UUR MET
Vrachtwagenchauffeur is een
serieus beroep
Chauffeur Jan Pije, DC Tilburg:
pagina 4
FLITSEN
De DAF 2800 Turbo-Diesel, een van de
veertien DC-trucks.
's Morgens rond een uur of vijf is het opvallend rustig op de
Nederlandse wegen. De enige rode achterlichten die worden in
gehaald behoren tot vrachtwagens op weg naar hun vroege
bestemming. De drukte bij AH DC Tilburg is echter in schrille
tegenstelling tot de rust op de snelwegen. De portier in zijn
huisje is een soort verkeersleider die aankomende wagens re
gistreert en doorstuurt naar de los- of laadperrons op het grote
DC-terrein. Tevens zorgt hij ervoor dat de wagens die naar de
filialen vertrekken worden verzegeld met speciale "AH-zegels".
Naast zijn drukke werkzaamheden heeft de portier ook nog tijd
om gastheer te zijn en te zorgen dat er een Brabants "taske
koffie" klaar staat voor vroege bezoekers.
Vijf over zes rijdt een grote Daf-truek
2800 Turbo voor met een lichtblauwe
AH-trailer. Achter het stuur zit chauf
feur Jan Pije met wie de redactie van
Flitsen acht uur vol zal gaan maken.
Jan Pije klimt uit zijn truck en komt nog
gauw een kop koffie drinken voor we ver
trekken. Tegelijkertijd neemt hij zijn
manifest in ontvangst waar precies op
staat naar welke filialen we gaan, hoe
lang we daar mogen lossen en om hoe
veel pallets het gaat. Ook staat in het
manifest hoeveel pallets met leeg fust er
mee terug worden genomen. Om kwart
over zes verzegelt Jan onder toeziend oog
van de portier de trailer. De verzegeling
zal pas worden verbroken door mede
werkers van het eerste filiaal dat zal wor
den aangedaan.
Uurtje later
"Eigenlijk hadden we om kwart over vijf
al moeten vertrekken, maar m'n chef
wou je niet aandoen om je hier om vijf
uur al te laten verschijnen en ik kon ook
een uurtje langer blijven liggen", vertelt
de Tilburgse chauffeur terwijl hij de gro
te truck met trailer door het hek van het
DC manoeuvreert op weg naar het Over
ijsselse Hengelo waar we drie filialen zul
len bevoorraden.
Dat achter in de trailer zo'n slordige 17,5
ton aan goederen staat, is duidelijk te
merken in de truck. Door de massa is
het net of er achter ons wordt geduwd en
getrokken en doordat de truck hoog is,
voelt men elke oneffenheid in de weg.
Het rijden in een personenwagen is heel
wat comfortabeler. Jan: "Het is erg be
langrijk dat je een goede verende stoel
hebt, want anders krijg je geheid rug
klachten. Over de stoelen heb ik niets te
klagen en voor de rest zijn de trucks te
genwoordig zo luxueus uitgevoerd dat
het eigenlijk aan niets ontbreekt. Dat is
allemaal heel anders dan vroeger, want
dan moest je echt aan je stuur gaan han
gen als je de bocht moest nemen. Nu met
die stuurbekrachtiging kun je de wagen
met één pink sturen. Ook de versnelling
is veel gemakkelijker te bedienen. De
Daf 2800 Turbo heeft vijf versnellingen
met op elke een hoge en lage gearing.
Dat houdt zoveel in als dat je eigenlijk
tien versnellingen hebt. Om in een zelfde
versnelling van bijvoorbeeld van de hoge
naar de lage gearing te schakelen hoef je
alleen maar een wankelschakelaartje
over te halen dat net onder de knop van
de versnellingspook zit." Jan de
monstreert hoe dat in zijn werk gaat.
DC Tilburg (1) en Groentecentrale IJs-
selmuiden broederlijk naast elkaar....
liiTlii "Brennerpas"
Met een gangetje van tachtig a negentig
kilometer gaan we richting Arnhem om
dan via Deventer naar Hengelo te rijden.
Er komt wat meer verkeer op de weg en
dan is het goed uitkijken geblazen. Jan:
"Ik heb eigenlijk een hekel aan de show
chauffeurs die met hun been boven het
portier uit met één hand zitten te sturen
om te laten zien hoe goed en hard ze wel
kunnen rijden. Als er dan iets mis gaat,
kun je nooit meer op tijd reageren.
Vrachtwagenchauffeur zijn is een serieus
vak en helemaal niet zo stoer als die
truckersliedjes de mensen doen geloven.
Een chauffeur die met "de vlam in de
pijp door de Brennerpas scheurt" kom
ik niet graag tegen, want die bewijst dat
hij weinig verantwoordelijkheidsgevoel
heeft. Dat hele truckersgebeuren vind ik
maar valse romantiek en ik ben de
laatste die mezelf 'King of the road' zou
willen noemen' aldus Jan die zich een
chauffeur van het 'oude stempel' vindt.
Dat hij elke morgen vroeg op moet vindt
hij geen probleem. "Daar moet je je le
ven gewoon op in stellen. Voor een
chauffeur is dat vroeg op en vroeg naar
bed. anders houd je het niet vol.
De middag van te voren weet je waar je
de volgende dag heen gaat en hoe vroeg
je moet vertrekken en afhankelijk van
dat tijdstip ga je 's avonds naar bed.
