Geslaagd toernooi
Simon Sport '80
t
"t
SP©RT
FLITSEN
AH-"Bergen" wint
voetbaltoernooi Breda
"Rugby in Nederland een
ondergewaardeerde sport"
Voor Amsterdamse filialen:
Michael Diepeveen, medewerker AH-Castricum
FLITSEN
pagina 11
IKli
Voor de Amsterdamse filialen van Simon werd dit jaar voor de
vierde achtereenvolgende maal het Simon Sport-toemooi ge
houden, dat bestond uit handbal en voetbal. Beide evenemen
ten waren bijzonder geslaagd en verliepen dank zij de heren
van de Sportcommissie vrijwel probleemloos.
Het winnende handbalteam van de Amster
damse fdialen van Ostadestraat/Molenwijk.
Foto links).
De voetballers van het ZB I-team, die het
Simon Sport '80 voetbaltoernooi wonnen.
kers van de Amsterdamse Simon-filialen
wordt deelgenomen aan het herfsttoer-
nooi, dat in de zaal wordt afgewerkt.
Voor de volledigheid willen wij u de
eindstanden, met de klasseringen van de
beste vier, niet onthouden: Handbal: 1.
Filialenteam van Ostadestraat/Molen-
wijk, 2. Filiaalteam Kinkerstraat, 3.
Filiaalteam Westerstraat, 4. Filiaalteam
Jan van Galenstraat. Voetbal: 1. Team
van ZB I, 2. Team van ZB II, 3. Team
van filialen van Ostadestraat/Wester-
straat, 4. Team van filialen Linnaeus-
straat/Mosplein.
Aan het handbal namen 10 teams deel,
die over acht speelavonden het pro
gramma afwerkten. Na een spannende
finale werd het Simonteam van de
filialen Ostadestraat /Molenwijk als
overwinning op de ploeg van ZB II. Na
afloop van het toernooi ontving de
aanvoerder van het winnende team,
Gerard Smits, de wisselbeker uit handen
van de heer J.E. van Houts. De sport
commissie hoopt dat na de vakantie in
het najaar met dezelfde inzet en het
zelfde enthousiasme door de medewer-
winnaar gehuldigd en mocht de aan
voerster Sandrien van Dijk uit handen
van de heer Th. van der Lee de beker in
ontvangst nemen. Op de tweede plaats
eindigde de verliezende finalist het team
van het filiaal Kinkerstraat, dat in de
eindstrijd een kleine 3-2 nederlaag leed.
Het voetbal was in eerste instantie voor
de heren bedoeld, maar tot verbazing
van vele deelnemers en toeschouwers is
de emancipatie bij Simon al zover
gevorderd dat er gemengde teams het
veld opkwamen. En dat de dames daar
bij beslist niet veel onder hoefden te
doen voor hun mannelijke collega's,
blijkt wel uit het feit dat zij diverse
doelpunten scoorden. Na vele span
nende wedstrijden plaatsten de twee
Amsterdamse ZB-combinaties zich voor
de finale, waaruit het ZB 1 team als
winnaar naar voren kwam door een 3-1
De verliezende finalisten uit Zoetermeer.
Het team van het Albert He(jn filiaal
1035 te Bergen [N.H.] is winnaar ge
worden van het derde AH-voetbaltoer-
nooi te Breda.
Voor de eerste maal was het toernooi
opengesteld voor deelnemers uit het
gehele land, wat tot resultaat had dat
zelfs een team van een filiaal uit
De winnaar van het AH-voetbaltoernooi te
Breda, het team uit Bergen.
Groningen zich inschreef en daarvoor op
de dag van het toernooi 's-morgens om
vijf uur al uit Groningen moest ver
trekken. Onder gunstige weersomstan
digheden versloeg de winnaar "Bergen"
in de finale het AH-team uit Zoetermeer
met slechts 1-0, genoeg echter voor de
kampioensbeker. In de halve finales had
"Bergen" na strafschoppen van "Uit
hoorn" gewonnen en plaatste "Zoeter
meer" zich voor de eindstrijd ten koste
van het AH-team uit Etten-Leur (3-0).
In de strijd om de derde en vierde plaats
was er weinig krachtsverschil en pas na
het nemen van strafschoppen bleek
"Etten-Leur" de sterkste van de twee.
De troostprijs ging naar het team van
het Tilburgse AH-filiaal aan het Wag-
nerplein, dat ongetwijfeld het meest
pechvolle deelnemende team was op het
voetbaltoernooi te Breda. Voordat het
toernooi begon had men al vijf afmel
dingen en tijdens het evenement moes
ten nog eens twee man afhaken.
De Albert He(jn-vestiging in Castricum
[Noord-Holland] heeft onder haar me
dewerkers een echte Orar\je-klant. De
18-jarige Michael Diepeveen mag zich
als rugbyspeler er op verheugen dat hfj is
geselecteerd voor de Orar\jejunioren, die
van 21 tot 25 november 1979 een trip
hebben gemaakt door het Mekka van de
rugby wereld: Engeland.
De medewerker van de afdeling kruide
nierswaren vult zijn sportieve uurtjes
met het beoefenen van een volgens hem
in Nederland ondergewaardeerde sport.
"Wat zie je er nou van op tv?", vraagt
hij: 't Meeste is voetballen maar er is
toch méér op de wereld?"
Als oud-voetballer kan Michael het
weten. Vier jaar geleden is hij door toe
doen van zijn broer John op rugby
overgestapt, omdat het spel met de
ronde bal hem danig ging vervelen. "De
spelregels waren in het begin nogal
moeilijk te volgen", aldus de Oranje
klant: "Maar nu vind ik rugby veel
mooier dan voetbal. Vooral de onder
linge sfeer, die vind je nergens zo goed
als bij rugby". Hij vertelt verder over de
kameraadschap die ook buiten de wed
strijden van zijn Castricumse Rugby
Club (CASRC) heel goed is. Vanuit die
vereniging is Michael ook geselecteerd
voor het Oranjeteam van 16 tot 18
jarigen. Met deze uitnodiging op zak is
de oud-leerling van de Detailhandelvak
school in Alkmaar vorig jaar herfst voor
een sportweekend naar Etten-Leur ver
trokken. Grote rugbybonzen hebben
daar een aantal jongens geselecteerd
voor de trip naar Engeland. "Tja",
mijmert Michael: "Je gaat dan wel iets
vermoeden, maar ie durft er niet goed
over te praten. Maar ik sprong wél mooi
drie gaatjes in de lucht, toen ik de brief
met de uitnodiging voor Engeland in de
bus vond!"
De wedstrijden tegen de twee Engelse
teams Middlesex Colts en Rosslyn Park
Colts hebben een onuitwisbare indruk
achtergelaten op de jonge rugbyspeler.
Michael: "Al heb ik alleen de eerste
wedstrijden meegespeeld, want de
andere jongens moesten natuurlijk ook
een kans hebben om mee te doen,
vergeten zal ik het nooit." Ondanks het
feit, dat het Nationale Jeugdteam beide
wedstrijden heeft verloren treurt de
Castricummer niet. Wat hij geleerd en
meegemaakt heeft vindt de Oranjeklant
belangrijker dan de negatieve resulta
ten. "Ik moet en kan biter", con
cludeert hij zelf droogjes: "En aange
zien ik word getraind door de oud-inter
national Willem Peperkamp moet dat
lukken".
Dat Michael op de goede weg is toont hij
zelf aan door de lijst met Engeland-
genodigden te laten zien: de meeste
spelers komen uit de steden Amstelveen
en Den Haag. Plaatsen, waar de rugby-
sport een soort "gemeengoed" is en dus
veel wordt beoefend. "Net als in Enge
land", zegt Michael, die hoopt daar ooit
nog eens terug te komen als een "echte"
international.
"Sinds ik de wedstrijd Engeland-Nieuw
Zeeland op Twickenham heb gezien,
met al die zingende mensen, die sfeer,
hè... en geen spoortje vandalisme,
hoor". De kans dat Michael het haalt is
aanwezig. Eén van de begeleiders tijdens
de Engeland-trip is Dennis Power ge
weest, en dat is nog altijd de man die
momenteel de verantwoordelijkheid
draagt voor het Nationale Team... Als
we naar opstellingen en spelregels van
het rugby informeren, begint Michael
een beetje te lachen. "Dat is geen doen",
zegt hij, maar pakt toch pen en papier
om er een beetje duidelijkheid in te
brengen. Zo wordt toch duidelijk, dat
hij de plaats van "flanker" inneemt,
maar dat blijkt weer iets anders te
betekenen bij een aanvallend spel dan
bij een verdedigende positie. "Ik weet
het goed gemaakt", werpt Michael dan
ook in het midden: "Je komt gewoon een
keertje kijken"...
