Wereldjamboree 1937 één van
mijn hoogtepunten bij Simon
OPROEP
IN OISTERWIJK
WERD UITBUNDIG
CARNAVAL GEVIERD
N.W. ZETHOF:
"Als het maar
waar is"
pagina 10
FLITSEN
"De leukste tijd die ik bij Simon gehad heb, was tijdens de We
reldjamboree van 1937, een festiviteit van de internationale
padvindersbeweging waaraan een tienduizend padvinders van
over de gehele wereld meededen. Dit festijn duurde drie weken
en werd gehouden in Vogelenzang. Simon de Wit verzorgde in
die tijd de fourage van die kolossale mensenmenigte. We zaten
er met twintig eerste bedienden, zoals dat in die tijd zo fraai
heette, aldus de 71-jarige heer N. W. Zethof.
Over de Wereldjamboree kan de, inmid
dels gepensioneerde, Simon bedrijfs
leider uit Amsterdam uren vertellen.
"Simon had hier een noodgebouw (foto
boven) laten neerzetten waar wij drie we
ken lang dag in dag uit kaas, vlees en
wat dies meer zij stonden te snijden.
Tonnen vlees en kaas, die met wagonla
dingen binnenkwamen, zijn door onze
handen gegaan. We werkten totdat we er
bijna dood bij neervielen. Ophouden?
Nee, want meewerken aan de Wereld
jamboree was een erebaantje. Van
's morgens vijven tot 's avonds ver na el
ven waren we bezig en we hebben één
avond vrij gehad om naar het kampvuur
te gaan. Aan het eind van die drie weken
waren we dan ook kapot," zo stelt de
heer Zethof terwijl hij er onmiddellijk
aan toevoegt dat het geen ramp was om
dat het een ervaring was om nooit te ver
geten. Trots toont hij een klokje dat hij
als blijk van waardering van Simon heeft
gekregen. "Het loopt nog," zegt hij en
voegt daaraan toe: "Kwaliteitje hè? Net
zoals alle spullen van Simon."
Crisistyd
Toen hij twaalf jaar oud was kwam de
heer Zethof in het kruideniersvak te
recht. Haast verontschuldigend: "We
hadden het thuis niet zo breed en daar
om moesten we gelijk vanuit de school
banken aan het werk."
Bij zijn eerste kruidenier heeft de oud-
Simon bedrijfsleider tot aan zijn dienst
tijd gewerkt. Na de militaire dienst
kwam hij bij Simon terecht. "Dat was
midden in de crisistijd en een kans op
een baantje was, gezien de grote werk
loosheid, heel gering. Tot mijn verbazing
werd ik direct na het afleggen van een
test aangenomen en kon ik een week la
ter in dienst treden bij Simon aan de In
sulin deweg in Amsterdam.
Purmerend
Toen hij eerste bediende was, heeft de
heer Zethof in heel wat filialen van
Simon bijgesprongen. Net voor het uit
breken van de Tweede Wereldoorlog
kreeg hij zijn 'eigen' winkel in Purmer
end. "We hebben daar, ondanks de
oorlog, een fantastische tijd gehad." Een
beetje sceptisch: "In de oorlog merkte je
dat je als kruidenier eigenlijk een heel
belangrijke functie had. De mensen
stonden toen net zo lang in de rij voor
een pakje boter als nu voor een belang
rijke voetbalwedstrijd. We hebben de
mensen in die tijd zo eerlijk mogelijk ge
holpen aan voedsel en je merkte dat ze
dat waardeerden en je vertrouwden."
Amsterdam
Na Purmerend heeft de heer Zethof een
tijdlang als bedrijfsleider bij een Simon
vestiging in Hillegom gewerkt. "We heb
ben er eigenlijk altijd nog een beetje spijt
van dat we uit Purmerend zijn wegge
gaan. We hadden er veel vrienden en
kennissen gekregen en de Noordholland
se mentaliteit sprak ons erg aan." In
1951 is de familie Zethof naar Amster
dam verhuisd. "Ik heb daar een winkel
gehad in de wijk "Rapenburg". Dat was
In de hal van het hoofdkantoor
Ankersmidplein is een "museum"
ingericht. Met behulp van foto's,
goederen en hulpmiddelen is de
geschiedenis van het kruideniers-
bedrjjf uitgebeeld. Veel materiaal
is afkomstig van oud-Albert He(jn
medewerkers. Veel dierbare her
inneringen van hen staan er nu te
pronken. Het is de bedoeling dat
ook Simon een afdeling zal kra
gen in deze ruimte. Helaas is er
momenteel nog weinig materiaal
uit de zeer lange geschiedenis van
Simon voorradig. Het moet echter
ergens zyn, want een bedrfjf met
een historie van 114 jaar heeft in
de loop der t(jd heel wat materiaal
gehad en geproduceerd. W(j
plaatsen hier dan ook een oproep
aan alle (oud)Simon-
medewerkers of zy materiaal dat
historische waarde heeft willen af
staan voor het museum. Mocht u
iets hebben dat naar uw mening
geschikt is, neemt u dan contact
op met mevrouw T. Plooijer, af
deling Public Relations Ahold, te
lefoon 075-593026.
se naam "Impossible".
Tussen de vrolijke bedrijven door werd
de heer W. van 't Veer van DC Beverwijk
nog tot ridder geslagen om zijn prestaties
op het groene (biljart-)laken. Het carna
valsfeest is bij uitstek een feest om elkaar
ook eens anders dan uitsluitend zakelijk
te leren kennen. Elk jaar opnieuw blijkt
dit plezierige verrassingen op te leveren.
Daarom was het jammer, dat dit jaar de
leiding slechts zeer matig was vertegen
woordigd onder de feestvierders. Het
feest was er echter niet minder om. De
laatste "echte" Brabantse polonaise
werd dan ook pas om 02.00 uur beslo
ten. Met dit geweldige slot kwam het
einde aan een avond, die geen wanklank
had gekend. Voor de zuiderlingen was
dit slechts een klein voorproefje, maar
voor de noorderlingen geldt: ook in 1982
komt er weer een distributiecarnaval!!!
een prachtige tijd. Het was een echte
volksbuurt met rasechte Amsterdam
mers. Toen wij er werkten is de wijk voor
een groot deel afgebroken om plaats te
maken voor de IJ-tunnel."
Pensioen
In 1971 kreeg de heer Zethof een hartin
farct en moest hij zijn werkzaamheden
beëindigen. In '74 ging hij met pensioen.
Toch voelt hij zich nog steeds een rasech
te Simon-man. "Hier om de hoek van de
Finsestraat was een Simon waar ik altijd
de boodschappen haalde voor mijn
vrouw. Dat filiaal is inmiddels gesloten
en ik ga nu naar AH in de Helm-
holtzstraat. Bij het winkelen denk ik nog
vaak aan de tijd dat ik bedrijfsleider
was."
"Er is veel veranderd in die veertig jaar
dat ik bij Simon gewerkt heb. De werk
omstandigheden zijn verbeterd. Hierbij
doel ik mede op de goede sociale voorzie
ningen. Eén ding is echter niet veran
derd: Simon is nog steeds een buurtwin-
kel, waar je als klant nog echt buurman
of buurvrouw bent."
Op 13 februari jongstleden pre
senteerde de dorpsbarbier van
Nuenen, samen met het "Mu-
ziekske" onder leiding van Peer
van Erp het Nuenense Carna
valslied van het jaar bij de plaat
selijke Albert Heijn. Volgens de
bedrijfsleider van de vestiging was
het extra "leutig" winkelen op de
koopavond met het Nuenense
lied: "Was het maar waar"
Ruim 600 medewerkers van de distributie-organisatie vielen zaterdag 14 februari het
rustige plaatsje Oisterwyk binnen om hun jaarlijkse carnavalsfeest te vieren. Het tref
punt was ook dit jaar weer het bekende gebouw KIe(jn Speyck, gelegen temidden van
vennen en bossen.
Prins Willem IV van de "Tunnelplak
kers" kon de medewerkers begroeten
van de distributiecentra te Beverwijk,
Tilburg, Veghel en Zaandam, van de
groentecentrale Tilburg, van de Albro-
bakkerijen Tilburg en van het hoofdkan
toor.
Al snel was dit carnaval weer wat het
moest zijn: een hossend, joelend en swin
gend festijn. Mede daarvoor verantwoor
delijk waren de Raad van Elf, een blaas
kapel en een orkest met de echt Brabant-
