'Zijn kwaliteiten als dirigent bleven niet onopgem "Ik kende die meneer helemaal niet" DE HEER L. N. VAN DER HOEFF BLIKT TERUG: pagina 10 FLITSEN ENGELE SÜDMEIER, ADMINISTRATIEF MEDEWERKER DC-ETOS Een leven zonder muziek zou voor Engele Südmeier (31), admi nistratief medewerker van het Distributiecentrum van Etos in Zaandam, ondenkbaar zijn. In zijn woonplaats Den Helder is hij dirigent van twee muziekkorpsen en van een mannenkoor. 'Een druk bestaan geeft hij toe, "maar ik doe het met plezier en het is een goede afwisseling met mijn dagelijkse werk. Engele Südmeier (die zijn weinig voorko mende voornaam dankt aan een Friese afkomst van moederszijde) kwam in aanraking met de muziek via het Leger des Heils, waarvan hij deel uitmaakt. "Bij het Leger doen wij erg veel aan mu ziek". vertelt hij. "Omdat mijn be langstelling daar naar uitging heb ik enige van onze cursussen gevolgd. Het ging goed en daarna ben ik verder gaan studeren aan het conservatorium te Amsterdam." Zijn eerste instrument was de cornet, die hij omschrijft als "de solostem in een muziekkorps met een heldere toon." Juist het feit. dat hij met de cornet solo partijen - met vaak moeilijke passages - zou kunnen spelen leek hem zeer aan trekkelijk. Daarom koos hij speciaal voor dat instrument. Toen de heer Südmeier naar het conser vatorium ging moest hij er nog iets bij nemen. Dat werd de euphonium, die enigszins vergelijkbaar is met de tuba en een wat "dof" geluid produceert. De euphonium wordt het meeste bespeeld in brassbands. Als verplicht vak kwam ook "zang" op het programma te staan en met zijn bas sloeg Engele ook bij dit onderdeel van de studie een uitstekend figuur. "Nieuwecliep" In die tijd speelde hij mee in het korps van het Leger des Heils in "Nieuwe- diep" zoals de Nieuwediepers Den Hel der plegen te noemen. Een jaar of vier geleden kwam de plaats van dirigent vacant en toen werd Engele Südmeier gevraagd deze taak op zich te nemen. "De dirigentstudie zat weliswaar in het pakket op het conservatorium", merkt hij op, "maar het is toch vreemd wanneer je werkelijk op zo'n plaats komt te staan." Jeugdige belangstelling Het orkest van het Leger telt ongeveer 30 leden, voor het merendeel tussen 15 en 30 jaar. Engele Südmeier constateert een grote belangstelling bij de jongeren voor muziek. Dat uit zich onder meer, zo zet hij uiteen, in de wens om niet al te ge makkelijke stukken te spelen. "Hoe in gewikkelder, des te leuker is het instude ren." Het koips speelt uiteraard in hoofdzaak geestelijke muziekwerken. Een belang rijke taak is de begeleiding van samen zang. Elke zondag is het korps aanwezig bij de diensten van het Leger. Daarnaast wordt een aantal keren een concert gegeven en verder "zijn wij er bij als er in de stad iets te doen is". Zo is men bijv. present op het kerstfeest voor de bejaarden van alle gezindten. Elke woensdagavond wordt er gerepe teerd, zodat de heer Südmeier heel wat tijd aan het muzikale deel van het Hel- derse Leger des Heils besteedt. Dirigent Zijn kwaliteiten als dirigent bleven ech ter niet onopgemerkt door anderen en zo kwam men bij hem met het verzoek ook als dirigent te gaan fungeren bij het Stedelijk Muziekkorps en inmiddels is hij als zodanig ook verbonden aan het Helders Mannenkoor. "Gelukkig repeteren die op dezelfde avond en in hetzelfde gebouw, maar ge lukkig niet tegelijk", lacht hij. "Met mijn taak bij het korps van