„Allemaal korter werken voor
de werkloze jeugd"
pagina 16
Jaarverslageditie Flitsen
AHOLD-JONGEREN GEVEN HUN MENING OVER ACTUELE ZAKEN
Voonvaarden
Uitkeringen
Winkel van 2000
Mensen hebben je
nodig
Verhoudingen
Liet 'er i >olle baan
Zekerheid
En dan toch maar volhouden dat
de jeugd kórter moet gaan wer
ken! ,Ja, maar dan moet het wel
voor iedereen gelden, bijvoor
beeld tot 21 of 23 jaar" - „En er
moeten goede voorwaarden en
garanties komen voor de jongeren:
zij zouden (weer) het volle aantal
uren moeten kunnen maken als zij
de afgesproken leeftijd bereikt
hebben, of als ze gaan trouwen.
Ook zou de pensioenopbouw er
niet onder mogen lijden, en zo
nog een paar dingen."
Angela en Marjola vertellen dat er
in het Apeldoornse jeugdfïliaal
geen eindleeftijd voor het dienst
verband van de jongeren is ge
steld. Maar óók geen garantie dat
later - op een bepaalde leeftijd of
bij huwelijk bijvoorbeeld - méér
uren mogen worden gewerkt. Dat
laatste zou eigenlijk wel moeten,
vinden ze.
Het vijftal is het er over eens dat
het beter is de werktijd te verkor
ten dan de minimum-jeugdlonen
omlaag te brengen. „Want dat zou
dan ook voor part-timers gelden
en die kunnen tóch al moeilijk
Hoe ervaren „onze" jongeren het,
dat ze voor een deel werken of
nog leerplichtig zijn. De één zegt
er best een baantje bij te willen
hebben. Marjola zit op een vor
mingscentrum, „maar daar leer je
niets over werken in de praktijk".
Ria vertelt nog één dag per week
leerplichtig te zijn, „maar ik ga
nooit en ik hoor er nooit wat van"
Ook zegt ze de situatie „eigenlijk
wel prima te vinden; ik heb tijd
over voor mijn jazz-ballet en ik
kan 's avonds eens lekker uitwaai
en als je 's ochtends kan uitsla
pen."
Over het verrichten van vrijwilli
gerswerk met behoud van uitke
ring zijn de jongelui unaniem: pri
ma! Als het maar niet ten koste van
arbeidsplaatsen gaat. In het alge
meen kan je zeggen dat werken
met behoud van uitkering accepta
bel is als het gebeurt in het alge
meen belang.
Tot slot een ander belangrijk on
derwerp: voelt de jeugd zich be
dreigd door de toekomst? Door
technologische ontwikkelingen
die al volop aan de gang zijn en die
in de komende jaren op alles en
iedereen hun invloed zullen heb
ben? Is de streepjescode „ge
meen" omdat die misschien min
der caissières nodig maakt of wel
licht helemaal geen kassa's meer?
Hoe gaat de winkel van het jaar
2000 er uitzien? Een uitdagend
onderwerp voor iedereen met wat
fantasie, vooral voor jongeren dus.
Wel, onze gespreksavond kreeg
dan ook een „fantastisch" einde,
waarbij allerlei denkbeelden door
de bar van Hoog-Brabant rolden.
Zoals van de robotjes die weer een
bedieningstijdperk zouden kun
nen gaan inluiden (metalen stem:
„wat had u gehad willen hebben
mevrouw", waarna het robotje
vlug wegrent om die hazelnoot-
reep te halen....).
Maar over het algemeen hadden
Angela, Ria, Peter, xMarjola en Pien
toch een heel nuchtere kijk op het
tijdperk van de micro-elektronica
en ze zijn er geen van allen bang
voor. Wél een beetje bang dat er
misschien menselijkheid verloren
zal gaan. Hoewel.... de technologi
sche ontwikkelingen kunnen er
ook toe leiden dat er juist meer
tijd en aandacht voor de klanten
komt. „Dat is wel belangrijk, want
je kent ze niet of nauwelijks" -
„Hoe dat zal gaan, hangt helemaal
van de baas af als hij voor de keuze
staat: minder personeel of meer
service."
Jeugd in de knoop
(v.l.n.r.) Marjola Verhagen, An
gela Dijkhof Peter van de
Kraats, Pien Wulms en Ria de
Graaf.
part-timers is dat belangrijk. Te
meer omdat de sociale voorzienin
gen ook voor hen gelden. Bij di
verse andere bedrijven is dat niet
zo, daar krijgen ze bijvoorbeeld
geen vakantiegeld. En voor part
timers die - zoals ik - voor zichzelf
werken of een vak leren, moet er
ook soepelheid zijn. Nou, met
mijn chef heb ik dat allemaal fijn
kunnen regelen."
