"De VUT-regeling is voor mij een plezierige zaak"
Platenruilbeurs in
AC-Restaurant Holten
Miro Assen haakt
in op TT en
Rijwielvierdaagse
DE HEER J. FABER UIT ZEIST:
pagina 10
FLITSEN
Miro Assen heeft deze keer in verschillende
opzichten ingehaakt op dé gebeurtenis van
het jaar in de Drenthse hoofdstad: de TT.
In de eerste plaats was in dit filiaal enige
weken voor de grootste dag, dit keer 28 juni,
een speciale motor-stand ingericht. Daar wa
ren niet alleen artikelen te zien, die de Miro
op dit gebied te koop heeft, maar ook een
viertal oude motoren: een Norton Manx uit
1948, een Indian uit 1923, een Scott uit 1928
en een Vincent uit 1935. Deze motoren, in
bruikleen gegeven door het Automuseum in
Assen, reden tijdens de openingsceremonie
ook over het circuit.
In de dagen voorafgaande aan en óp de dag
van de TT reed ook een speciale Miro-
wagen door Assen en in de omgeving van het
circuit. Bij deze gelegenheid werden zo'n
3000 honkbalpetten (oranje en met het op
schrift "Miro") uitgereikt aan omstanders.
Het idee voor deze wagen was afkomstig van
Miro Assens decorateur A. Kok. Hij was
ook degene, die de wagen rondreed en de op
bouwer van de stand in het filiaal. Dit laatste
gebeurde overigens in nauwe samenwerking
met een andere motor-enthousiast van Miro
Assen, A. Vorst.
Jeroen Hendriksen organisator van de eerste
gevarieerde platenbeurs in het oosten van het
land.
"Ik heb nog fut genoeg, maar ik ben
blij met de VUT. "Dit is een uitspraak
van de heer J. Faber (64) uit Zeist, die
in augustus a.s. de pensioengerechtig
de leeftijd bereikt en dan precies een
jaar eerder het concern verliet als ver
moedelijk de eerste bedrijfsleider van
Albert Heijn, die gebruik maakte van
de mogelijkheid tot vrijwillige ver
vroegde uittreding, kortweg VUT.
Er was een speciale reden voor de heer Faber om
Albert Heijn een jaartje eerder vaarwel te zeggen
dan oorspronkelijk de bedoeling was: de gezondheid
van zijn vrouw. Mevr. Faber is hartpatiënte en mag
geen zwaar huishoudelijk werk doen. Haar man
heeft nu alle gelegenheid om dit voor zijn rekening
te nemen en dat doet hij overigens met veel plezier.
"Stofzuigen is een van mijn hobbies geworden,"
lacht hij, "Dat werkje begin ik aardig onder de knie
te krijgen."
In november vorig jaar bleek overigens al hoe juist
de beslissing van de heer Faber was geweest: mevr.
Faber moest onverwacht dringend naar het zieken
huis worden vervoerd en door het feit, dat hij thuis
was kon de taxi tijdig worden gebeld. "Het geeft
toch wel voldoening, dat ik dank zij de VUT-rege
ling thuis kon zijn," merkt hij op.
financieel
Financieel is er echter wel wat te verhapstukken
geweest. Als bedrijfsleider heeft het gezin Faber
altijd in dienstwoningen gewoond. Eerst in Hilver
sum, het laatst in Den Dolder. Dat betekende wel,
Officieel komt hij maar tot 34 dienstjaren. Voor die
tijd had hij enkele andere bazen waaronder Simon
de Wit. Daar werkte hij zes jaar na zijn militaire
diensttijd. Men schreef de crisisjaren. Talrijke
lukraak verzonden sollicitatiebrieven leverden niets
op. Albert Heijn stuurde een kaartje terug - vaak
hoorde de heer Faber helemaal niets - dat er geen
vacatures waren. Bij Simon de Wit kon hij echter
wel aan de slag. De zes jaren die hij daar doorbracht
zijn later - omdat hij was weggeweest - niet bij zijn
concern diensttijd geteld.
Mevr. Faber: "Mijn dienstjaren tellen trouwens ook
niet mee. Je kunt wel zeggen, datje als vrouw van de
bedrijfsleider ook bij Albert Heijn werkte, maar dan
onbezoldigd. Je was er sterk bij betrokken. Je
beschouwde een filiaal een beetje als je eigen zaak."
liefhebberijen
Overigens is het niet zo, dat de heer Faber de gehele
dag bezig is met het huishouden. Integendeel, hij
heeft liefhebberijen genoeg. Samen met zijn vrouw
trekt hij er graag met de caravan op uit en Frankrijk
is wel het favoriete vakantieland. Daarnaast luis
teren zij graag naar klassieke muziek, houden van
lezen enz. De caravan staat ook vaak op terreinen in
Huizen, Austerlitz of Leusden. Daar heeft de
vereniging waar zij lid van zijn ruimte beschikbaar.
Veel tijd besteedt de heer Faber ook aan foto
graferen. Hij beschikt over een eigen donkere kamer
en ontwikkelt sinds kort ook in kleur. Bezigheden en
activiteiten genoeg dus. De heer Faber: "We hebben
er nu ook alle tijd voor. De kinderen wonen gelukkig
niet te ver weg en daar kunnen we nu ook regelmatig
op bezoek gaan. Of zij komen bij ons. Dat zijn
allemaal dingen, waardoor ik zeg, dat zo'n VUT-
regeling toch maar een plezierige zaak is."
