Utrecht winnaar
AC Restaurants
Schaaktoernooi 1981
'Na de oorlog ging ook Albert Heijn al
met steekwagentjes werken
AC HIELD PAASEI-
SCHILDERWEDSTRIJD
In 1982 wellicht uitbreiding
pagina 4
FLITSEN
De wedstrijd werd gehouden in twee leef
tijdscategorieën. De kinderen die nog
geen acht jaar waren deden mee in de
jongste groep en voor de jeugd van acht
tot en met twaalf jaar was er ook een
prijzenpakket. De kinderen die het
paasei het mooist versierd hadden kre
gen een cassetterecorder.
In AC Restaurant Holten aan de E8/A1
werden de eerste prijzen gewonnen door
de zesjarige Carlijn Kraaynaat uit Alme
lo en de tienjarige Bertil Huitink uit Hol
ten. Elke eerste prijswinnaar deed ook
nog mee aan de landelijke finale. De
hoofdprijs hiervan, een KLM-vliegreis
De eerste prijswinnaars (met cassette
recorder) en de tien kinderen die een
dagje kok mochten spelen voor AC Res
taurant Holten.
"In een tijd waarin iedereen spreekt over
'inleveren' is de schaker een bevoorrecht
en gelukkig mens. Hij is gewend in te le
veren."
Dit onder meer zei Hans van Nunspeet,
manager van het AC Restaurant Stroe,
in zyn welkomstwoord aan de zes finale
teams van het AC Restaurants Schaak
toernooi 1981 die op 9 mei jl. in Stroe te
gen elkaar uitkwamen. Echt gelukkig
waren na afloop de schakers van het
Utrechtse team dat met 9XA punt het AC
Wisselschild veroverde.
Het AC Restaurants Schaaktoernooi
1981 laat zich in de annalen bijschrijven
als een uiterst geslaagd en gewaardeerd
toernooi dat niet alleen regionaal, maar
ook nationaal goed staat aangeschreven.
Voor het eerst dit jaar officieel erkend
door de KNSB; de finale in Stroe werd
zelfs geopend door de heer H.H. Wille,
voorzitter van de KNSB, die erg happy
met deze door animator Hans van
Nunspeet en de heer J.E. Diekman geor
ganiseerde toernooien is. Vooral omdat
in de schaaksport steeds meer sponsors
wegvallen
geïntegreerd
Het AC Restaurants Schaaktoernooi,
met inbegrip van de finale, onderscheidt
zich van andere toernooien door het
open karakter. De speelzaal vormt een
geïntegreerd onderdeel van het restau
rant, waar iedereen vrij kan en mag bin
nenlopen. Geen doodse stilte dus, maar
een gezellig geroezemoes met achter
grondmuziek.
spannend
De finalisten in Stroe waren Apeldoorn,
Gorinchem, Hilversum, Utrecht en
Zeist, alsmede de kampioen van 1980,
Deventer. De sterkte van de ploegen lag
op het niveau van de promotieklasse en
eerste klasse KNSB. Wedstrijdleider was
wederom de heer J.E. Diekman uit Apel
doorn, zonder wie dit toernooi eigenlijk
niet meer denkbaar is. Hoe spannend de
strijd geweest is blijkt onder meer uit het
feit dat de eerste uitslag pas na twee uur
binnenkwam.
Van de dertig partijen eindigden er
slechts 8 in remise. Winnaar werd uit
eindelijk Utrecht met 9V2 punt. Naast
het AC Wisselschild ontvingen alle spe
lers van dit team een AC dinerbon. Hil
versum werd tweede met 6'/ï punt, op de
voet gevolgd door Apeldoorn met SVi
punt.
Overige uitslagen: 4. Gorinchem 5 pnt.,
5. Deventer 2Vi pnt., 6. Zeist 1 pnt.
uitbreiding
Het ligt in de bedoeling ook volgend jaar
weer een AC Restaurants Schaaktoer
nooi te organiseren. Wellicht dat dan
nóg meer AC Restaurants meedoen.
