"Héé, daar loopt een tietepiet!
HOOFDKANTOOR
NEEMT AFSCHEID
VAN OUD-PORTIER
SINTERKLAASFEEST AHQLD ZAANDAM
FLITSEN
pagina 5
Ceremoniemeester Breeschoten (links), Sint en Piet blijven liever anoniem.
Met lovende woorden en mooie cadeaus is in oktober de
heerE. Gijtenbeek afgezwaaid wegens het bereiken van de
65-jarige leeftijd. Het was een hele drukke receptie op het
hoofdkantoor en dat mag geen verwondering wekken,
want de heer Gijtenbeek was jarenlang in Zaandam de
man, die werd beschouwd als 'de top van het bewakings-
gebeuren Iedereen die binnenkwam moest de balie pas
seren waar hij, of een collega, een oogje in het zeil hield.
De grote vraag was natuurlijk altijd:
"Hoort die of die er wel thuis, komt
er geen ongewenste vreemdeling bin
nen?" Portier Gijtenbeek had welis
waar geen hogere rang dan de andere
portiers, maar toch werd hij wel zo'n
beetje de meest bekende man bij de
ingang. Hij zegt daar nu zelf, als pas-
gepensioneerde in zijn huis in het bij
Amsterdam behorende Sloten, dit
van: "Ik had het geluk, dat ik veel
mensen kende, niet alleen van ons
bedrijf, maar ook vertegenwoordigers
van andere bedrijven. Daardoor zag
ik meestal vrij snel of het "goed volk"
was of niet."
De heer Gijtenbeek kwam in januari
1961 bij Albert Heijn. Hij had daar
voor in de bewakingsdienst van de
Nederlandsche Bank meegedraaid.
Dat betekende volcontinudienst en
bij het vorderen der jaren werd dat
door diverse omstandigheden wat
moeilijker. Via een door hem ge
plaatste advertentie in het blad van
de Stichting "Het leven begint bij 40"
kwam hij bij AH in de postkamer.
Ruim een jaar later kon hij aan de
Westzijde portier G. van Urk opvol
gen. In 1971 ging Gijtenbeek als zo
danig mee naar de nieuwe "toeter",
het HK op het Ankersmidplein. Bij
de veranderingen aan de baüe om de
beveiliging te vergroten -met inscha
keling van de Ned. Veiligheids Dienst
- kwam de heer Gijtenbeek in 1978
zijn laatste jaren doorbrengen bij het
bureau Kantoordiensten.
"Al die jaren heb ik maar één keer
een echt probleem gehad," herinnert
hij zich. "Dat was nog aan de West
zijde. Een bezoeker gedroeg zich niet
zoals het hoorde en de heer G.J.
Heijn heeft hem toen de deur gewe
zen."
Ruim 12 jaar maakte portier Gijten
beek deel uit van de ondernemings
raad Concerndiensten. Maar daar
naast had hij "thuis" nog meer maat
schappelijke activiteiten: negen jaar
was hij secretaris van het r.k. kerk
bestuur in Sloten, 15 jaar had hij de
zelfde functie bij voetbalclub St.
Pancratius met tevens de zorg voor
het totowerk, ook was hij bij deze
vereniging een aantal jaren jeugdlei
der en schreef hij het "weekbericht"
vol.
Maar ook de Oranjevereniging kon
voor het secretariaatswerk op zijn
steun rekenen (20 jaar lang), evenals
St. Barbara (8 jaar), de begrafenis
vereniging.
Mevrouw Gijtenbeek heeft haar man
dus wel tal van keren de deur zien
uitgaan omdat er weer vergaderd
moest worden. "Daarom vond ik het
zo mooi, dat zij bij mijn afscheid niet
werd vergeten," zegt de heer Gijten
beek. "Zij kreeg een prachtige
broche." Zelf werd hij o.m. bedacht
met een fiets, die hij vermoedelijk
niet uitsluitend zal gaan gebruiken
om samen met de eega op pad te
gaan: "Ze hebben gevraagd of ik mee
wil doen in de werkgroep publiciteit
van de dorpsraad, daar hebben ze
een mannetje voor nodig." In Sloten
weet men "bezig baasje" Gijtenbeek
dus ook te vinden!