het Leger valt dat best te combineren. Vooraf heb ben we wel nog doorgesproken of de uit te voeren werken niet in strijd zouden kunnen zijn met mijn overtuiging als lid van het Leger des Heils. Maar de keuze van de muziek en zangstukken blijkt op dit punt geen probleem te vormen." Nijmegen, Roermond, Wageningen, Renkum, Hoensbroek en Venlo pas seren de revue. De langste tijd woon de het echtpaar Van der Hoeff echter in Heerlen: Van 1946 tot 1962. "In de oorlog waren we op een ge geven moment de enige kruideniers zaak die geopend was. En de Duit sers kwamen maar voor boter. Zon der bonnetjes begon ik daar niet aan. Toen moest ik op het matje komen De heer Gerrit Heijn (rechts) over handigt de heer Van der Hoeff en diens vrouw een cadeau tijdens het 25-jarig jubileum in 1959. bij de Ortskommandant. Dat was een benarde situatie, maar een van de hoge officieren die ook klant bij ons was, nam me in bescherming. Nooit meer last gehad." Zijn vrouw vult zijn verhaal aan met data. Ook haar leven draaide om Albert Heijn: "Je werkte mee, zonder vergoeding. Dat sprak vanzelf. Ik heb zelfs negen maanden de zaak moeten runnen toen mijn man in dienst moest. Het waren zware tij den, maar we hebben altijd met veel plezier gewerkt," besluit ze. Drieëndertig jaar werkte de heer L. N. van der Hoeff bij Albert Heijn. Op 27 april 1931 begon hij als bediende in Velp, in 1964 nam hij in Kerkrade op zestigjarige leeftijd afscheid. In die tussenliggende periode werkte hij in zeven filialen, waarvan hij in drie gevallen bedrijfsleider was. "Een zware, maar ook mooie tijd, zegt hij nu. Blauwe maandag "Een van de zaken die me tot op de dag van vandaag bijgebleven is, ge beurde in Velp. Ik was een blauwe maandag in dienst en mijn baas was even weg. Ik stond alleen in de zaak en was rekken aan het bijvullen. Op dat moment komt er een meneer de zaak in. Hij loopt wat rond en gaat achter de toonbank staan. Ik zei hem dat dat niet mocht. Dus hij liep weer door de winkel en ik deed mijn werk. Even later staat hij weer achter me, onderaan de ladder. Ik werd er knap zenuwachtig van. Wat moest ik doen? Enfin, dat duurde zo even en toen vroeg hij naar mijn baas. Toen ik hem vertelde dat die even weg was, vroeg hij naar diens vrouw. Ik kende die meneer niet. maar het bleek Albert Heijn senior te zijn. Ik schaamde me dood. Ik kroop bijna onder de toonbank, toen ik mijn blunder besefte. Maar meneer Heijn vond dat ik mijn taak uitstekend ver vulde en gaf me zelfs nog een doos bonbons," zegt hij nu lachend. Personeel "Ik heb altijd geluk gehad met mijn personeel. Dat is belangrijk wil je iets met een zaak bereiken. Alleen was het jammer dat goede krachten na verloop van tijd binnen het concern overgeplaatst werden. Dan kon ik weer opnieuw beginnen. Maar je wil de de loopbaan van de jongens niet in de weg staan. Ik ben blij dat iedereen goed terecht is gekomen. Jan Bree- schoten, die nu in Zaandam werkt, is bij mij in de leer geweest," vertelt de 77-jarige in zijn flat in Heerlen. Woensdag 4 november jl. werd een nieuw Albert Heijn filiaal geopend te Bilthoven. Dat is natuurlijk een mooie gelegenheid om alle medewerkers op de foto te krijgen. Dat gebeurde dan ook en wij kregen een afdruk van het resultaat. Rechts op de foto bedrijfsleider P. Hen driks met vrouw en kinderen. Joyce en Jolanda Hendriks mochten het filiaal openen.

Personeelsbladen | 1982 | | pagina 10