pagina 12 Flitsen Dubbele baan Vrijwillige brandweer Antilopen Veel vers Surfen •VtV*V iV/«V. V.V»VtV»v!v ,v|v/, »V*V*V t*V*V*t 'VA AVt ip maar titiM filiaal Echte Drenten hebben het nog steeds over ,JHoes" a Is zij AC Restaurant Pesse bedoelen. Dat is niet zo vreemd omdat het pand, vóór de overname door AC Restaurants, jarenlang de naam Hotel Moes droeg. Op 1 april 1981 werden de bordjes verhangen. Dit was ook de datum waarop men begon met een forse interne verbouwing en het plegen van nieuwbouw aan de zijkant van het gebouw. Het uiteindelijke resultaat liegt er niet om. Het restaurant bestaat, zoals de meeste AC-vestigingen, uit een bedienings- en een zelfbedieningsrestaurant. Verder uit een zaaltje max. vijftig personen) dat door middel van een schuifwand van het bedieningsrestaurant is gescheiden, een kinderspeelhoek, invalidentoilet, babykamer en de gebruikelijke informatiebalie. Manager Jan van der Veen, afkomstig van AC Restaurant Leusden, is bijzonder tevreden met zijn vestiging. Terugkijkend op de begintijd, vertelt hij: „Het was hier tijdens de verbouwing een enorme puinhoop. Gasten kwamen hier met zwart haar naar binnen en vertrokken grijs. Kalkstof alom. Je zou denken dat zo'n verbouwing de gasten zou afschrikken. Ze kwamen juist, en ik denk uit nieuwsgierigheid Dat ze door het kabaai van de drilboor bijna van hun stoel trilden mocht de pret niet drukken." Wat betreft de omzetresultaten is Jan nog niet zo tevreden. „Toch heb ik er goede hoop op dat ik hier met mijn mensen die omzet wel op kan vijzelen. Het zit 'em volgens mij in de geaardheid van de Drenten. Het zijn geen mensen die veel uit eten gaan. Bovendien kijken ze de kat uit de boom en zullen niet overal naar binnen stappen." Toch vindt Jan het, nu hij ruim een jaar in Dwingeloo woont, goed toeven tussen de Drenten. „Ze zijn gemoedelijk en altijd bereid te helpen." Manager Van der Veen is getrouwd en heeft twee zonen. In zijn vrije tijd klust hij in zijn huis of is hij bezig met het knutselen aan zijn oude MG waarin hij alleen in de zomermaanden rijdt. Manager jan van der VeenWe stellen er prijs op dat gasten de enquêteformulieren invullen. Zwaantje Hooyer (23) uit Ruinen is één van de mensen die van Moes afkomstig is. Zij blijkt het bij AC Restaurants prima naar haar zin te hebben. „Ik heb altijd al kantoorwerk willen doen en daarvoor heb ik hier de kans gekregen." Verschillende dagen heeft Zwaantje Hooyer heeft altijd al een kantoorbaan willen hebben. Zwaantje stage gelopen bij AC Restaurant Stroe om het administratieve werk onder de knie te krijgen. Nu besteedt ze een groot deel van de dag aan kassa-telling, brieven tikken en bestellingen regelen en dat in samenwerking met Hoofd Restaurants Han Berendschot. Zwaantje werkt ook een deel van de dag in het zelfbedienings restaurant. „Ik begin 's morgens om half acht met het „opstarten" van het restaurant. Dat betekent koffie zetten, gebak klaarzetten en de „koude lijn" gereedmaken voor de eerste gasten." Daarnaast zit ze ook nog een deel van de morgen achter de kassa. In haar vrije tijd leest ze veel en dan met name streekromans. Verder neemt Zwaantje regelmatig naald en draad ter hand en gaat zondags naar haar vriend kijken die voetbalt in het eerste van S.V. Pesse. „Reden voor mij om over te gaan van Moes naar AC was eigenlijk dat ik geen andere keus had. De teruggaande economie en de daaruit voortvloeiende werkloosheid maken het er niet gemakkelijker op een andere baan te vinden", aldus Hilbrand Korter (30), Hoofd Zelfbedienings restaurant, die na een aanvankelijk „koude start" bij AC zijn draai begint te vinden. „Kijk, Moes was heel anders. Echt Drents. Bovendien is het zo dat ik moet wennen aan het zelfbedieningssysteem want dat kenden we hier in Drenthe niet. Het liefst sta ik achter de „warme lijn" en adviseer de gasten over het menu. Misschien heb ik dat ,Het liefst sta ik achter de warme lijn", vertelt Hilbrand Korter. overgehouden uit de tijd dat ik nog kelner was bij Moes." Wat betreft de sociale voorzieningen van AC Restaurants is Hilbrand best tevreden. „Ik heb wat meer vakantie en de werktijden zijn precies geregeld. Daardoor kan ik mij wat meer aan mijn hobby's wijden. Drie maal per