Ook de anderen vinden de sociale
zekerheid bij Ahold van groot be
lang. „Als er ergens eens een filiaal
sluit, kan je worden overge
plaatst."
Over de onderlinge verhoudingen
hebben onze gesprekspartners al
evenmin te klagen. „Prima" -
„Hartstikke fijn" - „Maar ik heb wel
het gevoel dat er zo nu en dan
misbruik van part-timers wordt ge
maakt. Bij ziekte of als er om
andere redenen te weinig mensen
zijn, op koopavonden e.d., word je
al gauw gebeld om te komen hel
pen. Dat kan je natuurlijk ook
weigeren of je kan een smoes
verzinnen, maar dat doe je niet
gauw. En zo krijg je toch een stuk
onregelmatigheid in je bestaan."
Pien vertelt dat er zo eens een
keer van 's morgens 9 uur tot
's avonds 12 uur „moest" worden
gewerkt. Peter: „Ook word je wel
eens gevraagd stand-by te blijven
terwijl je dan een hele avond of
een halve zaterdag „verplicht"
thuis zit zonder dat je ervoor
wordt betaald." Maar verder zijn
er weinig of geen klachten. „De
sfeer is in het algemeen heel goed,
al kan ik natuurlijk niet over ande
re filialen oordelen."
Als alle jonge mensen bereid zouden zijn om elke week een
aantal uren korter te werken (en dus ook wat minder te
verdienen), dan zouden heel veel werkloze jongeren ook (weer)
aan de slag kunnen De werkende jeugd zou dat - onder
bepaalde voorwaarden - voorde niet-werkenden over moeten
hebben.
Deze belangrijke conclusie noteerden wij tijdens een gesprek met
vijf Ahold jongeren, die daarvoor speciaal bijeen waren gekomen
in Hoog-Brabant, midden in het bekende Utrechtse
u nnkelcentn im Hoog-Catharijne.
Het waren Angela Dijkhof (18)
en Marjola Verhagen (16) van
Albert Heijn's jeugdfiliaal in
Apeldoorn, Ria de Graaf (17)
van Etos in Zwolle, Peter van
de Kraats (23) van Miro te
Heerhugowaard en Pien
Wulms (19) van Albert Heijn in
de Kopermolen te Leiden.
Allemaal part-timers Angela
werkt 28 uur, Ria 3 dagen
(maar in de praktijk worden
dat vaak. 5 dagen.), Peter werkt
20 uur, Marjola 24 uur en
Pien 's aanwezigheid bij AH va
rieert van 1 tot 5 dagen, afhan
kelijk van de omstandigheden.
Is het - als je zelf part-timer bent -
niet wat té gemakkelijk van de
jongeren met een volle baan ge
vraagd om ook maar korter te gaan
werken?
Nou, zó gemakkelijk laten de jon
gelui zich niet „vangen". Zij laten
allemaal weten dat ze toch liever
een volle baan van 40 uur per
week zouden hebben: „je draait
dan vollediger"; „je bent meer bij
de zaak betrokken"; „je verdient
meer en dat is, vooral als je niet
meer thuis woont, tóch wei be
langrijk". Alleen Peter heeft aan 20
uur genoeg omdat hij uurwerkher
steller van beroep is (iedereen
krijgt z'n visitekaartje want „je
weet maar nooit. en t.z.t.
graag full-time in dit vak wil door
gaan.
Ook Pien heeft ambities buiten
Ahold: Ze wil graag in een slagerij
werken. Pien stelt verder dat ze,
als ze elders een leuke baan van 40
uur zou kunnen krijgen, direct zou
gaan.
rondkomen", zo stelt Marjola. Ria
vindt: „Als het minimumloon van
de jongeren fors omlaag zou gaan.
dan gaan ze een ernstige bedrei
ging vormen voor de ouderen die
voor de werkgever duurder zijn."
Samengevat zou je kunnen zeggen:
de meeste part-timers willen graag
een volledige baan, maar als ze die
zouden hebben, zijn ze in principe
bereid om onder voorwaarden
weer korter te gaan werken om
ruimte te maken voor werkloze
jongeren. Ook zouden zij dan be
reid zijn de prijscompensatie in te
leveren als daardoor meer werk
zou ontstaan.
Geld verdienen speelt in het leven
van de jeugd, zo werd ook duide
lijk, zeker een belangrijke rol.
Maar allen menen dat daarnaast
het hebben van voldoening in je
werk evenzeer van grote beteke
nis is. Hebben ze die? Viermaal
„ja" en een aarzelend knikje, maar
toch ook „ja".
Peter: „Behalve er plezier in te
hebben, vind ik het ook belangrijk
om bij een groot concern als
Ahold in dienst te zijn. Dat geeft
een grote zekerheid. Zeker voor
