Het was vroeger met Kerstmis
wel gezelliger in de winkel
„MOEDERS" KEUKEN NOG STEEDS IN TREK
DC Tilburg
Wedstrijd AHuispost
pagina 10
FLITSEN
DE HEER C. STEENBRINK GEPENSIONEERD AH BEDRIJFSLEIDER:
(Vervolg van pag. 1)
daaruit voortvloeiende organisatiepro
blemen leidden onder het personeel tot
gevoelens van anonimiteit, het niet meer
herkennen van het resultaat van je eigen
werk, gebrek aan teamgeest.
Daarbij was in de loop der jaren een zeer
onevenwichtige produktiedruk ontstaan
over de dagen van de week en op de dag
zelf. Veel overwerk en veel uitzend
krachten waren nodig om pieken op te
vangen, hetgeen niet bepaald bijdraagt
tot een evenwichtige organisatie".
Wat is er nu het laatste jaar gedaan om
betere condities te scheppen
"We zijn eigenlijk op twee fronten bezig
geweest. Op de eerste plaats is er hard
gewerkt om een soort paraplu te schep
pen, waaronder in DC Tilburg gewerkt
kan worden met een grotere zelfstandig
heid om de produktie te stimuleren.
Dat hield in, dat er met de filialen nieu
we afspraken moesten worden gemaakt
over bestellen en afleveren, zodat het
werk evenwichtiger verdeeld zou wor
den.
Voor de organisatie zelf betekende dit
dat bepaalde verantwoordelijkheden van
het hoofdkantoor naar het DC werden
gedelegeerd en in het DC zelf werden
kantoorfuncties naar de "vloer" ge
bracht.
Het tweede front waar ik over sprak was
de zogenaamde fysieke remodeling in
het magazijn. Dat klinkt eenvoudig,
maar in de praktijk betekende het, dat
praktisch elke stelling in het magazijn is
verplaatst of vervangen door een nieuwe.
En dat betekende weer, dat er maanden
lang onder erg moeilijke omstandighe
den is gewerkt".
Hoe is het gegaan?
"Erg goed. Iedereen heeft veel begrip ge
toond en hard meegewerkt.
Onze eigen medewerkers hebben onder
vaak moeilijke omstandigheden hun
werk moeten doen, maar ze hebben er
het beste van gemaakt.
De filialen hebben door diezelfde om
standigheden zo nu en dan problemen
gehad met de levering, maar ze hebben
veel begrip getoond evenals de bereid
heid om met ons in overleg te treden over
nieuwe afspraken met betrekking tot
bestellen en afleveren.
We hebben een beroep moeten doen op
de afdelingen Logistiek. Elektronische
Gegevens Verwerking en Creatieve
Logica Ahold en ook van die kant is de
medewerking enorm geweest."
En hoe gaat het nu verder?
"Op 24 november is aan de OR-
Distributie advies gevraagd over de plan
nen om te komen tot een zgn. full-line-
DC.
Onze ideeën daarbij zijn het verwezenlij
ken van kleinere afdelingen c.q. groepen
met een eigen takenpakket en met de
mogelijkheden deze taken zelf tot een
goed einde te brengen. Grotere flexibili
teit en een optimale service aan onze af
nemers zullen het gevolg zijn.
Daarbij hopen we de arbeidsomstandig
heden van die afdelingen te verbeteren,
o.a. door het treffen van bouwkundige
voorzieningen en door het bespreken van
het eigen werk mogelijk te maken.
Daaraan willen we met alle medewerkers
gaan werken in het jaar dat voor ons
ligt".
Wanneer denkt u een en ander afgerond
te hebben?
"Ik hoop, dat we over ongeveer een jaar
zowel de organisatie- als de bouwkundi
ge veranderingen afgerond hebben.
Dan bestaan we tien jaar en kunnen we
misschien écht feest vieren.
Daarnaast is het natuurlijk nooit afgelo
pen met veranderingen in een bedrijf als
het distributiecentrum Tilburg. Het is
een bedrijf dat steeds er voor moet zor
gen op de juiste wijze in te spelen op ver
anderingen in de maatschappij.
De ervaringen van de afgelopen tijd to
nen dat DC-Tilburg ervoor open staat."
'Het was vroeger wel gezelliger in de winkel. Je deed meer din
gen samen. Als chef was je ook een manusje van alles, je moest
alles bijhouden.Met de feestdagen 1980 voor de deur blikken
we terug in het Albert Heijn-verleden met de heer C. Steen
brink, sinds twee jaar gepensioneerd en met een rijke AH-
carrière achter zich.