1 li
dat zij geen eigen woning hadden. Toen de
pensioenjaren in zicht begonnen te komen kreeg de
heer Faber het advies zich bij de gemeente als
woningzoekende te laten inschrijven. Hij volgde
deze raad op en na enige jaren kwam hij "boven
drijven". Er was een woning aan de Brugakker in
Zeist beschikbaar. Een uitstekende woning, dat mag
wel worden gezegd. Maarde huur lag wel even
hoger dan die van de dienstwoning. De heer en
mevr. Faber hakten de knoop echter maar door en
verhuisden. Zij hebben er geen dag spijt van gehad.
Mevr. Faber: "Voor het eerst hadden we een eigen
huisdeur, een eigen deur met een bel. Dat was wat.
In Den Dolder liep de toegang naar onze woning via
de kassa's!"
40 dienstjaren
De heer Faber heeft er bij het concern 40 jaren
opzitten, althans gerekend naar de huidige situatie.
"Het platenverzamelen komt er hoe
langer hoe meer in", vertelt de heer
Hendriksen." De een verzamelt Rock en
Roll uit de vijftiger jaren en een ander
heeft meer belangstelling voor één
bepaalde zanger. Het is vooral een-
hobby waar muziek in zit."
In A C-Restaurant Holten werd op zaterdag 26 april j.L een heel
bijzondere ruilbeurs gehouden. Jeroen Hendriksen een 28-
jarige verpleger uit Enschede, had van de bedrijfsleiding van
dit restaurant langs de A-l toestemming gekregen om in een
zaal van het restaurant een grammofoonplatenruilbeurs te or
ganiseren. Het bijzondere van deze ruilbeurs was dat er gram
mofoonplaten werden aangeboden met alle mogelijke soorten
muziek uit verschillende tijdperken, maar die meestal niet
meer in de winkels verkrijgbaar zijn.
In het zuiden van het land kent met dit
soort platenruilbeurzen al. Vaak worden
ze door fanclubs georganiseerd en wor
den er alleen platen uit een bepaalde
periode of een idool verhandeld of
geruild. Op deze eerste platenbeurs in
het oosten van het land kon men
grammofoonplaten vinden uit 1920, de
begintijd van de grammofoon, maar ook
waren er pas uitgekomen bijzondere
Elpé's verkrijgbaar. De dertig standhou
ders, die 's morgens al om een uur of
negen in Holten aanwezig waren, had
den bij elkaar zo'n 50.000 platen
meegenomen en de hele dag was het een
komen en gaan van echte hobbyisten,
maar ook de gewone bezoekers van het
restaurant vonden vaak een plaatje van
hun gading tegen een schappelijke prijs.
22juke-boxen
In zijn huis in Enschede heeft hij in
totaal 22 juke-boxen staan. Waar maar
een plekje vrij is staat een van deze
muziekkasten, die hij in de loop der
jaren, vaak kapot, gekocht en daarna
opgeknapt en gerepareerd heeft. "Mijn
Overzicht van de platenbeurs in
AC-Restaurant Holten
oudste juke-box dateert uit 1949, er
moeten nog bakelieten 78-toeren platen
in.
Het juke-box verzamelen is mijn eigen
lijke hobby, maar ik ben veel op
platenbeurzen te vinden omdat ik voor
die juke-boxen platen nodig heb."
Totaal heeft de heer Hendriksen 2500
platen in zijn bezit, hoofdzakelijk rock
en roll uit de vijftiger jaren. Op de
platenbeurs in Holten waren ook singles
en elpé's te vinden die niet meer in de
handel verkrijgbaar zijn of nooit in
Nederland zijn uitgebracht.
"De nieuwste singles die erbij liggen zijn
uit 1970. De standhouders zijn vaak
mensen die zelf platen verzamelen en
soms hele parijen oude grammofoonpla
ten opkopen.
De dubbele of de platen waar zij zelf
geen belangstelling voor hebben bieden
zij dan op deze hobbybeurzen te koop
aan, ook wordt er wel onderling geruild.
Je ziet op dit soort beurzen soms lief
hebbers met een lijstje in de hand lopen
waarop nummers staan die nog in hun
verzameling ontbreken."
goed idee
Omdat de heer Hendriksen voor het
bezoeken van platenbeurzen, waar dan
nog vaak platen van één enkele zanger of
stijl werden aangeboden, meestal een
heel eind moest rijden, leek het hem een
goed idee om ook in het oosten van het
land te proberen dit soort beurzen van
de grond te krijgen.
In een gesprek met de bedrijfsleiding
van AC-Restaurant Holten bleek hem al
snel dat men daar zijn idee wel kon
waarderen. In dit AC-Restaurant
worden ook vaak kunstenaars uit de
omgeving in de gelegenheid gesteld hun
werk te exposeren. Ook ziet men er
zondags dikwijls leden van een
vereniging van oude ambachten aan het
werk.
"Het restaurant wordt door deze activi
teiten levendiger," meent de manager,
Wim Muller. "Zolang het niet commer
cieel is willen wij iedereen in de gelegen
heid stellen hier iets te organiseren. De
bezoekers van het restaurant vinden het
vaak leuk en diegenen die speciaal voor
de beurs komen gebruiken wat in het
restaurant."
Jeroen Hendriksen stelt het erg op prijs
dat men hem in dit mooie AC-Restau
rant de gelegenheid gaf een platenbeurs
te organiseren. "De standhouders
hebben het een fijne beurs gevonden. Er
zijn al weer afspraken gemaakt voor een
volgende platenbeurs in dit restaurant.
Ik weet zeker dat dergelijke beurzen
waar men alle mogelijke grammofoon
platen kan ruilen of kopen, ook in het
oosten van het land aan zullen slaan."
