itAil
Ahold Overlegvergadering
in teken van de
"wisseling van de wacht"
Natuurlijk bent U het niet
V 1
AH franchising-
proef toegelicht
A
V
DE HEER J. KOOMEN (80):
'Het lopen wordt minder, maar m'n mondje roeren gaat nog best'
pagina 10
FLITSEN
tsaö i
De Ahold Overlegvergadering
van dinsdag 2 juni jl. stond
grotendeels in het teken van
de "wisseling van de wacht",
het afscheid van de aftredende
COR-leden en de installatie
van hun nieuwbenoemde op
volgers.
Voorzitter A. Heijn vond het plezierig,
dat er dit keer ook weer enkele dames in
de nieuwe Centrale Ondernemingsraad
zitting zullen hebben. "Dat vind ik toch
wel erg belangrijk voor een bedrijf
waarin meer dan de helft van het perso
neel uit dames bestaat," merkte hij op.
Om uiteenlopende redenen kwam een
betrekkelijk groot aantal leden niet te
rug in de COR nieuwe samenstelling. De
heer Heijn vond dit enerzijds een nadeel:
men is aan elkaar gewend geraakt, er is
een band opgebouwd. Anderzijds zag hij
ook een goede kant: er komen weer méér
mensen in aanraking met de werkzaam
heden van de COR.
"Ook wie er geen deel meer van uit
maakt kan in onze 700 vestigingen toch
het werk van de COR uitdragen," meen
de hij. Namens hemzelf, de Raad van
Bestuur en Ahold bracht hij een ieder
dank voor de goede verstandhouding,
die er altijd was geweest, voor de betoon
de inzet en de tijd die men er aan heeft
besteed. "Het werk is moeilijk, vaak
moeilijker dan men denkt, maar met
goede inzet gaat het toch zeker wel."
COR-voorzitter F.J. Petra onderstreepte
de goede verstandhouding tussen COR
en Raad van Bestuur. "We zijn gegroeid
naar een niveau, dat ik drie jaar geleden
niet voor mogelijk had gehouden. Ik ver
wacht, dat dit nog verder zal groeien.
Ook hij bracht dank aan de aftredende
leden voor hun bijdrage aan het COR-
werk en hij hoopte, dat men dit werk
verder zal blijven uitdragen. Hij .voorzag,
dat er de komende jaren een "druk" op
het ondernemingsraadswerk zal komen
door problemen als automatisering, ver
mindering werkgelegenheid enz.
In de Overlegvergadering van 2
juni jl. maakte de heer Heijn in
het kort melding van de proef met
franchising, die Albert Heijn in
Appingedam gaat ondernemen.
Een zelfstandige winkelier gaat
daar een vestiging leiden onder de
naam Albert Heijn.
Voorts gaf hij een korte samen
vatting van de gang van zaken in
de diverse bedrijfsonderdelen tot
dusver. Met name LIA (Le
vensmiddelen Industrie Ahold)
heeft dit jaar tot dusver "plezie
rig" gewerkt. De leveringen aan
derden zijn toegenomen.
Er wordt daarnaast bij voortdu-
ringjaan gewerkt ook binnen het
eigen concern zoveel mogelijk af
zet te vinden voor de eigen pro-
duktiebedrijven.
Aan de gedachtenwisselmg over
dit onderwerp namen o.a. de
heren F. Huizingh, H. Donkers
en R. Möhlmann deel.
Aan de afgetreden leden kon de heer Pe
tra het model tonen - gemaakt door de
ZaandamsekunstenaarM.R. Tolk (foto)
boven) - van een groepje mensen rond
een vergadertafel dat in brons zal wor
den gegoten en zal worden uitgereikt als
herinnering aan de tijd in de COR. Spel
regels over wie hiervoor in aanmerking
komen, zullen nog nader door de COR
worden vastgesteld. Van de heer C. R.
Koorn, die de COR wegens verandering
van werkkring had verlaten, was een
afscheidsbrief binnengekomen, waarbij
hij de COR een miniatuurtje aanbood
als stimulans om het werk op dezelfde
voet voort te zetten.
Bij de installatie van de nieuwe COR-
leden merkte de heer Heijn onder meer
op, dat het werk in de COR nog moeilij
ker zal zijn dan dat in de OR'en. "U
krijgt geen dubbel werk. maar méér dan
dat. Het is een helpen mee-besturen op
afstand. U zult er mee moeten leren le
ven, dat u van sommige dingen niets of
maar een beetje weet en dat er toch
wordt verwacht, dat u een oordeel geeft.
