Centrale Slagerij
in Zaandam
onder het mes
mm
Koffiefabriek
Marvelo
bijna gereed
I -.4
MAHyELO
m
pagina 4
FLITSEN
De Centrale Slagerij v*n Ahold in Zaandam - de grootste van West Europa - is
grondig onder handen genomen. Twee jaar geleden werd begonnen met een forse
operatie, waarbij het mes werd gezet in een groot aantal problemen. Een operatie
waarmee 2 miljoen was gemoeid en waarin het totale personeel werd betrokken;
waarvan ook inspraak werd gevraagd. Ruimten veranderden, werkplekken werden
gewijzigd, machines verplaatst of vernieuwd en er ontstonden allerlei verbeteringen
voor het personeel. Nu is die operatie nagenoeg afgerond.
Over de problemen in de Centrale
Slagerij sprak "Flitsen" met enkele
personeelsleden. Dat waren de dames A.
Sopjes en G. Klarenbeek (inpak-afde-
ling) en de heren H. van Geel, W.H.
Swart, H. Karagoz en R. Arends (sla
gers) en de heer C. Schoon. De heren
Van Geel en Schoon zijn beiden lid van Het keerpunt
de ondernemingsraad.
De twee meest noodzakelijke dingen
waren stoppen met de nachtdienst en het
verbeteren van de communicatie. De
nachtdienst verviel en er kwam een
prima afbouwregeling voor de ploegen
diensten.
Tocht en vocht
Allereerst over de klachten betreffende
tocht en vocht. "Die tocht was erg. Als
de deuren van destructie, ontvangst en
separatie open stonden, stond zo goed
als iedereen op de tocht" - zegt Van
Geel. Mevr. Klarenbeek: "Wij stonden
er precies tussen in. Het was afschuwe
lijk. Je weet dat je in de slagerij in een
koude omgeving moet werken, maar
daar kun je je tegen kleden". Mevr.
Sopjes: "Dat doe je 's winters normaal
ook, maar die tocht...". De heer
Arends: "Het ging je door merg en been,
je werd stijf en verkouden". De heer Van
Geel: "Daardoor was er ook veel ziekte
verzuim. De algemene klacht was, dat
men er niet prettig werkte."
"Er waren ook veel klachten over vocht.
De mensen stonden soms in het water te
werken omdat de schoonmakers de boel
niet droogtrokken" - vertelt de heer
Arends. De dames somden nog meer
problemen op. Over de plaatsing van de
machines: "Ze stonden te ver van
elkaar. Wij hadden geen contact met
elkaar, ook al vanwege het lawaai".
De heer Van Geel over de bakken onder
de tafels: "Die stonden te laag, je moest
veel te vaak bukken. En dan was er nog
het slecht geregelde vervoer, waarmee de
inpakafdeling kampte.
Praten
Inpaksters en slagers in ons groepje
waren het er over eens, dat toi twee jaar
terug alleen maar aan produktie werd
gedacht door de leiding. Niet aan de
problemen waarmee elk mens wel eens
op een dag te kampen heeft. En je kon
ook nooit eens met een bedrijfsleider
ergens over praten. Ook niet als OR-
lid."
De heren Schoon en Swart voegen aan
de lijst met problemen ook nog toe de
kwestie van te weinig daglicht in het
gebouw. Volgens de heer Schoon stond
de zaak twee jaar geleden op springen.
"Als de situatie niet veranderde zouden
wij moeten sluiten". Dat was ook de
conclusie van het zogenoemde 'rode
rapport', dat de staf van de slagerij had
opgesteld. In dat rapport werden aan
bevelingen gedaan, die veel geld kostten.
Wij geloofden er wel in. Welnu de
directie ook, want het plan werd goed
gekeurd".
Volgens de heer Schoon was het keer
punt de komst van algemeen bedrijfs
leider H. den Hoed, die als zodanig al
eerder in Eindhoven had gewerkt. Ie
dereen had vertrouwen in hem en dat
werd niet beschaamd. Hij pakte de
zaken prima aan.
Een projectgroep werd samengesteld,
met daarin onder meer een sociaal
psycholoog. Die groep praatte met ie
dereen in de slagerij. Uit die gesprekken
kwam een lawine van klachten, maar
ook een schat aan goede suggesties.
"Wij voelden ons erbij betrokken" -
aldus de heer Schoon. "De een wel meer
dan de ander, maar iedereen had een
eigen inbreng. De mensen ontdekten dat
naar hen werd geluisterd en er ook
verbeteringen werden doorgevoerd. Dat
gebeurde in elf fasen en elke fase werd
met de betrokkenen besproken.
Tocht en vocht werden te lijf gegaan, er
kwam meer daglicht, machines werden
verplaatst of vernieuwd. Het aantal
stafleden werd teruggebracht van 17
naar 8 en er kwam werkoverleg op
gang".
Geanimeerd overleg over de voorgestelde
wijzigingen.
Hoe is de situatie nu, na die elf fasen?
Eenparig is de groep van mening, dat
het stukken beter gaat. Dat er met
plezier wordt gewerkt en dat er een
goede sfeer heerst. Natuurlijk kan het
hier en daar nog beter. "Maar", meen
den allen," honderd procent krijg je het
toch niet. Niet hier, maar evenmin er
gens anders."
Mevr. Sopjes: "Alleen bij de separatie
kan het nog flink tochten. Daar zijn ze
zeker nog niet aan toegekomen."
Ook de heer Karagoz, die zegt altijd
moeite te hebben met de koude tempe
ratuur waarin gewerkt wordt, vindt dat
de werkomstandigheden beter zijn
geworden. Het is ook de mening van zijn
collega-buitenlanders.
Vooral de dubbele deuren, de lucht-
sluizen en de inrichting rond de deuren
van de ontvangst worden geprezen.
