zomaarJIvan
DE FILIALEN
pagina 12
FLITSEN
top en schotels e.d.
Een mistroostige voormiddag. Een grauw wolkendek
hangt laag boven de grijze Amsterdamse wijk Geuzenveld.
De zoveelste regenbui barst los en glinsterende druppels
springen op. Het winkelende publiek op het Lambert Zijl
plein in de wijk kruipt weg achter hoog opgezette kragen
en grote paraplu 's. Sommigen schieten met grote bood
schappentassen "filiaal 1163" binnen. Daar, in die AH
supermart, is het behaaglijk, druk en... gezellig.
het altijd al leuk als ik met mijn
ouders boodschappen ging doen in
een winkel. Dat hele
winkelgebeuren trok me op een of
andere manier aan. Ik begon in een
zelfbedieningszaak hier in
Amsterdam en op 21-jarige leeftijd
was ik de jongste ZB-bedrijfsleider.
Ik voelde me in dit werk gewoon op
mijn plaats. "Buitenstaanders"
dachten er trouwens waarschijnlijk
ook zo over want ze plaatsten mij in
militaire dienst bij de Intendance."
Piet Hoogendoom werd
bedrijfsleider van een ZB-zaak aan
de Marathonueg in Amsterdam en
"dook" vervolgens het
supermartwezen in. Hij werd onder
meer bedrijfsleider van de
supermart aan de Molukkenstraat
in de hoofdstad. "Een tijdje terug
ben ik er door ziekte vijf maanden
uit geweest. Ik wilde qua zaak weer
wat kleiner beginnen en ik greep de
kans hier bedrijfsleider te worden
met beide handen aan. Ik weet dat
we er hier een fijne zaak van
kunnen maken."
De aanwezigheid van de nieuwe
bedrijfsleider is zeker bij de
ongeveer 45 medewerkers van het
filiaal (part-time en full-time) niet
onopgemerkt gebleven. Al was het
alleen maar dat na zijn
binnenkomst de kantine in een
nieuw jasje werd gestoken. Een
ruimte die wordt beheerd door de
19-jarige Esma Simsek uit Turkije.
Gezeten vlak voor haar blinkende
keuken zegt ze: "Zes maanden
geleden ben ik hier gewoon eens
gaan vragen of ze werk voor me
hadden, nou en toen kreeg ik deze
baan hier in de kantine. Eerst
werkte ik veertien uur in de week.
nu is dat 32 uur in de week
geworden."
Esma heeft het. als ze niet in de
kantine staat, druk met typen.
De heer P. Hoogendoorn
"We doen ook erg ons best om er
een fijne en gezellige supermart van
te maken", zegt bedrijfsleider Piet
Hoogendoorn in zijn kantoortje. "Ik
moet eerlijk zeggen dat dit filiaal
niet als het allerbeste bekend stond.
Dat werd door verschillende
factoren veroorzaakt. Ik zit hier dan
misschien net vijf maanden, mijn
gevoel en mijn ervaring leren me
dat we hard op weg zijn er weer een
echte fijne AH-zaak van te maken."
En AH-ervaring, dat kan men de
38-jarige bedrijfsleider uit
Zwaanshoek ("vlak bij Bennebroek.
dat zegt de mensen meer") niet
ontzeggen. Dit jaar is het al weer 25
jaar geleden dat Piet Hoogendoorn
op de loonlijst van Albert Heijn
werd bijgeschreven. Hij duikelt de
start van zijn carrière op. "Ik vond
fotografie, naaien en koken. Haar
verloofde heeft net zijn dienstplicht
in Turkije erop zitten, maar ze weet
nog niet wanneer haar aanstaande
man uit zijn geboorteland naar
Holland komt. Ooit was Esma eens
ziek en dus toog Piet Hoogendoorn
naar haar ouderlijk huis om een
ziekenbezoek af te leggen. Hij weet
nog: "Vreselijk gezellig daar. We
hebben gezellig koffie gedronken en
je merkt dan gewoon dat Esma,
ofschoon haar Nederlands nog niet
echt vloeiend is, het hier heerlijk
naar de zin heeft. En, dat
vooropgesteld, wij zijn blij met haar
hoor."
De 19-jarige Harriet de Lange
schuift ook even bij. Ze heeft sinds
drie maanden de verantwoording
over de broodafdeling en daarvoor
werkte ze al twee jaar part-time in
filiaal 1163. Ze verdeelt haar vrije
tijd tussen "gezellig thuis televisie
kijken" en haar vriend, die
Esma Simsek
beroepsmilitair is. "Hij komt uit
Rotterdam en was eerst een
correspondentievriend van mij, nou
ja en straks gaan we waarschijnlijk
trouwen. Huisvrouw worden. Maar
ik zie m'n vriend natuurlijk niet
elke dag. Ik zit graag thuis bij m'n
moeder. Ik ben, zoals je dat noemt,
een echte huismus. Ik houd van
Marry Zweers (uiterst rechts
Harriet de Lange
televisiekijken, behalve van die
quizen, daar moet ik echt niets van
hebben." Haar afdeling heeft sinds
enige tijd het buz-systeem gekregen,
dat zoveel wil zeggen dat klanten de
hele en halve, gesneden en niet
gesneden broden zo uit de rekken
kunnen halen. Harriet: "Voor elf
uur moet alles in de rekken liggen,
gesneden en ingepakt en zo."
