ZOMAAR IvAN
DE FILIALEN
pagina 12
FLITSEN
"Alle dagen feest" lijkt het wel in de ETOS-zaak in de
Kerkraadse Neerspringstraat. Juist op de dag van ons
bezoek is Maria Prevoo-Locorotondo vijf jaar in dienst
en dat jubileum wordt uiteraard gevierd. Koffie met
gebak en het samenzijn van alle personeelsleden dragen
bij tot een ontspannen sfeer. Maar ook zonder jubileum
is de stemming in het hartje van het Kerkraadse winkel
centrum opperbest.
Wat op het eerste oog nog niet
duidelijk is, is het feit dat de winkel
midden in het voetgangersgebied wel
degelijk de rol van buurtwinkel
vervult. Het overgrote deel van de
klanten komt zeer geregeld
binnenlopen. "We hebben klanten
die echt vier of vijf keer per week
komen," zegt de 48-jarige Martin
Geurts, die sinds driejaar
bedrijfsleider is van dit filiaal.
Daarvoor werkte de heer Geurts bij
een AH-supermart. Dat beviel wel,
alhoewel het werken met een kleine
ploeg hem beter bevalt. "Soms lijkt
het wel of hier niet wordt gewerkt, zo
gezellig is het. Maar die schijn
bedriegt. Het is zo dat ik vaker tegen
het personeel zeg: En nu vijf minuten
rust, dan dat ik ze moet aansporen.
De sfeer die we hier hebben is erg
belangrijk. Dan besef je eigenlijk
nauwelijks datje bezig bent," zegt
hij.
Met een verkoopoppervlakte van
slechts honderd vierkante meter is de
zaak aan de kleine kant. Toch meldt
Geurts niet zonder trots dat de omzet
hoog is. En de verkoop is de laatste
driejaar verdubbeld. De
bedrijfsleider vertelt over de
succesformule: "Drie oorzaken
hebben daarin meegewerkt. Op de
eerste plaats raasde er vroeger de
hele dag verkeer door de straat. De
mensen kwamen wel aan de overkant
in de grote zaken, maar de weg
staken ze niet over. Toen het
voetgangersgebied werd aangelegd
was de aanloop groter. Bovendien
konden we voor die tijd niet aan
buitenpresentatie doen en nu wel. En
het team dat we nu hebben heeft ook
een belangrijke rol gespeeld. De
binding met de klanten is erg hecht.
Daarbij komt dat ik heilig geloof in
de slogan van ons concern dat je je
geld terug krijgt als je niet tevreden
bent. Daardoor is het concern groot
geworden. Ik merk wel eens bij
anderen dat ze een beetje aarzelend
zaken van de klant terugnemen. Wij
niet: Ik heb de ervaring dat die
kwaliteitsgarantie erg belangrijk is.
Mensen hebben het gevoel dat ze je
kunnen vertrouwen. Dat is
belangrijk. Daarom hebben we ook
zo'n vaste klantenkring."
advies
"Mensen vertrouwen blindelings op
je. Als je iemand iets aanraadt, dan
koopt hij het ook. Vooral omdat we
een buurtfunctie vervullen komen de
mensen soms met de gekste vragen
aanzetten. Dat vertrouwen is
prima, maar je moet w el eerlijk zijn.
Anders verlies je je
geloofwaardigheid tegenover de
klanten," zegt eerste verkoopster
Resi Weerink.
De 27-jarige verkoopster is niet
alleen uiterst actief in het filiaal,
haar hobbies zijn legio. Ze maakte
deel uit van de in het zuiden
vermaarde balletgroep "Kerkraadse
meisjes" die met name in
carnavaleske tijden volle zalen trok.
De groep is inmiddels ter ziele.
Verder maakt ze deel uit van een
mandoline-orkest dat het al tot een
langspeelplaat heeft gebracht en is ze
thuis vaker te vinden achter het
elektrisch huisorgel. En om de
spaarzame overige vrije tijd te vullen
hanteert ze sinds kort het
tennisracket.
pas getrouwd
Verkoopster José Schmeets werkt
twee jaar bij de ETOS en heeft het
best naar haar zin. Hobbies? Haar
collega's geven voor haar het
antwoord: "Ze is pas drie maanden
getrouwd. Dan heb je geen tijd voor
hobbies." Dat blijkt in de praktijk
wel mee te vallen. José wandelt
graag, houdt van breien en leest veel.