Hans van Nunspeet is er al weer druk
mee bezig.
Bijschrift foto
Hans van Nunspeet overhandigt hel AC
Wisselschild aan René van der Heyden,
teamleider van Utrecht.
naar Florida U.S.A., waar een bezoek
kan worden gebracht aan het Walt Dis-
neypark, was voor Sjouke Sieswerda uit
Amersfoort.
Bovendien waren er nog een veertiental
rondvluchten boven Nederland als extra-
prijzen.
Eén hiervan werd gewonnen door het
meisje uit Almelo, Carlijn Kraaynaat.
Voor de paasei-schilderwedstrijd was een
prijzenpakket met een totale waarde van
f 15.000,-- beschikbaar gesteld. Naast
de grote prijzen was er voor een groot
aantal kinderen nog een klein prijsje.
Verder waren er nog twee heel bijzonde
re extra-prijzen. De kinderen die deze
wonnen mochten samen met hun vriend
jes een "dagje kok spelen" in het restau
rant
Op 6 mei 1981 werden bij AC Restau
rant Holten de extra-prijswinnaars ver
wacht. Maijet Roelofs uit Nijverdal had
vier vriendinnetjes meegebracht en Ray
mond Hofs uit Holten kwam met twee
grote zussen en hun vriendinnen.
De kinderen werden om half twee ont
vangen door de assistent bedrijfsleider,
de heer A. Kers, die hen het hele bedrijf
liet zien. De Truckstop werd bekeken,
het winkeltje, het restaurant gedeelte en
natuurlijk ook de keuken, die veel aan
dacht kreeg. De pannen waren wel wat
groter dan bij moeder thuis en ook de af
was ging op een heel andere manier.
Na iets gedronken te hebben gingen de
kinderen gekleed in kokskleding onder
leiding van kok Paul Keijzer in de keu
ken aan de slag.
Het personeel van Holten bezorgde de
kinderen een reusachtige middag en de
jeugdige koks genoten zichtbaar.
In een apart zaaltje dekten ze later onder
leiding van de heer Kers een tafel en wer
den ze op frietjes met croquet getrac-
teerd. Ook werd de zelfgemaakte
mandarijnen-cocktail genuttigd.
Tegen een uur of zes werden de tien
koksmaatjes, een ervaring rijker, weer
opgehaald door hun ouders.
Gepensioneerde E. Beeckman:
"Jullie zien er nog zo gezond uit, jul
lie kunnen best sjouwen. Die dingen
zyn trouwens veel te duur." De nu
gepensioneerde heer E. Beeckman
(die ondanks zyn voornaam Eduard
vrijwel overal Bart werd genoemd)
hoort het de heer J. Heijn nóg zeg
gen. "Het was kort na de oorlog, ik
denk in 1947," vertelt hij. "Ik werkte
toen bij Albert Heyn op de Heren
gracht in Amsterdam. Daar kwam
"het goed" met dekschuiten aan uit
Zaandam en dan brachten wy het
met een auto rond naar de toen onge
veer 20 filialen in Amsterdam. We
zaten vlak naast een smedery en daar
maakten ze steekwagentjes. Daar
wilden wij er best een paar van heb
ben. Maar ze kostten wel zeventig
gulden per stuk en dus kwam daar
niets van in."
Dit is een van de herinneringen van
de heer Beeckman aan zijn tijd bij
Albert Heijn; hij heeft er ongeveer 30
jaar gewerkt, van 1946 tot 1976.
Toen ging hij met pensioen. Tijdens
zijn Albert Heijn tijd werkte hij op de
expeditie afdeling. Het laatste tiental
jaren zat hij bij de garage van het DC
in Zaandam, waar hij als chef de pen
sioengerechtigde leeftijd haalde.
