Een Giant Food-filiaal te Carlisle (Pa.) USA pagina 12 Flitsen Sportief Eigen ontwerp Boerderijtje Fotograaf Gewoon Jim deze kant van de Atlantische Oceaan geboren. In 1969 vestigde het gezin zich in Carlisle. Hij heeft hier duidelijk zijn draai gevonden en zoals hij dat zelf zegt: ..Ik blijf in Carlisle en liefst bij GFS." Bij de afdeling cosmetica en huishoudelijke artikelen treffen we Doe Miller. „Ik ben mijn eigen beste klant", schertst ze. „Eigenlijk test ik alle produkten zelf thuis. Je moet klanten toch goed van advies kunnen dienen." Zij is „General Merchandise Clerk" en in de praktijk betekent dat dat ze de scepter zwaait over deze afdeling. Op de vraag naar haar hobby's aarzelt ze even. De altijd en overal aanwezige chef Jim neemt die gelegenheid te baat om haar als de meest sportieve vrouw bij GFS aan te merken. „Dat was vroeger", corrigeert Doe. „Nu doe ik het wat kalmer aan, maar er was een tijd dat ik door de USA rondtrok met een bowlingteam." Ook Doe heeft een speciale band met Carlisle want haar zoon en schoondochter met hun twee kinderen wonen er ook. Doe is een actieve vrouw en houdt zich naast haar baan bezig met kerk- en missiewerk. „Ik ben gelovig en vind het belangrijk daar uiting aan te geven. Met een groep vrouwen steunen we dan ook het zendingswerk en daar stop ik nogal wat tijd en energie in." De tijd die ze over heeft is voor haar kleinkinderen. Eén van de meest kleurrijke banen bij GFS in Carlisle is in handen van Julie Kough. Een druk huishouden met vijf opgroeiende zoons laat haar slechts op part-time basis de gelegenheid als fecsttaart- versierster bij GFS te werken. Maar ze doet dat dan ook met Over tweejaar is Don Wert gediplomeerdmeat cutter verve. Wanneer de enorme taarten met hagelwit glazuur bestreken uit de bakkerij komen, belanden ze bij Julie. Met behulp van een projectie-apparaat laat ze het door de klant gewenste motief op de taart verschijnen, vult de vormen en contouren in met suikerwerk in alle kleuren. En als die klant in het boekje met voorbeelden niet vindt wat hij zoekt, dan kan er zelfs naar eigen ontwerp worden gedecoreerd Al met al werkt Julie nu zo'n 20 jaar bij GFS. „Om mijn baan vol te blijven houden heb ik mijn zoons getraind in het uitvoeren van huishoudelijke karweitjes", luidt haar oplossing voor het probleem van én werken én gezin verzorgen. Het is voor Julie trouwens op dit moment een extra drukke tijd. Ze staat op het punt om vanuit haar woontrailcr te verhuizen naar een vaste woning. Julie Kough i •ersiert feesttaarten. Door een vakantiebaantje kwam de 22-jarige Don Wert zes jaar geleden in contact met GFS. Nu werkt hij vast op de slagerij afdeling. Het duurt echter nog zo'n kleine twee jaar voordat Don zich gediplomeerd „meatcutter" mag noemen. Hij studeert hard voor zijn examens en dat doet hij tijdens het werk. Praktijkervaring is ook in de ambachtelijke slagerij de beste leermeester. Net als de meeste van zijn collega's is.ook Don niet weg te branden uit Carlisle. Het feit dat zijn dagtaak al om zes uur 's ochtends begint stoort hem allerminst. „Vroeg beginnen betekent dat ik 's middags al om 3 uur vrij ben. En meestal ga ik dan nog een paar uurtjes vissen of softballen", aldus Don. Bij de eerste sport wordt Don dikwijls vergezeld door zijn echtgenote. Over zijn tweede sport zegt zijn chef schertsend: „We hebben Don vanwege zijn Charlotte Kelly- goedlachs aan de kassa lengte hier aangenomen. Hij is een prima aanwinst voor ons GFS softball-team!" „Van Holland weet ik wel het een en ander", opent Charlotte Kelly