Het begon allemaal in 1932, toen hij als
16-jarige knaap bediende werd in het
filiaal in Loenen aan de Vecht. Er
volgden overplaatsingen naar Utrecht,
Dordrecht en Bussum. Bussum is een
belangrijke plaats geworden in de le
vensloop van de. heer Steenbrink: hij
leerde in deze winkel zijn vrouw kennen
- ze werkte er ook - en vanuit deze winkel
werd hij chef, in Utrecht.
"Dat was in 1944, op het eind van de
oorlog dus. Er was praktisch niets meer
te koop. Het laatste halfjaar hadden we
zelfs helemaal niets meer. Er was ook
geen contact meer met Zaandam. We
moesten zelf maar aan spullen zien te
komen."
In 1948 verhuisde hij naar Hilversum, en
toen hij daar een tijdje zat begon de
zelfbediening zijn intrede te doen. "En
dat wilde ik ook wel", zegt Steenbrink,
"want dat was tenslotte de toekomst."
Hij kreeg zijn zin, en werd bedrijfsleider
in een omgebouwde zelfbedieningszaak
in Bussum. Althans op papier, want er
kwam iets tussen...
Lucifer
"Op een ochtend kwam meneer Heijn
bij ons binnen. Hij wou met me praten.
Mijn vrouw moest er ook bij komen. Ik
heb een filiaal voor je, zei hij. Dat is niet
nodig, zei ik, ik heb er al een. Maar hij
had een ander voorstel. Hij wilde me in
Aerdenhout hebben. Daar woonde hij
zelf, en hij wilde er een chef voor
uitkiezen. Ik was de eerste op z'n lijst.
Maar het was nog een bedieningszaak,
dus dat viel me wat tegen. Het was een
kwestie van even geduld, zei hij, dan zou
daar ook zelfbediening komen. Ik kreeg
twee dagen tijd om er over na te
denken." Om dit lange verhaal te
bekorten: uiteindelijk besloot het echt
paar Steenbrink om het lot te laten
beslissen. Het langste lucifershoutje
wees Bussum aan, en het werd Aerden
hout...
Twaalf jaar lang bleef dat de stand
plaats. "Eigenlijk wilde ik nergens
langer dan vijf jaar blijven. Maar onze
zoon zat er op het lyceum, en daarom
bleven we er zo lang. Toen kwamen er de
eerste supermarts. Er kwamen er in
Haarlem en in Zandvoort, en daar zat ik
dus tussenin. Dat trok veel mensen weg,
en ik vond het niet leuk meer." Dus
solliciteerde hij als bedrijfsleider voor
een SM. "Ik werd daarvoor afgewezen.
Ze dachten dat de overgang te groot voor
me zou zijn. Vier jaar later vroegen ze
me er toch voor. Ik was toen onderhand
vijftig. Ik kreeg een versnelde opleiding,
en ging naar Haarlem. Na Haarlem
volgden nog Heemstede en Amstelveen,
en tenslotte Ermelo.
'Hier en daar'
'Ik heb dus nogal wat gezworven hier en
daar', aldus de heer Steenbrink, die
daar nadrukkelijk ook de activiteiten
van zijn echtgenote bij betrekt: 'We
hebben altijd veel samen gedaan. Ook
toen het zelfbediening werd, bleef zij de
administratie doen. Alleen in de super-
mart mocht dat niet meer. Toen was er
voor haar geen werk meer.'
Ze ging echter niet thuis zitten duimen
draaien, toen manlief in Haarlem werk
te. In een ZB in Bloemendaal was ze
welkom voor de administratie. In Am
stelveen heeft ze nog geholpen, maar in
Ermelo was het definitief afgelopen.
'Maar ze kon het thuis toch niet
uithouden. Ze was altijd gewend geweest
om boven de zaak te wonen, en kreeg
heimwee. Toen is ze in allerlei filialen
meisjes gaan vervangen tijdens vakanties
en bij ziekte. Uiteindelijk heeft ze nog
een week langer bij Albert Heijn gewerkt
dan ik.'
In een tijd waarin veel mensen met
verantwoordelijke functies met stress
symptomen rondlopen, valt het op hoe
vitaal de heer Steenbrink na al die onge
twijfeld druk bezette jaren nu van zijn
pensioen geniet. Hij heeft daar een
uitgesproken verklaring voor: 'Ik was er
niet constant mee bezig. Als ik 's avonds
thuis kwam en mijn jas uittrok, liet ik
al mijn zorgen daar in zitten. Je kunt
's nachts toch niets opknappen. Daarom
heb ik het ook nooit erg moeilijk gehad.
Ik ben ook nooit ziek geweest.'
Er is in al die jaren heel wat veranderd.
Als we een vergelijking willen maken
tussen de kerstdrukte toen en nu, haalt
Steenbrink er een boekje bij. In Hilver
sum bracht een kerstweek een omzet in
kas van 7.830,-. Dat was normaal
4.700,-. 'Als je 'dan ziet dat een
SM-omzet rond de kerst nu zo'n drie ton
kan zijn... Maar ja, het salaris van een
bedrijfsleider was toen 75 gulden per
week. En het grote verschil is dat je toen
alleen zuiver kruidenierswaren verkocht.
Je had nog geen vlees, groente, diep
vries, gevogelte.'
Als we vragen wat de mensen toen wel
bij Albert Heijn kwamen halen, volgt
een lange opsomming: blikgroenten,
blikvruchten, banket, chocolade, sui
kerwerken, koekjes, thee, cacao, allerlei
soorten broodbeleg. 'Er werd toen veel
meer brood gegeten dan nu', aldus
de heer Steenbrink.
Oliebollen
Hij vervolgt de lijst: zalm, sardientjes,
haring in tomatensaus en Edammer
kaasjes. Wijn was er toen praktisch nog
niet bij, men dronk boerenjongens,
boerenmeisjes, advocaat, zoete Spaanse
wijn en vruchtenwijn. Om oliebollen te
bakken kwam men bloem, bakmeel,
krenten, rozijnen en olie halen.
'Je verkocht alles dubbel zoveel als nor
maal. De mensen aten veel meer thuis
dan nu. Ze gingen nog niet naar de
wintersport, en ook niet naar restau
rants. Dat was alleen voor de gegoeden
weggelegd.' Men had het er extra druk
mee omdat in die tijd 40% van de omzet
via 'horen en bezorgen' tot stand kwam.
De heer Steenbrink (midden, staand) met
zijn medewerk(st)ers in het Hilversumse
filiaal van dertig jaar geleden.
De boodschappenboekjes werden opge
haald, en de boodschappen aan huis
afgeleverd. 'Dat betekende wel, als het
druk was in de winkel, dat je die
boodschappen 's avonds moest klaar
maken. In Hilversum ben ik nog wel
eens de hele nacht doorgegaan. Nu is het
ook wel druk in de winkels, maar door
de part-timers is dat geen probleem
meer. Je kunt genoeg personeel krijgen.
En er wordt ook niet meer bezorgd.
Nuchter
Maar gezellig was het wel, in die oude
winkels. De winkel werd versierd met
sneeuwranden, takjes hulst, rood pa
pier. De etalages werden sfeervol inge
richt. De goeie ouwe tijd, van hard
werken en een goede teamgeest. Steen
brink is nuchter genoeg om er ook het
betrekkelijke van in te zien: 'Je had als
bediende niets te vertellen. Je deed wat
je werd opgedragen, en anders kon je
vertrekken. Als chef had je weinig
privé-leven, het personeel kwam boven
in de keuken z'n brood opeten. Je had
maar 1 WC in huis waar iedereen
gebruik van maakte. En het moest je als
bedrijfsleider ook een beetje meezitten.
Want als je geen goede omzet haalde,
konden de bazen knap lastig zijn.'
Wat dat laatste betreft heeft hij zelf
nooit veel problemen gehad. Een lange
reeks trofeeën getuigt van de tevreden
heid van al de bazen die Steenbrink in
die jaren heeft gehad. Een gouden plak
en een koninklijke onderscheiding
vormen de bekroning van een arbeid
zaam leven.
Onder de titel "Mijn moeder" lanceerde de heer J. Kleppe,
de man achter AHuispost, een wedstrijd waarin de lezers
gevraagd werd recepten uit vroeger dagen in te zenden.
AHuispost is het 14-daagse bulletin voor AH-klanten,
dat gratis meegenomen kan worden uit de filialen.
Dat men 'moeders' keuken nog
steeds niet vergeten is, blijkt uit het
grote aantal reacties dat werd ont
vangen.
Bij de PR-afdeling kwamen honder
den recepten binnen met de meest
uiteenlopende smakelijke en onsma
kelijke suggesties.
