'Plannen voor een sociale
ombudsman'
;v -WU. LXX,..
"Prima stage bij
Albert Heijn"
De heer S. Roukema:
Hay at en Gülhanin:
FLITSEN Pagina 7
Reuma-patiënt Sjors Roukema werkt al enige tijd met tomeloze
inzet en vol hartstocht aan de verwezenlijking van een van zijn
idealen: een ombudsman voor gepensioneerde, wettelijk ar
beidsongeschikte en langdurig zieke medewerkers. De 56-jarige
Zaandammer, die zelf halve dagen op het bestanden Bureau
werkt, heeft het idee dat een dergelijke financiële en sociale
'vraagbaak' in een behoefte zal kunnen voorzien.
"Ja, wat staat me nu precies voor ogen?
Kijk, uit ervaring weet ik dat WAO'ers
bijvoorbeeld vaak in een isolement zit
ten. Ze missen Ahold. Hun sociale con
tacten zijn verwaterd en bij financiële
problemen staan ze niet gelijk op de
stoep. Ze voelen zich door welke oorzaak
dan ook op een zijspoor gezet. Let wel,
dat is zeker niet alleen de schuld van
Ahold. Het bedrijf denkt logischerwijs
aan continuïteit en daaruit vloeit natuur
lijk voort dat Ahold zich soms moeilijk in
de gedachten wereld van de min der-
actieven kan verplaatsen. Ik zou daarom
graag een ombudsman op het hoofdkan
toor zien, een non-professionele man die
allerlei vragen uit het land kan opvangen
en doorspelen. Een centrale figuur, die
makkelijk te bereiken is en die dicht bij
het vuur zit."
Contact
De heer Roukema, al 33 jaar werkzaam
bij Ahold, zegt dat zijn plan ondermeer
werd geboren uit onvrede met de verde
ling van een winstuitkering, waarbij vol
gens hem actieve medewerkers bedui
dend meer kregen. En voorts vormde het
(sociale) isolement waarin minder- en
niet-actieven zitten een belangrijke aan
leiding voor het ontwikkelen van het
'ombudsmanplan
"Ik heb vaak contact met bijvoorbeeld
langdurig zieke medewerkers. Ik ken
hun gedachten. Ze voelen zich de afdan
kertjes. Verkeerd, verkeerd. Ze verwach
ten ook teveel van Ahold. Maar het be
drijf denkt gewoon anders. Minder- en
niet-actieven moeten zelf ook bepaalde
initiatieven nemen. Een man die bijvoor
beeld gedeeltelijk arbeidsongeschikt is
verklaard kan met zijn, noem dat dan
maar restcapaciteit, nog best in bepaal
de gevallen functioneren. In het buurt
huiswerk of waar dan ook. De ombuds
man kan hem helpen, kan hem daarbij
een zetje in de rug geven.
Kosten
De heer Roukema is er van overtuigd dat
de aan zijn ombudsmanplan gekoppelde
kosten geen belemmering zullen vor
men. "Het hoeft nauwelijks iets te
kosten. Tussen twee haakjes, ik hoef het
zeker niet te worden hoor. In het hoofd
gebouw in Zaandam is vast een stoel vrij
voor een man of vrouw, die de telefoon
tjes opvangt van contactpersonen in het
land, die op hun beurt de vragen van de
doelgroep hebben opgevangen. Die om
budsman kan direct gebruik maken van
de sociale, bedrijfsmaatschappelijke en
financiële diensten van Ahold. Het werkt
drempelverlagend. Een en ander zou
naar mijn mening gefinancierd kunnen
worden uit bijvoorbeeld de ziekenpot,
personeelspot, pensioenfonds en ook
zou. ik noem maar een voorbeeld, aan
elke Ahold-medewerker een kwartje
kunnen worden gevraagd. Kijk, de vali
de man van vandaag kan de invalide of
mindervalide man van morgen zijn. De
groep waar ik over praat staat er zo bui
ten en via die ombudsman zou ze er weer
een beetje bij getrokken kunnen
worden."
De heer Roukema was voor dat zijn ziek
te zich jaren geleden openbaarde werk
zaam als bedrijfsleider in een ZB-zaak
en verhuisde daarna naar het hoofdkan
toor. Leerde de gevoelswereld van de
minder-actieven kennen en merkte dat
ze in een soort niemandsland zaten."