het gesprek. „Mijn dochter bracht twee keer Nederlandse studenten mee naar huis. Aardige jongelui", voegt ze eraan toe. Het zal die twee Nederlanders op hun beurt niet zwaar gevallen zijn om Charlotte aardig te vinden: ze is een sympathieke vrouw die niet om een praatje verlegen zit. In haar functie als caissière komen deze eigenschappen goed van pas en voor haar is GFS de beste werkgever die ze zich maar kan voorstellen. Samen met haar echtgenoot kijkt ze echter toch reikhalzend uit naar de tijd dat hij met pensioen zal gaan. Beiden houden van het buitenleven en hebben alvast een boerderijtje in het noordelijker gelegen Bedfort County gekocht. Dit om er nu al veel vrije tijd door te brengen en straks misschien voorgoed neer te strijken. Ze keken er wel even van op. bezoek, uit Nederland en dan nog wel van de redactie van Flitsen Voor de meeste Giant Food Stores- medewerkers van de in het winkelcentrum Carlisle Plaza Mall gelegen GFS-supermarkt te Carlisle (Pennsylvania), was dit de eer ste ec/jte confrontatie met het feit dat hun bedrijf tol Ahold behoort Natuurlijk weten cle 150 medewerkers wel dat Ahold bednjfskun- dig gezien hun moeder is Dit hebben ze ecloter in de drie jaar sinds de overnatne nooit aan den lijve onderwonden. Voor deze verre collega's is het leven en het werk immers gelijk gebleven. Dat laatste vindt de 39 jaar oude jonge store-manager bedrijfsleider Jim Fitzgibbons, de meest normale zaak van de wereld. „We hebben het hier goed voor elkaar. Ik kan me niet voorstellen dat een andere bedrijfsvoering voor GFS beter zou zijn. Trouwens, naar wat ik heb begrepen is er niet zoveel verschil met de manier waarop in Nederland een supermarkt wordt beheerd. Wij zijn alleen ingesteld op de Amerikaanse consument en die verschilt nu eenmaal van de Nederlandseluidt zijn commentaar. Jim Fitzgibbons:„We noemen elkaar hier bij de ioomaam. „mister" en „miss" te zeggen. Twaalf jaar werkt hij nu bij GFS. „Ik ben hier gewoon begonnen als vakkenvuller. Je moest in die tijd alles leren tijdens je werk. Deels gebeurt dat nog, maar als je hogerop wilt, zul je toch aan de studie moeten. Eerst heb ik een aantal banen in andere GFS- supermarkten gehad, maar nu heb ik toch echt mijn „stek" gevonden", aldus Jim. Jim, vader van twee kinderen (dochter 13 jaar en zoon. 10 jaar), zou geen rasechte Amerikaan zijn als sport geen belangrijke rol in zijn leven speelt. Tennis en basketbal en natuurlijk het jaarlijkse softbaltoernooi van GFS staan bij hem hoog genoteerd. Hij verschilt daarin trouwens niet veel van zijn collega's. Doe Miller is zelf haar beste klant De supervisie over de dairy - afdeling (zuivel) heeft de 25-jarige Bob Egolf. Hij begon bij GFS als part-timer maar mag zich nu, na 9 jaar, afdelingschef noemen. Een job die hij met veel plezier uitoefent. Het is zijn taak de zuivelafdeling up-to-date te houden, bestellingen te doen en voorraden aan te vullen. Weggaan uit Carlisle ziet Bob niet zo zitten. Hij is zeer gehecht aan het lichtgolvende landschap rond zijn woonplaats, waarin naar hartelust kan worden gejaagd en gevist. Ook zijn hobby fotografie heeft met die gebondenheid te maken. Als lid \an de plaatselijke fotoclub heeft Bob al verschillende successen geboekt. Bob s vader is beroepsmilitair en heeft jaren op in Duitsland en Oostenrijk gelegen Amerikaanse bases gediend. Bob werd dan ook aan In de winkel heet hij gewoon Jim, want in Amerika is het niet gebruikelijk om onder collega's Als amateurfotograaf viel Bob Egolf in de prijzen.

Personeelsbladen | 1984 | | pagina 12