„Als bedrijfsleider mag je in je
handen wrijven als je in het
hoogseizoen
een uur of vijf slaapt'
pagina 4
Flitsen
Fred Opmeer, bedrijfsleider „Erholungsgebiet" Wilsumer Berge
De douane-beambte zwaait met een royaal gebaar „doorrijden" als
we willen stoppen voor het rode licht bij de slagboom. Enkele secon
den later zitten we in Duitsland en dat is ook onmiddellijk te zien.
Niet aan het landschap, want dat trekt zich niets aan van grenzen,
maar aan de andere wegbewijzering, verkeersborden en kilometer
paaltjes. Het dorp Wilsum wordt reeds aangegeven en we kunnen
ons voorstellen dat heel wat mensen in opperste vakantiestemming
deze weg hebben gereden in de richting van het „Erholungsgebiet"
Wilsumer Berge dat ook het doel is van onze reis: „Acht uur met
Fred Opmeer", bedrijfsleider van het enige buitenlandse Ostara-
vakantiepark. Het weer is prachtig en als we niet uitkijken zou het
best mogelijk zijn dat deze dag gaat verzanden in een eerste vakantie
dag...
's Morgens om half negen rij
den we het terrein op van de
Wilsumer Berge. Bij de re
ceptie is het nog rustig, al
veegt een oudere man er on
verstoorbaar het terras. Bij
de Toko supermarkt, ook al
weer de enige Duitse, is al
wat activiteit te bespeuren.
Gasten komen hun bood
schappen doen of gewoon
even hun ochtendkrantje ha
len. Bij restaurant „Seeblick"
zijn een paar meisjes in de
weer met het afnemen van
tafeltjes en het rechtzetten
van stoelen. Kortom: alles
wordt weer in gereedheid
gebracht voor de komende
vakantiedag.
„Erholungsgebiet"
Tien voor negen gaat de
deur van de receptie open
en komt een gebruinde
Fred Opmeer naar buiten.
Dan gaat voor de eerste keer
de telefoon en receptioniste
Harma Anholts uit het Ne
derlandse Schoonebeek
neemt op met: „Erholungs
gebiet Wilsumer Berge, Gu-
ten Morgen".
De persoon aan de andere
kant van de lijn vraagt of hij
een plaats ton reserveren
van 24 juli tot en met 14 au
gustus. "Leider nicht", luidt
het antwoord, want in die
weken is Wilsumer Berge
helemaal volgeboekt.
Om half tien verdwijnt Fred
naar boven, hij woont daar
namelijk, om te ontbijten.
Even later komen er twee
jongens binnen waarvan er
één een papieren zakdoekje
tegen zijn bovenlip houdt.
Hij blijkt zich bij het scheren
duchtig te hebben gesneden.
Onmiddellijk wordt via de
radio contact gezocht met
badmeester Klaas
Lantinga die uitzonderlijke
EHBO-kwaliteiten blijkt te
bezitten. Met een paar ijs
klontjes wordt de bloeding
gestelpt.
Schoon
Tegen tienen is het tijd voor
de vaste dagelijkse ronde
van Fred Opmeer: „Iedere
dag maak ik ten minste een
ronde over de camping om
te kijken hoe alles reilt en
zeilt. Onderweg maak je hier
en daar eens een praatje. Dat
behoort tot je taak en je hebt
bij de gasten gewoon het
image van de ouderwetse
campingbeheerder die altijd
een welwillend oor en een
Harma Anholts in de receptie
Overleg met badmeester Klaas Lantinga
Fred Opmeer
Onderonsje met Toko-bl Harry Rutgers
goede raad heeft. Ik wou dat
ik de tijd had om dat image
helemaal waar te maken.
Vooral in het hoogseizoen
kun je die sociale contacten
wel vergeten, want dan heb
je het veel te druk met orga
nisatorische dingen."
Het wordt een fikse wande
ling want de Wilsumer Berge
heeft een oppervlakte van 75
hectare. Daarvan is 30 ha. ge
reserveerd voor kampeer
plaatsen, 10 ha. bestaat uit
gebouwen, speel- en par
keerruimte; het meer en de
visvijver beslaan zo'n 8 ha.
Daarnaast is op de camping
nog zesduizend vierkante
meter bouwland en de overi
ge 21 hectare noemt Fred
„uitloopgebied", dat is vrije
natuur. Wat het laatste aan
gaat kan de gast er uit de
voeten: er zijn heuvels, er is
water, loof- en naaldbos, er
ontspringt zelfs een beek.
Natuurlijk niet te vergeten
de akkers waar dit jaar haver
wordt verbouwd. Tijdens de
wandeling valt het op dat het
erg schoon is op de Wilsu
mer Berge. „Eén van de be
langrijkste punten van een
camping vind ik reinheid. Als
alles schoon en proper is
heeft de gast vertrouwen in
de camping, een soort visite
kaartje dus, en het blijft dan
ook schoon." Intussen vist
Fred een plastic zak op die
tussen het groen ligt ver
scholen.
„Seeblick"
Achter een glas op het terras
van restaurant Seeblick ver
telt Fred het een en ander
over zijn functie. „Kijk, ik
hou er niet zo van om te ver
tellen welke kwaliteiten je
als bedrijfsleider van een
vakantiepark moet hebben.
