„Ahold Pensioenfonds staat er goed voor"
Toelichting op
de winstdelings-
regeling
Wederzijds begrip werkte
motiverend'
Flitsen
pagina 7
W. Brinkhuis
Ex-Famila-medewerkers Weert en Beverwijk:
Het jaarverslag 1981 van het
Pensioenfonds heeft voor de
leden van de COR nauwelijks
geheimen meer. In de vergade
ring van 11 januari jl. gaf de
heerj. W. Brinkhuis (directeur
van het Pensioenfonds) een
uitvoerige toelichting op het
gevoerde beleid en de in de
naaste toekomst te verwachten
ontwikkelingen. Aan de hand
van grafische voorstellingen
zette de heer Brinkhuis uiteen
hoe het zit met zaken als pen
sioenbreuk, backservice, le-
vensjarensysteem enz.
Wanneer men van werkgever ver
andert wordt het tot op die datum
opgebouwde pensioen „bevro
ren". Het wordt niet meer aange
past aan verdere salarisstijgingen.
Wanneer men bij Ahold geduren
de 40 jaren - dan komt men aan
„vol" pensioen - in dienst blijft
wordt het pensioenrecht voor elk
jaar alsnog gebracht op basis van
het laatst verdiende salaris. Dat
„inhalen" van in feite in het verle
den te weinig opgebouwd pen
sioen gebeurt elk jaar. Dat is de
„backservice". Ahold heeft de
rechten (uitkeringen) van gewe
zen deelnemers aangepast, maar
dat gebeurde op basis van vrijwil
ligheid.
Er is gedacht aan de invoering van
het Ievensjarensysteem, waarbij
elke nieuwe werkgever alsnog de
pensioenaanpassing voor voor
gaande jaren (doorgebracht bij
een andere werkgever) zou moe
ten financieren. Daar zaten ver
scheidene haken en ogen aan en
dit systeem - hoewel in beginsel
ideaal als pensioenvoorziening -
heeft het politiek niet gehaald.
Een nieuwe gedachte is om de
vroegere werkgever de pensioe
nen te laten aanpassen uit de ge
maakte „overrente" omdat de
premies berekend zijn geweest op
een lagere dan de werkelijk ge
maakte rente. „Ook dat is moeilijk
en het zal nog wel een tijd duren
voordat men daar voldoende in
zicht in heeft", dacht de heer
Brinkhuis, die er op wees, dat
Ahold de opgebouwde rechten al
tijd volledig heeft veilig gesteld
(affinancieren heet dat). Hij ging
voorts in op recente ontwikkelin
gen in de EEG, die er toe zouden
kunnen leiden, dat man en vrouw
elk voor de helft recht zouden
krijgen op de AOW-uitkering. „Op
zich lijkt daar geen probleem in te
zitten, maar voor ons pensioen
fonds zou dat een grote verande
ring betekenen in de bedragen die
we zouden moeten uitkeren. Ik
schat, dat we dan misschien wel
50 tot 125 miljoen gulden extra
nodig zouden hebben."
Ook kwam de invloed ter sprake
van het dalend geboortecijfer,
waardoor de verhouding tussen
actieven en gepensioneerden
sterk aan verandering onderhevig
is. Er komen steeds meer bejaar
den. De heer Brinkhuis achtte
het niet uitgesloten, dat de pen
sioenleeftijd in de toekomst wel
licht tot 70 jaar zou opschuiven.
„In Zweden en de Verenigde Sta
ten gaat het die kant al op."
De gevolgen voor de pensioenen
van een algemene arbeidstijdver
korting achtte hij nog moeilijk aan
te geven.
Wat het Ahold Pensioenfonds be
treft zei hij, dat men er goed voor
staat. Aan de uitkeringskant teerde
men weliswaar iets in op de reser
ves, maar dat werd weer goedge
maakt door gemaakte winst op
beleggingen.
„Dit lijkt me echt iets voor
de werkgroep financieel-
economisch beleid." Dit zei
COR-voorzitter Jos Nijssen
dinsdag 11 januari jl. over
de uiteenzetting, die de
\MM
Begin oktober 1981
werden de Famila-
medewerkers opge
schrikt door het be
richt dat hun moe
dermaatschappij
Schuitema onderhan
delingen voerde met
Miro, Albert Heijn en
Kwantum Hallen
over de overname
van de Famila-vesti-
gingen in Weert, Til
burg en Beverwijk.
Nu, ruim een jaar na
de overname, sprak
Flitsen met enkele
ex-Famila-medewer-
kers, werkzaam bij de
Miro in Weert en bij
de door Albert Heijn
gedeeltelijk overge
nomen vestiging in
Beverwijk. Tevens ga
ven de bedrijfsleiders
- met staf afkomstig
van Ahold - hun me
ning over het jaar na
de overname.
