Ruim anderhalf miljoen
inzendingen op actie
Doelpunten aan de lopende band
sport
flitsen
Flitsen
pagina 11
Albert Heyn
Willem Eggert Centrum te Purmerend eindelijk in de lift
Voetbalster Jentien van der Brug
Het bekende lied „Hol
derdebolder, we heb
ben een koe op zol
der", moet bedrijfslei
der L.R.M. Post van fi
liaal 1233 van Albert
Heijn in het Willem Eg
gert Centrum (WEC) te
Purmerend door het
hoofd hebben ge
speeld toen hij op Die
rendag (4 oktober) een
koe als „huisdier" op
de eerste etage van dat
winkelcentrum liet
rondhuppelen. Foto's
en grote koppen in de
plaatselijke bladen wa
ren het resultaat van
deze activiteit. „We
hielden ons hart vast,
maar het is allemaal
goed gegaan", glundert
Post nog na.
De stunt met het koe
beest is één van de vele
manieren geweest
waarop het WEC zich
de laatste anderhalf
jaar naar buiten heeft
gepresenteerd. De
heer Post heeft daar als
voorzitter van de win
keliersvereniging van
dit centrum een werk
zaam aandeel in gehad.
„Het was nodig, dat er iets
gebeurde", licht hij toe,
„want anders was het mis
gegaan met het Centrum. Bij
Albert Heijn speelde men
ook met de gedachte het
filiaal te sluiten. Het is bij
„spelen" gebleven, want we
draaien nu uitstekend. Dat is
natuurlijk ook te danken aar
de inzet van onze mensen.
Zij hebben er daadwerkelijk
toe bijgedragen dat het filiaal
is blijven bestaan."
Albert Heijn Purmerend is
gevestigd op de eerste etage
van het WEC. Dit winkelcen
trum neemt in de binnenstad
een dominerende plaats in.
Tal van oude pandjes wer
den destijds afgebroken om
ruimte te maken voor een
modern overdekt winkel
centrum, passend in groei
kern Purmerend, een „over
loopgemeente" voor Am
sterdammers, die in de eigen
gemeente geen woning kon
den krijgen.
Slecht begin
Het WEC werd ontwikkeld
door Wilma te Weert, die
ook de exploitatie in handen
kreeg. Post: „In de eerste
jaren is dat niet allemaal
goed verlopen. Op papier
was er sprake van een aan
trekkelijk centrum, maar het
liep niet. De kosten waren
ook aan de hoge kant en de
huren stonden niet in ver
houding tot de omzetten, die
er werden behaald. Het ge
volg was, dat er zich in de
bezetting van het centrum
vrij veel wisselingen voorde
den en dat maakte het ook
niet zo aantrekkelijk voor de
consument."
Ook bij Wilma had men wel
door, dat het in het WEC
niet liep zoals het moest. In
eendrachtige samenwerking
gingen toen Wilma en win
keliers aan de slag om het
centrum „op te krikken".
Post: „Er werd begonnen
met een aantal maatregelen
om een sfeer te scheppen
van een groot warenhuis. Er
kwamen open puien, waar
door je van de ene winkel in
de andere kon lopen. Dat
was al een hele verbetering.
De aantrekkingskracht werd
sterk vergroot door in de
parkeergarage de eerste
twee uur parkeren gratis te
maken. Voor ons als AH is
het aantrekkelijk, dat je van
uit de parkeergarage recht
streeks op de eerste verdie
ping uitkomt. Dat beïnvloedt
het bezoek uiteraard zeer
gunstig."
In samenspraak met de over
heid ging men vandalisme en
baldadigheid te lijf, evenals
het verblijf van een aantal
drugsgebruikers in het cen
trum. Dit alles leidde tot een
voor het winkelend publiek
plezierige sfeer in het cen
trum. Bovendien werden
nutteloze open ruimten eni
germate versmald door „ver
dichting" van het winkelbe
stand. Dat bleek ook aan te
slaan bij de consument.
