zomaarÜvan
DE FILIALEN
'I
V
pagina 12
FLITSEN
'De Albert Heijn-vestiging 1026 is aan uitbreiding toe. De
supermart aan de Kerkstraat knapt aan alle kanten uit
zijn voegen. We hebben de uitbreiding inmiddels aange
vraagd en wachten op betere tijden, "zegt de bedrijfsleider
S. H. Woldendorp (31). "Het mooiste zou natuurlijk zijn
om het hele winkelpand af te breken en op dezelfde plaats
een ondergrondse parkeergarage te realiseren met daarbo
venop een gloednieuwe zaak. Een toekomstdroom, die na
tuurlijk niet te verwezenlijken zal zijn. Trouwens, je moet
maar afwachten of het er in zo'n nieuwe zaak nog wel zo
gezellig zal zijn.
De compactheid van de zaak in Ha
ren levert toch ook wel de nodige
problemen op. Niet voor niets werd
een uitbreidingsvergunning aange
vraagd. Zo moet bv. door het ge
brek aan magazijnruimte een partij
goederen wel eens wat langer buiten
staan dan verantwoord blijkt."
Bedrijfsleider Woldendorp - een erg
gezellige sfeer in Haren, maar we
zouden wat meer ruimte in onze zaak
moeten hebben.
team
De ploeg van de heer Woldendorp
houdt niettemin de goede moed er
in. Het gaat om ongeveer 75 mede
werkers, waarvan de helft in part
time dienst. De personeelsavonden
werden in het verleden wel eens heel
wat minder goed bezocht dan nu
het geval is. "Binnenkort gaan we
met z'n allen een weekend naar een
kampeerboerderij. Kortgeleden had
den we een avond nog dolle pret bij
een kegel- en fondue-avond. Proef-
en puzzel-avonden worden ook goed
bezocht. Tijdens zo'n proefavond
worden nieuwe en aparte artikelen
uit het assortiment uitgeprobeerd;
we maken alles dan zelf klaar. Het
team van medewerkers groeit weer
duidelijk naar elkaar toe. Er heerst
een goed werkbare sfeer bij dit be
drijf," is de stellige overtuiging van
bedrijfsleider Woldendorp.
Voor zijn trouwen was hij een echte
zwerver in Albert Heijn land. In
Veendam begon hij zo'n vijftien jaar
geleden als flessejongen. Zijn ouders
hadden een kruidenierszaak, waarin
hij zou komen te staan, wanneer
zijn vader er mee op hield. "Dat
liep wat anders. Ik voelde me goed
thuis bij Albert Heijn. Nadat de
vestiging in Veendam tot supermart
werd omgebouwd, trok ik in mijn
'Eendje' het land door van filiaal
naar filiaal om het bedrijf zo goed
mogelijk te leren kennen. Hier bleef
ik twee. daar drie weken. Hier sliep
ik in een kosthuis, daar overnachtte
ik in een hotelletje. Op die manier
maakte ik kennis met wel twintig fi
lialen." Vervolgens werd hij eerste
verkoper in Emmen, afdelingschef
in Coevorden en even later in De
venter en kwam onder meer via Nij
megen weer terug in het noorden.
Inmiddels getrouwd en een huis in
Haren.
extra aandacht
Het dorp gaat soms door voor de
villawijk van Groningen. "Je past je
assortiment er op aan. Er zullen
hier eerder en meer cantharellen
worden verkocht, maar uiteindelijk
vinden ze hier de afgeprijsde bloe
men net zo fijn als elders. We mer
ken hier net zo goed als ergens an
ders, dat het winkelende publiek
moet inleveren."
Misschien daarom besteedt de heer
Woldendorp extra aandacht aan
speciale trekkers. Hij haalde een
glasbewerker, een graveur, een tin
gieter en andere ambachtslieden
naar zijn zaak in Haren. Hij heeft
plannen voor een braderie en stelt
een wand in de zaak zo nu en dan
ter beschikking aan amateur
kunstenaars om er werk te expose
ren. "Dat trekt vanzelfsprekend pu
bliek. Een reden temeer om de zaak
uit te breiden."
caissière Alma Vaatstra
"Ik stond toen voor de keus: wer
ken of weer naar school. Spijt van
mijn keus om toen naar Albert
Heijn te gaan, heb ik nooit gehad.
Het bevalt me hier best," zegt cais
sière Alma Vaatstra (19) uit het na
bijgelegen Eelde. Toch zegt ze bin
nenkort haar baan in Haren op. Ze
zal zich dan gaan wijden aan de
moedertaak. Over drie maanden
verwacht ze haar eerste kind en dat
valt slecht te combineren met fullti
me kassawerk. "Aan één kant spijt
het me, dat ik de winkel moet ver
laten. maar aan de andere kant is
hetgeen ik er voor terug krijg na
tuurlijk ook wel heel fijn."
Alma begon vijf jaar geleden al als
part-time werkster in Haren. Ze be
gon bij de broodafdeling, ging over
naar de delicatessen en kwam ver
volgens achter de kassa terecht.
"Gezellig," vindt ze. "Je hebt veel
aanspraak. Er komen vaste klanten
een praatje met je maken, je leert
hun gezinnen een beetje kennen,
het schept een band. Als ik een
maal zelf moeder ben. zal ik vast
met plezier aan deze tijd terug den
ken."
Tom Schut voor een goed gevuld
vleesvak. Speciaal voor de foto stak
hij zich in een schone jas.
Mevrouw P. G. Smith is trots op haar
broodafdeling - Ik hoop het nog jaren
vol te kunnen houden.
Alma Vaatstra achter de kassa. Nog
een maand of drie, dan loopt ze ach
ter de kinderwagen.
Mevrouw P. G. Smith-
Molema
Voor het geld hoefde mevrouw P.
G. Smith-Molema uit Haren het
niet te doen, maar ze is niet weg te
slaan bij Albert Heijn. Ze doet het
werk in de winkel al sinds 20 juni
'66 en hoopt het nog jaren vol te
houden. Met haar 15 dienstjaren in
Haren is ze er van alle medewerkers
het langst. "Vooral het bedienen
vind ik geweldig leuk. Voor mijn
trouwen deed ik kantoorwerk, maar
dat was niet half zo prettig. Toen.ik
trouwde en kinderen kreeg, was het
werk buitenshuis eerst afgelopen,
maar ik wilde al gauw weer aan de
slag. Ik weet nog goed dat de men
sen me vreemd aankeken. Een ge
trouwde vrouw met kinderen ging in
die tijd nog niet zo gauw werken.
Verdient je man zo weinig, wilden
ze dan weten. Nou, daar was geen
sprake van. maar ik kon het niet la
ten. Toen de kinderen naar school
gingen, werkte ik zelf 's morgens bij
een snoepwinkel en ging ik 's mid
dags naar Albert Heijn. Ik stond
toen achter de kassa. Toen mijn
voorganger bij de gebakafdeling ver
dween, zag ik mijn kans schoon.
Vanaf dat moment kon ik hele da
gen op mijn eigen afdeling aan de
slag. Heerlijk vond ik het. Min of
meer je eigen handeltje drijven. Al
les gezellig en aantrekkelijk uitstal
len. Ik heb er nog dagelijks plezier
Sinds de afdeling vers gebak ver
dween. drijft ze de broodafdeling
met even veel genoegen. "Voor mij
mag het nog jaren duren," zegt ze
verguld over haar eigen situatie.
Verkoper Aaldrik Vos
Aaldrik Vos' grootste trots staat
naast de zaak in de zon te blinken.
Hij rijdt er mee van en naar de win
kel. De TT in Assen heeft hij de af
gelopen twee jaar vanzelfsprekend
bezocht en ook deze maand zal hij
van de partij zijn. We hebben het
natuurlijk over zijn motorfiets,
waarop hij elk weekend tochten
maakt samen met zijn vrienden.
Naast het uitleven van zijn hobby
gaat hij zich in zijn vrije tijd ook
weer bezig houden met studie. "Ik
wil me eerst wat op de praktijk van
het winkelbedrijf richten, maar na
de vakantie stort ik me ook weer op
de theorie. Ik wil best hogerop ko
men in dit bedrijf." Hij is 19 jaar
en verkoper C op de afdeling houd
baar. Werkt sinds 2Va jaar bij het
filiaal in Haren. Eerst op de
Aaldrik Vos bij het vullen van de vak
ken - contact met de klanten vind ik
belangrijk.
groente-afdeling en daarna nog op
de afdelingen "vers algemeen",
vleeswaren en in het magazijn. In
de winkel zelf bevalt hem het werk
beter. Contact met de klanten vindt
hij belangrijk. Zeker zo belangrijk
als zijn motor.
Slager Tom Schut
Tom Schut (21) uit Groningen is
min of meer toevallig in het slagers
vak gerold. Destijds volgde hij de
lessen op de LTS in de consumptie
ve sector. De vader van één van zijn
vrienden was vertegenwoordiger
voor een slagersbedrijf. "Ik mocht
er eens een kijkje nemenHet trok
me wel." Sindsdien volgt hij de les
sen bij het Slagers Vak Onderwijs
in Groningen. Hij is met zijn vierde
jaar bezig. Daarnaast volgt hij de
opleiding van Albert Heijn. Hij is
inmiddels 1ste assistent in oplei
ding. De plannen voor de toekomst
zijn nog niet precies uitgestippeld,
maar eisen stelt Tom wel aan zich
zelf. Chef van een slagersafdeling
bij Albert Heijn of anders eigenaar
van een eigen slagerszaakje. "Maar
voordat ik daar toe besluit, wil ik
het vak nog veel beter onder de
knie krijgen." zegt hij. terwijl hij
zich verontschuldigt voor zijn rood
bevlekte slagersjas. "Zal ik straks
voor de foto een schone jas aan
doen." vraagt hij. Dat lijkt ons niet
nodig, maar als even later de foto
graaf verschijnt, heeft hij een helder
witte jas tevoorschijn gehaald. Dat
staat toch beter, vindt hij.