Alleen moet er nog iets op worden
gevonden om de tocht te weren als de
auto's wegrijden.
De nieuwe plaatsing van de machines
maakt onderling contact mogelijk.
Mevr. Klarenbeek zei daarover, dat dan
wel erg luid gepraat moet worden om de
machines te overstemmen. Maar het is
in elk geval een verbetering.
Minder te spreken is de groep over de
karretjes waarmee de bakken worden
weggereden. Die rijden veel te stroef. De
inpakafdeling wil ook graag verdere
verbetering ten aanzien van de te zware
bakken, "Ze zijn haast niet te tillen",
en van de wankelende karretjes op die
afdeling, die snel kunnen kantelen, "Er
is al eens iemand onder gekomen".
Over de contacten merkt de heer Van
Geel op, dat het contact met de bedrijfs
leiding aanzienlijk verbeterd is."Wij
kunnen nu rustig zaken bespreken. De
mens staat nu centraal. Vroeger stonden
we allemaal onder de druk van pro
duktie. Nu is de sfeer veel beter en toch
is de produktie ook goed. De OR-
leden hebben een maandelijks gesprek
met de bedrijfsleidipg en wij worden
overal beter in gekend. Dat is wel
voortgekomen uit al die veranderingen".
Een positief punt is volgens de groep
ook, dat men nu rustig heel even bij
elkaar kan gaan zitten als er iemand
jarig is - en dat er een koffiepauze is
gekomen.
Voor de manier van werkoverleg op de
inpakafdeling wordt nog naar een goede
oplossing gezocht. Zo'n overleg is er op
de afdeling één- of tweemaal geweest,
(Vervolg op pag. 7).
De nieuwe koffiefabriek van Marvelo
aan de Oostzyde te Zaandam nadert
met rasse schreden z(jn voltooiing.
Duidelijk is nu te zien hoe het
uiterlijk van de fabriek goed past in
de Zaangevel van het fabriekscom
plex. Alhoewel het strakke lijnenspel
van de silo's en de lagere gebouwen
afwijkt van de aangrenzende gebou
wen, is de architect mede door de
kleurkeuze erin geslaagd een harmo
nisch geheel met de omgeving te
creëren. Maar niet alleen uiterlijk is
een opmerkelijk ontwerp gemaakt.
Ook binnen is veel aandacht besteed
aan het uiterlijk, zonder daarbij
functionaliteit geweld aan te doen.
Is de kleurstelling aan de buitenzijde
voornamelijk in bruin, wit en rood,
binnen zijn de hoofdkleuren van de
machines en apparatuur in de tinten
oranje, wit, groen en blauw gehou
den tegen een rustige crème achter
grond van muren en tegels. Hierdoor
wordt het effect verkregen van een
prettig aandoende werkomgeving
hetgeen nog wordt versterkt door de
logische en overzichtelijke opstelling
van de apparatuur.
Ook andere aspecten van de ergo
nomie hebben ruime aandacht ge
kregen zoals een juiste en doelmatige
verlichting, een goede ventilatie en
klimaatbeheersing en een afdoende
geluidsisolatie voor die ruimten waar
mensen langdurig zullen verblijven.
Opvallend is voorts de volledig auto
matische besturing van de installatie
waarbij de modernste technieken zijn
toegepast. Vanuit de centraal ge
plaatste controlekamer kan de be
dieningsman het gehele proces be
heersen en bewaken, waarbij de
schakelfuncties automatisch door
een procescomputer worden uitge
voerd volgens een geprogrammeerd
schema. Op de bedieningslessenaars
worden keuzemogelijkheden door de
bedieningsman ingesteld terwijl
hierop tevens alle controles zijn
aangebracht welke aangeven of het
proces juist verloopt. De bedienings
man heeft voorts in de controlekamer
een automatische schrijfmachine
waarmee hij aan de computer gege
vens kan vragen of geven.
Voor het nemen van monsters van
gebrande koffie hoeft de bedienings
man ook al niet meer de controle
kamer te verlaten. Een automatische
monsternemer trekt een monster op
de brander en dit monster wordt
automatisch naar de controlekamer
getransporteerd, waar de bedie
ningsman het monster kan beoor
delen en eventuele wijziging in de
brander-instelling kan aanbrengen.
Het grote voordeel van dit auto-
matiserings-systeem zal duidelijk
zijn. Vanuit één centrale plek kan in
één oogopslag het gehele proces
bewaakt en bestuurd worden terwijl
tevens een eenmaal ingestelde werk
wijze optimaal gehandhaafd blijft,
wat weer een zo constant mogelijke
produktie in kwaliteit en kwantiteit
waarborgt.
Door dit alles wordt echter de des
kundigheid van de bedieningsman
verre van overbodig. Hij is nog altijd
de man die door middel van de
monsters moet bepalen of inderdaad
de juiste brandgraad wordt bereikt.
Hij moet ook voortdurend erop letten
via de controlefuncties op de bedie
ningslessenaar of de installatie op de
juiste wijze functioneert en zonodig
moet hij bij afwijkingen en storingen
ingrijpen.
Door de computer wordt slechts een
groot aantal routine activiteiten van
hem overgenomen maar denken kan
de computer niet, daarvoor is nog
altijd de mens nodig. Als het ware is
de bedieningsman nu de dirigent van
een orkest geworden.
Om in deze beeldspraak te blijven.
De generale repetitie van het orkest
werk zal omstreeks half december
plaatsvinden. De première zal spoe
dig daarop in uitvoering komen. Dan
zal er wederom een modem pro-
duktiemiddel aan de produktiebc-
drijven van Ahold zijn toegevoegd
waar we met z'n allen trots op
kunnen zijn.