AH Beverwijk
De Famila in Beverwijk is
opgesplitst in een Albert
Heijn-filiaal en een vesti
ging van Kwantum Hallen.
Bij de overname van dit
filiaal was bekend dat de
werkgelegenheid van een
aantal Famila-medewer-
kers niet kon worden ge
garandeerd. Bedrijfsleider
Cees Waardenburg, afkom
stig van AH 1040 in Heem
stede, heeft voor de over
name met alle 220 Famila-
mede werkers gesproken
en dit terwijl hij „maar" 48
arbeidsequivalenten nodig
had. Uiteindelijk heeft AH
120 ex-Famila-medewer-
kers aangenomen (part
time en full-time) waarvan
er zestien werden ge
plaatst in AH-filialen in de
omgeving. Ook Kwantum
heeft een aantal medewer
kers in dienst genomen.
„De start", aldus Cees
Waardenburg, „was niet
erg gelukkig. Allereerst
moesten we door een fout
in de advertentie een dag
eerder open dan gepland
en dat leverde behoorlijk
wat problemen op. Daar
naast moest je in zeer kort
tijdsbestek alle ex-Famila-
medewerkers wegwijs ma
ken in de AH-wereld.
Bovendien", zo stelt Cees,
„heb je te maken met
mensen die zo'n overname
allen op hun eigen emotio
nele wijze moeten verwer
ken en dat dit met span
ningen gepaard gaat, lijkt
me duidelijk."
Grote
omschakeling
Inge Wagenaar, nu
hoofdcaissière, vervulde
bij Famila de functie van
Front-end-cheffin (een
functie waaronder o.m. die
van hoofdcaissière valt).
„Het is een hele omscha
keling voor mij geweest. Ik
heb vanaf het begin bij
Famila gewerkt en heb me
er opgewerkt. We waren
er eigenlijk één grote fami
lie. Als je dan bij een nieu
we „baas" in dienst treedt,
moet je helemaal opnieuw
beginnen met het opbou
wen van een verstandhou
ding en dat is moeilijk."
Door veel gesprekken te
voeren is dat Inge gelukt.
Over toekomstmogelijkhe
den binnen AH merkt
Inge op: ,Je hebt hier
vele mogelijkheden, ook
wat promotie aangaat. Ik
ben daarin niet zo geïnte
resseerd omdat ik over
een paar jaar toch wil stop
pen met werken." Over
haar opleiding tot hoofd
caissière is Inge niet hele
maal tevreden. „Ik heb in
Heemskerk een kassa-op
leiding gehad, dat vind ik
prima, maar ik moest twee
keer per dag hetzelfde ver
haal aanhoren terwijl me
juist over het functioneren
van hoofdcaissière te wei
nig werd verteld. Dat
kwam waarschijnlijk door
de betrekkelijk snelle
overname vorig jaar. Toch
ben ik over het algemeen
na dit eerste jaar best te
vreden over het werken
bij AH."
Qua werk minder
zwaar
Joanita Ausma is nu ver
koopster Houdbaar. Bij
Famila werkte ze het
grootste gedeelte van de
dag in het magazijn. „Wat
werk betreft ben ik er
goed op vooruitgegaan.
Het is minder zwaar en
minder vuil. Bovendien ga
ik nu veel meer met klan
ten om." Een goed streven
van AH vindt Joanita de
zogenaamde multi-inzet-
baarheid. Over haar toe
komst: „Ik ben nu 46, dus
hoef ik niet zo nodig meer
hogerop. Ik voel me trou
wens als oudere getrouw
de vrouw toch al be
zwaard als ik naar al die
jongeren kijk die helemaal
geen werk hebben."
dit filiaal, evenals dat in
Tilburg, in zijn geheel
overgegaan. Algemeen be
drijfsleider Tjeerd van
HoofF afkomstig van Miro
Beek, ziet tevreden terug
op de ontwikkelingen van
het afgelopen jaar
„Het was een uiterst leer
zaam jaar waarin veel is
gebeurd. Je moet een hele
organisatie ombouwen
naar een andere. Dat be
treft de winkelformule, het
aantrekken van een klan
tenkring en natuurlijk niet
te vergeten het inwerken
en opleiden van het perso
neel. Het eerste jaar lag de
prioriteit bij de grote lij
nen. Nu beginnen we ech
ter met verfijningen", al
dus Tjeerd van Hooff.