U zult wel eens denken: "Waar ben ik
aan begonnen?", maar u zult er wel aan
wennen." De heer Heijn verwachtte niet,
dat men vaak zal zeggen "Dat is leuk
werk." Hij hoopte, dat men momenten
Hij is een leider.
Eén met een heersersblik.
Kijkt op de meute neer.
Hij is een leider.
Zo'n arroganterik.
En hij weet oh zo zeer
Alles beter dan die stomme rest.
Hij is zo beter, ja zo echt het best.
Hij denkt zo gaarne, dat eenieder beeft;
Die stomme klunzen, waaraan hij leiding geeft.
Doch deze leider,
En dat is wel navrant,
Moet soms óók naar de plee.
Daar houdt ie dan
Zichzelven in de hand....
Daar doet ie 't dan maar mee.
Want hij's niet beter dan die stomme rest.
Echt niet zo beter, heus echt niet het best.
Hij denkt niet gaarne, dat ook hij wel beeft,
Die stomme kluns, als men hèm leiding geeft.
Heintje Rozijntje
zal hebben van "Dat hebben we goed ge
daan" en dat men de momenten van
twijfel zal overleven en zal leren er mee
te leven zonder er problemen van te krij
gen.
Vooral ook sprak hij de hoop uit, dat
men over drie jaar niet alleen zal kunnen
zeggen, dat het moeilijk was, maar dat
men ook wel eens bevrijdend heeft kun
nen lachen. "En dat we kunnen zeggen:
"We hebben het toch weer met elkaar
gefikst. Ik wens u succes toe, erg veel
wijsheid en hoop dat u steun aan elkaar
zult hebben."
De heer Petra sloot zich daar geheel bij
aan en hij dacht, dat de nieuwe COR
"best een fijne club zal zijn om mee te
werken."
Hij kondigde daarbij tevens aan, zelf
vond hij dat "erg spijtig", dat hij wegens
verandering van functie eind
augustus/begin september zal aftreden
als voorzitter van de COR. Op 31 au
gustus gaat de COR tijdens een bijeen
komst in AC Restaurant Stroe van ge
dachten wisselen over de opvolging. Het
afscheid van de heer Petra kan dan
plaatshebben in de Ahold Overlegverga
dering van 11 september.
Van 11 tot en met 16 mei jl. heb ik sa
men met de heer A. Hummel, links op
de foto, werkzaam bij AH-filiaal 1002 in
Roden, een week op het hospitaalschip
van het Rode Kruis, de J. Henry Du-
nant, op de Nederlandse wateren meege-
varen als vrijwilliger bij de Medische
Personeelstaf.
Het was een week met 75 gehandicapten
uit de provincie Drenthe.
Wij hebben ervaren dat de passagiers
ons werk bijzonder waardeerden. Ook is
ons opgevallen dat wij bij een zeer soci
aal voelend bedrijf werken. Want het
was Ahold die het mogelijk maakte dat
wij een week lang mee konden varen op
de Henry Dunant om ons zo verdienste
lijk te kunnen maken voor mensen die
eigenlijk nooit op vakantie kunnen gaan.
J.H. van den Dolder, filiaalchef Etos,
Assen.
De 80-jarige heer J. Koomen uit de Morgenstarstraat 122
te Zaandijk deelt dat meteen bij de binnekomst van uw
verslaggever mee. Hij blijkt na anderhalf uur niets teveel
te hebben gezegd: als hij eenmaal op z'n praatstoel zit
komt er heel wat los. Jan Koomen heeft dan ook heel wat
meegemaakt in zijn leven en bij Albert Heijn, waar hij 37
jaar werkte, van 1928 tot 1965. Toen ging hij met pensioen
en daar geniet hij nog elke dag van in de meest letterlijke
zin van het woord.
Er is één ding echter, dat hem bijzon
der spijt: door zijn handicap kan hij
niet meer mee met het jaarlijkse "uit
je" van de gepensioneerden. Hij ont
moette daar altijd veel mensen van
"de oude garde", al zijn er daarvan
inmiddels ook al enigen van wegge
vallen. "Dat gaat zo als je ouder
wordt," merkt hij berustend op.
Toen de heer Koomen in 1928 bij Al-
bert Heijn kwam werd hij aangeno
men door de heer Gerrit Heijn. Hij
had er toen al 11 jaar kantoorwerk
opzitten bij een Westzaanse chocola
defabriek, maar die kon het niet
meer bolwerken. Jan Koomen had
hier en daar wat werk, maar een
vaste aanstelling was moeilijk te krij
gen. Door een tip kwam hij er achter,
dat Albert Heijn iemand zocht voor
het centraal magazijn. Dat was wel
niet het vak waarvoor hij was opge
leid, maar het gaf wel vastigheid. Als
losse kracht verdiende hij 30 in de
week bij een ander Zaandams be
drijf. Bij Albert Heijn kon hij 25
verdienen. "Wat zal ik doen?" vroeg
hij schoonvader Kat. "Doe het toch
maar," adviseerde deze, "Albert
Heijn wordt steeds groter en dan zit
je goed." Het bleek een uitstekende
raad te zijn geweest, want Jan
Koomen haalde bij A.H. zijn pen
sioen.
30 gulden
Toen hij trouwde met mej. G. Kat
werd het salaris opgetrokken tot
f 28 per week. Vanwege zijn admi
nistratieve kennis kreeg hij in het ma
gazijn al gauw verantwoordelijk
werk, zoals afschepen en opnemen.
Maar het salaris bleef hetzelfde. Op
een goede dag werd Koomen bij de
chef geroepen en die zei: "Je krijgt
voortaan 30 gulden."
Intussen was hij ook in het premie-
vrije pensioenfonds opgenomen.
Door rugklachten ging het echter mis
in het magazijn en Jan Koomen - die
in die vele jaren deel uitmaakte van
de contactcommissie - meende al, dat
hij de langste tijd bij Albert Heijn
was geweest. Bij de viering van een
jubileum, waarbij hij namens het
Centraal Magazijn het geschenk
overhandigde, liep hij de heer P. Lig-
tenstein tegen het lijf. Die ging eens
praten met de heer C. Kraay en een
paar weken later kwam er een be
richtje, dat hij het op kantoor kon
proberen. Dat was op de afdeling
Bestellingen van de heer J. Kisjes,
waar o.m. ook de heer R. Kuyt werk
te. In 1953 namen elektronische ma
chines het werk over en toen kwam
de heer Koomen op de loonadmi
nistratie bij de heer A. Bicker.
namen
De heer Koomen schudt al die na
men als het ware uit zijn mouw. Na
men als die van Gerrit van Urk, die
hem wegwijs maakte in het magazijn,
van H.K. Engel en N.P.J. Daamen,
die toen nauw betrokken waren bij de
contactcommissie. In ieder geval wil
hij nog wel even kwijt, dat hij vooral
met de heren van het kantoor erg
prettig gewerkt heeft.
De heer Koomen heeft ook de
'oude" heer Albert Heijn nog meege
maakt. Hij was een van degenen die
de crematie bijwoonden van de
oprichter van het concern.
oorlog
Een moeilijke tijd was de oorlog.
Soms trad Jan Koomen op als por
tier. Men verkocht vaak vis aan het
personeel, geleverd door visboer Ney-
zing van het Kalf (Zaandam). De
ambtenaren van de CCD kregen daar
de lucht van, maar Koomen verwees
hen naar "de andere portier", hij
wist van niks. "Je zult er wel meer
van horen," zeiden de CCD-ers.
maar dat moet nog gebeuren.
moord
Zo praat de heer Koomen vlot over
vervlogen jaren, waarin hij op diverse
gebieden actief was. Zo was hij als te
nor verbonden aan enkele Zaanse
mannenkoren. Hij zong in vier ope
rettes. Samen met zijn vrouw luistert
hij vaak naar muziek en verder vult
hij zijn tijd met het maken van pente
keningen, pitrietwerk, boetseren,
puzzelen.
Tot slot mag nog wel even worden
vermeld, dat de heer en mevr.
Koomen op 27 november 1927 getui
gen waren van de moord op cabare
tier Pisuisse en diens vrouw en de
zelfmoord van de moordenaar. Die
gebeurtenis staat in hun geheugen
gegrift alsof het gisteren gebeurde.
"Het was ook iets verschrikkelijks,"
zegt mevr. Koomen zacht.