"Er is veel veranderd," zegt Bart
Beeckman, "In 1947 kon er geen
cent af voor een steekwagentje, maar
ik heb het later meegemaakt, dat er
in elke auto een hefinstallatie kwam,
die duizenden guldens kostte. Maar
het is ook wel begrijpelijk, dat het zo
ging. Het bedrijf moest na de oorlog
bijna helemaal weer worden opge
bouwd."
Van de Herengracht ging de heer
Beeckman al vrij snel naar een ge
bouw van de Vami aan de Brouwers
gracht. Simon Meijn was hier de
chef. In die tijd ging ook Albert Heijn
al met steekwagentjes werken.
Nog weer later werd het hoofdstede
lijke distributiecentrum opgeheven.
Beeckman ging als chauffeur over
naar Zaandam, eerst naar de expedi
tie in de Oostzijde, daarna naar het
auto-onderhoud bij het DC in de
Achtersluispolder.
De heer Beeckman maakte destijds
het samengaan met Van Amerongen
mee. De winkels van dat bedrijf wa
ren over het algemeen niet zo groot.
Hij illustreert dat als volgt: "Van
Amerongen had in Amsterdam 65 za
ken, Albert Heijn 20. Maar als het op
goederen aankwam leek het wel om
gekeerd..."
Vrachtauto's en langs de weg zitten
waren eigenlijk de hobby's van Bart
Beeckman. Hij werkte altijd met veel
plezier, ook als er verre ritten naar
Groningen en Zuid-Limburg moesten
worden gemaakt. "Daar was zo veel
tijd mee gemoeid, dat we een nachtje
wegbleven."
Toen de leeftijd vorderde wilde hij
toch liever een "baan aan de wal",
dus niet meer de weg op, en die vond
hij bij het onderhoud van het wagen
park.
Hij vertelt, dat Albert Heijn in
Amsterdam een van de eerste bedrij
ven was, die met een bestelauto de
weg opging. Ook heeft men enige tijd
in een Opel Blitz gereden en later
met een Kromhoutdiesel. Hij somt de
gegevens van de wagens op alsof hij
er gisteren mee langs de filialen reed.
"Het had mijn interesse," zo zegt hij,
waardoor meteen is verklaard, dat hij
graag op een motorfiets reed. Bij zijn
Auto's van AH in de bloemen. Dat
gebeurde bij een optocht ter verwel
koming van een nieuwe burgemeester
van Zaandam. Geheel rechts de heer
Beeckman en verder naar links staan
de heren Gerrit IJskes. Wout Spaans
en Jos Sas.
12l/2-jarig dienstverband kreeg hij
een valbeugel, die gelukkig nooit
dienst behoefde te doen.
Ook na zijn pensionering volgt de
heer Beeckman de gang van zaken
bij het bedrijf met veel belangstel
ling. Met sommige oud-collega's
heeft hij nog steeds contact. De ge
pensioneerdendag is een uitje, dat hij
en zijn vrouw niet graag willen mis
sen.
Sinds enige jaren wonen zij in de Bijl
mermeer, maar in de zomermaanden
verblijven zij meestal in de caravan,
die in de buurt van Huizen staat.
Eertijds hadden zij een woning drie
hoog in Amsterdam-West. De toewij
zing van een gelijkvloerse woning in
de Bijlmer vinden zij nog steeds een
lot uit de loterij. "Het is hier heerlijk
rustig," zegt mevr. Beeckman.
Alle kinderen in Nederland mochten omstreeks Pasen meedoen
aan een paasei-schilderwedstrijd, die werd georganiseerd door
AC Restaurants. In een huis-aan-huiskrant stonden de regle
menten voor deze creatieve en door veel kinderen erg gewaar
deerde prijsvraag. Het jonge volkje tot twaalf jaar, dat zich pri
ma thuis voelt in de AC Restaurants, kon daar tussen 13 en 20
april één door hen beschilderd paasei inleveren.