Kostenverlagingen
Post: „Daarnaast zijn we met
Wilma om de tafel gaan zit
ten om een aantal kosten
door te spreken en een aan
tal wensen op het gebied van
de inrichting van het cen
trum op tafel te leggen. Men
had begrip voor onze verlan-
Bij AtI-filiacil 1233 in Purmerend timmert men nogal aan de
weg. Zo ook tijdens de Landenweek waarbij het in bet filiaal
niet Spaanser kon toegaan. Hoewel een echte Hollandse de
klanten liet proeren van Spaans sinaasappelsap werd de
„smaakt•ersterker" toegediend door een Spaanse muziek
groep.
gens en dit leidde tot een
aantal kostenverlagingen
voor de winkeliers in het
centrum. Wilma was voorts
bereid om naast de roltrap
ook een vaste trap aan te
brengen om zodoende de
eerste verdieping beter be
reikbaar te maken. Dat kost
te toch 1 miljoen.
Zo was financieel/econo
misch en technisch alles in
gereedheid gebracht om een
grote stroom consumenten
te ontvangen. Maar hoe
moest je de mensen naar het
WEC halen? Bedrijfsleider
Post: „Nu komen we op het
hoofdstuk promotionele ac
tiviteiten, een heel belang
rijk onderdeel van het nieu
we beleid in ons centrum.
We kwamen tot de conclusie
dat we de mensen iets moes
ten bieden wat zij elders niet
zouden kunnen vinden: ac
tie, sfeer en gezelligheid."
Een greep uit hetgeen er
allemaal op touw werd ge
zet: pottenmarkten, water
ballet, gratis ontbijt op zater
dagochtend (700 mensen!),
voorlichting over isolatie
van woningen (in samen
werking met de gemeente),
landenweek, modeshows,
damsimultaan enz. Een com
missie coördineert een en
ander, waarbij men nu de
steun heeft van de shopping-
manager van Wilma en diens
secretaresse. Post: „Voor
Wilma is dat natuurlijk een
kostenpost, maar het ren
deert wel! Er zijn nu geen
lege plaatsen meer in ons
centrum."
Eigen krant
Als Willem Eggert Centrum
is al een keer een eigen krant
uitgegeven en in 1984 wil
men op die manier elke
maand onder de aandacht
van de consument komen.
„Daar doen we als Albert
Heijn hard aan mee", bena
drukt Post, „we hebben en
kele mensen in vaste dienst
voor de donderdag, vrijdag
en zaterdag voor de „buiten
verkoop" in kraampjes naast
en voor het filiaal."
De heer Post wil wel enkele
cijfers kwijt over de ontwik
kelingen in het filiaal, die in
overeenstemming zijn met
de groeiende trek naar het
WEC. „Omzet gemiddeld
13% hoger, aantal gewerkte
uren 1% hoger. Een duidelij
ke stijging van de produktivi-
teit dus. Dat betekent een
pluim op de hoed van onze
mensen. Die hebben er echt
zin in, dat merken wij en dat
merkt de klant. Sfeer in je
zaak vind je terug in de om
zet. Dat geldt trouwens voor
het hele centrum. Als ik nu
met de ondememingsvereni-
ging zit te vergaderen zie ik
alleen maar blije gezichten.
Dat was anderhalf jaar terug
wel anders. En we zitten nog
vol met ideeën, ook in sa
menwerking met de vereni
ging City Ondernemers Pur
merend. Toen we een auto
als actieprijs hadden, kregen
we 1,6 miljoen inzendingen.
Dat zegt toch wel wat. Nu al
zijn we bezig in te haken op
de viering van 500 jaar
marktstad in 1984. Dat
wordt een geweldige happe
ning, reken maar!"
Het is jammer voor bonds
coach Kees Rijvers, dat Jen
tien van der Brug (20) een
vrouw is, anders was de lin
kerspits in het Nederlands
elftal voor hem geen pro
bleem meer. De blonde cais
sière van Albert Heijn Enk
huizen scoort gemakkelijk
en daar hebben de Belgische
zaalvoetbalsterren onlangs
de wrange vruchten van ge
plukt. Jentien knalde in de
interland in Kerkrade twee
keer raak en had daardoor
een belangrijk aandeel in de
uiteindelijke 6-1 zege voor
het Oranje-team. Het voet
ballen heeft Jentien „niet van
een vreemde". Haar grootva
der Jan Hartsuiker van MSC
uit Meppel, speelde destijds
in het noordelijk elftal met
o.a. de legendarische Abe
Lenstra. Vader Van der Brug,
Jentiens trouwste supporter,
was zelf jaren actief voetbal
ler en trainer. Toen het da
mesvoetbal in de mode
kwam verwisselde Jentien
snel haar atletiekschoentjes
voor „kicks".
