Nieuwe behuizing
Albert Heijn Grootverbruik
officieel geopend
"In Nederland voel ik me nog
altijd een vreemdeling"
flitsen
pagina 2
FLITSEN
trfifW&r 'Otftiif *3 CrlSBOOT
«88850 -IU888W «88BÜ5K
«uaasjv
De heer A. Heijn tijdens zijn toespraak
Na de openingsrede van drs. G.H.B.
Verberg, directeur-generaal van Handel,
Ambacht en Diensten stapte een fraai
uitgedoste olifant door een met papier
beplakte deuropening het nieuwe distri
butiecentrum binnen.
(Vervolg van pag. 1)
bracht. Overigens ontbraken vertegen
woordigers van dit bestuur bij de officië
le opening.
94 jaar geleden
De heer A. Heijn, voorzitter van de Raad
van Bestuur, deelde mee, dat het precies
94 jaar geleden was dat zijn grootvader
Albert Heijn met Neeltje de Ridder
trouwde en ter gelegenheid daarvan de
kruidenierswinkel (12 m2) van zijn vader
te Oostzaan overnam.
Bij de ontwikkeling tot het huidige con
cern past AH Grootverbruik volledig in
de doelstelling de consument in al zijn
wensen te volgen. Doordat AH Grootver
bruik levert aan kraamklinieken en be
jaardencentra - en daar tussen gelegen
'stations' - kan zij de consument zijn le
ven lang van dienst zijn, aldus de heer
Heijn.
Hij noemde de heren M. Ligtenstein
(man van 'eerste uur') en directeur Pie-
ters als de mensen die door hun inzet AH
Grootverbruik tot het huidige niveau
hebben gebracht. De heer Heijn sprak
de verwachting uit, dat Grootverbruik
samen met Jacques Borel Catering een
belangrijke functie gaat vervullen in de
zich wijzigende maatschappelijke om
standigheden. Steeds meer vrouwen zoe
ken een baan waardoor er meer behoefte
ontstaat aan bedrijfsrestaurants waar
volledige maaltijden worden geserveerd.
De samenwerking tussen AH Grootver
bruik en Jacques Borel Catering is in
middels benadrukt door de benoeming
van een gezamenlijke directeur in de
persoon van de heer A.C.C.M. van
Meerwijk.
Olifanten
De officiële opening werd verricht door
drs. G. H. B. Verberg, directeur-
generaal van Handel, Ambacht en
Diensten. Hij wees er op, dat het leveren
aan grootverbruikers een geheel eigen
plaats in handel en goederendistributie
heeft ingenomen. Een activiteit, die
Ahold heeft benut om ook op dit terrein
de vleugels uit te slaan. Overigens een
min of meer noodzakelijke ontwikkeling
omdat in de detailhandel de consumptie
ve uitgaven nog geruime tijd onder druk
zullen staan, aldus de heer Verberg.
Na diens toespraak stapte een fraai uit
gedoste Indische olifant, begeleid door
een kornak, door een met papier beplak
te deuropening het distributiecentrum
binnen. In zijn slurf droeg hij een koker
waarin een cheque zat die namens het
bedrijf werd aangeboden aan mevrouw
J.B.L. Bannier, voorzitter van Worldlife
Rangers Nederland. Zij deelde mee dat
het geld wordt bestemd voor een project
tot bescherming van olifanten in Sri
Lanka.
"Hobby's?" Onze goedlachse collega uit Marokko zegt na enige aarzeling: "Judo. Ik
sta aan de chocolademachine by Marvelo. Ik werd een beetje te dik van al dat choco
lade snoepen."
Groene band heeft hy inmiddels, maar dat stelt in zijn ogen weinig voor. De gezellig
heid vindt hy trouwens veel belangrijker. Het goed gevulde glas - zonder alcohol wel
iswaar - na afloop mijdt hjj allerminst. "En muziek maken," zegt hij verder, terwijl
de arm tokkelt op een denkbeeldig snaarinstrument. "Gitaar ja, en een beetje trom
melen. Nee-nee, niet drummen, gewoon met de blote hand trommelen! Ik vind het
leuk om een beetje muziek te maken met vrienden."
El-Mahraoui Abdeslam is zijn officiële
naam, maar Zaandam kan daar niet mee
uit de voeten en houdt het op Ben of
Bennie, hoewel in feite elke Marokkaan
Ben heet, omdat het "zoon van" bete
kent. Onze gesprekspartner van van
daag zit er niet mee, is het tegendeel van
een moeilijke jongen. Vindt het ook veel
beter, dat de wijze van naamgeving on
langs is veranderd wegens de beperkte
ruimte van een paspoort. "Gewoon twee
namen: een voornaam en een achter
naam, dat is veel makkelijker," zegt Ben
tevreden.