Ook zij heeft veel contact met de
klanten: "Je hebt soms klanten die
alleen door één van ons geholpen
willen worden. Is zij niet in de zaak,
Het voltallige personeel van de Kerk
raadse ETOS-zaak. V.l.n.r.: Maria
Prevoo-Locorotondo, Marianne Wiertz,
Lisette Strolenberg, bedrijfsleider Martin
Geurts, eerste verkoopster Resi
Weerink en verkoopster José Schmeets.
dan kopen ze niks. Dan komen ze
rustig de dag erna terug," zegt ze.
Italië
Samen met bedrijfsleider Geurts zijn
Resi Weerink en José Schmeets in
vaste dienst. Voorlopig is daar Maria
Prevoo aan toegevoegd. Normaliter
werkt ze in een ander filiaal. De
24-jarige moeder van zoon Ives is
De winkel heeft een belangrijke buurt
functie.
M L-Mtf
Martin Geurts voor de zaak: "We heb
ben een hoge omzet.
afkomstig uit Italië, maar woont al
zeventien jaar in Nederland. Tot
grote hilariteit van het overig
personeel noemt ze haar
meisjesnaam: "Locorotondo". Vijf
jaar in dienst en het ziet ernaar uit
dat ze wel een volgend jubileum zal
halen want het bevalt haar goed.
Evenals Resi Weerink is Maria
Prevoo-Locorotondo muzikaal.
Samen met haar man speelt ze in een
groep. "We zijn nog niet zo
bekend," zegt ze bescheiden. "Dat
hopen we natuurlijk wel te worden.
We repeteren nu twee keer per week.
We zijn eigenlijk nog op zoek naar
een goede bassist." Zelf speelt ze
gitaar en neemt de zangpartijen voor
haar rekening: "We hebben al eens
in Italië een optreden gehad en in de
Sittardse schouwburg," vertelt ze.
peuterleidster
Marianne Wiertz werkt nog geen
maand als part-time kracht bij de
zaak. Ze is erin gerold omdat ze een
zus is van José Schmeets. 's Ochtends
staat ze voor de peuterklas,
's middags als het nodig is in de
winkel. "Die combinatie bevalt
prima. Ik ben eigenlijk
tandartsassistente maar toen de
tandarts gepensioneerd werd ben ik
met de peuters gaan werken. Ach, ik
zeg maar zo: 's Morgens doe je ze de
luier om, 's middags verkoop ik de
luiers."
Hoewel ze pas in dienst is, bevalt het
werk haar uitstekend: "De sfeer is
hier zo enorm goed. Wie weet, als ik
ooit de kans krijg om wat meer hier
te werken zal ik dat zeker doen."
studente
Ook Lisette Strolenberg werkt
part-time. Meestal op zaterdag en in
haar schoolvakantie. Na de
huishoudschool is Lisette
doorgegaan naar de HAVO. Daar
hoopt ze volgend jaar haar examen te
halen: "Ik wil graag in de verpleging.
Dat beroep spreekt me aan. Dat
betekent wel dat ik dan hier moet
ophouden, dat zou ik jammer vinden
maar het is dan niet langer te
combineren. Het wordt een zwaar
jaar. We zijn met 200 mensen aan de
opleiding begonnen, nu zijn er nog
maar 50 over." peinst ze.
In haar vrije tijd doet ze een poging
het rijbewijs te bemachtigen. Tot nu
toe verliep dat op twee examens
zonder succes. "Puur zenuwen. Ik
kan het wel. maar met zo'n
examinator naast me, raak ik de
kluts kwijt. De vorige keer vroeg de
examinator of ik bezig was met
muziek maken zó hard trapte ik de
koppeling in," Ze kan er nu
smakelijk om lachen.