Jammer genoeg is het onmogelijk u
alle recepten te geven; een aantal
opvallende willen wij u echter niet
onthouden.
Onderstaand recept werd door de
inzender speciaal in een 'antiek'
AH-jasje gestoken:
Brompot (a la Oma)
Daags vóórdat u dit gerecht wilt
serveren geeft u den fietsjongen van
Albert Heijn, als hij des morgens
komt hooren welke grutterswaren u
dien dag noodig zult hebben, de
volgende bestelling:
2 ons van de beste kwaliteit Javarijst
1 pond puike kapucijner erwten
1 ons verschc Zaansche mosterd
1 potje zure uitjes (van de Eerste
Haarlemsche Inleggerij)
1 potje zure augurkjes (idem)
Nadat een en ander u is thuisbezorgd
moeten de erwten worden gewas-
schen en (sporadisch voorkomende)
slechte worden verwijderd. Daarna
worden de erwten in ruim helder
water te weeken gezet.
Den volgende ochtend worden de
kapucijners onder toevoeging van
wat zout in het weekwater aan de
kook gebracht en in de hooikist
geplaatst teneinde daarin zachtjes
aan gaar te worden.
Nu wordt de rijst gewasschen (ge
bruik hiervoor een paardenhaaren
zeef). In de verhouding een deel rijst
op drie deelen water wordt de rijst
aan de kook gebracht. Na vijf
minuten doorkoken wordt de pan dik
in kranten gewikkeld. Na eenige
uren zal de rijst nu droog en gaar
zijn.
Intusschen hebt u door den slagers
jongen een pond gerookt spek laten
aanreiken. Dit spek wassche men
met lauw water en daarna snijde men
het zwoerd eraf. (Des winters kan de
spekzwoerd in den tuin gehangen
worden en aldaar den meezen en
andere vogeltjes een welkome aan
vulling van het karige wintermenu
bieden).
Het spek wordt nu in blokjes gesne
den en in een droogen ijzeren braad
pan snel verhit en bruin gebakken.
Wanneer nu alle ingrediënten goed
gaar zijn wordt de rijst met de erwten
en het spek grondig dooreenge-
mengd. Het gerecht wordt opgediend
op een platten schootel, gegarneerd
met de augurkjes. Uitjes en mosterd
worden apart op tafel geplaatst,
zodat een ieder zich daarvan naar
behoefte kan bedienen.
Het verdient aanbeveling een flinke
hoeveelheid bruine jus warm gereed
te hebben (Jus van den voorigen dag
b.v.) want dit gerecht komt eerst
volkoomen tot zijn recht wanneer het
rijkelijk met jus wordt overgoten.
Een goed glas Pilsener Bier smaakt
er uitstekend bij, terwijl voor de
kinderen een flesch koolzuurhou
dend bronwater kan dienen.
P.S. Eenige uuren na den maaltijd
zal het u duidelijk worden waarom
dit gerecht al door onze voorouders
"Brompot" is genoemd.
Da« vroeger ook reclame gemaakt
werd, wisten wij, maar de wijze
waarop is wel enigszins veranderd:
Een dotterbloem aan weiland-zoom
Een glanzend koetje in de droom
Van Melk tot room tot boter 't lest
Dat is ons Néérland op zijn best!!
Als zij op boter sparen zou
Was er geen wijsheid in de vrouw
Want dit product van kwaliteit
Munt uit door smaak en zuiverheid!
De mineralen, vitaminen
Die moeten voor den opbouw dienen
Terwijl door lichtverteerbaarheid
Het bij de zwakste nog gedijt!!
Ja, altijd boter in de kast
En driemaal daags als tafelgast!
Dan vindt ge daarvoor zeker't loon
In helder oog en roode koon!!
Tot slot nog een recept die ons
grieperig klimaat te lijf gaat:
"Hierbij zend ik u een heel oud
recept. Het is wel geen recept voor
een lekkere maaltijd, maar voor
mensen die last hebben van slijm wat
vast blijft zitten of een goede
verkoudheid die op de borst blijft
zitten. Dit is een recept wat zeker
zo'n 100 jaar oud is. Benodigdheden:
1 ei. 1 kop azijn. Vi pond bruine
suiker.
Het ei 24 uur in een kop azijn leggen,
zodat de schil van het ei is opgelost.
Vermengen met een Jé pond bruine
suiker. Dit 3 x daags innemen."