Geschuifel van honderden
voetjes, glunderende gezicht
jes, zenuwachtig gelach, over
al gekwetter en hier en daar
een huilend kind dat bang is
voor de Sint en zijn Pieten, zo
dat het aan moeders' rokken
blijft gekluisterd. Dit zijn nor
male beelden voor het begin
van de bijeenkomst die de
Goedheiligman houdt ter ere
van zijn zoveelste verjaardag
(redactie is de tel kwijt) bij
Ahold in Zaandam. De heren
J. Breeschoten en A. J. Smout
zijn samen al jarenlang met
hun team verantwoordelijk
voor het reilen en zeilen van
dit Sinterklaas-feest voor de
kinderen van de Ahold-mede-
werkers in het hoofdkantoor,
de in Zaandam gelegen distri
butiecentra en produktiebe-
drijven, alsmede Albro Zwa
nenburg.
"Het Sinterklaas-gebeuren is eigenlijk
kort na de Tweede Wereldoorlog ont
staan. Toen werkten hier alleen Albert
Heijn-medewerkers. zodat men sprak
van het AH Sinterklaasfeest. We zijn in
de loop der jaren als concern natuurlijk
geweldig gegroeid en we hebben het nu
niet meer over de AH-, maar over de
Ahold-kindertjes." zo stelt de heer Bree
schoten, die naast zijn werk als perso-
neelchef Distributie heel wat uurtjes
steekt in de "Sinterklaas-organisatie".
"Op dit moment organiseren we het Sin
terklaasfeest voor ongeveer vierhonderd
kinderen en we beleggen daarom twee
bijeenkomsten met hetzelfde program
ma op één dag," vult de heer A. J.
Smout, hoofd afdeling Sociale Verzeke
ringen zijn mede-Sinterklaas-"organisa-
tor" aan.
Beide heren zitten al ruim een jaar of
tien in het comité dat het feest organi
seert. "We vormen samen een hecht
team dat bestaat uit medewerkers uit al
le geledingen van Ahold. Ieder uit het
team is even belangrijk en even hard no
dig voor het welslagen van het feest. Het
succes hangt net zo goed af van de deco
ratie van de zaal, de consumptie
verstrekking, verlichting en geluid, de
presentatie, de cadeauverpakking als
van bijvoorbeeld Sint en z'n Pieten zelf.
Eigenlijk had u de gehele groep moeten
interviewen. Dan had u de heren J. Bult
huis, A. Galjaard en K. v. d. Woude in
hun "Hollandse" burgerkleding aange-
Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht"
troffen alsook de heer A. Korzelius, onze
technische all rounder en M. Broeksema
de decorbouwer.
Als we deze mensen noemen mogen we
zeker de dames N. Lubbinge, T. Paur en
H. Valk en de heren D. Lieuwen en J.
Snepvangers niet vergeten! We vullen el
kaar aan en corrigeren elkaar en dat
moet kunnen", merkt de heer Smout op
terwijl hij een steelse blik werpt in de
richting van ceremoniemeester
Breeschoten.
"Een voorbeeld? Onze Sinterklaas is een
échte, want hij is een enorme kinder
vriend. Het liefst zou hij alle "Jantjes"
naar voren roepen om een handje te ge
ven, maar dan blijkt ineens dat iedereen,
zowel jongen als meisje, "Jantje" heet.
Dat loopt natuurlijk uit de hand en dan
zou het letterlijk en figuurlijk een "Jan
boel" worden. De heer Breeschoten
moet de Sint dan af en toe remmen en
dat kan alleen maar als je in goede har
monie samenwerkt. Het is een feit dat
onze Sint steeds in een uitmuntende
vorm verkeert."
De heer Breeschoten: "Kinderen zijn
een bijzonder kritisch publiek. Ze heb
ben direct in de gaten wanneer er iets
niet helemaal vlot loopt. Hun aandacht
verslapt en "de keet" neemt een aan
vang. We hebben een strakke, soepele
organisatie en we betrekken onze gastjes
overal in, want het is nu eenmaal hun
feest en hun Sint."