Het lijkt wel of je een soort
supermens bent... maar oké:
je moet kennis hebben van
mensen, geduld weten te oe
fenen, sociaal voelend zijn,
kracht hebben om politie
agente en rechtertje te spe
len, brandweerman zijn, ver
stand hebben van admini
stratie en techniek, weten
hoe je met pleister en schaar,
om moet gaan. Noem maar
op. Vandaag zul je al die kwa
liteiten niet in de praktijk
kunnen testen, want het is
nog opvallend rustig. Stilte
voor de storm noemen we
dat, want over een paar we
ken breekt het geweld los.
Dan zitten we binnen een
paar dagen op ruim zesdui
zend gasten en als het mooi
weer is komt daar door de
dagrecreatie nog vierdui
zend man bij. Een voorproef
je hebben we met Pinkste
ren al gehad. Toen zaten we
binnen een paar uur van
driehonderd op zesduizend
mensen. We noemen die da
gen dan ook niet voor niets
de generale repetitie."
„Funk"
„Tijdens zo'n druk lang
weekend testen we alles.
Vindt iedereen zijn plaatsje,
worden de toiletten en was
gelegenheden goed schoon
gehouden, kunnen onze ei
gen watervoorziening en
rioolzuivering het aan en als
laatste, en misschien wel het
belangrijkste, werkt de „Not-
anruf' goed? Op meerdere
plaatsen op de camping heb
ben we namelijk vaste gasten
zitten die in radio-contact
staan met de dienstdoende
parkmedewerkers. Zij ma
ken 's avonds met hun
"funk" (portofoon) een
rondje over het gebied en
kijken of alles in orde is. Ook
kunnen de gasten 's nachts
bij hen terecht als er iets aan
de hand is. Zo kreeg bijvoor
beeld vorig jaar iemand een
hartinfarct en door snel ra
dio-contact lag die patiënt
binnen tien minuten in de
ambulance op weg naar het
ziekenhuis."
Kindercircus
Na de lunch nemen we een
kijkje bij Harry Rutgers, be
drijfsleider van de Toko-
supermarkt op de Wilsumer
Berge. Hij blijkt al dagen last
te hebben van een ongewen
ste indringer die een voor
keur geeft aan verpakt, ge
sneden bruinbrood. Het be
treft hier een eekhoorn die
al enige tijd verscholen zit in
het pand en zich waarschijn
lijk in een groot luilekker
land waant.
Dan is het drie uur gewor
den en vertrekken we in de
richting van de recreatie
tent. Recreatieleider Paul
Weers heeft samen met zijn
Wilsumer jeugd een kinder
circus georganiseerd waar
„ter dekking" van de kosten
twintig Pfennig entree wordt
geheven. Na afloop van het
circus, dat in alle opzichten
tweetalig was, praat Fred
nog even met Paul na over
het geld dat nodig is voor de
aanschaf van materiaal. In
middels heeft zich alweer
een nieuw groepje kinderen
gemeld dat wil tekenen en
kleuren...
Badmeester
Via het strand lopen we om
streeks vier uur in de rich
ting van het platform van
badmeester Klaas Lantinga
die vandaar een uitstekend
uitzicht heeft op de badende
gasten. Af en toe grijpt hij
zijn verrekijker en fluit om
kinderen terug te dirigeren
naar het ondiepe bad. Ter
wijl de wakende ogen van
Klaas over het meer speuren,
praat Fred met hem over een
nieuw calamiteitenplan. De
beide heren blijken het er
over eens te zijn hoe dat in
elkaar moet zitten en als
voormalig politie-agent weet
Klaas Lantinga allerlei be
langrijke finesses op te noe
men van zo'n plan, die een
leek belachelijk zullen voor
komen.
Vijf uur
Als we terug zijn op de re
ceptie is het inmiddels vijf
uur geworden en als we
voor de grap vragen of elke
dag zo rustig verloopt, ant
woordt Fred: „Was het maar
waar. Op dit moment zitten
we net voor het grote vakan
tieseizoen en dan sta je als
een sportman in de start
blokken. Je training is achter
de rug en je concentreert je
op het moment dat je een
grote sportprestatie moet le
veren. Het hele jaar door
ben ik bezig met organise
ren, regelen en alles gereed
maken voor die paar weken
en daar heb je echt wel een
forse dagtaak aan. Net voor
het hoogseizoen is het rustig
en daarna „geht es los". Je
bent dan bijna 24 uur per
dag paraat en als je de kans
krijgt, kun je 's nachts nog
een paar uur slapen. Op een
hoogseizoendag begin je
's morgens om acht uur al te
draven. Je moet zorgen dat
alles gesmeerd loopt en je
bent echt bezig tot 's avonds
laat. Op het moment dat je
dan om twee uur, half drie je
bed instapt, kun je er weer
worden uitgetrommeld om
dat er iets aan de hand is.
Soms gebeurt dat twee, drie
keer per nacht.... echt geen
pretje. Toch verwacht men
van je dat je altijd goed ge
humeurd bent."
Op het moment dat Fred de
deur van de receptie op slot
gaat doen zegt hij: „Wedden
dat er binnen vijf minuten ie
mand binnen komt?" En in
derdaad; hij heeft het nog
maar net gezegd of er komt
nog iemand die zich wil la
ten inschrijven. „Gelukkig is
het nu en niet vanavond als
ik net in bed wil stappen. Af
kloppen, want het is nog niet
zover...." Lachend schou
derophalend: „Had ik maar
een vak moeten leren...."