Terug naar het kantoortje van de
bedrijfsleider. Onderweg legt Piet
Hoogendoorn uit wat er onder zijn
supervisie zoal veranderd is. "Die
plannen om dingen aan te pakken
lagen er voor een groot gedeelte
natuurlijk al, maar omdat er geen
vaste bedrijfsleider was werden die
plannen toen in de ijskast gestopt.
De groente- en broodafdeling zijn
meer zelfbediening geworden.
Minder wachtpunten dus. De
administratie-ruimte is aangepakt,
mijn kantoortje kreeg een
opknapbeurt. Verder hebben we in
de winkel een en ander aangepakt.
Voor de klant moet het zo
aantrekkelijk mogelijk zijn en
enquêtes leren dat ze de zaak
waarderen."
Eenmaal in het kantoortje dwalen
onze gedachten af naar de avond
die komen gaat. Piet Hoogendoorn:
"Vanavond ga ik tennissen, da's
een van mijn hobby's. Tuinieren,
dat mag ik ook heel graag doen."
We worden "gestoord" door
hoofdcaissière Marry Zweers, die
haar "baas" een prettige middag
wenst. Ze stelt haar vertrek op
verzoek nog een kwartiertje uit.
"Moeilijk? Fouten met geld? Ach,
negen van de tien keer klopt het
wel. Problemen lossen we altijd op.
Ik vind het heerlijk om te werken.
Vroeger stond ik op de markt, de
Albert Cuyp. Ik heb, toen ik hier
een aantal jaren geleden kwam,
gewoon mazzel gehad. Dat
huishouden de hele dag is niets voor
mij. Huishouden alleen vind ik
nutteloos. Ik werk nu dertig uur in
de week. We hebben een gezellige
ploeg, een fijne nieuwe
bedrijfsleider, kortom het loopt
lekker. Dat was het laatste jaar wel
anders. Ik heb niets te klagen. We
zijn een familie aan het worden."
Piet Hoogendoorn betreurt het dat
hij zijn rechterhand en sectorchef
Ruud van Wingerden uit Langeraar
niet voor kan stellen. "Ruud is hier
assistent-bedrijfsleider en van huis
uit onderwijzer. Maar hij is nu
jammer genoeg ziek."
Flitsen voldeed aan het verzoek van
Piet Hoogendoorn en belde Ruud
van Wingerden enkele dagen later
op. "Onderwijzer? Ja, dat klopt",
klonk het aan de andere kant van
de lijn. "Als onderwijzer werken
ging niet. Dat plan zette ik dus uit
mijn hoofd, maar ik wilde toch met
mensen werken en ik zocht wat
vastigheid en zo werd Albert Heijn
uiteindelijk een prima alternatief.
Ik ben nu sectorchef en ik heb nog
geen moment spijt van deze keuze
gehad. Mensen vragen vaak of ik
niet liever voor de klas wilde, maar
dat idee heb ik al geruime tijd uit
mijn hoofd gezet." De 26-jarige
tafeltennis-liefhebber werd destijds
op het "Albert Heijn-spoor" gezet
door zijn schoonmoeder, die al als
administratrice in het filiaal aan het
Lambert Zijlplein werkte. "Mijn
toekomst? Natuurlijk zou ik later
wel ergens bedrijfsleider willen
worden. Als ik me voorzichtig
uitdruk ligt dat ook wel een beetje
in de lijn der verwachtingen, maar
voorlopig concentreer ik me op mijn
huidige functie. En, niet te vergeten
op mijn vrouw, want die is nu vijf
maanden zwanger en het gezinnetje
is erg belangrijk voor me. Ach, hier
in Langeraar bij Alphen aan de
Rijn bevalt het ons best. Veertig
minuten in de auto zitten valt ook
wel mee. Nee, terug naar
Amsterdam om daar te wonen wil
ik niet meer. De zaak wordt steeds
beter, ik ben een tevreden mens."
Piet Hoogendoorn tot slot: "We
hebben het afgelopen jaar weer
kerstpakketten uitgedeeld aan de
medewerkers, maar met dit verschil
dat we er meteen een gezellige
avond van hebben gemaakt.
Gewoon proberen een (werk)familie
te zijn met elkaar. Nee, filiaal 1163
is weer op de weg terug."
Ruud van Wingerden