Elk jaar doen we iets aparts met de kin
deren. Of we delen een geheim met ze
over een zwarte Piet die iets stouts heeft
gedaan en waarvan de Sint eigenlijk
niets mag weten of we regelen een grote
verrassing. De heer Smout: "Nu moet ik
ineens aan het harmonie-orkest denken
van een aantal jaren terug. We hebben
toen tegen de kinderen gezegd dat er
"niet eens" een orkest was om de Sint te
verwelkomen en dat ze nu zelf maar een
concert moesten geven. We hebben toen
De heer en mevrouw Gijtenbeek werden door een directiewagen, bemand met
twee chauffeurs, naar de feestelijke receptie gebracht.
een tiental kinderen naar voren gehaald
om mee te repeteren op "speelgoed"-
muziekinstrumenten. maar we hadden
nog geen dirigent. Goede raad was duur,
dus werd een jongetje uit het publiek ge
vraagd het clubje te dirigeren.
Toen de generale repetitie begon en het
dirigentje tot drie geteld had, ging in
eens het doek open en begon het toen
nog bestaande Albert Heijn Harmonie
orkest te spelen.
Dat sloeg in als een bom; iedereen was
stom verbaasd en het enthousiasme sloeg
werkelijk alles."
"Het is natuurlijk erg moeilijk om elk
jaar weer iets- origineels te bedenken
waarmee je de aandacht van de kinderen
van het begin tot het eind gevangen kunt
houden. Naast als hoofdattractie de
Sint, hebben we altijd iets anders om de
kinderen bezig te houden. Meestal een
artiest of een enkele keer film. Doordat
we vorig jaar te laat waren met het
bespreken van een artiest, hebben we
een film gedraaid die we zes jaar geleden
ook al hadden vertoond. Dat was eigen
lijk een noodsprong. Maar omdat je elke
vier jaar weer een ander kinderpubliek
hebt, kun je dat wel een keer doen. Toch
doen we dat niet graag omdat we het ge
woon een uitdaging vinden om elke keer
weer met iets anders op de proppen te
komen," aldus de heer Breeschoten die
nu al meer dan tien keer het programma
aan elkaar heeft gepraat. "Je rolt er ei
genlijk gewoon in en ik wil best beken
nen dat ik het de eerste keer knap op
mijn zenuwen had. 's Nachts zag ik in
mijn dromen al een volledig uit de hand
gelopen Sinterklaasfeest dat leidde tot
een grootse chaos. Maar ja. de andere
morgen moet je "op" en dan gaat het
vanzelf als je maar altijd in de gaten
houdt dat je de kinderen in hun eigen
taal moet aanspreken en je je moet inle
ven in hun gedachtenwereld."
Volgens de heer Smout komt er soms wel
eens een onverwachte kink in de kabel:
"Nooit zal ik meer vergeten wat tijdens
een optreden van de huidige wereldkam
pioen goochelen. Ger Klopper, een klein
jongetje heeft uitgehaald. Hij was zo
bang voor Sinterklaas dat hij er als een
haas vandoor ging toen deze binnen
kwam. Het joch verstopte zich in de
gang onder de jassen en haalde daarbij
per ongeluk de hoofdschakelaar om, zo
dat we zonder licht zaten. We hebben
toen ruim een kwartier gezongen voordat
we het euvel hadden gevonden. Dat le
vert toch wel een paar zweetdruppeltjes
op. want je durft er eigenlijk niet aan te
denken wat voor paniek er door de
duisternis zou kunnen uitbreken."
"Waarom we na zoveel jaar nog steeds
de moed kunnen opbrengen weer zo'n
feest te organiseren? Ik denk, en met mij
het hele team vermoed ik, dat het ge
woon dankbaar werk is. Het is voor ons
een feest als we al die blijde, enthousi
aste, verwachtingsvolle en dankbare ge
zichtjes zien. Bovendien vinden we het
leuk dat je iels met en voor je collega's en
hun kinderen doet, dat eigenlijk niets
met het dagelijkse werk heeft te maken.
Gezellig feest vieren met z'n allen en
daar past gewoon een reactie in van:
"Héé. een Tietepiet" als één van de kin
deren een vrouwelijke Piet ontwaart."
De heer Breeschoten beëindigt het
gesprek door te zeggen datals de redac-
tie de sfeer op zaterdag 28 november wil
proeven, zij van harte welkom is in de
Pellekaan te Koog a/d Zaan.
