Flitsen
pagina 12
•»»-
Bedrijfsleider Jack van Hoof
„Sommige klanten kopen
meer dan tien dozen wijn te-
gelijk.
In zijn kantoor verhaalt be
drijfsleider Jac van Hoof zijn
loopbaan binnen het concern. Na
de start in Roosendaal in de jaren
vijftig, zouden dertien andere
filialen volgen voor hij in 1978
op deze plek terecht kwam. „Bij
ons thuis hadden we al een win
kel. Van kindsaf aan leer je dan
vriendelijk om te gaan met men
sen. Dit houd ik de medewerkers
ook altijd voor. Een vriendelijk
woord kost niks. En het wordt
door de klanten enorm gewaar
deerd."
In zijn vrije tijd leest hij veel, hij
kaart en verzamelt munten, is
vaak in de tuin te vinden of luis
tert naar muziek. „Binnen enkele
dagen begint in Breda weer het
oude stijl jazzfestival", vertelt hij.
„Ik heb ooit zelf eens geprobeerd
te spelen. Maar na twee weken
worstelen met een tuba, heb ik
de moed opgegeven."
Familiebedrijf
Voor het gezin Wadners lijkt
Albert Heijn een soort eigen fa
miliebedrijf. Van de vier kinde
ren werken Ronald (22), Harald
(20) en Erwin (16) als part
timer. Zus Yvonne werkte totdat
ze trouwde op de brood- en ban
ketafdeling.
„Op zaterdagavond is Albert
Heijn zowat het enige gespreks
thema bij ons thuis. Het begon
allemaal zeven jaar geleden toen
ik voor mijn moeder boodschap
pen moest doen. Ik zocht een
baantje en vroeg of er geen
plaatsje vrij was. Het was toen
erg druk in de winkel, ik kon ge
lijk beginnen. Tja, mijn enthou
siasme sloeg aan bij de rest van
ons gezin", vertelt Ronald.
Hij werkt nu part-time in de sla
gerij: „Prima chef. Mart van As. Ik
kan het overigens met iedereen
goed vinden hier. Ik werk lekker
ontspannen. Voor het geld alleen
zou ik het niet doen. Wat niet
wegneemt dat die zakcent best
meegenomen is want ik houd van
reizen. Met name wintersport."
Op 12 juni neemt hij afscheid:
„Ik ga in militaire dienst. Daarna
hoop ik een baan als onderwijzer
te vinden. Het is dus een ge
dwongen afscheid, dat zeker niet
geruisloos zal verlopen. Jammer
dat ik weg moet", zegt hij met
een spijtig gezicht.
Meubelstuk
Ook Eric Danicki neemt binnen
kort afscheid. De 25-jarige do
cent biologie werkte niet minder
dan tien jaar als part-timer. „Ik
kan me het afscheid niet voor
stellen. Ik ben hier een meubel
stuk. Ik hoor al zo'n beetje bij het
filiaal
gereden. Maar de hobby is bijna
onbetaalbaar. Ik ben sinds kort
overgestapt naar de fiets. Elke
zondag wedstrijdje bij de Bra
bantse Federatie van Wielren
ners. Ach, resultaten zijn er nog
niet zo. Maar het bevalt prima."
Motor
Albert Heijn-filiaal 1045
aan het Valkeniersplein
in Breda kan veel leden
van het „Genootschap
Vrienden van de Goede
Wijn" tot zijn vaste klan
tenkring rekenen. Dat
betekent niet alleen dat
deze klanten terzake
kundig oordelen over
de wijnvoorraad van dit
filiaal, maar er ook graag
hun wijninkopen doen
om de voorraad in de
wijnkelder op peil te
houden.
Deze maand een portret
van een filiaal dat zich in
Sportief tweetal, volleybalster
Doris Nagtegaal en wielren
ner Jack Sins
Op de voorgrond hoofdcais
sière Nankie Dekkers-Beekers
met haar collega's.
het kader van de actie
„Samenspel" periode
kampioen mag noemen.
Op vrijdag 28 mei is aan
het kampioensteam de
trofee uitgereikt. (Zie
foto)
Sinds een half jaar komt hoofd
caissière Nankie Dekkers-
Beekers elke dag op haar 250 cc
Yamaha naar het werk. Haar
De heer Maillé (zonemanager) overhandigt de KDH-trofee aan be
drijfsleider J. van Hoof (lin het bijzijn van de areamanager de heer H.
van der Putten en de medewerkers van het winnende filiaal.
Schaken
broer en man blijken ook mo
torfanaten en dat was aansteke
lijk. „Mijn broer doet vaak mee
aan internationale wedstrijden in
de zijspanklasse. Mijn man is zijn
manager, dus reizen we in de bus
altijd mee", legt ze met een glim
lach uit.
