centrum. „Ik kom
haast tijd tekort", zegt de
heer Gras. „maar ik ben
overal nog met plezier bezig.
Dat wil ik zo houden."
Foto. Op het clak van het Keg-
gebouw omstreeks 1950. Ach
terste rij rechts Jo Gras. Ver
der op de foto o.m. Douwe
Onrust, Gijs Schetselaar en
Dick Sangius
Gehuldigd
De overname door AH wek
te bij Keg veel beroering en
sommige mensen, in 1956,
namen ontslag. Jo Gras deed
het niet en heeft er nooit
spijt van gehad. „Het ging al
lemaal wel anders, maar ook
beter. Toen ik 40 jaar in
dienst was, ik heb daarvoor
nog even doorgewerkt tot na
mijn 65e, ben ik op een ge
weldige manier gehuldigd."
In 1940 moest de heer Gras
in militaire dienst. Hij kreeg
een soldij van 2,50 per
week en mevrouw Gras
moest van ƒ11,- zien rond te
komen. Keg vulde dat niet
aan. „Maar in mei 1940 kre
gen we wel een „invasiepak
ket" en daar zat van alles in.
Daar hebben we veel aan ge
had. In de oorlog was Keg
goed voor zijn personeel."
De oorlogsjaren kwam het
echtpaar Gras goed door. Zij
deden veel goed werk door
onderdak te verschaffen aan
onderduikers en joodse kin
deren. Dat zal zeker ook een
rol hebben gespeeld bij de
koninklijke onderscheiding
die de heer Gras later ont-
Als je tegen de 65 jaar
loopt, zijn er een hele
boel mensen die zich
daarmee gaan bemoeien.
Die hebben jouw geboor
tedatum in hun comput
ertjes staan. Gevolg is een
uitnodiging voor een dag
om van deskundigen te
horen hoe pensioen,
AOW en alles wat er om
heen hangt, nu precies in
elkaar zit. Eerste reactie is
„Weet ik toch wel
maar och, je gaat toch dat
dagje maar meemaken
met je echtgenote. En zie,
we wisten al een heleboel
van wat daar ter tafel
kwam. Maar toch werden
we op een aantal punten
wijzer.
De cursus „Pensioen in
zicht" die ons door de afde
ling personeelzaken werd
aangeboden zagen we toen
al een beetje in een ander
licht. Vooruit dan maar, een
weekje intern in een vor
mingscentrum. Toen we het
programma thuis kregen
dachten we echter opnieuw
„Wat een flauwe kul". Zal
men ons leren hoe we onze
vrije tijd moeten besteden,
hoe we gezond moeten le
ven....
Gemakkelijk zittende kle
ding moesten we meene
men, omdat wc ook nog oe
feningen in lichaamsbewe
ging zouden krijgen. De no
taris zou komen om wat te
vertellen over erfrecht, tes
tamenten en successierecht.
Alsof we ik weet niet wat on
der de kinderen hadden te
verdelen.
Op die maandag stapten we
met, zoals dat zo mooi heet,
gemengde gevoelens het
Vormingscentrum „Dijk en
Duin" in Hoorn binnen. Met
ons nóg acht echtparen die
al even bedenkelijk keken.
Opgevangen door de ge
spreksleider. Zo'n jonge man
in een blauwe ribfluwelen-
broek en geruit overhemd.
Zo'n idealist die ons wel
even zou vertellen hoe het
moest. Maar toenNee",
zei hij. ..ik geef geen cursus,
dat woord is eigenlijk fout.
Jullie moeten het zelf zoveel
mogelijk doen Wat heb je
nu aan zo'n deskundige.
Reeds de eerste dag bleek
dat we er naast zaten. Hij
leidde de gesprekken zeer
vakkundig in de juiste banen,
's Avonds wisten we al heel
wat meer van die mijnheer
van Verkade en die van de
NCRV, van de AVRO, de
Nedlloyd, van Philips, de ge
meente Zaanstad en Schip
hol. Dat diversimento van
bedrijven bleek al een juiste
zet te zijn. De oefening in li
chaamsbeweging onder lei
ding van de yogalerares Ti
neke Schaap bleek beslist
geen schaapachtige toe
stand. Laat ik geen compleet
verslag geven, want er was
ook wel een negatief puntje.
Zo'n man, wiens naam ik
maar niet zal noemen, maar
een bekend politicus met
wie we een gesprek zouden
hebben over „de nieuwe
plaats van de oudere mens in
onze samenleving." Nou, het
gesprek was wat eenzijdig,
want van ons kwam er nie
mand aan het woord. Met
zijn mening waren we het
geen van allen eens. Hij ging
dus met een beleefd applaus
af als een gieter. Maar er
stond zoveel positiefs tegen
over, dat ik slechts de welge
meende raad wil geven aan
ieder die ook het pensioen
in zicht heeft, ga erheen en
gebruik die voorbereiding
op een nieuwe levensperio
de. Wij zijn thuisgekomen
met een zelfgemaakte ets,
veel nuttige wijsheid en
vooral een aantal nieuwe
vrienden. Wim, Mienie, Jan,
Didi, Dora pn noem ze alle
maal maar op. We hebben
het nadrukkelijke plan over
een jaar weer eens bij elkaar
te komen om eens te bezien
wat we ervan gemaakt heb
ben.
Enige
kanttekeningen
Wij zijn enthousiast thuisge
komen, maar ik realiseer me
dat we alleen kunnen spre
ken over „Dijk en Duin" en
de uitstekende gesprekslei
der. Er zijn nog veel meer
vormingscentra waar we
niets van weten. Daarbij zal
zeker de samenstelling van
de groep een belangrijke rol
spelen. Wellicht hebben wij
het daarmee bijzonder ge
troffen In „Dijk en Duin"
was ook de „ligging en ver
zorging" uitstekend. Bij het
afscheid, dat waarachtig hier
en daar toch een tikkeltje
ontroering gaf. bleek dat alle
gasten er net zo over dach
ten als wij. lang geen flauwe
kul dus.
J. Kleppe (in gezamenlijk
overleg met wederhelft)
Het tussen haakjes gestelde
zal men beter begrijpen als
men zo'n PIZ-bijeenkomst
achter de rug heeft.
