Werkmaatschappijen
familie in Spanje
Drie maal
derde prijs voor
AC Leiderdorp
Een Nederlandse
pagina 10
Flitsen
Albert Heijn
APCO
Nu ruim een jaar geleden werd Wout
Kranenburg benoemd tot controller van
Ahold Espana te Madrid. Deze benoeming
hield in dat de familie Kranenburg moest
verhuizen naar Madrid. Leven in Spanje ver
eist heel wat aanpassing en in een telefo
nisch interview vroeg redactie Flitsen aan
Mieke Kranenburg hoe dat eerste jaar in
Spanje is bevallen, als echtgenote van een
Aholder.
Op 29 maartjl. werd er, na afloop van de jaarlijkse bijeen
komst voor alle beheerders en stafmedewerkers van het
hoofdkantoor van APCO een Hongaars buffet verzorgd De
„De start hier was niet alle
maal even vlekkeloos, want
toen we aankwamen ston-
circa 100 aanwezigen lieten zich de Hongaarse specialitei
ten, verzorgd door APCO zelf, uitstekend smaken.
den onze spulletjes allemaal
nog „keurig" in de douane
loods en er was voorlopig
geen zicht op dat we die
zouden krijgen. Onze eerste
inventaris bestond dan ook
uit een paar tandenborstels,
borden en kopjes. We heb
ben twee weken hard moe
ten knokken om de spullen
in huis te krijgen", aldus Mie
ke Kranenburg, die zich ove
rigens direct na aankomst in
Spanje op een twee weken
durende cursus Spaans had
geworpen. Dit leverde naar
haar zeggen direct de eerste
onontbeerlijke contacten
op. Op dit moment is Mieke
op pianoles en bezoekt de
universiteit voor buitenlan
ders waar cursussen worden
gegeven over de Spaanse
cultuur.
Leerlingen van zes openba
re scholen uit Zaanstad
hebben eind maart, ter gele
genheid van de heropening
van restaurant De Kraai in
De Zaanse Schans, hun
krachten gemeten wie de
beste pannekoek kon bak
ken Er stond ook wel bet
een en ander op het spel De
winnende school mocht
voor een jaar de wisselbeker
mee naar school nemen en
de drie beste scholen kregen
een donatie. Iedere deelne
mer kreeg nog een leuke
herinnering mee naar huis
Onder luide aanmoedi-
gingskreten iverden de jon
ge pannekoekenbakkers op
gezweept om het mooiste en
het beste exemplaar te bak
ken. Dat er af en toe weieens
een koksmuts over de oren
zakte mocht de pret niet
drukken.
De „witte brigade" van chef
kokjan Hollands van AC Res
taurant Leiderdorp heeft
zich onlangs tijdens een jaar
lijks terugkerende kokswed
strijd weer eens van de goe
de kant laten zien. Met niet
minder dan drie derde prij
zen en een eervolle vermel
ding toog de ploeg van Jan
Hollands in opperbeste
stemming huiswaarts.
Al het fraais dat door de koks
tijdens de „Salon Culinaire"
werd vervaardigd, verdween
niet in de mond maar in de
afvalcontainers van de Bern-
hardhallen. Tafels vol werk
stukken van onder meer Jan
Hollands, Leo de Vos, Her
man Wolting en leerling-kok
Bert Visser. Chef-kok Hol
lands veroverde een derde
prijs met zijn spaghettimo-
del van de bekende Leider-
dorpse molen „De Munnik"
daar heb ik wel mooi
tachtig uur aan gewerkt").
Ook ging een derde prijs
naar „Charlotte Pina-Colada
a la Carnaval de Brasil", een
hele mond vol dessert van
kok Herman Wolting. In de
categorie koude schotels be
haalde leerling-kok Bert
Visser zijn eerste succes in
zijn nog korte koks-carrière
met zijn hors d'oeuvre varié
Jacobus". Bovendien be
haalde hij in dezelfde catego
rie ook nog even een „eer
volle vermelding" voor „Oe-
teldonks Carnaval". Een
prachtig succes voor de jon
ge keukenbrigade van AC
Leiderdorp die in een eerder
nummer van Flitsen in de ru
briek „Zo maar één van de
filialen" te kennen gaf te
streven naar de eretitel
„Meesterkok".
Nederland deed, is hier nu te
enen male onmogelijk."
Ook het levensritme van de
Spanjaarden vergt heel wat
aanpassing. „Ontbijten doen
ze in Spanje eigenlijk niet.
Men nuttigt er meer een uit
gebreide koffietafel, 's Mid
dags om drie uur volgt dan
een warme lunch. Terwijl 's
avonds om tien uur pas echt
warm wordt gegeten. Dan
kom ik dus duidelijk in de
knoei met onze vijfjarige
Mark. Om acht uur beginnen
de kinderprogramma's pas
op het Spaanse net en Marks
vriendjes vinden mij een
„idiota" als ik hem „al" om
negen uur naar bed stuur."
Mieke vertelt dat zij voor de
verhuizing het meeste inzat
over hoe het de vijfjarige
Mark op school zou vergaan.
„Een Nederlands jongetje op
een Engelse school die
Spaans moet leren, terwijl hij
het Nederlands nog niet zo
machtig is. Het is verwon
derlijk hoe snel kinderen
zich kunnen aanpassen want
nu spreekt hij beter Spaans
en Engels dan Wout en ik.
Natuurlijk heeft hij het er de
eerste tijd wel erg moeilijk
mee gehad, want niemand
op school begreep hem als
hij wat wilde zeggen."
Wat betreft het weer heeft
de familie Kranenburg niets
te klagen. „De hele vorige
zomer hebben we buiten on
der een strakblauwe hemel
geleefd en eigenlijk in janua
ri werd het pas een beetje
koud. Net zo als in Neder
land het in half oktober kan
zijn. De Spanjaarden klagen
dan steen en been, want de
temperatuur verandert heel
plotseling. We slaan in Span
je dan ook eigenlijk de lente
en de herfst over. Het weer
is er net als de mensen zijn:
gauw warm en gauw koud."
De medewerksters en medewerkers van filiaal 1251 uit Beverwijk - totaal 104 - samen
trots op de foto. Daar is dan met recht alle reden voor. Met z'n allen hebben ze het geklaard
één dag vroeger te openen dan was gepland
Uiterst rechts de bedrijfsleider, de heer Waardenburg.
„Ik vind het frappant hoe
snel je weer nieuwe vrien
den maakt en je leven eigen
lijk gewoon doorgaat in een
nieuw land, met andere ge
woonten en mensen." Mieke
vertelt dat ze eigenlijk nog
steeds wat moeite heeft met
de positie van de vrouw in
Spanje: „Een vrouw hoort
hier in huis, in de keuken
met het liefst een grote kin
derschaar. Dat is gewoon zo
en daar komt voorlopig,
voor zover ik dat kan bekij
ken, geen verandering in.
Part-time werken, wat ik in