's Morgens ontbijt ik rustig en ga dan
ruim op tijd naar het DC. Je drinkt een
kopje koffie, controleert de truck, kijkt
of de trailer goed is geladen en "pikt"
hem aan.
Daarna rijd je naar het portiershuisje,
laat de wagen verzegelen en haalt het
manifest op en dan rijden maar...."
Brem Mozartlaan
Tegen half negen komen we aan in Hen
gelo. Het eerste filiaal waar gelost wordt,
is AH 1051 aan de Mozartlaan. Met gro
te handigheid steekt Jan de trailer ach
teruit voor de magazijndeur. Als de wa
gen stil staat haalt één van de magazijn
medewerkers het zegel van de achter
deur van de trailer en opent de deuren.
Ondertussen heeft Jan de stroomvoorzie
ning voor de laadlift ingeschakeld. Met
een slinger draait hij de laadvloer voor de
deur en het lossen ican beginnen.
Dat gaat allemaal erg gemakkelijk om
dat Jan de beschikking heeft over een
elektrische PT-er (palet-steekkar).
"Wanneer je als chauffeur de vijftig pas
seert krijg je zo'n ding en dat is een uit
komst. Grapjes van collega's als "Opa,
wanneer ga je met pensioen" zijn niet
van de lucht. Dat is alleen maar de kift
dat ze zelf niet zo'n kar hebben. Offi
cieel hoef ik de pallets alleen maar op de
grond te zetten en dan moeten de filiaal
medewerkers ze naar binnen rijden.
Omdat ik toch zo'n PT-er heb, rijd ik de
vracht het magazijn in. want dat gaat in
één moeite door. Je hoeft alleen maar te
sturen, rijden doet-ie zelf wel."
Na het lossen van de zeven pallets vracht
worden er zes met leeg fust ingeladen die
terug gaan naar het DC. Dat moet wel
met beleid gebeuren anders moeten ze er
bij het volgende filiaal allemaal uit voor
dat de vracht daar kan worden gelost.
Iemand van het filiaal verzegelt de trailer
Pije «rd SI jaar geleden In
Tilburg geboren en vanaf bet rao-
meaf dat b$ een vrachtwagen
mocht besturen is hy chauffeur.
Lange Ujd heeft Jan bij ecu bouw-
materialeobedrjjf gewerkt en dan
waren weken van honderd uur
Ca 1971 is Jan Pije bij Albert
Heijn begonnen. Hjj reed tot voor
v|jf jaar als vrachtrijder tussen fa
brieken. Inlegbe drijven en DC's
en m» beleven hy vanuit DC Til
burg ais één van de vele AH-
chauffeurs een groot deel van de
A U-filialen.
Hef rijden zit Jas Pije In het bloed
want
mee* luxe auto-rijden. Postduiven
houden is ook een liefhebberij van
hem. De laatste hobby kan hij
naar eigen zeggen jammer genoeg
thuis niet meer uitoefenen omdat
er in het Tilburgse bestem
mingsplan geen ruimte meer
bestaat voor het bouwen van dui
venhokken in de tuin of op het
dak van het schuurtje. Gelukkig
heeft hij een kennis waar het wel
mogelijk k oro zich met duiven
bezig te houden.
Nog een liefhebberij van Jan Pije
is reizen. De laatste jaren heeft bij
zijn vakanties doorgebracht in
Nleow Zeeland en de Verenigde
Staten. Ook dit jaar hoopt bij,
samen met rijn vrouw, weer naar
het land van prestd»
gaan.
,ï„;n,;:ii
opnieuw. Daarna een kop koffie in de
kantine. Voor uitblazen is helaas geen
tijd omdat de vrachtwagen van de AH-
Groentecentrale uit IJsselmuiden is aan
gekomen. Snel door naar het volgende
filiaal. "Gelukkig waren we hem voor,
anders hadden we moeten wachten want
melk- en groentewagens hebben voor
rang. Zij hebben "vers" bij zich dat na
melijk direct de koeling in moet. Dat is
logisch, maar het kan ons een behoor
lijke vertraging opleveren."
IHlIU'lai!
Balansen
Het volgende filiaal waar wordt gelost
ligt aan de PC Hooftweg. Hier moeten er
elf pallets uit en dat is een heel karwei.
Aangezien het filiaal aan het "balansen"
is, moeten we een kwartiertje wachten
omdat het magazijn nog niet op orde is.
Dus naar de kantine voor een kop koffie,
die echter zo sterk is dat we hem maar
laten staan. Bij navraag blijken ze in het
filiaal "al" om zeven uur te zijn begon
nen en de sterke koffie was blijkbaar
nodig om wakker te worden.
Halverwege het lossen komt de groente
wagen van AH IJsselmuiden weer aange
reden. Doordat er ruim voldoende par
keergelegenheid is, kan die ook aan de
slag. Ook hier worden weer grapjes ge
maakt over de elektrische PT-er. Eén
van de AH-medewerkers merkt op: "Ik
snap niet dat ze jullie die karren geven,
je gaat toch bijna met pensioen. Ik moet
nog veel langer mee." Bij wijze van grap
dreigt Jan Pije terug: "Als je nog eens
zo'n opmerking maakt, laat ik de vol
gende keer de pallets op de laadvloer
chauffeur zijn is een serieus vak.
De truck wordt afgetankt voor de
volgende dag.