"Ik zal eerst te weten moeten komen of
er behoefte aan zo'n iemand bestaat.
Zeggen mensen "laat maar zitten" nou
dan gebeurt er niets. Men zou me het
kunnen laten weten door me thuis of op
het werk op te bellen. Het plaatje is
klaar, het moet alleen nog ingekleurd
worden." Mensen die iets voor de
ombudsmanplannen voelen kunnen bel
len met de heer Roukema, Pharus 5,
Zaandam, tel. 075-161370 of op het
hoofdkantoor in Zaandam 075-592520
(tussen 11.00 en 16.00 uur).
De twee stugiaires in het AH-filiaal Tegelen: Links de Turkse Gülhanin Geyik en
rechts haar vriendin Huyal Boulaavoutt uil Marokko
In het Tegelense Albert Heyn-filiaal aan
het Raadhuisplein lopen de Turkse Gül
hanin Geyik en de Marokkaanse Hayat
Boulaayoun sinds september stage. Tot
juni volgend jaar werken ze 's morgens in
het filiaal en volgen 's middags onderwijs
bij de plaatselijke huishoudschool. Een
leuke en nuttige combinatie, vinden ze
allebei.
Gülhanin Geyik vertelt over haar erva
ringen tijdens de eerste maanden van
haar stage: "Ik woon nu zeven jaar in
Nederland. De laatste zes jaar hier in
Tegelen. Onze familie doet altijd de in
kopen in dit filiaal. Het leek me heel aar
dig werk. Daarom heb ik gevraagd of ik
hier stage kon lopen. Daar heb ik geen
spijt van. Ik wilde graag caissière zijn. In
het begin was dat erg moeilijk. Ik durfde
bijna niet alleen te werken omdat ik
bang was fouten te maken." Door de be
geleiding van hoofdcaissière mevrouw
Kox-Grijseels was die aanvankelijke
angst snel overwonnen. Gülhanin werkt
nu vol zelfvertrouwen: "Het contact met
de klanten is erg leuk. En ook de
collega's zijn erg vriendelijk. Hayat en ik
horen er echt bij."
Wat ze na haar stage gaat doen is nog
onzeker. Ze lacht verlegen: "Na dit jaar
hoef ik niet meer naar school. Ik moet
dan een baan zien te vinden. Ik weet niet
of ik hier kan blijven, dat moet ik maar
afwachten. Maar als het aan mij ligt.
dan wil ik hier best hele dagen aan de
kassa zitten."
gemotiveerd
Dat Gülhanin en haar vriendin Hayat
zich echt thuisvoelen in het filiaal bewijst
het feit dat ze in hun vrije tijd ook bij het
wel en wee van de vestiging zijn betrok
ken. Tijdens een avond over het "Klant
gericht Denken en Handelen" zijn ze
van de partij en ook bij de jaarlijkse Sint
Nicolaasavond.
De Marokkaanse Hayat vertelt: "We
zijn hier echt ingeburgerd. Thuis vieren
we ook Sinterklaas, vooral vanwege mijn
broertje. Vorig jaar ben ik met vakantie
in Marokko geweest. Dat was voor het
eerst nadat we hier kwamen wonen. Ik
wil best weer eens terug met vakantie.
Maar daar wonen, nee hoor!"
Hayat werkt samen met Paula Nelissen-
Knapen in de sector houdbaar: "Dat is
wel veel sjouwen. Maar ik kan goed met
Paula overweg. Net als Gülhanin wil ik
hier best volgend jaar komen werken als
het kan. Je merkt dat de vaste klanten je
kennen. De stage bevalt zo goed dat ik
het soms jammer vind dat ik 's middags
naar school moet."
volleyball
Hun buitenlandse afkomst vormt geen
enkel probleem. De 17-jarige meisjes
spreken vloeiend Nederlands. Hayat
besluit lachend: "Zondag doe ik mee
niet een volleyballtoernooi dat de filialen
in de omgeving van Venlo houden. Ge
traind hebben we niet, maar ik heb op
school altijd veel aan volleyball gedaan.
Dat zal best wel lukken."