Miro Weerl
Bij de overname door
Miro van de Famila-
vestiging in Ween zijn
geen arbeidsplaatsen ver
loren gegaan. Bovendien is
Veel ruimer
opereren
Herman Hut, afdeling
chef Miro Veiligheids
dienst, werkte in dezelfde
functie drie jaar bij Famila.
Alleen met dit verschil dat
hij daar zuiver functio
neerde op het gebied van
winkeldiefstal, terwijl hij
zich nu ook bezighoudt
met brandbeveiliging,
elektronische beveiligin
gen, het opstellen van ont
ruimingsplannen, enz.
„Een hele uitbreiding van
mijn functie", stelt Her
man tevreden.
Omdat Herman veel zelf
standiger kan opereren,
heeft hij meer vrijheden
en verantwoordelijkheden
en ook dat ervaart hij als
positief. Wat opleidingen
betreft heeft de veilig
heidsman weinig met Miro
te maken want hij heeft via
de LOI de cursussen Be
veiligingsbeambte A, B en
C met goed gevolg afge
legd. Op dit moment is hij
bezig met D. Problemen
met de overgang naar Miro
heeft Herman vrijwel niet
gehad. .Alleen in het be
gin. want toen kreeg ik er
ineens een heleboel taken
bij. Achteraf gezien ben ik
daar blij mee."
Spanningen
„De overgang van Famila
naar Miro ging gepaard
met heel wat spanningen.
Je kent Miro niet. je wist
niet wat je precies moest
gaan doen en of het werk
leuker of minder prettig
zou worden. Bovendien
heeft onze afdeling na de
overgang een week „rond
gelopen" zonder dat we
wisten wat we moesten
gaan doen." Zo kenschetst
Karin Kappert, eerste
medewerkster administra
tie, begin vorig jaar.
Achteraf gezien is het Ka
rin allemaal meegevallen.
Ze is nu verantwoordelijk
voor de hele personeelsad
ministratie en bij Famila
deed ze alleen de loonad
ministratie.
„In functie ben ik erop
vooruitgegaan. Wat mijn
mogelijkheden voor de
toekomst betreft zie ik de
zaak rooskleurig." Volgens
Karin vinden regelmatig
gesprekken plaats over
toekomstmogelijkheden.
In dit verband noemt ze
chef diensten Miro, Lex
van Halderen (afkomstig
van Miro Maastricht).
„Lex heeft altijd een open
oor voor problemen en
zoekt daadwerkelijk met je
naar oplossingen en
achteraf gezien vind ik dat
het wederzijdse begrip
motiverend heeft gewerkt
en dat het dit nog steeds
doet", besluit Karin Kap
pert.
heer C. Sterk had gegeven
over de toepassing van de
winstdelingsregeling. Het
feit, dat er ondanks een ho
gere verwachte concern-
winst een procentueel lage
re winstuitkering uit de bus
was gekomen had zoveel
vragen opgeleverd, dat dit
onderwerp op de agenda
was gezet.
De heer Sterk lichtte allereerst de
grondslag van de regeling toe; de
winst in Nederland gemaakt, plus
een vergoeding over het in buiten
landse deelnemingen gestoken ka
pitaal. Deze vergoeding ligt op een
niveau van het gemiddelde rende
ment op de drie laatste staatslenin
gen plus anderhalf procent. De
Nederlandse winst plus vergoe
ding zijn samen het bruto uitke
ringsbedrag. Dit wordt uitgedrukt
in een percentage van het gemid
delde eigen vermogen en dat is
het „rendement eigen vermogen".
In de winstdelingsregeling is aan
gegeven welk deel van het bruto
uitkeringsbedrag bij een bepaald
percentage rendement eigen ver
mogen voor uitkering beschikbaar
is. Dan is het bedrag van de winst
delingsregeling vastgesteld. Dit
bedrag wordt uitgedrukt in een
percentage van de loonsom van de
12e periode (waarbij met sociale
lasten rekening wordt gehouden
De heer Sterk benadrukte de ver
schillen met eind 1981: het rende
ment op staatsleningen ligt belang
rijk lager (waardoor de vergoe
ding op buitenlandse deelnemin
gen ook lager is), de loonsom is
gestegen (prijscompensaties, pe
riodieken, personeelsuitbreiding).
Per saldo is het er op neergeko
men, dat de loonsom sneller is
gestegen - gerekend van eind 1981
op eind 1982 - dan het in de
winstuitkering vallende bedrag.
Derhalve; per verdiende gulden
ging de winstdeling iets naar bene
den. In hoeverre er in mei nog een
nabetaling mogelijk is kon de heer
Sterk nog niet vertellen.