„Mijn werk ligt op een heel ander
vlak. Je moet toch wel veertig
uur per week uiterst geconcen
treerd werken", zegt de 23-jarige
hoofdcaissière, „maar die afwis
seling bevalt mij uitstekend."
torchef. „Ik wil vooruit komen",
zegt de 27-jarige medewerker
daarover. Hij werkt vijf jaar bij
het concern waarvan de laatste
twee jaar in dit filiaal.
Op 3 september stapt hij in de
huwelijksboot met caissière Toos
Lankhuizen. „Die leerde ik hier
kennen. Het was echt liefde op
het eerste gezicht", zegt hij la
chend. Door zijn studie en de
koop van een huis is zijn hobby,
het motorcrossen, erbij inge
schoten.
„Ik heb nog met jongens als Wol-
sink en Rond in de 500 cc-klasse
Volleybal
Voor mevrouw Doris Nagtegaal
(part-time werkzaam op de cos
metica- en drogisterij-afdeling) is
de volleybalsport haar lust en
haar leven.
„Ik speel in het tweede. Een team
met wat oudere speelsters. Maar
door onze routine zijn we beter
dan het eerste. Ik speel al een he
le tijd. Natuurlijk, je conditie
wordt minder. Dat kun je door je
inzicht echter goed opvullen."
Maar haar sportieve inzet is niet
beperkt tot het spelen van wed
strijden. Ze is actief bestuurslid,
fungeert vaker als arbiter en
coachet iedere zaterdag de jon
gens van 12-14 jaar.
„Die jongens geven je altijd de
schuld als ze verliezen. Maar als
ze winnen, vliegen ze om je nek.
Ik vind dat trainen erg leuk, de
jeugd leert erg snel. Het is best
wel dankbaar werk." Doris Nag
tegaal is verder vaak op de ten
nisbaan te vinden („Als ik stop
met volleybal, ga ik me daar meer
op toeleggen") en druk in de
weer met haar hobby's.
Toch zou ze haar baan niet willen
missen: „Ik heb er veel contact
met de klanten. Ze waarderen je
mening en vertrouwen op je ad
vies. Ik heb het best naar mijn
zin. Mijn man is vertegenwoordi
ger in farmaceutische produkten
dus thuis lezen we alle vakbladen
op dat gebied. Mijn zoons zijn
groot, dus de baan kan ik makke
lijk aan."
Ronald Wadners in het wit
geflankeerd door zijn broers
Erwin (links) en Harald
(rechts). Uiterst links cljefsla
ger Mart van As.
interieur. Dat zal een pijnlijk mo
ment worden", vertelt hij.
Ook hij wordt onder de wapenen
geroepen. Collega's zullen dan
voorlopig geen beroep op zijn di
dactische hulp kunnen doen.
Want Eric spijkerde in zijn vrije
tijd menige collega bij in wiskun
de, scheikunde of biologie. „Maar
ik hoop hier in de buurt een baan
te vinden en dan kunnen ze weer
bij mij terecht", zegt hij hoopvol.
Voorlopig kan hij zich aan zijn
niet alledaagse hobby wijden: het
verzamelen van schedels en op
zetten van dieren. „Daar loop je
gewoon tegenop. Je vindt wei
eens een dode vogel. Nou, die
kan ik later als lesmateriaal ge
bruiken", besluit hij.
Wim van Bilsen, chef van de afde
ling vers, is een fanatiek schaker.
Als voorzitter van de schaakclub
Alphen zit hij aan bord twee van
de zestien borden. „En maar een
half puntje achter nummer één",
zegt hij met pretogen. „Schaken
is een kwestie van geduld. Veel
studeren op stellingen doe ik niet
meer. Ik heb ook geen ambitie
om hogerop te komen."
De 28-jarige Wim van Bilsen wil
graag mensen helpen. „In 1979
ben ik de pechvogel van het jaar
geweest, dat heeft nog in „Flit
sen" gestaan. Op de terugweg
van het boeken van mijn vakantie
raakte ik betrokken bij een zwaar
auto-ongeluk. Ik zag er vreselijk
uit, wég vakantie. Als pleister op
de wonde kreeg ik van Albert
Geheel rechts Wim van Bilsen
geflankeerd door Eric Danic
ki en de overige afdelingsme
dewerkers.
Heijn een weekend naar Parijs
aangeboden met mijn vrouw. Dat
heb ik zo gewaardeerd dat ik
toen besloot me meer te gaan in
zetten voor mensen. Ik heb mijn
EHBO-dipIoma gehaald en dat is
al vaak van pas gekomen in de
zaak."
Binnenkort doet eerste verkoper
Jack Sins zijn examen voor sec-
