zomaarJvan DE FILIALEN pagina 12 FLITSEN Binnen enkele maanden zal het rode Simon-uithangbord worden vervangen door de blauwe letters van Albert Heijn. Pas dan zal het Simon-filiaal nummer 503 aan de Rotter damse Benthuizerstraat voor het gevoel van de werk nemers écht onder Ahold vallen. Bedrijfsleider C. W. de Ruyter van Simon: "We geven ons niet met gebogen koppen over aan Albert Heijn. We zullen in dit winkeltje bewijzen dat we het met de AH- formule ook goed gaan doen." Voor de klanten maakt het, aldus De Ruyter niets uit of we nu Simon of AH heten. "Hun eerste reactie was: zolang het personeel blijft vinden we het best." "We zijn nu al bezig met de overgang naar AH. Zoiets gebeurt niet van de ene op de andere dag. Je kunt geen badge opdoen en zeggen: vandaag ben ik bedrijfsleider van Albert Heijn." De Ruyter, nu drie jaar leider van dit Simon-filiaal en deze maand twaalf en een half jaar in dienst bij Simon, is knap tevreden over het "winkeltje" zoals hij dat noemt. "We draaien goed. In 1979 hadden we 7000 klanten per week. Nu zitten we al dik boven de 7500. Hoe we dat voor elkaar krijgen? We helpen de klant fatsoenlijk en gezellig. De zaak moet schoon zijn en de artikelen vers. Dat zijn onze wapens", zegt De Ruyter. „Zijn" personeel Het meest blij is De Ruyter met "zijn" personeel. Bij dit Simon- filiaal' dat overigens al vanaf 1931 in het oude noorden van Rotterdam is gevestigd, werken 42 mensen. Het telt zonder part-timers 14 vaste krachten. "We hebben een leuke en goede ploeg mensen. Vorig jaar hebben we een bus gehuurd en zijn we met z'n allen naar België geweest. En nu praten we over een weekeindje Parijs. We komen niet dagelijks bij elkaar over de vloer, maar het gebeurt ook wel dat we gezamenlijk gaan kegelen", vertelt De Ruyter die zelf gek is op het maken van verre reizen. Vorig jaar ben ik naar Indonesië geweest, maar voor dit jaar weet ik het niet. Misschien wordt het Frankrijk en Joegoslavië, maar daar ben ik nog niet uit", aldus De Ruyter. Op zijn vijftiende zat hij al in de levensmiddelen. Hij begon bij de Bijenkorf in Den Haag. "Ik heb daar mijn opleiding in de levensmiddelen gehad. Ik leerde daar verkopen. Toch stapte hij na vijfjaar over naar Simon. Met veel aarzelingen zegt hij. "Mijn vader raadde me Simon aan omdat ik volgens hem bij de Bijenkorf toch niet verder zou komen. Dit werd later in een gesprek dat ik met één van de directeuren had bevestigd. Ik ben toen bij Simon versneld in opleiding gegaan voor assistent- gezellig. De klanten zijn zeer direct in hun uitlatingen en daar houd ik van", vertelt de bedrijfsleider. Sfeer is goed Marja Houtzager, nu acht jaar werkzaam bij Simon, beaamt dit. "Vroeger was de Benthuizerstraat berucht. Maar nu is het stukken beter geworden. De sfeer onder het personeel is goed en de winkel is een stuk netter en overzichtelijker geworden." Het grootste deel van de tijd doet Marja de administratie bij Simon en wanneer één van haar collegaatjes ziek is of een vrije dag heeft springt ze in als caissière. Marja heeft echter de papieren van eerste assistent op zak, maar zo vertelt ze, bedrijfsleider en achteraf gezien heb ik geen spijt gehad van mijn overstap", aldus De Ruyter. In vele delen en plaatsen van het land heeft hij gewerkt, maar Rotterdam heeft toch zijn voorkeur. "Ik ben Hagenaar van geboorte maar de mentaliteit van de Rotterdammers spreekt mij meer aan. Ook deze buurt vind ik heel MARJA HOUTZAGER: "Het is wat uitgelopen ADA VISSER: "Leidinggeven vind ik moeilijk in deze winkel is geen plaats voor twee eerste assistenten. "Daarom wil ik hoofdcaissière of administratrice worden", zegt Marja, die met drie andere meisjes van Simon op beat-ballet zit. Marja was eigenlijk kapster maar raakte uitgekeken op haar en wilde wel eens een paar maanden rond kijken in een winkel. "Het is een beetje uitgelopen", zegt ze lachend. Ook eerste verkoopster Ada Visser had niet gedacht dat ze zo lang bij Simon zou blijven. Twee jaar werkt ze nu bij de afdeling vleeswaren en brood en sedert één jaar zwaait ze de scepter over zes mensen. "Ik kwam van school en belandde in de WW. Zeven maanden heb ik daar in gezeten. Het was verschrikkelijk. Ik zat thuis en hielp mijn moeder DICK SAS: "Fijn om met mensen om te gaan" C. W. DE RUYTER: "Geen spijt gehad van overstap" die niet zo goed ter been is en toen heb ik via een advertentie in de krant gesolliciteerd. In haar vrije tijd luistert Ada thuis veel naar muziek. Ook vindt ze het leuk om met mensen in het bedrijf om te gaan. "Maar dan moet er niet over het werk worden gepraat", zegt Ada. Iedere dag anders Eerste assistent Dick Sas heeft lol in zijn werk. "Het is iedere dag anders en je hebt de hele dag met mensen te maken. Dat trekt me." Sporten, veel uitgaan en naar muziek luisteren zijn de hobby's van Dick, die ruim drie jaar bij Simon werkt. Dick wist toen hij van de Mavo kwam niet wat hij wilde gaan doen. "Ik ben naar de vakschool gegaan. Je moet toch wat tegenwoordig. Zijn vader is bedrijfsleider bij de Coöp in Vlaardingen en hij kreeg een part time baantje bij dit bedrijf. Zo rolde hij het vak in. Hij volgde een cursus bij Simon maar hij is er nog lang niet. "Ik wil bedrijfsleider worden en nu we overgaan naar Albert Heijn zijn de kansen nog gunstiger. De opleidingsmogelijk heden zijn groter en dus kan je meer kanten op", aldus Dick Sas.

Personeelsbladen | 1982 | | pagina 12