week stap ik op mijn racefiets (Peugeot, 12 verzetten, 9,5 kg) en maak een toer van tachtig kilometer waarbij snelheden van veertig kilometer per uur geen uitzondering zijn. Zijn grootste passie is de Vrijwillige Brandweer waarbij hij spuitgast is. „Van mijn baas krijg ik de vrijheid om daar actief in te zijn en dat vind ik positief. Bovendien is het altijd handig als je een brandweerman in dienst hebt. Je weet maar nooit." Algemene Dienst medewerkster Aaltje Venema (35) was voorheen al elf jaar werkzaam als kamermeisje bij Moes. Ze heeft het onder AC-vlag prima naar haar zin, al zou ze wel wat langer willen werken. „Op dit moment werk ik zo'n drie a vier uur per dag en dat vind ik wel jammer." Haar werk in de spoelkeuken neemt ze series. „Schoon servies en bestek zijn in Aaltje Venema: „Schoon bestek is een visitekaartje van een restaurant. feite een visitekaartje van een restaurant." Aaltje volleybalt bij de Pessens.e vereniging Antilopen en mag graag een legpuzzel maken, al versmaadt ze kruiswoordpuzzels ook niet. Het wordt wat eentonig, maar ook Gerard van Rossum (25), sous-chef keuken is afkomstig van Moes. Ook hij moest wennen aan de nieuwe situatie. „Als kok stuit me dat zelfbedieningssysteem wel eens wat tegen de borst. Je kunt met je creativiteit niet zo goed uit de voeten. Alles is gebonden aan regels en dat was bij Moes heel anders." Als Gerard over het bedieningsrestaurant praat, klaart zijn gezicht helemaal op. „Daarbij kun je op de Middenkaart je creativiteit uitleven. Natuurlijk wel binnen bepaalde perken, maar de mogelijkheden zijn er. Bovendien vind ik het leuk om veel met vers te werken. We hebben geen groenten uit blik en de soep en sauzen maken we zelf. Dat is wel arbeidsintensief, maar je bent echt Gerard van Rossum links): We werken zoveel mogelijk met verse produkten. ambachtelijk bezig." Gerards' hobby's zijn het wandelen met de hond, bowlen, uit eten gaan en luisteren naar muziek Wat muziek aangaat is hij een groot liefhebber van Supertramp. Marianne Koekoek (21) besloot eigenlijk van de één op de andere dag dat ze de horeca in wilde. Eerst viel haar keus op de Pedagogische Academie. Achteraf is ze gelukkig dat ze toch de Middelbare Hotel school is gaan doen. Op dit moment loopt ze stage bij AC Restaurant Pesse. „Ik ben begonnen in de keuken en daar heb ik tweeënhalve maand gewerkt. Achterafkan ik zeggen dat ik dat erg leuk, maar wel zwaar vond. Vooral het tempo lag erg hoog en daarbij komt nog dat er veel met verse groenten wordt gewerkt en dat is arbeidsintensief. Wat ik op school in theorie heb geleerd, zie ik hier in de praktijk De klassieke keuken spreekt me wel aan Marianne heeft twee weken in de Stagiaire Marianne Koekoek wil best bij AC blijven. zelfbediening gestaan en heeft twee weken administratief werk verricht. Nu is ze serveerster in het bedieningsrestaurant. „Dat is ook erg leuk. Vooral het contact met de klanten." Wat ze in de toekomst gaat doen weet ze nog niet. „Het liefst zou ik bij een AC Restaurant gaan werken want de AC-formule zie ik wel zitten." Hobby's van Marianne zijn: lezen „van flut-romannetje tot dikke pil", muziek „van Creedence Clearwater Revival tot Bob Dylan", gewoon ook eens een keer „lekker niks doen". Han Berendschot (25) is afkomstig van AC Restaurant Stroe waar hij Hoofd Zelfbediening was. Nu is hij Hoofd Restaurant en dat houdt eigenlijk in dat hij assistent manager is. Han heeft de Middelbare Hotelschool in Heerlen gedaan en liep tijdens zijn opleiding stage bij AC Restaurants. „Zo is het gekomen", grapt hij lachend. Han houdt zich bezig met de kwaliteitsbewaking, de motivatie van de medewerkers, de communicatielijnen naar de keuken, hygiëne, brutowinstbewaking en de loonadministratie. Verder maakt hij deel uit van het bedrijfsleidersteam. Hobby's van Han zijn squash, surfen en tot voor kort motorrijden. „Ik heb een Honda 750, maar daar rijd ik steeds Han Berendschot (rechts) vindt een goede gastenbehandeling belangrijk minder op want surfen begint het van het motorrijden te winnen. Bovendien is het niet zo goedkoop meer als vroeger. Je moet dus kiezen en ik denk dat ik die motor ga verkopen", besluit Han Berendschot.

Personeelsbladen | 1983 | | pagina 12