Uitblinker
Dat is alweer zeven jaar gele
den. Zij begon in de meisjes-
ploeg van KGB in Bovenkars-
pel, haar woonplaats. Al snel
drong zij door tot het eerste
elftal waarin zij door snel
heid en schotvaardigheid
uitblonk. Toen voor KGB
een plaats in de provinciale
dameshoofdklasse onbereik
baar werd, ging Jentien drie
jaar geleden over naar Flevo
uit Middenmeer. Met deze
club heeft zij de laatste jaren
fraaie successen behaald. In
het afgelopen seizoen werd
Flevo kampioen van Noord-
Holland en van district West
1 en tenslotte 5e in de strijd
om de landstitel. Van de vijf
tig doelpunten die Flevo in
de competitie scoorde, nam
Jentien er vijfendertig voor
haar rekening. Een uithaal'
met haar linkerbeen boe
zemt menige keepster ont
zag in. „Koppen doe ik niet
zo vaak en met rechts schie
ten lukt alleen als ik er niet
bij nadenk. Anders ligt de
hele tribune slap." Het knap
pe spel van Jentien van der
jentien rechtsschiet raak tij
dens eeti bekertopper. Met
een listig tikje passeert Jen
tien de doelirouwe in de
zaal
Brug bleef voor keuzecom
missies van vertegenwoordi
gende elftallen niet onopge
merkt. In de Noordhollandse
selectie werd een plaatsje
voor haar ingeruimd en in
het Nederlands elftal speelde
zij enkele oefenwedstrijden.
Geen oranjeshirt
Toch (voorlopig) geen oran
jeshirt voor Jentien. Waarom
niet? „Ik moest kiezen tussen
veld en zaal. Als je mee wilt
draaien in het Nederlandse
elftal veldvoetbal mag je niet
in de zaal spelen. Omdat ik
de sfeer bij het Nederlands
zaalvoetbalteam toch wat ge
zelliger vind heb ik daarvoor
gekozen. In mijn vereniging
en in Noord-Holland blijf ik
wel veldvoetbal spelen." Jen
tien maakt deel uit van de
zaalvoetbalploeg van Black-
Liha, waarachter een bar en
een tegelzetbedrijf schuil
gaan. De „sponsoring"
levert Jentien echter geen
geld op. Integendeel, het
kost haar geld. En de reiskos
ten voor selectietrainingen
e.d. worden lang niet altijd
vergoed. Vader Van der Brug
rijdt per jaar 20.000 km om
te zorgen dat zijn dochter op
tijd bij de wedstrijden aan
wezig is. Sinds kort beschikt
Jentien over een eigen vier
wieler voor het vervoer naar
wedstrijden.
Niet fanatiek
Er wordt natuurlijk regelma
tig getraind op conditie en
balvaardigheid, maar de Bo-
venkarspclse voetbalster
speelt in het seizoen soms
elke avond, waardoor er
voor trainen vaak geen tijd
overblijft. Ernstige blessures
zijn haar tot nu toe bespaard
gebleven, behoudens een ge
broken pols. „Ik ben niet zo
fanatiek om er hard tegenaan
te gaan", merkt zij op. „Daar
om heb ik ook nooit ruzie
met scheidsrechters, al heb
ben we soms wel een „bal
letje", dat er niet veel van
bakt. Een gele of rode kaart
heb ik nog nooit gehad. Even
afkloppen!" Haar „mooiste
doelpunt" kan Jentien niet
direct noemen. Wel herin
nert zij zich tijdens een zaal-
voetbalwedstrijd eens zo
hard tegen de lat te hebben
geknald, dat de bal tot op
eigen speelhelft terugspatte!
Bijzonder in haar schik is de
Flevo- en Black-Liha-ster met
de medewerking in het fi
liaal. „Als ik het tijdig vraag
kan ik meestal wel vrij krij
gen voor wedstrijden of spe
ciale trainingen. Dat is erg
plezierig, want daardoor kan
ik aan de top blijven mee
draaien."