Het is al weer vijftien jaar geleden dat hij
in ons land arriveerde. Nog niet eens met
de bedoeling om te blijven, maar ja, zijn
broer zat hier helemaal alleen en toen
deze na een vakantie in Marokko vroeg
of Ben hem gezelschap wilde houden,
kon hij moeilijk weigeren. Eenmaal in
Nederland besliste de broer: "Zo, en nou
blijf je hier!" Werk was snel gevonden
bij Albert Heijn en tot op de dag van
vandaag heeft Ben nog steeds geen spijt
van die beslissing. Zeker nü niet meer,
want in zijn vaderland zou hij naar eigen
zeggen weer van voren af aan moeten be
ginnen. En bovendien is hij Marokko
wel wat ontgroeid.
Oké, hij droomt er wel eens van zijn
oude beroep weer op te pakken en in Ne
derland een kapsalon te beginnen, maar
het kapitaal vormt een groot struikel
blok. Bankkrediet? Geen haar op zijn
hoofd die daar nog aan denkt. Nee hoor,
één keer is genoeg en dat zal geen tweede
keer gebeuren. Auto van zes mille. Pri
ma wagentje volgens de verkoper. Nog
drie maanden garantie ook. Enfin, Ben
nie rijdt er een maand in, laat de gevon
den mankementen herstellen, pakt ver
volgens de auto van zijn broer - om zijn
eigen vervoermiddel te sparen voor de
grote vakantie - en komt daarna tot de
ontdekking dat er nog wel wat méér aan
zijn wagen schort. Voor duizenden gul
dens moest eraan worden verbouwd, en
aangezien Ben het geld niet had was hij
meteen zijn auto kwijt. Maar de bank.
waar hij vijf mille had geleend, moest na
tuurlijk wél maandelijks worden be
taald.
Denk vooral niet dat Ben Abdeslam een
negatieveling is. Hij kan alleen erg slecht
tegen onrecht. Was bijvoorbeeld als eni
ge bereid om te getuigen toen hij in de
tram een portemonnaie zag rollen. Was
des duivels toen hij voor een zieke buur
man - "Nederlander hoor!" waarschuwt
hij snel - op de markt appelen ging ko
pen en bij thuiskomst ontdekte dat er
verschillende bedorven exemplaren tus
sen zaten. Heeft er toen eerst een buur
vrouw bij gehaald, als getuige, en is mét
die vrouw verhaal gaan halen bij de
koopman. Nou, wat hij toen naar het
hoofd kreeg geslingerd
O ja, ze zeggen wel dat de doorsnee Hol
lander niet discrimineert, maar Ben zegt
wel anders te ervaren. "Ik vóel het," be
weert hij maar de lachende ogen bewij
zen dat de man er niet onder gebukt
gaat. "Als ze schelden, draai ik me om
en loop door. Aan vechten heb ik een he
kel. Hebben twee mensen ruzie, dan
probeer ik te sussen."
In Nederland voelt El-Mahraoui Ab
deslam zich nog altijd een vreemdeling,
een niet-helemaal-geaccepteerde; in zijn
eigen Marokko heeft hij in feite datzelf
de gevoel. Dat is wat deze populaire col
lega nog het meest pijn doet. Bijna net
zoveel als het gemis van zijn vrouw die
daar in Marokko zit. In september
hoopt Ben voor het eerst na twee jaar
weer eens huiswaarts te kunnen en dan
brengt hij z'n echtgenote mee. En onder
tussen twee keer per week naar school,
want Nederlands praten en lezen gaat
prima.... alleen dat schrijven....!
De ingang van het nieuwe distributiecentrum Albert Heijn Grootverbruik in Breukelen.
Personeelsblad Ahold nv
Juni 1981
38-ste jaargang no, 5
verschijnt 10x per jaar
Oplage: 30.000
Redactiesecretariaat:
Ankersmidplein 2,
Kamer 1701
1506 CK ZAANDAM
Tel.: 075-593026
Hoofdredactie:
Mevrouw T. Plooijer
Redactieleden:
J. Breeschoten
J. van Eik
R. Gans
W. Haeser
Mw. T. Harder
P. Hesp
J. G. Jager
A. W. Kuipers
H. Malag
D. Mol
A. de Roo
D. Rövekamp
L. B. Zeilstra
Redactie en vormgeving in samen
werking met
PR Bureau Van Hulzen
Voorschoten
El-Mahraoui Abdeslam, medewerker Marvelo:
